Jij hebt een probleem, want jij zit in de knoop. Dat leg je vervolgens op zijn bord - zonder ook maar enige richting te geven in wat hij hiermee moet. Als ik hem geweest was, zou ik me heel gekwetst en onzeker zijn gaan voelen, terwijl dat helemaal niet verdiend is.
Dat je dit soort dingen met hem persoonlijk bespreekt, oke. En dat je daarbij vooral heel erg ingaat op de zoektocht ín jezelf, goed zo. Maar dingen als "Weet je nog, toen..?" zouden mij het gevoel geven dat ik nooit goed genoeg kan zijn. "Niet leuk genoeg" is ook niet iets waar je als mens aan kunt werken - je bent wie je bent.
Jij voelt je rot, maar de kans is groot dat dit bij hem ook vrij hard aankomt. Imo is het niet oke om lucht te geven aan jouw twijfels, van je af te praten, en/maar hem daarmee heel veel pijn te doen.
Als hij niet is wat bij jou past of wat jij wilt, dan moet je daar eerlijk in zijn. En dan niet alleen het idee op zijn bord leggen, maar ook eerlijk kiezen, óók als dat betekent dat jij weer vrijgezel zult zijn...
Succes en sterkte, want leuk is anders

