Bokt.nl

LiSSy schreef:

ik ga ook duimen voor je!!

misschien komt er binnenkort een doorbraak trouwens, mijn broer is bezig (met een aantal collega's) om een vaccin tegen RS te ontwikkelen.

Citaat:

even gauw een berichtje uit het ziekenhuis.

Tes dot het super, vanmorgen van de morfine en slaapmedicatie afgehaald.
Ook gaat de beademing naar beneden zodat ze meer zelf moet doen.

Als dat goed gaat gaat iig morgenochtend de tube eruit en mss vanavond al wel.

Ze mag dan niet gelijk naar Hengelo maar gaat hier waarschijnlijk dan nog va de ic naar de high care.

We hopen iig dat ze met kerst in hengelo is, al betwijfelen we dat, maar we gaan het zeker bespreekbaar maken.

Mik is ook nog eens doodziek, dus ik voel me echt verscheurd tussen mijn kidneren. Waarschijnlijk gaan we dan ook of vanmiddag (al naar gelang Mik zijn toestand) of morgen naar Hengelo en gaan dan op en neer rijden. (dat hangt weer af van hoe tes zich houd.)

Liefs Bianca

Citaat:

Ja hoor, alsof het nog niet genoeg is geweest, zijn we nu weer helemaal terug bij af :cry:

Het leek gisteren zo goed te gaan met Tes dat ze vanmorgen rons 10.00 de beademingsbuis hebben verwijderd.
In eerste instantie had ze het evenmoeilijk door al het slijm, maar ze herstelde zich goed en hield haar ademhaling en saturatie goed onder controle.

Met een half uur werd ons prinsesje steeds benauwder en benauwder en toen bleek dat ze een zwelling kreeg in haar bovenste luchtwegen, een complicatie als gevolg van het verwijderen van de ademhalingsbuis.

Tes werd handmatig beademd en de kinderarts riep met spoed een anestesist op.
Wij werden de ic af gestuurd en ze gingen Tes opnieuw inturberen.
Dit was in eerste instantie moeilijk, omdat ze een behoorlijke blokkade heeft in haar luchtpijp, diegene die de beademingsbuis inturbeerde had zelden zoveel moeite moeten doen.
In eerste instantie kreeg ze de tube dus ook via haar mond.

Tot overmaat van ramp kreeg de medische apparatuur ook nog een storing tijdens het inturberen en heeft Tes eventjes zonder zuurstof gezeten.
Volgens de kinderarts was dus niet zo lang en zal ze daar niets aan over houden.

Uiteindelijk hebben ze haar via haar neus weten te inturberen, omdat de tube dan het minste beweegt en dus geen extra wrijving veroorzaakt.

Tes word nu compleet beademd en ze heeft spierverslapper, ze is dus diep in slaap en medisch gezien word ze dus nu in leven gehouden door de apparatuur.
Ze doen dit omdat ze willen dat de zwelling zo snel mogelijk af neemt en ze daarbij dus niet mag bewegen.
Ook krijgt ze medicatie om de zwelling tegen te gaan.

We zijn er echt helemaal kapot van, het leek zo veelbelovend gisteren en dat stort dan als een kaartenhuis in elkaar.

Tes is wel stabiel en er is beslist geen levensgevaar, vandaar dat wij in goed overleg met de verpleging en de kinderarts toch hebben besloten om naar Hengelo te gaan.

Verscheurd omdat je een doodziek kind achter laat, maar blijdschap als je je oudste weer in je armen kan sluiten.
Ondanks dat we ook graag bij haar willen zijn is het ook heerlijkom even in je vertrouwde omgeving te zijn, bekende gezichten te zien en je verhaal te kunnen doen.

De komende dagen blijft Tes in slaap, totdat de zwelling is afgenomen en ze opnieuw een poging gaan doen om de beademingsbuis te verwijderen.

Tes zal dus zeker nog een tijd in Groningen verblijven, hoopten we er gisteren op dat ze misschien met de kerst in Hengelo zal zijn, hopen we er nu op dat dat met oudjaarsdag zal zijn.

Lang deze weg willen wij iedereen bedanken voor alle steun en opvang (ook voor Mik)
We blijven gewoon met zijn allen duimen en kaarsjes branden dat ons vechtertje zich hier gauw van hersteld!