Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-01-09 18:01

Geplaatst: 21-01-09 18:01

ik ben de enige die een keer niet heeft gereageerd en heb daar tot de dag van vandaag spijt van als haren op mijn hoofd.(ook al was het niet bewust van mij)
oke,.hier mijn verhaal

onze achtertuin grenste aan een rijtje huizen(zat alleen een stoep tussen)
op het hoekje woonde een oude mevrouw van dik in de 70 jaar.
eens in de maand ging ze logeren bij haar dochter en deed dan braaf alle gordijntjes dicht.
we wisten dus altijd dat,.als de gordijntjes dicht waren,ze er niet was,.maar bij haar dochter,..

op een dag waren zoals gewoonlijk weer de gordijnen dicht,.. had dus niks in de gaten.
maandags waren ze nog steeds dicht,...hmmm
op dat moment gingen er verschillende gedachtes door me heen:
wat als er wat gebeurd was?
toen: ach nee,.ze zal wel wat langer bij haar dochter zijn gebleven.
ben uiteindelijk niet gaan kijken,..ook al twijfelde ik,.... en dat spijt me tot op de dag van vandaag

kreeg dinsdags namelijk slecht nieuws te horen:

ze bleek namelijk op vrijdagochtend te zijn uitgegleden in de keuken en had een gebroken heup.
ze kon geen kant op en is daar dus op de grond blijven liggen.
maandagavond is ze toen helaas overleden,.omdat niemand was gaan kijken en had gezien dat ze hulp nodig had!

als ik mijn instinct toen gevolgd had,.was ze misschien nog in leven!
dit gebeuren achtervolgt me nog steeds,.ook al zijn we nu ruim tien jaar verder.
als ik het geweten had,was ik natuurlijk WEL gaan kijken,....

mijn raad dus,... ook als je DENKT dat iemand MISCHIEN hulp nodig heeft,.meteen gaan checken!!

**Geplaatst**: 21-01-09 18:09

Re: Bijna reageren of "gewoon" meteen reageren?

Geplaatst: 21-01-09 18:09

Een noodsituatie inschatten is voor veel mensen moeilijk na het opmerken. Dat is ook een deel van het stappenmodel om hulp te bieden. Vreselijk natuurlijk voor jou om er mee te moeten leven, maar als het iets helpt voor jou is het een fout die heel makkelijk gemaakt kan worden.

**Geplaatst**: 21-01-09 18:16

Geplaatst: 21-01-09 18:16

Wat een triest verhaal mackkwek.

Toevallig dacht ik hier vanmorgen aan. Ik werk 1 keer per maand bij een bejaarde vrouw, zij woont nog zelfstandig en ik maak schoon en doe de (zware) boodschappen. Ze woont in een buurt waar verder alleen jonge mensen wonen die bijna allemaal werken en overdag weg zijn. Het zal de buurt dus niet opvallen als zij een paar dagen niet haar huis uit komt en dat in combinatie met het feit dat ze soms dagenlang geen afspraken heeft maakt dat er toch iets zou kunnen gebeuren waardoor hulp voor haar te laat komt. Ik moet toegeven dat ik daarom regelmatig langs dat huis fiets en check of ze op de bank zit op haar 'vaste tijden'.

Verder handel ik meestal wanneer ik vermoed dat (vreemde) mensen hulp nodig hebben. Dat vind ik soms best spannend maar ik bedenk me dan maar dat ik ook maar wat graag geholpen zou willen worden als ik bv. gevallen ben of er psychisch helemaal doorheen zit en ergens op straat zit. Vooral dat laatste vind ik erg; huilende of duidelijk in de war zijnde mensen waar met een boog omheen gelopen wordt of zelfs om gelachen wordt.

Vraag of je kan helpen of bel op zijn minst de politie.

Situaties waarin ik niet persoonlijk zou helpen maar 'enkel' de politie zou bellen heb ik nog niet meegemaakt, maar ik kan me voorstellen dat ik dat doe als ik iets niet helemaal vertrouw. Er zijn genoeg gekken die een val/ongeluk/pech faken, dus als er midden in de nacht op een verlaten straat een kerel ligt zou ik toch eerst de politie bellen....

**Geplaatst**: 21-01-09 18:17

Geplaatst: 21-01-09 18:17

Wat goed van je!
Snelle reactie ook zeg!

Zelf zou ik zeker weten stoppen of (zoals bij andere voorbeelden) er achteraan springen, maar ik ben lang niet zo snel hierin als jij.

Bij mij persoonlijk duurt het een tijdje tot het tot mij doordringt wat er aan de hand is / wat er gebeurd.
Dit is voornamelijk vervelend wanneer je achter het stuur zit, omdat ik pas een dikke kilometer verderop pas door heb wat ik nou eigenlijk zag. Wanneer ik kan, zal ik dan natuurlijk wel omdraaien en hulpdiensten inschakelen.

**Geplaatst**: 21-01-09 18:43

Geplaatst: 21-01-09 18:43

Heb ook al twee keer mee gemaakt dat ik de eerste was die te hulp schoot.
Een keer in de trein, was een man onwel maar gelukkig viel het mee en laatst op het station was een man door zijn benen gezakt en kwam niet meer goed over eind, allebei geen levens bedreigende dingen maar wel mensen die hulp nodig hadden.

Bij allebei de keren ging ik als eerste heen. In de trein kwam niemand, bij het station kwam er nog iemand te hulp. En iedereen maar stom staren.

In de trein ben ik toen gewoon de coupe(of hoe je het noemt, daar waar je kan zitten) in gelopen, en eerst gewoon geroepen kan iemand mij even helpen(ben nogal klein en kon die man niet in mijn eentje onder steunen) maar iedereen keek me raar aan en niemand bood het aan.
Toen ben ik op de eerste de beste sterk uitziende man afgelopen en heb ik gevraagd kunt u even mee lopen, en die ging gelijk mee.

Heb nu dus ook wel geleerd dat als er iets gebeurt en jij bent de eerste die reageerd, je het beste de omstanders duidelijke (makkelijke) taken kan geven(wilt u mij helpen, wilt u 112 bellen), zodat het voor iedereen duidelijk is en mensen willen dan ineens veel meer helpen.

**Geplaatst**: 21-01-09 18:47

Geplaatst: 21-01-09 18:47

In feite ben je strafbaar als je iemand in nood niet helpt, tenzij je eigen veiligheid in het geding is (je gaat geen brandend huis inrennen).
Je bent als Nederlandse burger het verplicht, ook al heb je geen EHBO je kunt ALTIJD met de hulpdiensten bellen en bij het slachtoffer blijven totdat de hulpdiensten er zijn.

Ik vind het super wat je gedaan hebt, je verdient alle lof hiervoor!

**Geplaatst**: 21-01-09 19:09

Geplaatst: 21-01-09 19:09

silvana84 schreef:
Heb nu dus ook wel geleerd dat als er iets gebeurt en jij bent de eerste die reageerd, je het beste de omstanders duidelijke (makkelijke) taken kan geven(wilt u mij helpen, wilt u 112 bellen), zodat het voor iedereen duidelijk is en mensen willen dan ineens veel meer helpen.

Dat is idd ook hetgeen er hier in van die programma´s op de tv gezegd wordt: spreek iemand persoonlijk aan, dan krijg je eigenlijk altijd hulp.
Dit is zeker ook belangrijk als je bijv. ziet dat er iemand in elkaar geslagen wordt en je in je eentje niet te hulp durft te schieten.

Ik was in mijn vorige berichtje vergeten te zeggen

dat je super hebt gereageerd TS +:)+

!

**Geplaatst**: 21-01-09 19:38

Geplaatst: 21-01-09 19:38

Jaren geleden vloog er een auto uit de bocht door te hoge snelheid, tegenover het huis waar ik op bezoek was. Ik ben toen met de vriend die er woonde, naar buiten gerend en heb de knul achter het stuur geholpen, hij was bewusteloos en had een gebroken arm, de vriend hielp de passagier die verward was. Uiteraard werd ook de politie en ambulance gebeld en die hebben toen de knul uit de auto gehaald, na het spalken van zijn arm en nek..

**Geplaatst**: 21-01-09 19:43

Re: Bijna reageren of "gewoon" meteen reageren?

Geplaatst: 21-01-09 19:43

Ik zou bij zoiets waarschijnlijk eerst doodsbang zijn, dan 112 bellen en dan heel voorzichtig dichterbij komen..
Gewoon omdat ik mezelf er wel voor aanzie om flauw te vallen, mocht er echt iets ergs zijn..
En daar met zijn tweeen liggen heeft ook geen zin

**Geplaatst**: 21-01-09 19:49

Geplaatst: 21-01-09 19:49

ik ben zo blij met die reclame, tenminste, zou niet nodig moeten zijn, maar eindelijk eens wat aandacht voor dit fenomeen.

Of het nu gaat om een aangereden eend, een aanrijding, ongeval, vechtpartij of whatever ik vind handelen je verantwoordelijkheid als mens. En als je zelf niet durft vanwege de omstandigheden dan bel je maar, al is het om een hoekje.

als mensen zich nou ook maar zelf 1 keer zouden afvragen hoe het zou kunnen aflopen als het henzelf overkwam...maar ja individualisme ten top!

mijn reactie op voorbeeld van Ts? ..handelen dus, direct bellen, liever een keer teveel dan te weinig en kijken of ik wat kan doen...zo niet, erbij blijven tot de juiste hulp is.

**Geplaatst**: 21-01-09 19:55

Geplaatst: 21-01-09 19:55

silvana84 schreef:
In de trein ben ik toen gewoon de coupe(of hoe je het noemt, daar waar je kan zitten) in gelopen, en eerst gewoon geroepen kan iemand mij even helpen(ben nogal klein en kon die man niet in mijn eentje onder steunen) maar iedereen keek me raar aan en niemand bood het aan.
Toen ben ik op de eerste de beste sterk uitziende man afgelopen en heb ik gevraagd kunt u even mee lopen, en die ging gelijk mee.

Heb nu dus ook wel geleerd dat als er iets gebeurt en jij bent de eerste die reageerd, je het beste de omstanders duidelijke (makkelijke) taken kan geven(wilt u mij helpen, wilt u 112 bellen), zodat het voor iedereen duidelijk is en mensen willen dan ineens veel meer helpen.

Klopt, wordt toch idd ook wel vaker gemeld bij die Sire reclame's enzo? Als je iedereen aanspreekt, denken mensen : is niet voor mij bedoeld. Maar kijk je iemand in de ogen, of beschrijf je iemand. Jij daar met die blauwe jas, help me effe. Dan is het moeilijker een direct verzoek te ontwijken, en doe je het dus maar. En worden andere mensen ook even wakker geschud, van er moet wat. En zijn dan ook geneigd om eerder mee te helpen.

Ik heb hier weer wel een aantal heftige verhalen gelezen.. goh... $:\$ Wat Mackkwek beschrijft is ook wel een kleine nachtmerrie zeg, kan me voorstellen dat je je daar nog zo bezwaard om kan voelen :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-09 07:57

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-09 07:57

Wat een reacties

Voor het mogelijk is ben ik me eigen nog dankbaarder voor het reageren dan zijn naasten. Ik had me eigen dat nooit vergeven.

Ik rij bijna elke dag over die weg en ik weet zeker dat als ik niet gestopt was die man van de verkeerspolitie hem niet had gezien.

Op die weg heb ik al vaker ongelukken gezien zelfs met dodelijke afloop.

Ik reed daar eens richting huis en het was mistig. Ik zie in mijn binnenspiegel dat een auto vrij hard aankomt en de auto achter mij inhaalt. Ik zag dat deze mij ook wilde inhalen en ik verminderde al vaart. Hij haalt mij net in voor een redelijk scherpe bocht. Die man schrikt van de bocht en draaid 2x om zijn as en beland met zijn achterkant in de sloot.
Meteen mijn auto aan de kant en ren naar hem,maar voor ik bij hem was was hij al uit de auto.
Ik heb toen toch 122 gebeld (op die weg is een hele slechte ontvangst). Politie was vlug ter plaatse. Man mankeerde niets,maar auto was totaal los.
Gelukkig alleen blikschade maar elke keer als ik die bocht zie komt het wel naar boven.

Terwijl toen mijn merrie een veulen had en deze voor het eerst naar buiten mocht. Hij meteen toen hij in de wei kwam met zijn mond het stroomdraad vastpakte. Deze stroomdraad was zo'n draad van staal. Omdat er ook koeien in stonden stond er ontzettend veel stroom op. Omdat hij door de schok schrikte schoof hij in de sloot. Gelukkig waren er genoeg mensen bij die meteen reageerde behalve ik,nou ja ik reageerde wel maar niet zoals gewenst. Achteraf weten we nog steeds niet wie er het meest gestrest was ik of de moeder die ik vast had. (we stonden samen op en neer te springen)
Gelukkig was er uiteindelijk niets aan de hand. Na deze ervaring zijn de andere ervaringen gekomen en gelukkig had ik er wat van geleerd.

Je weet nooit hoe je reageerd in zulke situaties al heb je jezelf nog zo voorgenomen te reageren je kunt altijd dicht klappen.

Voor degene die hier hebben gereageerd en ook zoiets hebben mee gemaakt +:)+

bedankt voor de reactie en +:)+

dat je zelf ook zo hebben gereageerd bij wat je hebt mee gemaakt. Waren er maar meer mensen net als jij!

**Geplaatst**: 22-01-09 10:15

Re: Bijna reageren of "gewoon" meteen reageren?

Geplaatst: 22-01-09 10:15

mackkwek, ik kan me voorstellen dat je je rot voelt daarover :(:)

@TS, ja ik stop ook als ik zoiets zie. Ik heb zo ooit een keer iemand gevonden die een hersenbloeding had gehad, trouwens omdat ik paarden zag lopen op een plaats waar ze niet hoorden te lopen. En mijn ervaring is wel dat er toch veel mensen dat doen, ook al bedenk je achteraf pas dat het misschien niet verstandig was. Maar dat telt op dat moment niet.

**Geplaatst**: 22-01-09 11:54

Geplaatst: 22-01-09 11:54

Ik heb het laatst een keer gehad. Reed in een grote bocht van een afrit tussen twee snelwegen bij Utrecht. In de verte, nog wel in de bocht, zag ik een auto op de vluchtstrook staan. Toen ik er langs reed zag ik dat de voorwielen van de auto in de berm stonden. Alarmlichten van de auto stonden aan, kon niet goed zien of er iemand in zat en voor je het weet ben je alweer een stuk verder. Ik wilde stoppen maar bedacht me dat ik niet terug kon lopen omdat ik dan de snelweg over moest steken. Heb toen meteen mijn telefoon gepakt, getwijfeld of ik 112 moest bellen, want ja dat is toch wel echt voor spoedeisende situaties en dit leek mee te vallen door de alarmlichten. In dat moment van twijfel dus 0900-8844 gebeld. Krijg je eerst een bandje voor welke regio, vervolgens zeker een halve minuut in de wacht gestaan voor regio Utrecht en na mijn verhaal uitgelegd te hebben en de auto te hebben beschreven (ik wilde eigenlijk alleen weten of er al een melding gedaan was en zoniet, meteen doen) werd mij verteld dat ik dan toch echt naar de KLPD moest. Nog een keer gezegd dat ik alleen wilde controleren of er iemand van de hulpdiensten al hiervan op de hoogte was want voor hetzelfde geld was het wel ernstig oid, maar ik moest echt naar de KLPD. Ok prima, werd doorverbonden en kon vervolgens het hele verhaal opnieuw doen (vind ik zo irritant bij doorverbinden, wacht dan gewoon zelf even aan de telefoon en leg even kort de situatie uit ipv koud door te verbinden). Mevrouw aan de lijn kon er niets over vinden, ze zouden er iemand naartoe sturen en mijn nummer werd genoteerd. Heb gevraagd of ze me op de hoogte konden houden en werd later teruggebeld dat de auto er al niet meer stond. Gelukkig maar, viel dus mee.

Ik ben dus absoluut iemand die meteen reageert, maar ik vond het in dit geval best moeilijk om in te schatten wat ik nou moest doen. Wel of niet 112 bellen, hoe ernstig was het? Wil een ambulance ook niet voor niets laten komen, straks is hij ergens anders meer nodig etc.

Volgens mij zijn er ook echt heel veel mensen die absoluut wel stoppen hoor, zo individualistisch zijn we heus allemaal niet. Maar goed ook.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-02-09 22:31

Geplaatst door de TopicStarter : 11-02-09 22:31

Even een update:

De man is eindelijk uit het ziekenhuis en ik mag hem bezoeken.
Ben d'r helemaal hyper van. :Y)

**Geplaatst**: 11-02-09 22:43

Geplaatst: 11-02-09 22:43

wat zal je trots op jezelf zijn!!! die man heeft zijn leven grotendeels aan jou te danken.. super hoor!

vorig jaar liep er een man over de dijk, midden tussen de twee wegen in (twee richtingsverkeer) LEVENSGEVAARLIJK!
hij keek er ook niet al te vrolijk bij, meteen maar even 112 gebeld.
Er bleken al meerdere meldingen binnen te zijn gekomen. dat vond ik wel een goed teken.

Het zal ook de individualische maatschappij zijn, waar we nu in leven. daarnaast gebeuren er zoveel gekke dingen, dat ik begrijp dat mensen minder snel helpen.
Wat ik overigens wel heel erg vind. een betere wereld begint bij jezelf, toch?..

dat voorbeeld van die hond vind ik nogal maf. heeft ze een grote angst voor honden of zo? ik kan me niet voorstellen dat je een levend wezen in nood laat doodgaan..cru hoor!

net zoals een vrouw op t.v een paar jaar geleden, nooit vergeten ben ik het!: 'Als er kinderen voor mijn auto staan rem ik niet, dan liggen mijn paarden in de kreukels.'

**Geplaatst**: 11-02-09 23:07

Geplaatst: 11-02-09 23:07

katiavl schreef:
Reageren in noodsituaties is niet zo simpel als het lijkt voor iemand die geen psychologie studeerd.
Echter zijn er stappen dat je moet doorgaan (vijf) voor iemand reageert. En als je niet reageert maakt het je geen slecht mens ofzo, omdat alle stappen volledig onderbouwd zijn en soms begrijpelijk.

Je hebt goed gehandeld je mag trots zijn!

Achter iemand aanspringen is gewoon afhankelijk wat je dominante reactie is in je actieplan. Mensen die opgeleid zijn hebben geleerd wat ze moeten doen dan is in stresssituatie de dominante reactie de juiste.
Verder is er nog sociale inhibitie, facilitatie,de ambigue situatie, bijstanders die hierop inspelen en veel meer.

Ik hou van jouw reactie :Y)

Heb op mijn opleiding hier ook discussies over gehad en ook les in gehad.
Blijkt er toch heel veel meer achter te zitten dan alleen helpen of niet helpen

**Geplaatst**: 11-02-09 23:13

Re: Bijna reageren of "gewoon" meteen reageren?

Geplaatst: 11-02-09 23:13

Jij hebt echt super gereageerd! Ik weet niet of ik het je na zou doen! Nou zal ik het met mijn werk vaak genoeg tegen komen en zal het reageren op een gegeven moment automatisme worden.

@Doree; ik denk dat wat jij gedaan hebt het beste was wat je had kunnen doen. Om anderen te helpen hoef je jezelf niet in gevaar te brengen door over de snelweg te lopen..
Dat is overigens ook het eerste wat wij leren in de opleiding; controleer eerst of je zelf veilig bij het slachtoffer kan komen en kijk of het veilig voor jou is om te helpen.

**Geplaatst**: 11-02-09 23:34

Geplaatst: 11-02-09 23:34

Je hebt heel goed gereageerd Carla!! +:)+

Ik heb het een keer meegemaakt en we hebben ook 112 gebeld maar die jongen heeft het niet gered.
We hebben niet gereanimeerd omdat of niemand het kon of ook idd niet durfde.
Het had achteraf ook geen zin gehad want hij was opslag dood. (Al weet je dat van te voren natuurlijk niet) Bij jou was de politie en ambulance er gelukkig wel snel!! Wij moesten 10 a 15 min wachten op politie en 5 a 10 min later kwam pas de ambulance, zelfs zijn ouders waren eerder. (De ouders waren een bakkie aan het doen bij ouders van een vriendin van mij dus zij had haar ouders gelijk gebeld toen we hem zagen liggen)

**Geplaatst**: 12-02-09 00:03

Re: Bijna reageren of "gewoon" meteen reageren?

Geplaatst: 12-02-09 00:03

In dit soort situatie's ben ik ook een doener.
Zo zag ik vorig jaar voor mijn neus een meisje van 6 onder een vrachtwagen verdwijnen toen ik uit het raam keek.
Ik ben meteen naar buiten gerend met dekens want het regende.
Ik kwam denk ik na een minuut buiten aan met dekens,maar was vooralsnog de enige die in een straal van 5 meter van het meisje kwam.Heb de deken over haar heen gelegd,maar haar niet aangeraakt,haar rechterbeen lag in een rare bocht en het kind schreeuwde het uit.
Ik heb in het wilde weg tegen mensen geroepen dat ze 112 moesten bellen,en uiteindelijk kwam er een moeder bij het meisje zitten die haar probeerde gerust te stellen.
Het meisje werd in de ambulance weggevoerd en ik bleef staan met twee natte dekens. De mensenmassa was meteen weer verdwenen,evenals de vrachtwagen...
Tsja,nou hoef ik geen veer in mijn reet ofzo,maar ik heb me wel afgevraagt hoe het was geweest als ik was gaan toekijken i.p.v te 'helpen' .

@TS wat fijn dat je hem mag zien,weet je wanneer?

**Geplaatst**: 12-02-09 00:14

Geplaatst: 12-02-09 00:14

Ik ben ook zeker iemand van het helpen. Had laatst nog iets soortgelijks. Reed op de A6 bij knooppunt Almere; zou bijna de A27 op rijden (paar KM voor de afrit) en ik zie ineens een auto de berm in rijden, zo een paar keer over de kop en blijft liggen, in een slootje/greppel. Omdat er voor mij al een stuk of 5 auto's waren gestopt ben ik niet gestopt, maar mocht er niemand zo snel stil gaan staan was ik er heel gegaan om te kijken of alles okee is. Heb dan wel geen EHBO dus kon ook weinig betekenen, maar had ze in ieder geval wel aan de praat gehouden ect. Vind het echt achterlijk dat sommige mensen (uit eigen belang?) gewoon maar door rijden. Snap het gewoon niet en kan er met mijn hoofd niet bij.

**Geplaatst**: 12-02-09 00:37

Geplaatst: 12-02-09 00:37

ik heb een 'gewoon' meteen reageren reactie:

Situatie 1 was in duitsland vrouw was aan het bellen en raakte in de berm stond vervolgens achterste voren tegen een boom geparkeerd me moeder is toen gestopt omdatr we erachter reden maar was helemaal verdoofd.
Heb toen haar telefoon gepakt en me pa gebeld omdat iedereen doorreed en ik geen nummer wist van de duitse politie.
Me pa heeft die vervolgens na uitleg van mij gebeld en situatie uitgelegd.
Vrouw is er ongedeerd vanaf gekomen zelfs de auto had alleen blikschade en ze kon verder rijden.

Situatie 2 was dat ik een (auto) rijles aan het volgen was toen er plotseling even in de verte een loslopend paard opdook met zadel.
Heb toen me auto aan de kant gezet en ben uitgestapt.
Tussen de weg zat een berm waardoor ik niets meer zag maar ik hoorde wel het paard 'mijn' kant op rennen.
Ben toen gaan rennen over de weg (levensgevaarlijk) en toen er een stuk (met brandnetels *auw*) was er doorheen gesprongen een paar meter voor het paard (heb al die tijd dat paard dus niet gezien alleen achter me horen rennen aan de andere kant van de bosjes).
Die bleef vervolgens staan doordat er een auto achter stond en ik ervoor en hij geen kant meer op kon en zo kon ik hem vangen.
Meisje kwam even later, toen ik op de stoep liep met paard aangelopen ze had een flinke schaafwond op schouder en rug van het asfalt en is toen op aanraden terug naar stal gegaan.
(waarschijnlijk voelde ze het niet door de adrenaline).
1 maal terug bij me leswagen zei me instructeur gemaakt boos: goeie actie

alleen volgende keer je deur op slot doen als je wegloopt voor reddingsactie anders stelen ze je tas nog!

**Geplaatst**: 12-02-09 08:06

Re: Bijna reageren of "gewoon" meteen reageren?

Geplaatst: 12-02-09 08:06

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. In Tsjechie lag mag midden op de hoofdweg in het dorp een man midden op straat. Achteraf was hij stomdronken en was op zijn achterhoofd gevallen. Overal bloed! Ik en vriendje zagen hem liggen, zijn direct gestopt en naar de man gerend. Dit was voor mij niet eens een vraag! Ik moet weten wat er gebeurd was en voelde het ook als plicht!

Hoewel ik stond te shaken op mijn benen (man sprak ook geen Engels en vriendje is met handen en voeten hulp gaan halen) zou ik het altijd opnieuw doen

De enige situatie waarin in wel begrijp waarin je alleen bijna iets doet, is wanneer er wapens bij komen kijken (bijvoorbeeld overval, zinloos geweld etc) omdat de kans zo groot is dat je zelf ook een slachtoffer word en uiteindelijk is het probleem dan alleen maar groter!