Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-03-09 18:41

Geplaatst: 04-03-09 18:41

mareen schreef:
Wat bedoel je met het stukje over dat buitenlanders zich niet moeten bemoeien met bepaalde zaken als ik vragen mag?

Kan me er eerlijk gezegd ook niet echt aan ergeren. Denk dat iedereen wel eens denkt als ze een persoon met duidelijk overgewicht ziet lopen met een frietje in de hand, dat die mensen dan ook niet zo moeten zeuren over hun overgewicht als ze dat soort eten eten.

Ik kan me aan veel dingen niet zo storen, maar dat soort dingen juist wel

Ook ik heb last van overgewicht, heb een jaar heel streng op mijn eten gelet (nee, geen diëtist erbij, was student) en ging meerdere malen in de week op mijn skates het park in en dan pas terugkomen als ik doodmoe en flink bezweet was. Ik ben in die tijd geen gram afgevallen.
En ja, ik eet eens in de 2 maanden ofzo ook wel eens een frietje. Maar ik voel me onderhand een misdadiger, omdat mensen je dan echt aan kunnen kijken van 'zou je dat wel doen, je wilt toch afvallen?' Natuurlijk wil ik dat, maar daarvoor ga ik niet eeuwig alles aan de kant zetten, dan maar niet modelslank (is ook niet mijn bedoeling hoor).

Dus ik probeer me niet teveel van die andere mensen aan te trekken, mensen die mij kennen weten hoe het zit en dat is het belangrijkste

Verder, ik geef ook wel eens een tip aan iemand. Maar dan zeg ik er altijd bij dat het voor mij wel werkt en dat dat voor de ander niet zo hoef te zijn. Proberen kan nooit geen kwaad, als je open staat voor nieuwe ideeën

**Geplaatst**: 04-03-09 18:54

Geplaatst: 04-03-09 18:54

Rock schreef:
Het is overigens iets dat ik me ineens bedacht hoor, het is niet zo dat ik de hele dag gefrustreerd en onbegrepen rondloop

Maar ik krijg wel de indruk dat mensen situaties vaak alleen kunnen bekijken vanuit hun eigen beleving en hun eigen referentiekader, in plaats van zich te verplaatsen in de situatie van degene waarom het op dat moment gaat.

Dat is natuurlijk wel zo, maar dat komt ook vaak omdat het heel moeilijk is om je te verplaatsen in iemand die iets meegemaakt/een ziekte heeft oid als je dat zelf nog nooit hebt meegemaakt of je zelf niet in een dergelijke situatie bevindt. Je kan het wel proberen, echter is het nooit hetzelfde.. Dat is net zoals je vaak hoort van mensen die een kind hebben verloren (bv.) dat zij kwaad zijn omdat anderen tegen hen zeggen 'ik begrijp hoe je je voelt'. Want dat is natuurlijk helemaal niet zo. Je kunt zoiets -zelfs niet met alle wil van de wereld- echt niet begrijpen als je het niet zelf hebt meegemaakt.

Goed, ik geef toe dat sommige opmerkingen beter nooit waren uitgesproken, maar dat overkomt iedereen wel eens. Ik kan me er dus ook niet druk in maken, meestal is het goed bedoeld (en had men niet de bedoeling om te kwetsen, terwijl dit door bv. een slechte formulering wel gebeurt).

**Geplaatst**: 04-03-09 19:48

Re: Je kent me niet...

Geplaatst: 04-03-09 19:48

Op een 'juiste' manier feedback geven is moeilijk. Daarom worden er ook zo verrekte veel opleidingen in gegeven in het bedrijfsleven.

Ik denk dat het verstandig is om er vanuit te gaan dat mensen het in principe gewoon goed met je bedoelen.

En verder... Nicht ergern, nur wundern

**Geplaatst**: 04-03-09 22:30

Geplaatst: 04-03-09 22:30

Heel herkenbaar je lijstje. Zo'n lijstje heb ik ooit ook eens gemaakt. Heb ik naar jan alleman uitgehaald. Kan die natuurlijk ook even posten

**Geplaatst**: 04-03-09 22:36

Geplaatst: 04-03-09 22:36

In mijn gedachten ging ik al mijn irritaties langs. Ook keek ik bij wie ik dat had.
Sommige mensen maken me echt gek!

1. Mensen die niet doorfietsen neem een snorfiets! Sla je af steek je je hand niet uit? Dan deel ik dolgraag mijn middelvinger uit!

2. Wees gewoon eerlijk en maak het jezelf niet zo moeilijk! Is dat nou zo moeilijk?
WAT ZEG JE? Je bent een leugenaar en ik haat liegen!

5. Msn is leuk, maar jij verpest het met je irritante icoontjes! Je bent niet meer interessant, je bent de zwakste schakel, GOODBYE!

6. Kauwgom kauwen, kan dat niet met de mond dicht? Of iets verrekt bij???

8. Gebruik die verwarming dan ook als je die hebt, vind je het gek dat ik al weken ziek ben omdat het hier het klimaat van een aula heeft?

9. Snap je dan niet dat tijdens de dood van een vriend over hem gepraat moet worden en niet alleen maar over jou hoe jij hem afwees!

12. Ik vraag niet om jouw exen trauma's, ik vraag niet om jou onafgemaakte verleden. Jammer, wederom door jouw verleden is het heden alweer verleden.

**Geplaatst**: 04-03-09 22:40

Geplaatst: 04-03-09 22:40

Mrijk schreef:
mareen schreef:
Denk dat iedereen wel eens denkt als ze een persoon met duidelijk overgewicht ziet lopen met een frietje in de hand, dat die mensen dan ook niet zo moeten zeuren over hun overgewicht als ze dat soort eten eten.

Ik kan me aan veel dingen niet zo storen, maar dat soort dingen juist wel
Ook ik heb last van overgewicht, heb een jaar heel streng op mijn eten gelet (nee, geen diëtist erbij, was student) en ging meerdere malen in de week op mijn skates het park in en dan pas terugkomen als ik doodmoe en flink bezweet was. Ik ben in die tijd geen gram afgevallen.
En ja, ik eet eens in de 2 maanden ofzo ook wel eens een frietje.

Even wat dingen gewist, anders is het zo'n enorme quote...

Ik denk dat zelf inderdaad wel eens. Mensen met overgewicht in de snackbar... Dat moeten ze eigenlijk niet doen. Maar ik denk dat ook aan de smaak van een heerlijk kroketje, en hoe kan ik weten of die persoon over een halfuur niet zit te zwoegen in de sportschool? Dus mij hoor je er niet over.

Wat ook irritant is, is het tegenovergestelde. Ik ben te dun en ik kom gewoon niet aan. Veel mensen zeggen dan dat ik meer moet eten, maar ik kan niet meer eten. Ik eet al bijna de hele dag door, dus meer lukt gewoon niet

. Ik sla gewoon weinig vet op, kan ik ook niets aan doen... Maar nee, als ik een keer een koekje afsla krijg je meteen rare gezichten van mensen die mij niet kennen... Het is mij meer dan eens gevraagd of ik geen anorexia heb. En als je dan zegt van niet wordt je niet geloofd ook...

**Geplaatst**: 04-03-09 22:46

Geplaatst: 04-03-09 22:46

Erg herkenbaar onderwerp, Rock!

Vrouw A hier in het dorp is manisch depressief, psychotisch en heeft het vermoeidheidssyndroom.
Buurvrouw van vrouw A: "Maar meid, kom gewoon van de bank af, kleed je aan, ga iets leuks doen en lach! Kom op even de schouders eronder. Iedereen heeft weleens van die dagen."

Op dat soort momenten denk ik

!!!!

**Geplaatst**: 04-03-09 22:51

Geplaatst: 04-03-09 22:51

Citaat:
Wat ook irritant is, is het tegenovergestelde. Ik ben te dun en ik kom gewoon niet aan. Veel mensen zeggen dan dat ik meer moet eten, maar ik kan niet meer eten. Ik eet al bijna de hele dag door, dus meer lukt gewoon niet . Ik sla gewoon weinig vet op, kan ik ook niets aan doen... Maar nee, als ik een keer een koekje afsla krijg je meteen rare gezichten van mensen die mij niet kennen... Het is mij meer dan eens gevraagd of ik geen anorexia heb. En als je dan zegt van niet wordt je niet geloofd ook...

Ik heb precies hetzelfde. Toen ik nog jong en onbezonnen was werd ik echt gek van dat gepush. Ik flapte er toen zo uit: Ja maar ik wil niet zo dik worden als jullie. Ik was heel jong, had geen besef hoeveel pijn ik die mensen wel niet deed. Ik was op bezoek met mijn broer bij zijn vriendinnetje van toen der tijd. Hij kon natuurlijk wel zijn gezicht in zijn bord gooien van schaamte haha.

Nu reageer ik wel anders: net zo pissig maar wel beleeft

Het is gewoon niet leuk dat ze anders meteen denken dat je anorexia hebt. Ach zo heeft iedereen wat:)

**Geplaatst**: 04-03-09 23:01

Geplaatst: 04-03-09 23:01

Ik kan me hier niet echt aan storen. Maak me er ook nooit druk om.
Mensen houden nou eenmaal niet de hele dag rekening met een ander.
Tuurlijk is het niet leuk voor degene die zo'n opmerking in ontvangst moet nemen. Maar ja, dat hebben we allemaal wel een keertje

**Geplaatst**: 04-03-09 23:21

Re: Je kent me niet...

Geplaatst: 04-03-09 23:21

Ach ik denk dat het goed bedoeld wordt hoor...
Niet zo druk om maken.

**Geplaatst**: 04-03-09 23:30

Geplaatst: 04-03-09 23:30

dejavu schreef:
Erg herkenbaar onderwerp, Rock!

Vrouw A hier in het dorp is manisch depressief, psychotisch en heeft het vermoeidheidssyndroom.
Buurvrouw van vrouw A: "Maar meid, kom gewoon van de bank af, kleed je aan, ga iets leuks doen en lach! Kom op even de schouders eronder. Iedereen heeft weleens van die dagen."

Op dat soort momenten denk ik !!!!

Ik denk dat de meeste mensen van dit soort uitspraken het best goed bedoelen, maar dat het er nogal rottig uitkomt.
En andere mensen kijken gewoon niet verder dan hun neus lang is of zijn weer jaloers. Het is altijd wel wat, ik probeer me niet te irriteren aan dit soort uitspraken. Daar heb ik helemaal geen tijd voor (ga liever leuke dingen doen) en het verpest mijn humeur :Y)

.

**Geplaatst**: 04-03-09 23:48

Re: Je kent me niet...

Geplaatst: 04-03-09 23:48

Klopt, Ilsje, ze bedoelen het misschien goed, maar het is zo kippig. Ik erger me er ook niet aan, maar ik had wel zoiets van 'Schaap'!

**Geplaatst**: 05-03-09 07:48

Geplaatst: 05-03-09 07:48

eilleen333; tegenovergesteld is ook lastig ja. Maar daar hoor je mij ook geen opmerkingen over maken. Een vriendin van mij is ook errug slank, maar kan zoveel eten, niet normaal. Als ik er naar kijk groeit het er al aan geloof ik :')

En zei maar moeite doen om wat aan te komen.

Alleen bij mensen die al een maatje 36 hebben en beweren dat ze moeten afvallen omdat ze een piepklein rolletje vet met veel moeite kunnen vastpakken, dan heb ik wel zoiets van 'ik wil wel ruilen hoor' :Y)

Vreemd genoeg willen ze nooit ruilen.

Ik vind het wel raar dat sommige mensen denken, dat mensen met overgewicht lui zijn ofzo. Ik fiets bijvoorbeeld elke dag naar mijn werk en naar mijn paard (tja, geen rijbewijs he) Naar mijn werk fiets ik er nog net geen 3 kwartier op, nog steeds zijn er collega's die zich daar over verbazen. Die zeggen dan ook zo mooi dat ze dat zelf nooit zouden en de bus zouden pakken. Terwijl ik het helemaal niet erg vind om zo'n afstand te fietsen, vooral niet in de zomer

(wel als het regent).

**Geplaatst**: 05-03-09 08:26

Re: Je kent me niet...

Geplaatst: 05-03-09 08:26

@ Mrijk: Kijk, en daarom hoor je mij niet zeggen dat mensen met overgewicht lui zijn. Ze zijn er echt wel, maar er zijn ook dunne luie mensen. Maar de een komt nou eenmaal makkelijker aan dan de ander... Daar kan je gewoon niets aan doen.

**Geplaatst**: 05-03-09 09:40

Geplaatst: 05-03-09 09:40

Hm ja ik heb dat weleens met opmerkingen over mijn (verbroken) relatie en evt. contact met andere mannen.
Mensen schijnen daar altijd een mening over te moeten hebben. "Joh ga eens mee stappen, dan ontmoet je zo een leuke kerel.." Of mijn moeder die vindt dat ik hele goede partij laat lopen omdat diegene zo aardig is... Yeah right, ik vind het gewoon niks, ik moet het er wel op kunnen doen. Ik voel er niks bij.

Ik wil gewoon geen andere vent, heb het gewoon gehad met mannen. Ik voel nog steeds teveel voor mn ex en kan dat niet zo uitschakelen. En dan zeggen mensen: "Ja daar moet je je toch overheen zetten". Joh... :roll:

Laat me lekker, misschien ontmoet ik wel nooit meer iemand waar ik een relatie mee wil/begin. Nou en? Waar maken die anderen zich druk om dan?

**Geplaatst**: 05-03-09 13:53

Re: Je kent me niet...

Geplaatst: 05-03-09 13:53

Ach.. waar je je allemaal wel niet aan kan ergeren..... vind het een beetje aanstellerij.

Maarja ik ken jou niet dus ik kan deze uitspraak natuurlijk niet doen.

**Geplaatst**: 05-03-09 14:00

Geplaatst: 05-03-09 14:00

Suzanne F. schreef:
Hm ja ik heb dat weleens met opmerkingen over mijn (verbroken) relatie en evt. contact met andere mannen.
Mensen schijnen daar altijd een mening over te moeten hebben. "Joh ga eens mee stappen, dan ontmoet je zo een leuke kerel.." Of mijn moeder die vindt dat ik hele goede partij laat lopen omdat diegene zo aardig is... Yeah right, ik vind het gewoon niks, ik moet het er wel op kunnen doen. Ik voel er niks bij.

Ik wil gewoon geen andere vent, heb het gewoon gehad met mannen. Ik voel nog steeds teveel voor mn ex en kan dat niet zo uitschakelen. En dan zeggen mensen: "Ja daar moet je je toch overheen zetten". Joh...

Laat me lekker, misschien ontmoet ik wel nooit meer iemand waar ik een relatie mee wil/begin. Nou en? Waar maken die anderen zich druk om dan?

Geen hand vol maar een land vol.

Herkenbaar hoor, heb je ontzettend veel verdriet (in het begin) en dan komen de mensen met de oneliners.

**Geplaatst**: 05-03-09 14:11

Re: Je kent me niet...

Geplaatst: 05-03-09 14:11

Wat de buurvrouw of een collega zegt doet me niets, daar verwacht ik ook niet zoveel van.

Mijn echte vrienden zeggen nooit dit soort dingen, die beschikken over empathisch vermogen (daar kies ik ze op uit

).

Mensen die wel zo met mij omgaan daar verminder ik het contact mee. Zelfs familie. Als je toch al kwetsbaar bent kan je dit soort mensen met een laag EQ missen als kiespijn.

**Geplaatst**: 07-03-09 16:53

Geplaatst: 07-03-09 16:53

Wat veel mensen vergeten: eerst luisteren en vragen, dan pas (eventueel) adviseren. Als je het verhaal niet kent, is het idioot om adviezen te gaan geven, omdat je dan gegarandeerd vanuit je eigen beleving spreekt.. En dat leidt tot frustraties. Als je eerst eens naar het verhaal van de ander luistert, dan zeg je al niet zo snel van die domme dingen.

Ik zit nu met diezelfde frustratie. Mijn vriend heeft gisteren een punt gezet achter drie jaar relatie, terwijl ik eigenlijk dacht dat het redelijk goed ging... Maar blijkbaar zijn zijn gevoelens voor mij weg. Goed... Maar de reacties die ik krijg van mensen zijn om me gek te krijgen. Zo een gigantisch medelijden, alsof ik zoieso één hoopje miserie ben op deze moment, in elkaar gestort van het verdriet. Maar zo zit ik niet in elkaar. Ik vind het wel erg, maar op zich heb ik zoiets van 'goed, als hij geen gevoelens meer heeft, is het ook beter dat we nietmeer samen zijn'. Ik heb echt geen zin om mezelf te reduceren tot een hoopje miserie. Maar mensen kijken zo blijkbaar wel naar een net-gedumpt-iemand. Ik heb véél meer nood aan mensen die gewoon positief blijven en mij ook die positieve blik doen krijgen... Zoals iemand daarstraks, na een half uur gepraat te hebben, tegen me zei: "nieuwe tijden, nieuwe kansen". Daar heb ik ondersteuning aan... Niet aan een hoop medelijden dat niet meer zegt dan: "ocharme, dat ik keeeeei erg, gaat het wel met u? Als ge wilt uithuilen moogde altijd bellen". Bah bah bah!

**Geplaatst**: 07-03-09 17:00

Geplaatst: 07-03-09 17:00

Sonja schreef:
Op een 'juiste' manier feedback geven is moeilijk. Daarom worden er ook zo verrekte veel opleidingen in gegeven in het bedrijfsleven.

Ik denk dat het verstandig is om er vanuit te gaan dat mensen het in principe gewoon goed met je bedoelen.

En verder... Nicht ergern, nur wundern

$_/-\o_$

De meeste mensen die zulke uitspraken doen, weten dat gewoon niet zo goed te nuanceren en het is hoogstwaarschijnlijk 9 van de 10 keer écht niet slecht bedoeld. Ik denk dat je dat toch in je achterhoofd moet houden als je zo'n opmerking krijgt!

**Geplaatst**: 07-03-09 18:05

Geplaatst: 07-03-09 18:05

Ik heb er nog eens over nagedacht en mensen bedoelen het wel vaak gewoon goed. Zoals mijn vriendin die me mee uitvraagt om weer een leuke vent te gaan ontmoeten enzo. Dat bedoelt ze goed. Of mensen die vragen of ik nog geen nieuwe vriend heb... Ikzelf erger me aan die opmerkingen maar dat kunnen die mensen ook niet weten natuurlijk.

**Geplaatst**: 07-03-09 19:51

Geplaatst: 07-03-09 19:51

BounceBabe schreef:
Citaat:
Wat ook irritant is, is het tegenovergestelde. Ik ben te dun en ik kom gewoon niet aan. Veel mensen zeggen dan dat ik meer moet eten, maar ik kan niet meer eten. Ik eet al bijna de hele dag door, dus meer lukt gewoon niet . Ik sla gewoon weinig vet op, kan ik ook niets aan doen... Maar nee, als ik een keer een koekje afsla krijg je meteen rare gezichten van mensen die mij niet kennen... Het is mij meer dan eens gevraagd of ik geen anorexia heb. En als je dan zegt van niet wordt je niet geloofd ook...

Ik heb precies hetzelfde. Toen ik nog jong en onbezonnen was werd ik echt gek van dat gepush. Ik flapte er toen zo uit: Ja maar ik wil niet zo dik worden als jullie. Ik was heel jong, had geen besef hoeveel pijn ik die mensen wel niet deed. Ik was op bezoek met mijn broer bij zijn vriendinnetje van toen der tijd. Hij kon natuurlijk wel zijn gezicht in zijn bord gooien van schaamte haha.

Nu reageer ik wel anders: net zo pissig maar wel beleeft Het is gewoon niet leuk dat ze anders meteen denken dat je anorexia hebt. Ach zo heeft iedereen wat:)

Hier heb ik ook vaak last van, mensen vinden mij graatmager en ik vind dat overdreven. Ben gewoon 1.56 en ik weeg gewoon 45-50 kg... dat is heel normaal. Mijn ex en zijn ouders konden daar ook altijd over zeuren, en werden bijna boos als ik gewoon vol zat. Ik heb geen grote maag en ik kan me wle misselijk en beroerd eten maar daar heb ik ook niet zoveel aan. Hij werd er echt een keer zo kwaad om, en toen was ik ook niet zo blij meer.. heb het hem toen maar wel even verteld. Voor de rest krijg ik ook wel eens opmerkingen als kleintje en magere lat of in die trent, maar dat is meer plagerig en daar kan ik opzich wel tegen als het neit te ver gaat, Maar kan me voorstellen dat mensen daar gekwetst door worden.

Ook mensen met anorexia, ook al willen ze al weer meer eten kunnen ze dat niet altijd omdat hun maag daar weer aan moeten wennen. dat moet weer opgebouwd worden. als je tegen zo iemand gaat zeggen je moet eten, of meer eten .... ik snap dat niet, tuurlijk moeten ze dat, maar wie zegt dat ze daar neit mee bezig zijn om op te bouwen zonder ziek te worden en beroerd omdat ze hun klem hebben gegeten.