Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

doe dan netjes mijn taken en vertrek weer. En ja ik kan me wel verplaatsen in hun, natuurlijk voor hun is het ook niet makelijk, maar soms komt er gewoon geen aardig woord uit.
Voor rest geloof ik dat ik me werk wel goed doe, heb hart voor "mijn mensjes". Maar soms heb je van die mensen of dagen
maar goed als ik elke dag zoiets had idd dan stopte ik er wel mee
dan is er toch niks aan. Guinevere schreef:Vind dat het vrij ver gaat, maar ik herken er ook wel dingen in en daar kan ik best om lachen. Dat heeft niks te maken met hoe ik met mijn patienten omga. Ik help mensen met alle liefde naar het toilet, of verschoon ze om 2 uur 's nachts, of tien keer per nacht. Dat maakt me niks uit, daarvoor ben ik er nou eenmaal.
Maar als je dan patiënten hebt, waar lichamelijk niks mis mee is, die zonder problemen naar buiten lopen om te roken, dan schiet het bij mij even helemaal het verkeerde keelgat in als ze aan de bel hangen omdat ze willen dat ik ze hun water aangeef dat op het nachtkastje staat. Waar ben je dan in hemelsnaam mee bezig? Maar dat zeg ik niet. Ik zeg dan "Natuurlijk, meneer. Kan ik U nog ergens mee helpen terwijl ik hier ben? Ik heb de tijd."
Jammer, want ik kan mezelf niet in tweeën delen en dat soort dingen nemen dan dus tijd weg van patiënten die me echt nodig hebben en dát is frustrerend.
zo voel ik het dus ook
) Miryamk schreef:Nou ja je kan natuurlijk ook hele asociale cliënten treffen![]()
Niet iedereen is dankbaar voor de zorg die ze krijgen. Nou bedoel ik niet dat mensen de hele tijd maar dankbaar moeten zijn maar wij hebben ook een cliënt die je de huid vol scheld wanneer jij je best staat te doen...
FitzChivalry schreef:galgenhumor kan ik echt wel waarderen.. maar sommige uiten zich ook gewoon naar patienten.. dat vind ik niet kunnen..

beantsje schreef:Miryamk schreef:Nou ja je kan natuurlijk ook hele asociale cliënten treffen![]()
Niet iedereen is dankbaar voor de zorg die ze krijgen. Nou bedoel ik niet dat mensen de hele tijd maar dankbaar moeten zijn maar wij hebben ook een cliënt die je de huid vol scheld wanneer jij je best staat te doen...
En dan is het aan jou om daar op een professionele manier mee om te gaan.
Misja schreef:Hahaha, wat een ophef om niks. Dit is toch gewoon humor? Mensen moeten hier niet zo zwaar aan tillen.. Het is toch geen waargebeurd verhaal? En ja, soms heb je inderdaad een baaldag en denk je wel eens *ZUCHT*.. Maar natuurlijk blijf je wel je werk fatsoenlijk doen.
Ik vind het een leuk stukje tekst, en snap die ophef erover écht niet: beetje overdreven!
En daarbij, 'galgenhumor' is typisch voor mensen die in de zorg werken. Het helpt om zware dingen te relativeren en is onmisbaar in het verwerken van bepaalde zaken die gebeuren. Zolang het binnen kantoor blijft!
Guinevere schreef:Vind dat het vrij ver gaat, maar ik herken er ook wel dingen in en daar kan ik best om lachen. Dat heeft niks te maken met hoe ik met mijn patienten omga. Ik help mensen met alle liefde naar het toilet, of verschoon ze om 2 uur 's nachts, of tien keer per nacht. Dat maakt me niks uit, daarvoor ben ik er nou eenmaal.
Maar als je dan patiënten hebt, waar lichamelijk niks mis mee is, die zonder problemen naar buiten lopen om te roken, dan schiet het bij mij even helemaal het verkeerde keelgat in als ze aan de bel hangen omdat ze willen dat ik ze hun water aangeef dat op het nachtkastje staat. Waar ben je dan in hemelsnaam mee bezig? Maar dat zeg ik niet. Ik zeg dan "Natuurlijk, meneer. Kan ik U nog ergens mee helpen terwijl ik hier ben? Ik heb de tijd."
Jammer, want ik kan mezelf niet in tweeën delen en dat soort dingen nemen dan dus tijd weg van patiënten die me echt nodig hebben en dát is frustrerend.
Anoeska schreef:Eerder schikbarend dat er mensen zijn die denken dat verpleegkundigen de hele dag met roze wolkjes om hun hoofd lopen, en nooit eens de balen van hun werk hebben....
amigootje schreef:Vind hem niet echt netjes, hopelijk werk de TS niet in de zorg...
Voel jij je ook wel eens machteloos
Als een bewoner verdrietig is of boos
En je komt er maar niet achter waarom
Begrijp ik het niet of ben ik nou zo dom
Voel jij je ook wel eens verdrietig
Als een bewoner waaraan je bent gehecht
Steeds verder achteruit gaat
En tenslotte niets meer zegt
Voel jij je ook wel eens opstandig
Als het met steeds minder moet
En er steeds meer blijft liggen
Hoe goed je je best ook doet
Voel jij je ook wel eens boos
Als er weer iemand komt klagen over iets
Wat voor je gevoel zo belangrijk is
Dat het bij al het andere valt in het niets
Voel jij je ook wel eens belazerd
Als je weer die dienst niet krijgt waar je om hebt gevraagd
En je toch maar weer "ja" hebt gezegd
Omdat het anders ten koste van de bewoners gaat
Voel jij je ook wel eens heel optimistisch
Als het een dag heel lekker gaat
En je alle aandacht kunt geven
Waar de bewoner steeds om vraagt
Voel jij je ook wel eens pessimistisch
Als je in de kranten leest
Dat de politiek wel alle problemen begrijpt
Maar een verhoging van de ziekenfonds premie vreest
Voel jij je achteraf wel eens gebruikt
Als je iets moet doen wat je niet mag of wil
Maar omdat er niemand anders is
Sta je er maar even niet bij stil
Voel jij je ook wel eens warm
Als een bewoner geniet van jouw arm
Die je om haar heengeslagen hebt, bedoeld
Om haar te troosten zodat ze zich veilig voelt
[b]Voel jij je ook wel eens koud
Als iedereen tegen je snauwt
De bewoners,collega's,terwijl niemand merkt
Dat je al zeven dagen hebt gewerkt
Voel jij je ook wel eens miskend
Als je je benen uit je lijf hebt gerend
Als mede door jou inzet, je kunt zeggen: we hebben het weer gered!
Maar er is niemand die dankjewel tegen je zegt
Voel jij je ook wel eens een tevreden mens
Als je na je dienst naar buiten gaat
Dat lijkt me een fijn gevoel, een wens
Zodat je de volgende dag weer naast de bewoner staat.