Bokt.nl

RedPassion schreef:

Ik vind het opvallend dat er zoveel stellige reacties zijn. Voor veel dingen in het leven geldt dat je pas weet hoe je je echt voelt als je ervoor staat. Dan kan je beslissing nog wel eens heel anders uitvallen dan je nu beweert.

Welshcobfan schreef:

Sja als je jezelf uit genoeg vind voor seks, dan moet je ook de gevolgen dragen en ook dus zelf zorgen voor je kind (en niet afschuiven op je ouders zodat die je kind op kunnen voeden) ook financieel! .

Welshcobfan schreef:

Ik doelde er meer op dat je zelf hoofdverantwoordelijk moet zijn voor je kind en niet die verantwoording afschuiven op je ouders. Ongeacht alleenstaande moeder of top relatie.

Joyckuh schreef:

Ik was 16 toen ik zwanger raakte en toen ik moeder werd, alleenstaand, nog met school bezig....
En inmiddels ben ik 21, er is weinig veranderd Behalve dan ik nu mijn leven deel met het allerliefste en schattigste ventje van de hele wereld Als ik het over mocht doen? Precies zo! Ik mis niks van mijn jeugd, uitgaan doe ik niet graag, ik ga nu nog op stap als Jari bij zijn papa slapen is en ik vrij ben in het weekend, anders niet. School, ga ik januari weer mee verder, 2de, bijna 3de jaars verpleegkunde. Ik woon nog thuis, dat vind ik zelf het enige nadeel. Ja mijn ouders passen veel op. Hier krijgen ze overigens ook voor betaald en ze vinden het niet erg. Ze gaan dadelijk ook op mijn nichtje passen.
Ik ben nog alleenstaand, opzich ook geen probleem. En Jari? Die lijd er niks onder! Echt niet! Hij heeft 2 ouders die van hem houden, die welliswaar niet bij elkaar zijn, maar we hebben geen hekel aan elkaar. Hij heeft veel familie die ook allemaal van hem houden! 2x zijn verjaardag vieren, 2x sinterklaas, 2x kerst, vaak op vakantie en dagjes uit. Nee, hij komt niks te kort!

En ik? Ik ook niet! Of het beter was al ik wat ouder was? Waarschijnlijk wel. Maar goed, ik was toen niet ouder en ik heb er het beste van gemaakt Jari is een gelukkig mannetje die volop van alles geniet Hij heeft goede waarden en normen meegekregen ondanks dat hij flink verwend word.
Ik heb zelf ook een gelukkig leven en zou niet weten wat ik zonder mijn ventje moet doen!

Financieel gezien, nee, ik zou het niet gered hebben zonder mijn ouders. Al heb ik wel altijd alles voor Jari betaald. En nog steeds. Ik red het ook zonder mijn ouders met een huurhuis, maar die wachtlijsten he... En kopen? Nee, daar verdien ik nog niet genoeg voor!

naadje24 schreef:

eefangel schreef:

Gevoelsmatig vind ik dat je pas echt een kind in je hebt als het hartje klopt.

en zo een hartje klopt dus al met 7 weken.....

weliswaar ben ik 29 maar momenteel 9 weken in verwachting van een tweeling
ongepland.......geschokt toen het er twee blijken te zijn...
ik kwam er achter met 6 weken dacht ik....maakte gelijk een afspraak met een echobureau en het hartje klopte dus al....

ik riep ook altijd dat als het niet in een stabiele omgeving (het ideale huisje boompje beestje) kon komen ik het weg zou laten halen
en daar stond ik dan 2 weken geleden voor de keuze....en geloof me ...zo hard als ik het eerst riep, ik kon het niet

weliswaar 29 maar gevoelens zijn daarin hetzelfde....het gaat echt pas spelen als je daadwerkelijk ervoor staat...
ik vind niet dat je dat zo even makkelijk kan roepen...

Wartertje schreef:

Ik ben zelf 15 jaar.
Tienermoeder worden, is je eigen schuld. Als je zwanger word moet je er ook maar voor opdraaien is mijn mening. Bij verkrachting oid is dit iets anders, maar anders moet je je verantwoordelijkheid maar dragen!
Verder zou ik niet echt weten hoe ermee om te gaan denk ik, het zal in de eerste plaats wel een hoop paniek opleveren

Suzanne F. schreef:

Ik denk sowieso dat heel veel meiden het krijgen van een baby onderschatten. Ik lees ook wel berichten van 20-21 jarigen die nu bezig zijn met zwanger worden en dan denk ik ook; Waar begin je aan? Je weet niet half waar je aan begint, wat je te wachten staat en wat het met je leven doet. Wacht alsjeblieft nog 10 jaar ofzo.