Maethoriel, jou thuissituatie klinkt net als die van mij
Loslaten is mogelijk tot op een bepaalde hoogte. Ik denk dat het ook maar net aan het kind ligt en aan de situatie. Mijn ouders hebben mij in alles erg vrijgelaten en me nooit ergens dwarsgezeten, omdat ik rustig en verstandig was/ben. Nooit voor problemen gezorgt or whatever terwijl mn broertje zich met allerlei ongein bezighoudt. Hem laten ze ook vrij, maar wat mij betreft is dat niet verstandig, omdat hij gewoonweg zn eigen grenzen niet kent.. hij is inmiddels 19 en ze hebben zoiets van je bent volwassen zoek het nu ook maar een beetje zelf uit, en dat vind ik wel goed, hopelijk leert ie dan is hoe het echte leven is.
Qua vriendjes zou ik haar wel vrijlaten, ze moet er toch echt zelf achter komen hoe en of wat. Wellicht dat je subtiel eens een lichtje op m kun schijnen wat je minder vind, maar niet zeggen van nee man wat een slechte vent is dat of iets in die richting. Meer vragen stellen en haar er zelf bij betrekken zodat ze zelf na kan denken. Vind je ook niet dat? Denk je ook niet dat? Zou het niet zo kunnen zijn dat? Verbieden heeft geen zin, dan gaan ze toch juist alleen maar door met wat je niet wilt bereiken