Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-02-09 15:47

Geplaatst: 05-02-09 15:47

Ik heb het heel erg. Zo erg dat ik er weken tegenaan kan hikken om zelfs maar de dokter te bellen voor een afspraak. Het is ook zo dat ik in persoon heel assertief ben en mezelf goed kan verwoorden, me niet af laat poeieren enzo, maar aan de telefoon is het keer op keer raak en sta ik daar weer met een verbaasd gezicht met de telefoon in mijn hand nadat is opgehangen. Ik blijf proberen (met zeer veel moeite) maar er lijkt vooralsnog geen vooruitgang in te zitten.

Het enige moment dat me ineens wel alles leek te lukken met dingen regelen over de telefoon was met de import van mijn paard uit Rusland, zelfs met Rusland bellen lukte (niet van harte, maar je moet wat voor je droom). Toen dacht ik laat ik dan dat proberen door te trekken naar de rest van mijn leven, maar neen. Wat niet helpt is dat ik op een of andere manier te vaak van die ontzettende onbehulpzame idioten aan de lijn krijg of van die types die blijkbaar echt niet willen dat je belt. "Ze zijn er om jou te helpen" gaat dus niet altijd op en dat maakt het bellen voor mij nog lastiger.

Vind het ook erg moeilijk een onbekend nummer op te nemen, zoek vaak eerst online na wie het is (haha, best erg) zodat ik niet een engerd of callcentre persoon aan de lijn krijg.

Enige oorzaken die ik voor mezelf weet aan te wijzen:
Niet behulpvaardige mensen tegenkomen
Ben per telefoon gestalkt door een ****
Heb van huis uit veel meegemaakt en weinig sociale vaardigheden meegekregen, is erg moeilijk dat achteraf alsnog eigen te maken, blijft een kunstmatig iets.

Probeer na te gaan wat de oorzaken zijn, TS.
Probeer na te gaan of het alleen per telefoon is of ook via andere wegen (ik vind email ook best eng, maar minder eng, ik spreek mensen liever face to face aan maar ook dat vind ik al eng hoor, maar meestal bij suffe dingen als de weg vragen of vragen of ze die schoen ook in maatje 37 hebben, mijn mening verkondigen vind ik dan weer niet eng, gek he)

Ga dus na waar je het verder tegenkomt en wat de oorzaken zouden kunnen zijn, dan kun je het vanuit daar proberen aan te pakken.

Een vriend van mij heeft het ook, die werkt bij een helpdesk, blijft het eng vinden maar gaat hem nu al veel beter af. Ik heb nog lang niet het lef bij een callcentre te werken, ik zou bij wijze van al 'sterven' op de eerste dag, of de gedachte daaraan!

Kom ik een overvaller tegen zeg ik hem een ander lastig te vallen met zijn pistoolgezwaai. Moet ik bellen bonkt mijn hart in mijn keel. Omgekeerde wereld...

Ik sterf al 1000 doden voor ik überhaupt het nummer heb gedraaid, zit ook altijd heel overdreven 100 keer te kijken of ik niet het verkeerde nummer heb ikgetoetst, hart bonkt, kom moeilijk uit mijn woorden en laat me te vaak afpoeieren, zo vervelend!

**Geplaatst**: 05-02-09 15:49

Geplaatst: 05-02-09 15:49

Ik heb het ook.. Vreemden bellen vind ik VRESELIJK. Laatst moest ik bellen voor een stageplek... Heb het bellen daarvoor uitgesteld naar de laatste week van het blok en toen zat ik echt van "oké, rustig ademen en NU GA JE BELLEN"
Eindelijk na een halfuur durven bellen... in gesprek. :')

Nouja ik heb ze uiteindelijk aan de lijn gekregen, maar ik was zo bezig met "wat ga ik zeggen en blijf rustig ademen en praat rustig" dat ik de naam van de vrouw aan de andere kant van de lijn vergat.

**Geplaatst**: 05-02-09 15:53

Geplaatst: 05-02-09 15:53

Ik had het eerst ook. Maar dan durfde ik (redelijk) bekenden ook niet te bellen.

Als ik eenmaal aan het kletsen wat had ik nergens last meer van.
Nu heb ik gelukkig niet zo meer, maar als ik een onbekende moet bellen controleer ik wel het telefoon nummer 3 keer

**Geplaatst**: 05-02-09 15:54

Geplaatst: 05-02-09 15:54

Plien91 schreef:
Ik heb het ook.. Vreemden bellen vind ik VRESELIJK. Laatst moest ik bellen voor een stageplek... Heb het bellen daarvoor uitgesteld naar de laatste week van het blok en toen zat ik echt van "oké, rustig ademen en NU GA JE BELLEN"
Eindelijk na een halfuur durven bellen... in gesprek.
Nouja ik heb ze uiteindelijk aan de lijn gekregen, maar ik was zo bezig met "wat ga ik zeggen en blijf rustig ademen en praat rustig" dat ik de naam van de vrouw aan de andere kant van de lijn vergat.

Hahaha dat heb ik ook altijd, dan zit je eerst uren moed te verzamelen, bel je eindelijk en dan zijn ze er niet :')

. Bij mij wordt het trouwens wel steeds minder erg. Ook omdat ik altijd heel stoer zeg 'Oh ik bel wel even' en dan ben ik dus de sjaak want dan moet ik mijn beloftes ook nakomen

en dan moet je wel bellen. Dus mijn tip is echt gewoon blijven bellen. Dan wordt het langzaamaan wel minder.

**Geplaatst**: 05-02-09 15:54

Geplaatst: 05-02-09 15:54

Weet niet waar bij mij de oorzaak ligt.. Mailen gaat wel weer makkelijk, mensen in het echt gaat ook gewoon goed.. maar bellen heb ik gewoon niks mee.

De enige keer dat bellen met vreemde mensen goed ging was in een noodsituatie.. Moest enorm veel dingen regelen daardoor en dacht er niet echt bij na dat het 'eng' kon zijn..

**Geplaatst**: 05-02-09 15:57

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 15:57

met telefoon op nemen heb ik het niet maar met mensen bellen wel.
bel altijd mensen op mobile.
maar bekende op huistelefoon bellen vind ik ook dood eng.
laat staan vreemde.
vroeger nooit last van maar nu wel

**Geplaatst**: 05-02-09 15:58

Geplaatst: 05-02-09 15:58

Ja precies, als het echt voor 'iedereen' eng is, dan is het niet eng. Normale situaties, gewoon bellen een crime!! Controleren, hart in je keel, hele gespreksscenario's in je hoofd vantevoren, enz. Te erg. En er lijkt nog steeds geen vooruitgang in te zitten, het blijft problematisch, keer op keer.

**Geplaatst**: 05-02-09 15:58

Geplaatst: 05-02-09 15:58

ik heb geen telefoonangst maar wel hekel aan bellen. Ik sms zoveel mogelijk

**Geplaatst**: 05-02-09 16:00

Geplaatst: 05-02-09 16:00

Mijn hoefsmid merkte pas op dat ik de enige was die mailde voor een afspraak in plaats van haar te bellen. De helft van de reden waarom ik haar als hoefsmid is is omdat ik kan mailen, en dan dus niet hoef te bellen. Mailen heb ik totaal geen problemen mee, doe er wel uren over om een mail op te stellen omdat ik mijzelf altijd goed wil verwoorden en dat valt niet erg mee.
Sms net zo; geen probleem.

Inderdaad, hart in je keel, zweten, trillende stem... Niets waart.

**Geplaatst**: 05-02-09 16:02

Geplaatst: 05-02-09 16:02

Ik vond het vroeger ook vréselijk. Tot ik een job kreeg waar ik ook telefoon moest doen....Ik doe het nog steeds niet graag (ben geen type om uren aan de telefoon te hangen), maar vind het ook niet meer erg. De meeste mensen zitten er niet om je af te blaffen

Dus voor mij is het best goed geweest om verplicht te worden.

Hier is het nu dus net omgekeerd, ik doe telefoontjes voor m'n moeder als er wat mis is haha

**Geplaatst**: 05-02-09 16:03

Geplaatst: 05-02-09 16:03

Paula schreef:
Mijn hoefsmid merkte pas op dat ik de enige was die mailde voor een afspraak in plaats van haar te bellen. De helft van de reden waarom ik haar als hoefsmid is is omdat ik kan mailen, en dan dus niet hoef te bellen. Mailen heb ik totaal geen problemen mee, doe er wel uren over om een mail op te stellen omdat ik mijzelf altijd goed wil verwoorden en dat valt niet erg mee.
Sms net zo; geen probleem.

Inderdaad, hart in je keel, zweten, trillende stem... Niets waart.

Ja dat heb ik ook! Als ik kan mailen dan kan ik mezelf tenminste vooraf optimaal verwoorden, als ik bij bellen nog zo goed van tevoren bedenk wat ik wil en moet zeggen.... wordt elke keer toch weer een klein fiasco.

**Geplaatst**: 05-02-09 16:04

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 16:04

Bellen met andere mensen heb ik geen problemen mee, hang met vrienden soms wel uren aan de telefoon.

Maar vreemde mensen bellen blijft toch een crime voor me. :')

**Geplaatst**: 05-02-09 16:06

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 16:06

Ik heb het ook erg gehad, en nu werk ik als receptioniste!
Als ik nare telefoontjes moet plegen, naar onbekenden denk ik ze kennen me toch niet! En geloof me ze krijgen nog veel vaker gekkere telefoontjes dan die wij plegen. Gewoon denken ze zien me toch niet!

**Geplaatst**: 05-02-09 16:23

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 16:23

Wat een aanstelleritus.

Die mensen kennen je toch niet en ze gaan je echt niet uitlachen de je ze opbelt ofzo.

**Geplaatst**: 05-02-09 16:39

Geplaatst: 05-02-09 16:39

Ik heb het ooook!!!
Wow ik wist nooit dat mensen exact zoiets hadden als ik

vind het goed om hierover te lezen, ben dus niet zo gek als ik dacht dat ik was..
De verhalen zijn echt precies zoals de mijne!
Ik blijf dit even volgen, misschien komen er nog wel leuke oplossingen!

**Geplaatst**: 05-02-09 16:40

Geplaatst: 05-02-09 16:40

Loose schreef:
Wat een aanstelleritus. Die mensen kennen je toch niet en ze gaan je echt niet uitlachen de je ze opbelt ofzo.

Dat is het stomme! En toch is het elke keer opnieuw problematisch, al stelt het vaak (lang niet altijd, want op 1 of andere manier tref ik altijd de onbehulpzamen dezer aard) achteraf weinig voor en ben ik blij dat ik gebeld heb. Vreemde fobie, net zoiets als onverklaarbaar bang zijn voor kippen ofzo.

Hihi, dat wordt in therapie gaan ben ik bang.

**Geplaatst**: 05-02-09 17:20

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 17:20

Ik heb het ook heel erg. Vind het echt niet leuk maar het liefst laat ik iemand anders bellen. Als ik wel zelf moet bellen dan ben ik hardstikke zenuwachtig, ik weet niet wat ik moet zeggen, desnoods schrijf ik het op een briefje voor het geval ik ineens niet meer weet wat ik moet zeggen.

Ook gebeurd het nog wel eens dat mijn stem ineens begint te trillen ofzo. Echt vreselijk! En steeds als ik de stap heb genomen op te gaan bellen, en ik hang op dan denk ik; was dit het nou? En de volgende keren gaan precies hetzelfde.

Het stomme is inderdaad, dat je die mensen toch niet kent dus wat maakt het nou uit zou je zeggen.

Nou heel veel dus..

**Geplaatst**: 05-02-09 17:28

Geplaatst: 05-02-09 17:28

Ik ben er ook zo eentje.
Geheim nummer neem ik niet op.
Nummer wat ik niet ken vergeet het maar neem ik niet op.
En dit gelijk ook als ik zelf moet bellen.
Bv moet een afspraak maken bij de huisarts dat kost me een dag

.
Ik ga nog liever langs dan ik even bel.
Voicemail spreek ik nooit in.
En afluister doe ik ook niet.
Ben zo blij dat ik er pas achter ben gekomen hoe ik dat rot ding uit moest zetten.

Me vriend en ander mensen zeggen wel eens waarom heb je dan een telefoon.
Ja om te smsen

.
Ik stuur rond de 700 smsje per maand.
En bellen mischien een half uurtje per maand

.
Ik zal straks mijn vriend dit topic wel even lezen.
Kan hij zien dat ik niet de enigste ben die zo maf is.

**Geplaatst**: 05-02-09 17:29

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 17:29

Dacht dat ik de enigste was!

**Geplaatst**: 05-02-09 17:38

Geplaatst: 05-02-09 17:38

Wat zijn er veel mensen die er ook last van hebben. Ik voel me altijd zo ontzettend stom en onvolwassen om mijn telefoon-angst. Het is ook een angst die ik niet echt kan verklaren.

Angst voor het opnemen van de telefoon heb ik ook, dat kan nog voortkomen uit het feit dat ik vroeger wel eens huilende mensen aan de lijn kreeg omdat mijn vader uitvaartverzorger is. Dat maakte veel indruk op me als klein meisje. Maar waarom ik het nu nog steeds eng vind, bij mijn eigen telefoon? Ik weet het echt niet.

Ik moet toegeven dat ik mijn vader soms laat bellen naar 'vervelende' instanties.

Verder bel ik tegenwoordig wel gewoon zelf als het moet (ik zal nooit iemand opbellen om gewoon te kletsen) maar dat gaat wel gepaard met hartkloppingen, vreselijk.

**Geplaatst**: 05-02-09 17:51

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 17:51

Ik meld me ook maar, ik vind het echt vréselijk. Zelfs als ik een bekende moet bellen en die neemt niet duidelijk met zijn/haar naam op ofzo raak ik meteen in stress of als zíj mij niet vertaan ook. En verder, vreemde mensen bellen vind ik echt niet leuk. Laat ook zo veel mogelijk mijn moeder ofzo bellen maar die doet dat niet altijd. Vind het echt eng om te bellen, bang alleen weet ik ook niet zo goed waarvoor.. Vind het gewoon niet fijn.

**Geplaatst**: 05-02-09 17:54

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 17:54

heb er heel veel last van.

ik jank de boel bij elkaar om niet te bellen.
vindt het zo doodeng, best raar

**Geplaatst**: 05-02-09 18:00

Geplaatst: 05-02-09 18:00

Ik heb een ontzettend hekel aan telefoneren, vooral als het over mijzelf gaat.
Ik klap compleet dicht. mobiel pak ik nooit op.

Ik loop mee bij Administratie, omdat ik werk zoek, en mag daar een tijdje meelopen, en daar zit ook telefoon bij in. Als dat ding gaat, mn hele maag schiet op hol, mn darmen kronkelen 4 x. Ik heb het nu een paar x gedaan, [heb pas 4 dagen meegelopen.] en oppakken vind ik een ramp, en er komt de stomste onzinnige woorden uit die je je kan bedenken

Het is vreselijk.

Vandaag was er een leraar ziek in Aalten, moest ik iedereen bellen die les had, [inburgeringscursus], dat ze vrij waren. Allemaal buitenlanders. Niks op tegen, maar zitten net op les, dus zo niet te verstaan. Vreselijk. Ik spreek liever voicemail in!

Waren ongeveer 50 mensen

**Geplaatst**: 05-02-09 18:20

Geplaatst: 05-02-09 18:20

Je wilt niet weten hoe bang ik was toen ik Lotje Schoots voor het eerst op haar privé nummer moest bellen.
Ik heb er een kwartier over gedaan al mijn moed bij elkaar te schrapen, uiteindelijk gebeld. Vroeg ze me of ik later terug kun bellen :')

Moest ik dus weer opnieuw beginnen

**Geplaatst**: 05-02-09 18:38

Re: telefoon angst

Geplaatst: 05-02-09 18:38

Ik meld me ook! Heb eerlijk gezegd niet het hele topic doorgelezen. Maar als ik moet bellen stel ik het altijd zo lang mogelijk uit, ik weet niet wat ik heb maar het is zo'n onbehagelijk gevoel dat ik heb en dan 'durf' ik gewoon niet te bellen. Ook al is het maar een simpel telefoontje. Ik ben bang dat ik dan niet uit mijn woorden kom en dat ik voor gek sta ofzo! Ik kan het eigenlijk niet bewoorden!

Telefoon opnemen is precies zo. Ik werk in een restaurant en als daar de telefoon gaat ben ik echt de laatste persoon die de telefoon opneemt. Heb ik eenmaal opgenomen valt het 9 van de 10 x ook wel mee. Maar ik moet mijzelf er echt toe zetten

Best raar eigenlijk

Ik vraag me al een tijd af hoe dat komt, maar vind het ook wel fijn om te horen dat meer mensen dat hebben