Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
Dus in dat opzicht voelde ie eigenlijk ook niet als mijn eerste vriendje..
Uberhaupt zou ik hem niet terugwillen, slappe zak dat ie is

Maar dat idd denk ik wat meerdere mensen zeggen gewoon door het idealiseren van die persoon. (hij heeft het wel uit gemaakt terwijl ik nog stapeldol op hem was.. )
Om de zoveel tijd kwamen we elkaar tegen en altijd die klik en vonk. Maar ja bezet is bezet en of ik of hij of allebei waren steeds bezet in die jaren. Toen waren we allebei vrijgezel en spraken we af en hoppa raak

. We hebben nu bijna 2,5 jaar. En nog steeds blij en gelukkig samen! Frouk schreef:Ik absoluut niet, mijn eerste liefde bleek een banketstaaf die mij ongelovelijk veel pijn heeft gedaan. Zoveel zelfs dat ik er tot op de dag van vandaag nog afentoe last van heb.
mijn huidige vriend voelt wat dat betreft als mijn eerste echte liefde, gewoon postief en zoals het hoort volgens de regeltjes
en ook ik heb er af en toe nog last van. Maar mijn huidige vriend is helemaal het tegenovergestelde en telt voor mij inderdaad ook als mijn eerste liefde
Mijn huidige partner is alles wat hij zeg maar niet was

Dat frustrerende "wat als" gevoel.

Ik vind hem ge-wel-dig op de manier zoals zo veel homo's echt super zijn! Ik kan nog altijd met hem lachen ondanks dat het contact wel wat verwatert is. Ik heb er nooit spijt van gehad en vind het geweldig om te vertellen hahaha!