Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird



tussen de weeen door eten, goede afleiding, maar
Vooral rondje gelopen, voelde als koliekaanvallen!
Ik snapte niet dat ik na zoveel uren(36) vol pijn en geen slaap, ineens met 7 minuten al klaar was met het ' echte' werk
En toen lag er ineens een baby op je buik te huilen, zoiets aparts heb ik nog nooit meegemaakt. En erg dat het is...1e wat ik dacht toen alles in orde bleek te zijn: nu kan ik eindelijk slapen
Het was heel aandoenlijk, Andy had gefilmd en foto's gemaakt en begon te huilen en mijn moeder ook...ik keek naar dat kleine hoopje mens en troosde d'r en toen stopte ze met huilen...heel lief! 
Uurtje na de bevalling, ik had inmiddels flink broodjes gegeten, watn verging van de honger, had met die weeen en pijn niets meer gehad...is ze aan de borst gegaan: oei zeg wat doet dat pijn...
Maar dat zou vanzelf wennen en minder gevoelig worden. Me lekker gedouchet. En mijn moeder was helemaal verliefd....Na 2,5 uur vond ik wel dat ik nu m'n babytje wel even mocht hebben
Dus lekker bij me op schoot...wat een schatje. Ze is wel 50 cm, weegt 2700 gram, echt een poppetje zo. Om 6 uur werd nog suiker geprikt voor de 2e keer...huilen, echt zielig. Maar ze liet zich heel snel door me troosten en was weer lekker stil. Toen zijn we met bed en spullen naar de afdeling gebracht en sinds half 7 ben ik hier alleen. Ze hebben haar nog verschoond enzo en flink gehuild bij de verpleegster. Ze heeft nog een keer de borst gekregen, het is echt een beidehandje en pakt het ook zo. Na kwartiertje zuigen, tussendoor viel ze steeds half in slaap, kroelde ik haar wat en lieve woordjes en ging ze weer verder....uiteindelijk viel ze echt in slaap...en ze ligt nu dus lekker naast me te pitten...wat een schatje! Ik heb nog steeds niet geslapen, maar zal dat straks wel doen, ik geniet nu nog van dit kleine wondertje!