Zo zie ik het ook een beetje in jouw bericht, wij kunnen allemaal wel zeggen dat dat erg banketstaaf/slap/vervelend/blabla is, maar we weten niet wat er vooraf aan is afgegaan... Vind dus ook niet dat wij daar een oordeel over klaar mogen hebben.
Ik snap dat je je rot voelt, dat is altijd zo, maar op de een of andere manier komt jouw beginpost op me over alsof het beter is zo. Ik zou lekker leuke dingen gaan doen en die jongen zo snel mogelijk uit je hoofd proberen te zetten. Wat er tegen mij altijd gezegd is: Er zijn meer kerken dan mannen
.Dat hij niet wil praten is zeker zeer vervelend, maar zegt eigenlijk imo al genoeg. Ik heb wel het 'geluk' gehad om er nog luid en duidelijk over te kunnen praten, met als resultaat dat als ik hem nu zie, ik hem neertrap. Ik weet dus niet of je nu wel of niet beter af bent zonder gesprek. Ik zou proberen de leuke dingen van jullie tijd samen te koesteren en er verder niet te veel over na te denken, hoe moeilijk dit ook is/klinkt.
Kun je niet met die meiden een leuk meidenweekendje organiseren? Of met je moeder als je verder niet zoveel mensen kent?
Succes!

En wij bokkers helpen graag
weer aan maar het gaat zo heerlijk nu en ik wil hem NOOIT meer kwijt
en hij mij ook niet! dingen kunnen echt veranderen!