Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-03-09 17:52

Geplaatst: 16-03-09 17:52

Lastig meid, waarschijnlijk reageren je ouders zo, omdat ze zelf ook niet weten wat ze met hem moeten en dus ook geen gezag over hem hebben. Ik zou hem proberen te negeren en proberen niet meer te reageren als jij je benadeeld voelt. Ga hem zo veel mogelijk uit de weg. Probeer er anders ook eens met je mentor over te praten, die kent jullie waarschijnlijk allebei en hij kan misschien er eens over beginnen met je ouders, sterkte met die lastige broer in ieder geval...

**Geplaatst**: 16-03-09 17:54

Geplaatst: 16-03-09 17:54

tja, zo is een broer zus relatie nou eenmaal vaak op die leeftijd. Mijn broer sloeg dan wel niet, maar peste in het geniep zodat ik op een gegeven moment uit mijn vel sprong en ik op me kop kreeg. Heb hem ook een keer een flinke optater verkocht waarbij een uur later mijn hand afdruk nog op zijn borst stond.

Nu is hij al een poosje getrouwd en woont in belgie, ik had het destijds niet kunnen denken maar ik mis hem echt, hoewel ik vroeger vaak genoeg geroepen en gewenst heb dat hij dood neerviel

**Geplaatst**: 16-03-09 17:54

Geplaatst: 16-03-09 17:54

klinkt bekent..ik praat gewoon niet meer tegen um

**Geplaatst**: 16-03-09 17:54

Geplaatst: 16-03-09 17:54

Ik heb vrijwel exact hetzelfde meegemaakt maar dan met mijn jongere broertje. Het ging pas goed vanaf het moment dat ik hem volledig losliet en het me geen zier meer boeide (op advies van bokkers

)wat hij deed of niet, of hij loog of niet, wel of niet rookte, stal, dronk, vocht etc.

Toen kwam hij uit zijn puberteit en we zijn nu dikke maatjes eigenlijk. Hij is nu 18, doet een leuke opleiding, heeft een leuke vriendin en hij is een stuk rustiger en "normaler" geworden. Als hij in het weekend komt is het vaak niks anders dan grappen, gek doen, stoeien etc. Soms loopt het wel eens fout en hebben we een meningsverschilletje, maar welke broer en zus hebben dat nou niet!

Mijn advies: Laat hem gewoon helemaal met rust, heel moeilijk, ik weet het, maar probeer jezelf te bedwingen. Als hij de hond volgens jou niet lang genoeg uitlaat en je weet dat hij je moeder voorliegt, zeg dan niks, pak de hond en loop nog een kwartier met het diertje. Jij een frisse neus, de hond voldoende beweging en geen ruzie. Het klinkt raar en oneerlijk, maar het is vreselijk makkelijk en lucht enorm op. Hij leeft zijn leven en jij de jouwe!

Succes!

Laatst bijgewerkt door Adil op 16-03-09 17:58, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-03-09 17:55

Geplaatst: 16-03-09 17:55

meis ik herken je verhaal heel erg is hier ook aan de hand geweest.
bij mijn broer is uiteindelijk pdd-nos vast gesteld.
een soort van autisme .
doordat hij niet met zijn gevoel om kon gaan werd ie agrasief
nu zit ie op een speciale school en gaat het beter

**Geplaatst**: 16-03-09 17:55

Geplaatst: 16-03-09 17:55

Zowel jij en je broer last van puberhormonen?

Als jij er zo'n last van hebt zul jij toch echt degene zijn die zich moet aanpassen. Lijkt mij dat in het huis van je ouders dien regels gelden en als jij je daar niet in kunt vinden ben jij degene met een probleem

Overigens had ik het vroeger ook absoluut niet waarderen als mn zusje loopt te ''klikken'', dus m.i. vraag je er dan wel om.
Net zoals zeuren om een lamp, kom op zeg

**Geplaatst**: 16-03-09 17:55

Geplaatst: 16-03-09 17:55

Sorry hoor, maar ik vind absoluut niet normaal hoor?
Ik vind niet echt dat je het uitlokt, van die hond, ja als die echt een uur moet lopen moet hij zich daaraan houden.
Ik vind het goed van je dat je dat gezegd hebt. Jij bent tenminste eerlijk.
Ik zou naar een vertrouwens persoon terug gaan op school mentor ofzo.
Misschien is het inderdaad allemaal niet zo erg, maar beter het onzekere voor het zekere nemen.
Het is niet normaal dat je broer je slaat omdat je eerlijk zegt dat hij nog geen 10 minuten weg geweest is.

**Geplaatst**: 16-03-09 17:56

Re: En wat als je je broer letterlijk dood wenst ?

Geplaatst: 16-03-09 17:56

Ach kom op zeg, we horen hier 1 kant van het verhaal. De waarheid ligt ergens in het midden

**Geplaatst**: 16-03-09 17:58

Geplaatst: 16-03-09 17:58

Ik sluit me volledig aan bij Vjestagirl. Ik denk dat je er over een aantal jaar ook alweer heel anders tegenaan kijkt.

**Geplaatst**: 16-03-09 17:58

Geplaatst: 16-03-09 17:58

Caira schreef:
Ach kom op zeg, we horen hier 1 kant van het verhaal. De waarheid ligt ergens in het midden

Ik vind het niet normaal.. Ik heb ook wel eens ernstige ruzie met mijn zussen gehad, wij slaan elkaar nooit nooit gedaan ook.
En zowel, dan nog voel je wel ergens liefde voor je zus/zusje ookal hebben ze het bloed onder je nagels vandaan gehaald.
Als zij haar broer echt doodwenst kan ik niet zeggen dat dit maar puberruzies zijn..

**Geplaatst**: 16-03-09 17:59

Geplaatst: 16-03-09 17:59

a kom op zeg iedereen wordt boos als ze verlinkt worden

Ik had trouwens ook vaak last van het licht van mijn broer en heb toen het raam boven de deur dichtgeplakt met plakplastic

**Geplaatst**: 16-03-09 18:00

Geplaatst: 16-03-09 18:00

MaartPaard schreef:
Miryamk schreef:
Hij heeft ook blijkbaar de vrije hand om zich zo te gedragen. Waarom zou hij dat veranderen, hij mag toch gewoon lekker zijn gang gaan...

En dat is het hele probleem. En als ook maar iemand hem in de weg zit, gaat hij uithalen, schreeuwen, dat soort dingen. En daarom laten mijn ouders hem ook zijn gang gaan. Maar ik kán daar niet tegen! Tegen dat gedrag! Bah! En daarom ben ik ook de dupe vrees ik..

Dit is gewoon huiselijk geweld. Daar helpt maar een ding tegen. Je broer is meerderjarig. Ga bij de politie aangifte doen en vraag voor jezelf bescherming aan (en bv een straatverbod voor hem). Verder direct nadat hij je weer slaat naar een EHBO of huisartsenpost gaan met klachten (hoofdpijn, blauwe plekken, maakt niet uit). Niet wachten. Dan wordt daar registratie van gemaakt. Je kunt veel gemakkelijker hulp krijgen als er een dossier bestaat met bewijzen, dan wanneer het alleen jouw woord is tegen het zijne, met je ouders er tussenin die proberen de boel te sussen. Ik begrijp de positie van je ouders best hoor, maar er wordt niets mee opgelost. Als je er iets aan wilt doen moet je dus andere middelen zoeken.

Probeer in ieder geval ten alle koste te voorkomen dat je zelf uit je slof schiet, want anders wordt jij straks nog aangewezen als de schuldige ook (zo te zien is dat proces trouwens al gaande).

Je hoeft dit niet te accepteren.

**Geplaatst**: 16-03-09 18:00

Geplaatst: 16-03-09 18:00

Macusa, lijkt me enigzins overdreven..

**Geplaatst**: 16-03-09 18:02

Geplaatst: 16-03-09 18:02

Mijn broer (2 jaar ouder) en ik vochten elkaar ook regelmatig de tent uit. Nu zijn we intussen allebei het huis uit en de beste maatjes

We konden nooit normaal doen tegen elkaar, altijd schreeuwen, schoppen, met deuren gooien, stompen, etc. Mijn ouders konden ons wel achter het behang plakken! En dat is gewoon van de een op de andere dag overgegaan, haha! Gewoon geduld hebben, later ga je het op de een of andere manier wel waarderen

Tenminste, ik denk met veel lol terug aan de tijd dat we niet eens met zijn tweeën op de achterbank konden zitten in de auto, moest het helemaal volgebouwd worden met bagage als we op vakantie gingen en dan nóg ruzie zoeken :')

**Geplaatst**: 16-03-09 18:02

Geplaatst: 16-03-09 18:02

Zo overdrijven is ook een vak apart..
Je hoort hier maar 1 kant van het verhaal, en in mn achterhoofd houdende dat de TS vol in de pubertijd is....

Ik zeg dus niet dat het niet waar is, maar zou het allemaal niet te letterlijk nemen.

**Geplaatst**: 16-03-09 18:03

Geplaatst: 16-03-09 18:03

en leuk voor je verder leven met je broer, Macusa hoe wil je een straatverbod krijgen als ze beiden in hetzelfde huis wonen?

Hahaha snadrem, hoe herkenbaar!!! Mijn broer is ook 2 jaar ouder

als ik hem nu zie vlieg ik hem om zijn nek, als hij me op de trein naar huis zet, ga ik janken etc

**Geplaatst**: 16-03-09 18:04

Geplaatst: 16-03-09 18:04

Nijn schreef:
Zowel jij en je broer last van puberhormonen?

Als jij er zo'n last van hebt zul jij toch echt degene zijn die zich moet aanpassen. Lijkt mij dat in het huis van je ouders dien regels gelden en als jij je daar niet in kunt vinden ben jij degene met een probleem

Het is precies andersom. De ouders behoren haar een veilige omgeving te bieden zolang ze nog thuis woont en minderjarig is. Zodra de ouders het agressieve gedrag van de broer tolereren (terwijl ze er zelfs met hun neus bovenop staan) is daar geen sprake van. Iemand op zijn verantwoordelijkheden wijzen (bijvoorbeeld dat het was afgesproken dat de hond 1 uur moest worden uitgelaten) heeft niets te maken met het uitlokken of veroorzaken van een pak slaag.

**Geplaatst**: 16-03-09 18:05

Geplaatst: 16-03-09 18:05

er zal wel een kern van waarheid inzitten,
me broer slaat me ook wel eens maar als je mij slaat word ik echt boos. dan probeer ik je echt kapot te maken en aangezien mijn broer en ik even sterk zijn gaat dit ook niet altijd even goed. gewoon negeren en niks over hem meer zeggen

**Geplaatst**: 16-03-09 18:07

Geplaatst: 16-03-09 18:07

Lichten aan of uit en een hond die niet de afgesproken minuten buiten heeft gelopen valt toch echt niet onder een veilige omgeving

De TS kan hier ook gewoon haar mond over houden, zeker als ze weet dat het een reactie uitlokt

Daarnaast om alleen maar te wijzen naar de ouders is m.i. niet correct, in 9v/d10 gevallen zal de TS er zelf echt wel aandeel in hebben.

**Geplaatst**: 16-03-09 18:08

Geplaatst: 16-03-09 18:08

Maar goed, wie zegt dat haar ouders haar broer niet op gedrag aanspreken als ze er niet bij is?

**Geplaatst**: 16-03-09 18:08

Geplaatst: 16-03-09 18:08

Macusa schreef:
Nijn schreef:
Zowel jij en je broer last van puberhormonen?

Als jij er zo'n last van hebt zul jij toch echt degene zijn die zich moet aanpassen. Lijkt mij dat in het huis van je ouders dien regels gelden en als jij je daar niet in kunt vinden ben jij degene met een probleem

Het is precies andersom. De ouders behoren haar een veilige omgeving te bieden zolang ze nog thuis woont en minderjarig is. Zodra de ouders het agressieve gedrag van de broer tolereren (terwijl ze er zelfs met hun neus bovenop staan) is daar geen sprake van. Iemand op zijn verantwoordelijkheden wijzen (bijvoorbeeld dat het was afgesproken dat de hond 1 uur moest worden uitgelaten) heeft niets te maken met het uitlokken of veroorzaken van een pak slaag.

Das in de praktijk veeeeeeeeeeel moeilijker dan je denkt hoor. Ik weet het, zat in precies dezelfde situatie. Ik nam het mijn ouders destijds ook kwalijk, achteraf zag ik pas in, in wat voor moeilijke situatie zij zaten!

TS, ik wil je echt mijn verhaal op je hart drukken, ik denk echt dat de problemen op gegeven moment gewoon weg zullen zijn!

Citaat:
Ik heb vrijwel exact hetzelfde meegemaakt maar dan met mijn jongere broertje. Het ging pas goed vanaf het moment dat ik hem volledig losliet en het me geen zier meer boeide (op advies van bokkers )wat hij deed of niet, of hij loog of niet, wel of niet rookte, stal, dronk, vocht etc.

Toen kwam hij uit zijn puberteit en we zijn nu dikke maatjes eigenlijk. Hij is nu 18, doet een leuke opleiding, heeft een leuke vriendin en hij is een stuk rustiger en "normaler" geworden. Als hij in het weekend komt is het vaak niks anders dan grappen, gek doen, stoeien etc. Soms loopt het wel eens fout en hebben we een meningsverschilletje, maar welke broer en zus hebben dat nou niet!

Mijn advies: Laat hem gewoon helemaal met rust, heel moeilijk, ik weet het, maar probeer jezelf te bedwingen. Als hij de hond volgens jou niet lang genoeg uitlaat en je weet dat hij je moeder voorliegt, zeg dan niks, pak de hond en loop nog een kwartier met het diertje. Jij een frisse neus, de hond voldoende beweging en geen ruzie. Het klinkt raar en oneerlijk, maar het is vreselijk makkelijk en lucht enorm op. Hij leeft zijn leven en jij de jouwe!

Succes!

**Geplaatst**: 16-03-09 18:08

Geplaatst: 16-03-09 18:08

Mijn zusje probeerde vroeger trouwens altijd krukken naar mn hoofd te gooien :')

Nu lachen we daarom..

**Geplaatst**: 16-03-09 18:09

Geplaatst: 16-03-09 18:09

Dat had ik ook met mijn broer toen ik 16 was en hij 18.
De enige verschil was hier wel dat mijn ouders hier wel op reageerden. Maar dat hielp niet veel

Nu woon ik al 2 jr niet meer thuis en echt, ik vind het altijd super gezellig als ik hem weer eens zie en ik mis hem soms wel 'ns.

Dat heet puberteit

**Geplaatst**: 16-03-09 18:10

Geplaatst: 16-03-09 18:10

Ik heb dit ook meegemaakt met mijn oudste broer. Hij was aggresief, loog altijd en overal, en als je iets deed wat hem niet aanstond mocht je je bergen voor de storm. Hij durfde gerust ook wat aggresief zijn tegen mij (of mijn jongste broer).

Gelukkig accepteerden mijn ouders dit niet dus ik moest alleen maar opletten als we samen alleen thuis waren, dan hield ik mijn mond maar wijselijk dicht en zo ging het min of meer.

Dit heeft ongeveer een jaar geduurd en toen ging ie op kamers, tot hele grote opluchting van alle partijen. En sindsdien is alles veranderd, hij is uit zijn puberteit en kan zichzelf beter onder controle houden. Wij zijn nu wel eenmaal geen types die bij elkaar horen. Wij zien elkaar nu juist in het weekend en dat gaat perfect

. Tegen dat de irritaties weer de kop opsteken kunnen we elkaar uitzwaaien en elk ons eigen leven leiden. En zowaar tot mijn grote verbazing heeft ie al een behoorlijke tijd een hele leuke vriendin waar ik goed mee op kan schieten. Dat is ook een voordeel natuurlijk.

(Maar ik ben wel gelukkig dat mijn kleinste broer een leukere puber is, die niet zo eeuwig lastig is

).

**Geplaatst**: 16-03-09 18:10

Geplaatst: 16-03-09 18:10

L_Ilse_L schreef:
Macusa, lijkt me enigzins overdreven..

Hoe kun je dat vanaf dit forum beoordelen? De enige die dat weet is de TS zelf, want die lééft de situatie. Er zitten nogal wat rechters en deskundigen op dit forum zeg. Ze vraagt om een oplossing om uit de situatie te komen, niet om óók nog van volstrekt onbekenden te horen dat ze misschien zelf ook wel aandeel heeft aan het gedrag van haar broer.
TS wordt geslagen en notabene tegen haar hoofd. Dat heeft toch niets meer met puberproblemen te maken? Er is geen enkel excuus voor dat de TS in elkaar getimmerd wordt.
Opnieuw valt het me op hoe gemakkelijk er op Bokt over deze themas gedacht wordt. Ik vind het in ieder geval niet normaal deze situatie.