Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-02-09 10:57

Re: 'vroeger' gepest, hoe ga jij er nú mee om?

Geplaatst: 03-02-09 10:57

Op de mavo ben ik erg gepest met mijn krullen.
Ben nu nog steeds onzeker en als ik een groepje mensen of kinderen zie staan loop ik wel ff om omdat ik bang ben dat ik weer opmerkingen krijg. (ben 24 nu)
Mijn vriend heeft me wel veel van mijn zelfvertrouwne terug gegeven, maar helemaal zeker van mezelf zal ik nooit worden.

**Geplaatst**: 03-02-09 10:59

Re: 'vroeger' gepest, hoe ga jij er nú mee om?

Geplaatst: 03-02-09 10:59

Ik heb er inmiddels al 4 jaar een psychische ziekte door.

Ze hebben me vroeger maar liefst 9 jaar het leven ernstig zuur gemaakt, en ook mijn ouders bleven niet ongeschonden.
De vreselijkste tijd van mijn leven die er voor heeft gezorgd dat ik nu al 4 jaar 'ziek' ben

**Geplaatst**: 03-02-09 11:08

Geplaatst: 03-02-09 11:08

Ik ben inmiddels 35 en het heeft me echt jaren gekost om er echt overheen te komen. Sommige mensen vonden het later (dus toen ik 25 was) 'grappig' om mij namen van vroeger te noemen als ze dat gehoord hadden via via (dorpje he)
Dan werd ik meteen weer klein.

Ik moet nog steeds, na zo lang, waken dat ik me zoals eerder gezegd werd, niet te persoonlijk aangesproken voel en dan verkeerd reageer (te fel of helemaal niet)

Waarschijnlijk ook door op bepaalde vlakken weinig zelfvertrouwen etc. heb ik problematische relaties.

Het is bij mij niet alleen het pesten alleen geweest. Er speelden andere dingen ook mee in de thuissituatie ondanks dat mijn ouders heel veel van me houden.
Ik zoek nog altijd 'goedkeuring'.

**Geplaatst**: 03-02-09 11:24

Re: 'vroeger' gepest, hoe ga jij er nú mee om?

Geplaatst: 03-02-09 11:24

Ik ben ook gepest, vooral op de middelbare school.
Ben er ondertussen wel overheen, alhoewel ik niet 'graag' uit ga waar ik gepest ga, en als ik daar heen ga dan moet er een vriendin mee als ik naar de wc ga. En niet omdat ik bang ben, maar gewoon omdat ik geen behoefte voel om sommige mensen te spreken, of verplicht gezellig mee te gaan doen.

Eén meisje dat mij vroegeeh pestte is nu ontzettend dik, en werkt in een snackbar; ik wist wel dat ze gestraft werdt omdat ze mij opwachtte bij het schoolhek :Y)

.

**Geplaatst**: 03-02-09 11:34

Geplaatst: 03-02-09 11:34

Ook ik ben vroeger gepest.
Dit kwam met name doordat mijn ouders gescheiden waren en we woonden in een dorp.
Tja dat zegt al genoeg.

In eerste instantie liet ik mij ook altijd pesten. Zei niks terug. Durfde dat ook niet.
Kwam altijd weer met een hoop tranen thuis tussen de middag en aan het einde van de dag.
Ik heb echt een rot-tijd gehad.
Totdat er opeens een knop bij mij omging. Ik liep naar de ergste griet van allemaal, ik pakte haar blonde haren, draaide die om mijn arme heen en trok haar kop zo dusdanig naar achter dat ze het niet fijn vond

ik heb haar flink de waarheid gezegd.
Ik had uiteindelijk ook flink wat haar in mijn handen, maar...het pesten was daarna over.
Ik had een paar vrienden en daar ben ik fijn mee om gegaan. Ik heb de school ook afgemaakt. Maar de begin periode was dus niet leuk.

Dit heeft mij uiteindelijk wel gevormd tot diegene die ik nu ben.
Ik laat de kaas dus niet van mijn brood eten. Soms ben ik echt mega hard. ook bedoel ik het soms niet zo, maar ik
wil niet meer gepijnigd worden. daar heb ik geen zin in, dus waak ik daarvoor.

**Geplaatst**: 03-02-09 11:36

Geplaatst: 03-02-09 11:36

Kristie schreef:
Eén meisje dat mij vroegeeh pestte is nu ontzettend dik, en werkt in een snackbar; ik wist wel dat ze gestraft werdt omdat ze mij opwachtte bij het schoolhek .

Idd, ze worden hoe dan ook een keer gestraft.

Wij hadden laatst een reunie. Eerst wilde ik neit heen gaan. Maar toen bedacht ik: pffff waarom niet, ik zal ze even laten zien wie ik ben. Nou als je ziet wat sommige van hun leven gemaakt hebben.....
Die zijn met recht soms "gestraft".
En vond ik het erg??? Nee, absoluut niet!!

**Geplaatst**: 03-02-09 11:44

Geplaatst: 03-02-09 11:44

Ik ben vroeger ook veel gepest op de basisschool en de middelbare school maar dat was ik op een gegeven moment echt zat. Mijn zus is altijd een heel stil verlegen meisje geworden door het pesten. Maar ze durven tegen mij niks meer te zeggen. Ik bijt wel van me af vaak zelfs zonder dat ik het door heb. Mensen denken dat ik heel veel zelfvertrouwen heb maar dat valt vies tegen achter het schild. Laat ik zeggen ik ben er goed gebekt van geworden.

**Geplaatst**: 03-02-09 12:01

Re: 'vroeger' gepest, hoe ga jij er nú mee om?

Geplaatst: 03-02-09 12:01

Heer herkenbaar dat sommige mensen juist hier ook fel gaan reageren op anderen.

Ik heb daar ook last van. Als ik weet dat er iets komt dat hap ik al toe. En dan kan ik ook fel reageren.

**Geplaatst**: 03-02-09 12:27

Geplaatst: 03-02-09 12:27

Adil18 schreef:
Relaxed schreef:
Alhoewel ik soms misschien wel wat te fel ben..

Dat heb ik dus ook, dat komt ook deels doordat ik me heel snel persoonlijk aangegrepen voel...

Klopt, ik schiet vrij snel in de verdediging idd. Mensen weten me vaak ook heel snel op de kast te krijgen, hap heel snel

Maar dat is nu vaak meer een lolletje, dsu vind het niet erg. Weet het van mezelf

Weet ook niet of het direct door het pesten komt eigenlijk, maar zal er ongetwijfeld mee te maken hebben

**Geplaatst**: 03-02-09 12:29

Geplaatst: 03-02-09 12:29

Kristie schreef:
Ik ben ook gepest, vooral op de middelbare school.
Ben er ondertussen wel overheen, alhoewel ik niet 'graag' uit ga waar ik gepest ga, en als ik daar heen ga dan moet er een vriendin mee als ik naar de wc ga. En niet omdat ik bang ben, maar gewoon omdat ik geen behoefte voel om sommige mensen te spreken, of verplicht gezellig mee te gaan doen.

Eén meisje dat mij vroegeeh pestte is nu ontzettend dik, en werkt in een snackbar; ik wist wel dat ze gestraft werdt omdat ze mij opwachtte bij het schoolhek .

Haha ja de jongen die mij hoofdzakelijk pestte is ook echt een ontzettend lelijk ventje geworden! Toen was ie al niet knap, maar wel erg grappig, moest er zelf ook wel vaak om lachen ook al ging het vaak ten koste van mij. Nu is het echt een bolle pafferige pukkelpok

**Geplaatst**: 03-02-09 12:46

Geplaatst: 03-02-09 12:46

Hier nog 1 die gepest is. Ook op de basis school, en de middelbare school. Ik ben namelijk erg klein voor mijn leeftijd. Dus ben je meteen kwetsbaar. En ik had heel vaak kleren van mijn neefje aan. Ik hield gewoon jongens-dingen. Pas in de derde en vierde is het veranderd. Toen begon ik me pas anders te kleden. (strakkere broeken en vrouwelijkere truitjes) werd voornamelijk door meiden gepest. Maar toen ik in de derde veel met de leukere jongens omging (vooral met gym) Konden ze allemaal heel normaal doen.
Ik ben nu nog onzeker over mezelf. Tijdens uitgaan, word ik altijd na gekeken (omdat ik klein ben, en er niet uitzie als een 22 jarige) Maar het gekke is dat ik met uitgaan wel uit mijn slof schiet als mensen iets tegen mijn roepen.
Durf ook niet goed naar nieuwe dingen te gaan enzo..

**Geplaatst**: 03-02-09 16:29

Geplaatst: 03-02-09 16:29

Ik ben ook altijd veel gepest, vooral op de basisschool en de eerste 2 klassen middelbare school.

Ik heb er nu soms nog last van, ik kan heel weinig kritiek op mn uiterlijk hebben, dan word ik heel onzeker. Ik heb mezelf wel een houding weten te geven en ik weet zelf nu ook wel dat ik er leuk uitzie en erg goed in de smaak val bij mannen. Maar toch heeft mijn ex me nog een hele grote deuk in mn zelfbeeld gegeven, daar heb ik nu nog last van. Hij vond me te dik, hij keek heel vuil als ik veel of vet at en als ik een koekje nam. Daar werd ik dik van zei hij, en hij wilde geen dikke vriendin.

Mijn ego wordt nu weer opgevijzeld door andere mannen die zich in bosjes voor mn voeten neergooien.

Maar dat wordt heel snel te niet gedaan door 1 klein opmerkinkje, daar heb ik meteen weer een tijd last van en dan ben ik weer onzeker.

**Geplaatst**: 03-02-09 18:27

Geplaatst: 03-02-09 18:27

Ik ben eigenlijk ook zo ver ik me kan herinneren altijd gepest geweest. Op de basisschool was het niet zo erg, maar voor mijn gevoel hoorde ik nergens bij. Met groepjes maken bleef ik altijd als laatste over en mijn jongens pakken de meisjes werd ik nooit getikt! Ik ben op de basisschool nooit echt uitgescholden of geslagen o.i.d. Wel heb ik altijd met dat gevoel gelopen van anders zijn.
Op de middelbare school werd dit erger.. Ik had andere interesses dan mensen. Ik deed niet aan make-up of leuke kleren. Bleef savonds tot laat bij de paarden en de rest interesseerde me allemaal niet zo. Doordat ik anders was, was ik dus een makkelijk raakvlak. Ik had niet veel vrienden..
Ik heb me 2 jaar echt rot gevoeld en dat was 2 en 3 havo. Toen ik was blijven zitten in 3 Havo kwam ik in een andere klas terecht. En ik viel wel in de smaak om het zo te zeggen. De meisjes vroegen me mee uit en van de jongens kreeg ik ook aandacht. Maar ik vertrouwde ze niet. Doordat ik zelf zo onzeker was ging ik er al vanuit dat mensen iets gemeens wouden zeggen terwijl het helemaal niet zo bedoeld was! Daardoor heb ik me afgesloten van mensen en heel erg op mezelf geworden.
Nu heb ik er nog steeds last van. In een klas ben ik totaal niet op mijn gemak, ik hou me het liefst helemaal stil zodat niemand me kan afkraken. Ook als iemand iets tegen me zegt wat gewoon aardig bedoelt is of als grapje, interpreteer ik dat fout. Mensen denken vaak dat ik arrogant ben maar dat is niet waar! Ik heb die poedersuiker verdrongen maar ik merk nu gewoon dat ik er nog steeds mee zit. Ik zit nu op een nieuwe school, nieuwe mensen en nieuwe kansen. Ook heb ik altijd het gevoel dat ik minder ben en minder kan. Terwijl dat helemaal niet zo is! Ik haal goede punten maar ik blijf toch denken dat ik het niet kan. Beetje jammer is dat!

**Geplaatst**: 03-02-09 18:37

Re: 'vroeger' gepest, hoe ga jij er nú mee om?

Geplaatst: 03-02-09 18:37

Wat een verhalen hier!

Ik ben zelf niet gepest, maar heb zeker geen leuke middelbare schooltijd gehad! Ook ik heb daar een flinke deuk aan over gehouden...

Ik ben altijd erg warm en beschermend opgevoed. Bij ons thuis waren normen en waarden erg belangrijk & hier werd niet alleen over gepraat, maar ook naar gehandeld. Hierdoor was (en ben) ik echt een softy. Op de basisschool was dit nooit een probleem. Eigenlijk was ik toen een heel populair kind. Iets voor de klas doen vond ik geen probleem; ik was immers van thuis uit al gewend om geaccepteerd en gerespecteerd te worden zoals ik ben. Dit maakte ook dat ik er geen enkele moeite mee had om mijn mening e.d. te geven; daar werd toch nooit stom over gedaan?

Op de middelbare school ging het mis. Ik onderscheidde mij van de 'massa' door te staan voor wat ík vond, en niet mee te praten met de rest. Doordat ik mijn hoofd boven het maaiveld uitstak, werd ik door een aantal klasgenoten ruw teruggetrokken. Vanaf toen mocht ik nergens bij. Ik werd genegeerd. Wanneer ik in de pauze ergens bij wilde gaan zitten, werd de kring gesloten en de ruggen werden naar mij toegedraaid. Ik voelde me zó minderwaardig, zó gekleineerd & bovenal; verward.
Ik kon het maar niet begrijpen. Alles wat ik thuis geleerd had was zó anders dan op school.

De kinderen die wél gepest werden, wat ik vreselijk vond, zocht ik op. Dat maakte me nog meer een buitenstaander ten opzichte van de rest van de klas. Want zeg nou zelf; wie gaat er nu met iemand om die gepest wordt? Dat is toch niet stoer?
Wanneer ik iets van het pesten zei kon ik zelf ook een sneer verwachten.

Dit alles is zó verwarrend voor mij geweest en zó confronterend dat het niet overal gaat zoals in mijn veilige thuisfront, dat ik pas 4 jaar later de grootste klap verwerkt had. Ik ben er ziek van geweest, haast bij het depressieve af.

Inmiddels heb ik een aardig evenwicht gevonden tussen mijzelf als persoon en de buitenwereld. Dit heeft bloed, zweet en tranen gekost maar het is gelukt. Toch loop ik nog vrijwel dagelijks tegen oude littekens aan. Helemaal overgaan zal het wel nooit maar ik probeer uit die oude herinneringen nieuwe ervaringen te creëren.

**Geplaatst**: 03-02-09 20:03

Geplaatst: 03-02-09 20:03

Kyno schreef:
Inmiddels heb ik een aardig evenwicht gevonden tussen mijzelf als persoon en de buitenwereld. Dit heeft bloed, zweet en tranen gekost maar het is gelukt. Toch loop ik nog vrijwel dagelijks tegen oude littekens aan. Helemaal overgaan zal het wel nooit maar ik probeer uit die oude herinneringen nieuwe ervaringen te creëren.

Idd, vergeten doe je het nooit.
Mogelijk dat je het een plekje kan geven en je kan ermee omgaan.

Ik ben wel een stuk duidelijker geworden.
Het boeit me nu echt niet meer dat mensen mij niet leuk vinden. Vroeger vond ik dat vreselijk, want iedereen moest me aardig vinden.
Was tenslotte al teveel gepest. Maarja, je wordt ouder en wijzer...

Ik zal het nooit vergeten, maar ik heb er geen last meer van.

Voor diegene die daar echt nog last van hebben, kan me dat heel goed voorstellen.
Hopelijk dat jullie in de toekomst het ook een plekje kunnen geven en dat jullie gelukkig verder kunnen leven.

**Geplaatst**: 03-02-09 20:23

Geplaatst: 03-02-09 20:23

Tijdens mn basischoolperiode ben ik op school erg gepest, tot aan schelden, buitensluiten, treiteren, slaan, duwen aan toe. Maar ook in de wijk waar ik woonde werd ik (en mn ouders) gepest. 'Slot op de pot en niemand mag meer meedoen', schoppen, schelden enz. Een groepje heeft wel eens vuurwerk bij ons door de brievenbus gegooid, onze schutting vernield en meer. Politie heeft erbij moeten komen. Ik was erg bang voor ze.

Toen verhuisden we naar Ede, 6 jaar middelbare school vól met vrienden lag voor me. Helaas niet, ik ben niet meer gepest maar heb ook geen vrienden gehad. Iedereen kende elkaar al van de basisschool en ik ben er nooit tussen geraakt.
Ik heb toen echt slechte periodes gehad, heel erg twijvelen aan mezelf (als mensen lachten dat ik: ze lachen me uit, als iemand iets vergat: ze willen me er niet bij enz). Heb toen bij een psychologe gelopen maar die heeft het erger gemaakt

Tr*t dat ze 'er was.

Nu ben ik werkende voor een jaar. Ik voel me al een paar jaar veel beter, behoorlijk wat zelfvertrouwen, vrolijk, gezellig, leef vollop enz. Ik trek mijn mond wel open en heb mn brutale momenten

Gewoon een vrolijke, vlotte gezellige en grappige meid.

Maar soms komt het weer even terug, dan raak ik down, vraag me af of ik nu zo lelijk, stom, saai, enz ben.
Komt door drie dingen: basisschooltijd erg gepest, middelbareschootijd geen vrienden, en heb nooit echt een vriendje gehad.

Ik heb nu alle hoop gevestigd op als ik dit jaar ga studeren, een héle wereld ligt dan voor me open

Mede dankzij mn collega's en baas nu, en de laatste jaren heb ik mezelf er goed boven op gekregen. Ben mijn eigen psycholoog geweest

**Geplaatst**: 03-02-09 20:30

Geplaatst: 03-02-09 20:30

Wat een verhalen hier, helaas zijn de gevolgen voor mij ook herkenbaar.

Toen ik een jaar of 7 was ben ik flauwgevallen van een boekje over ziekenhuis, bloed, losse benen enzovoorts. En dat is blijkbaar zo apart dat het al snel de school rond was (destijds ongeveer 100 leerlingen dus dan weet je het wel). De oudere klassen vonden het helemaal interessant en begonnen met het naroepen van allerlei lichaamsdelen. Dat werd al snel overgenomen door de jongeren en mijn niet zo hoge zelfbeeld daalde naar 0. Resultaat was dat ik al snel in tranen uitbarstte. Het meest verrotte (en ik neem het ze nog steeds kwalijk) is dat de docenten er nooit wat aan hebben gedaan. Als je het meldde ging het 'ga maar weer lekker verder spelen'. En that's it. (behalve het stug tegen mijn ouders beweren dat ik nooit bij hun was geweest dat ik zo werd gepest. Blijkbaar heeft een klein meisje in tranen weinig indruk gemaakt

). Het gepest heeft geduurd totdat ik een jaar of 11 was. In die tijd ben ik nog 1 keer flauwgevallen en schoot ik in paniek als het over 'het beruchte onderwerp' ging. Tjah...

Op de middelbare was ik nog steeds een erg onzeker meisje, maar gelukkig was er meteen een klik met een ander meisje in mijn nieuwe klas, via haar ben ik in een vriendengroep terecht gekomen waarmee ik nog steeds erg veel contact heb

Maar toch blijf ik onzeker, ik vertrouw niet snel iemand en heb een veilig muurtje om mij heen staan. Uiteindelijk ben ik als persoon wel erg gegroeid. Sta steviger in mijn schoenen, trek mijn mond open als me iets niet aanstaat maar ga ook snel in de verdediging. Kritiek op mij persoonlijk kan ik ook niet goed hebben, vooral omdat ik de houding heb aangenomen dat ik zo ben en so be it. Maar als ik kritiek krijg op mijn persoontje of als vriendinnen me met het stappen alleen laten dan probeer ik mij eigenlijk te 'verstoppen' achter mijn telefoon.
Aan de andere kant heeft het gepest mij ook wel iets opgeleverd. Ik weet wie ik ben, weet wat ik wil en ik ga ervoor. Wil me niet nog een keer zo de grond in laten boren en ben druk bezig met de opleiding die ik altijd al wou doen: journalistiek. Juist een beroep waar je niet onzeker voor moet zijn, en gelukkig ben ik tijdens de opdrachten dat absoluut niet. Misschien is het werk en prive gescheiden houden, misschien niet. Maar misschien ben ik juist door het pesten wel sterker in mijn schoenen gaan staan

**Geplaatst**: 03-02-09 20:36

Geplaatst: 03-02-09 20:36

En toch kun je dat masker leren afzetten dat je ontwikkeld... al is het moeilijk.
Ben met het lezen van boeken, opletten tijdens de interactie met mensen en als het ware opnieuw socializeren toch een heel eind gekomen...
Ik ben van een stil verlegen meisje voor een groot gedeelte gegroeit naar 'mezelf' en heb veel minder problemen om dat daadwerkelijk te uiten.

**Geplaatst**: 03-02-09 20:38

Geplaatst: 03-02-09 20:38

En toch blijft het hangen. Ik blijf mezelf dik vinden ook al zeggen 100 mensen dat ik dat niet ben.
Nu met mijn dochtertje ben ik al aan het denken dat ik niet wil dat ze dik/mollig is op school. Heel ziek zulke gedachten, ik weet het...

**Geplaatst**: 03-02-09 20:42

Re: 'vroeger' gepest, hoe ga jij er nú mee om?

Geplaatst: 03-02-09 20:42

Ik denk dat als je gepest bent je kinderen krijgt dat je je kinderen meer beschermd tegen de 'boze buitenwereld' Suzanne F.

Heb het idee dat dat juist automatisch gaat omdat je weet hoe het voelt om gepest te worden.
En dat masker... Ik moet toegeven dat ik mij daar ook erg lang achter heb verscholen maar door mijn vrienden heb ik hem wel redelijk goed af kunnen zetten, hij ligt nog wel binnen handbereik trouwens

Overigens neem ik het de 'kinderen' van toen nieteens meer echt kwalijk, de docenten juist des te meer. Vraag me nog steeds af waarom ze nooit hebben ingegrepen.

**Geplaatst**: 03-02-09 20:44

Geplaatst: 03-02-09 20:44

Ik ben op de basisschool gepest. De laatste 2 klassen. Dat was pure jaloezie.
Ik had dat toen niet altijd door en heb wel een rottijd gehad, maar later had ik het wel door. Daardoor heb ik alles wel makkelijk naast mij neer kunnen leggen.
Ik had het beter dan die 2/3 meiden, die meiden hadden een grote bek en maakten mij soms echt het leven zuur en zette gehele klas tegen me op.
Ik kom ze nog weleens tegen, van niet één van die meiden is iets geworden

Ik ben dan wel trots op datgene wat ik tot nu heb bereikt in mijn leven.

Verder heb ik een hele leuk schooltijd gehad. Middelbare school was echt geweldig. HBO daarna ook

En nu werk ik en heb ook enorm leuke, gezellige collega's.

Ik geloof wel echt wel dat het een enorme impact op je leven heeft als je "onterecht" wordt gepest. Wat je ook doet, hoe je dingen ook doet.. Zelfvertrouwen krijgt dan een behoorlijke deuk. :(:)

**Geplaatst**: 03-02-09 20:45

Geplaatst: 03-02-09 20:45

Vroeger was ik veel te onzeker om maar ook iemand van me af te weren.. werd vanaf de basisschool ( ongeveer groep 3) tot klas 3 van het Vmbo regelmatig gepest. Toen ik naar het MBO ging , heb ik me zelf voor genomen een nieuwe start te beginnen, en daarbij mijzelf te laten zien, wie ik werkelijk ben! Dit is me gelukt! ik ben nu een stuk zelf verzekerder, en niemand die mij dit ooit nog aan zal doen;)

**Geplaatst**: 03-02-09 20:48

Geplaatst: 03-02-09 20:48

A_lette schreef:
Overigens neem ik het de 'kinderen' van toen nieteens meer echt kwalijk, de docenten juist des te meer. Vraag me nog steeds af waarom ze nooit hebben ingegrepen.

Bij mij heeft de docent wel ingegrepen maar na school of in de pauze ging het gewoon verder. Als de docent het niet zag.

De kinderen van toen krijgen eigenlijk heel ironisch hun eigen koekje van eigen deeg. Ik kom ze soms heel toevallig (bestaat toeval?) nog wel eens tegen en ze zijn zoooo lelijk en dik geworden. Ik ben van een lelijk eendje naar een zwaan gegaan maar zij van knappe eendjes naar vette ganzen.... _O-

Hun eerste reactie is dan ook altijd: "Huh???? Suzanne????! Jeetje...."

**Geplaatst**: 03-02-09 20:49

Geplaatst: 03-02-09 20:49

Ik heb trouwens nooit gesnapt wáarom ik werd gepest. Dat heeft mijn vertrouwen behoorlijk geschaad.
Ik vind mezelf (nu, sinds de laatst paar jaar) namelijk niet lelijk, aardig, gezellig, grappig, een fijne collega, geïnteresseerd, slim, wijs enz.
Ik heb nooit iets raars of aparts gehad...

**Geplaatst**: 03-02-09 20:50

Geplaatst: 03-02-09 20:50

OoappeloO schreef:
Ik heb trouwens nooit gesnapt wáarom ik werd gepest. Dat heeft mijn vertrouwen behoorlijk geschaad.
Ik vind mezelf (nu, sinds de laatst paar jaar) namelijk niet lelijk, aardig, gezellig, grappig, een fijne collega, geïnteresseerd, slim, wijs enz.
Ik heb nooit iets raars of aparts gehad...

Ik wel. Had een brilletje en was dik. Dan heb je het al gedaan....