Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-04-09 23:47

Re: Hoe dankbaar mensen zijn. Wat zou jij doen?

Geplaatst: 15-04-09 23:47

ja wij hebben zo ook al 2 katten echt opgevangen 1 ervan woont nog bij ons in huis..ik snap niet hoe mensen die kat hebben kunnen kwijtraken het is echt een kat die niet verder dan 100 meter van huis gaat :S en na jaren gingen we verhuizen en kwam hij de 2 week al uit *dus wij bang dattie naar ons oude huis lief (10 min met auto maar langs veel drukke wegen) wij dus midde in de nacht achter hem aan...maar dat vind hij leuk dus maakt hij een spelletje van..je mag bij hem kopen tot je je bukt dan rent hij weg. uiteindelijk zagen we hem niet meer en zijn binnen gaan hopen... 15 min later stond hij te mauwen aan de deur en wou binnen

tis ook een onwijs lieve leuke kat..mensen moeten hem met verhuizen echt achter gelaten hebben

**Geplaatst**: 16-04-09 07:42

Geplaatst: 16-04-09 07:42

Mijn verhaal speelt al heel wat jaren terug....
Mijn buuv en ik waren net op de terugweg van onze avondwandeling, ik met mijn stafford Astra en zij met haar chowchow Carmen.
We kwamen het park/bos uit en werden aangesproken door twee oude dames.....of wij ook dat zielige witte hondje hadden gezien die de hele dag al rond zwierf door het bos. Zo zielig, vast uit de auto gezet vanwege de vakantie.....Mijn buuv en ik keken elkaar aan en besloten onmiddelijk om terug het park/bos in te gaan om die zielepiet op te sporen want zo'n beestje laat je natuurlijk niet aan zijn/haar lot over....
Nou....we hebben hem gevonden hoor, en hij heette "Repelsteeltje" het was gewoon een oversexte reu die alle mogelijke moeite deed om zowel Carmen (gesterriliseerd) als Astra op dat moment niet loops een flinke beurt te geven.
Repelsteeltje begon ons hinderlijk te achtervolgen.....Gelukkig kwamen we op de route naar huis langs de woning van de man van de plaatselijke dierenbescherming. Deze zag de optocht aan en deed het bijna in zijn broek van het lachen. Repelsteeltje was een notoire wegloper en zijn baas was hem al voor de zoveelste keer een paar dagen kwijt. De man van de dierenbescherming heeft ons van Repelsteeltje verlost en hem over gedragen aan zijn baas met het dringende advies om Repelsteeltje toch maar eens te laten castreren

Repelsteeltje heet nu weer gewoon Bobbie en is na zijn castratie een stuk minder wegloperig

**Geplaatst**: 16-04-09 08:33

Geplaatst: 16-04-09 08:33

Ik zou precies hetzelde doen, Ook op zoek gaan naar de eigenaar, ik weet zelf hoe vervelend het is als je hond weg loopt

Toen onze Jack Russell een paar maanden oud was en mee naar stal ging had hij er ook een handje van aan om richting straat te lopen en achter andere honden aan te lopen (dit is gelukkig al een stuk verbeterd

).
Zo ook een keer bij een jongen die niet helemaal "goed is", klinkt een beetje oneerbiedig maar hij is ook niet helemaal geestelijk gehandicapt, maar hangt er een beetje tussen in zeg maar.
Hij is gewoon naar huis gelopen met onze hond achter hem en zijn hond aan. Wij natuurlijk helemaal in paniek en al heel het dorp afgezocht.
Toen hij thuis was gekomen heeft zijn moeder gevraagd waar hij de hond vandaan had, en in eerste instantie wou hij dat niet zeggen, hij wou hem zelf houden. Zijn moeder heeft hem toen toch maar mee genomen richting stal omdat ze al zo'n vermoeden had dat hij daar vanaf kwam.
Volgens mij ben ik nog nooit zo blij geweest om onze hond terug te zien!

**Geplaatst**: 16-04-09 08:45

Geplaatst: 16-04-09 08:45

Ik heb 2 jaar geleden ongeveer een hond gevonden aan de bosrand. Was erg wantrouwend en kregen hem dus ook niet te pakken. Toen hebben wij dus de dierenbescherming gebeld of ze de hond wilde ophalen. Maar dat mocht niet zolang de hond los liep. Beetje raar, want er waren auto's die gewoon met 80km per uur langskwamen en niet gingen afremmen voor een hond. Toen ik erbij stond kreeg ik allemaal kwade blikken. Uiteindelijk na 1,5 uur hadden we haar te pakken en toen heeft de dierenbescherming haar s'avonds laat toch nog opgehaald. Wij hebben alleen nooit meer vernomen wat er met haar is gebeurd en of ze een baasje had of niet.

Ik zou zo een hondje dus weer menemen. Net als dat ik zou willen dat ze mijn hondje meenemen als hij ergens op een vreemde plek los zou lopen. Hij heeft nu een penning met mijn mob nr dus neem aan dat ze mij dan gelijk bellen en anders is hij gechipt. Vind dat alle honden gechipt moeten worden.

**Geplaatst**: 16-04-09 08:49

Geplaatst: 16-04-09 08:49

Toen ik nog op de basisschool zat heb ik ook eens een hond meegenomen naar huis

Kwam hem 's ochtends op weg naar school al tegen, en beest is een heel eind met me meegelopen, maarja, ik moest naar school dus heb hem in eerste instantie laten lopen. Toen ik echter aan het eind van de middag van school naar huis liep kwam ik hem alweer zonder baas tegen.. toen heb ik hem maar meegenomen en volgens mij kwam ik toen later die dag toen ik een eindje met het beest was gaan lopen per stom toeval de eigenaar tegen die aan het zoeken was.

Zag laatst ook een hond loslopen toen ik bij de bushalte op de bus aan het wachten was, zag geen eigenaar en de hond liep gewoon los langs een behoorlijk drukke weg. Toen verdween de hond uit het zicht en kwam mijn bus eraan, dus ik in de bus, zag ik hem in het volgende dorp weer lopen, nog steeds los, nergens een eigenaar.. het was dat ik in de bus zat, anders had ik hem proberen te pakken!

Heb ook eens een egeltje "gered"

Die zat voor mijn studentenhuis in een bosje, en er waren al 2 katten omheen aan het cirkelen.. Beestje was nog aardig klein, dus mee naar binnen, in een kartonnen doos en op internet gekeken. Beest zat ook nog eens onder de teken

Die heb ik eruit gehaald, heb hem wat water gegeven en een paar stukjes brood, en daarna heb ik hem naar een parkje verderop gebracht, aangezien de egel niet mager was, en ook niet ziek oogde, en ook al zo oud was dat het normaal is dat ze bij de moeder weg zijn

**Geplaatst**: 16-04-09 08:50

Geplaatst: 16-04-09 08:50

Mij gebeurt het heel vaak, helaas. Alleen op een wat andere manier. Heb al vaker vlaamse reuzen, hanen en katten gevonden die waren gedumpt of waar niet meer naar omgekeken werd. De katten en konijnen heb ik kunnen pakken en zijn opgevangen door stichtingen, hanen helaas niet kunnen pakken. Mensen dumpen ze (in dit geval hanen en konijnen) in een gebied langs het water waar ik in de zomertijd altijd doorheen rijd met de scooter. Tegenwoordig heb ik al standaard een grote tas liggen in de scooter waar een dier veilig in kan, voor het geval dat ik weer een dier tegen kom. Best sneu eigenlijk dat het zo moet.

Helaas vorige week nog een dode huiskat gevonden die langs een drukke 50km weg lag en voor de bushalte en huizen. Iedereen keek, maar deed er niks mee, echt ongelooflijk. Zelfs niet even checken of dat het diertje misschien nog leefde en hulp nodig had, echt belachelijk, vind ik persoonlijk onbegrijpelijk. Het was pas half 8 in de ochtend, dus alles was nog dicht, dus beestje meegenomen in een zak en in de middag naar mijn dierenarts gebracht voor het geval hij was gechipt. Als eigenaar zou ik graag willen weten of mijn kat was overleden. En als de gemeente of dierenambulance de kat had meegenomen, dan zou hij gewoon bij de gemeentewerf op de hoop met overleden dieren worden gegooid.

Hier dus geen blije eigenaren die een bedankje geven, maar gelukkig wel dieren die uiteindelijk goed terecht komen, veel belangrijker

**Geplaatst**: 16-04-09 09:07

Re: Hoe dankbaar mensen zijn. Wat zou jij doen?

Geplaatst: 16-04-09 09:07

Aangezien ik het zelf prettig zou vinden als de honden van mijn ouders zou opvangen indien deze een keer ertussenuit zijn doe ik dit ook voor een ander. Heb al vaker loslopende honden "gevangen" en gezorgd dat deze weer naar huis konden.

Heb wel gemerkt dat het fijner is als de hond een riem om heeft met een penning, met adres gegevens. Zo kun je de hond weer sneller bij het baasje krijgen zonder omweg van politie, dierenambulance enz
Indien we zelf