Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
PineApple schreef:Vinden jullie dat er dan een verschil zit tussen bijvoorbeeld altijd eerst je bed opmaken voor je gaat slapen (gewoonte, maar als je niet kunt slapen zonder dat je bed opgemaakt is) en een sigaret opsteken zodra je in de auto stapt?

Narya schreef:Als je niet meer met de gewoonte kunt stoppen als je dat wil, dan wordt de gewoonte een verslaving.





dan zegt iedereen weer kap nou is maar ik begin er uit me zelf mee ik heb het gewoon niet door
TurdusMerula schreef:Ik denk dat dit voor iedereen anders is.
Het lastige is dat daarbij motivatie komt kijken, vooral bij 'geestelijke verslaving': wanneer wil je niet zonder, en wanneer kún je niet zonder? Als het er echt op aankomt, kun je dan wel zonder? Waar ligt die grens? Zal je nooit kunnen zeggen... Zullen wel officiele lijstjes voor zijn, als je aan een bepaald aantal kenmerken voldoet, ben je officieel verslaafd oid, maar lastig idd...
Mag ik vragen of het hier om je eigen zorgen gaat, of om puur discussie?


rook al heel lang en heel veel.Onassa schreef:Ik zie mijn verslavingen dus gelukkig wel goed onder ogen en loop er niet voor weg en spreek het ook niet tegen.
Onassa schreef:Ja maar.....ik moet nog een tijd komen dat ik ervan af kom en daar zie ik zwaar tegenop.
Vrees dat ik voor de medicijn verslaving wel eens opgenomen moet worden en dat vind ik een dood eng idee.
Onassa schreef:Ja maar.....ik moet nog een tijd komen dat ik ervan af kom en daar zie ik zwaar tegenop.
Vrees dat ik voor de medicijn verslaving wel eens opgenomen moet worden en dat vind ik een dood eng idee.

PineApple schreef:Onassa schreef:Ja maar.....ik moet nog een tijd komen dat ik ervan af kom en daar zie ik zwaar tegenop.
Vrees dat ik voor de medicijn verslaving wel eens opgenomen moet worden en dat vind ik een dood eng idee.
Ja joh? Nog nooit gehoord, klinkt aannemelijk. Maar is het dan niet zo dat als ouders verslaafd zijn, ze geen goed voorbeeld zijn. En dat kindlief dan denkt dat een verslaving heel gewoon is, heel normaal en niet schadelijk. Zou dat kunnen?
Citaat:“Verslaving is een chronische psychiatrische ziekte, die vaak tot een (blijvend) verlies van autonomie op het gebied van emoties, denken en handelen leidt”
Het bio-psycho-sociaal model van ziekte
Met het formuleren van bovenstaande visie in 2001 zette de Bouman de toon in de thans steeds breder wordende vernieuwing van de verslavingszorg. Verslaving als ziekte op basis van een biologische kwetsbaarheid past geheel binnen het biopsychosociaal model. Uiteenlopende factoren van biologische, psychologische en sociale aard kunnen de kwetsbaarheid aan het daglicht brengen in de vorm van de symptomen van de verslavingsziekte. Vaak speelt (chronische) stress daar bij een belangrijke rol