Lindy1982 schreef:haha neej we weten het nog niet maar gelukkig hoeven we daar niet meer zolang voor te wachten ben over 3 weken uitgerekend
oeehhh spannend!
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Lindy1982 schreef:haha neej we weten het nog niet maar gelukkig hoeven we daar niet meer zolang voor te wachten ben over 3 weken uitgerekend

. Mijn vriendje is een echte prater dus het was al snel heel gezellig
.
_Skess_ schreef:Bij mij was het een ramp en het is ook een lang verhaal eigenlijk...
Mijn vriend en ik schelen 4 jaar. Ik was 15 toen ik verkering met hem kreeg en mijn vriend was toen 19. Mijn ouders vonden het een regelrechte ramp dat ik met hem omging. We hadden toen nog geen verkering. Het verschil in leeftijd was te groot.
Maar...ik werd verliefd en hij was ook helemaal weg van mij, maar op een gegeven moment mocht ik niet meer met mijn vriend afspreken, omdat mijn ouders gewoon het niet wilden hebben ivm het leeftijdsverschil.
Zo goed en zo kwaad als het kon hebben mijn vriend en ik een tijd lang "stiekem" met elkaar afgesproken als mijn ouders weg waren. Hij kwam altijd naar mij, want ik mocht niet naar hem toe. Al een half jaar verkering hadden we zo zonder dat ik zijn ouders had gezien!!! Ze belden me wel af en toe, alleen ik was er nog nooit geweest en had ze nog nooit gezien.
Na een tijdje kwam mijn vader erachter dat er foto's van ons beiden op de computer stonden. Ik schaamde me dood en dacht dat ik hem nooit meer mocht zien.
3 weken huisarrest gehad....viel te overleven en daarna kreeg Erik nog een kans om te komen. Hij is geweest en mijn ouders waren er nog niet helemaal weg van het idee dat wij verkering hadden. Ze hoopten dat het niet zo lang zou duren.
Een week later ben ik bij mijn vriend geweest en zijn ouders waren geweldig! Ze waren zo open en mijn moeder heeft er 2 uur zitten koffiedrinken met zijn moeder. Heel gezellig en zo is haar mening veranderd over Erik en zn ouders.
Erik is gewoon een schat en doet niets wat ik niet wiltEn mijn ouders denken er gelukkig nu ook zo over. Inmiddels zijn Erik en ik bijna 4 jaar samen
Heel veel trammalant gehad dus in het begin, maar het is goed afgelopen en ik ben echt gelukkig met hem

_Skess_ schreef:Bij mij was het een ramp en het is ook een lang verhaal eigenlijk...
Mijn vriend en ik schelen 4 jaar. Ik was 15 toen ik verkering met hem kreeg en mijn vriend was toen 19. Mijn ouders vonden het een regelrechte ramp dat ik met hem omging. We hadden toen nog geen verkering. Het verschil in leeftijd was te groot.
Maar...ik werd verliefd en hij was ook helemaal weg van mij, maar op een gegeven moment mocht ik niet meer met mijn vriend afspreken, omdat mijn ouders gewoon het niet wilden hebben ivm het leeftijdsverschil.
Zo goed en zo kwaad als het kon hebben mijn vriend en ik een tijd lang "stiekem" met elkaar afgesproken als mijn ouders weg waren. Hij kwam altijd naar mij, want ik mocht niet naar hem toe. Al een half jaar verkering hadden we zo zonder dat ik zijn ouders had gezien!!! Ze belden me wel af en toe, alleen ik was er nog nooit geweest en had ze nog nooit gezien.
Na een tijdje kwam mijn vader erachter dat er foto's van ons beiden op de computer stonden. Ik schaamde me dood en dacht dat ik hem nooit meer mocht zien.
3 weken huisarrest gehad....viel te overleven en daarna kreeg Erik nog een kans om te komen. Hij is geweest en mijn ouders waren er nog niet helemaal weg van het idee dat wij verkering hadden. Ze hoopten dat het niet zo lang zou duren.
Een week later ben ik bij mijn vriend geweest en zijn ouders waren geweldig! Ze waren zo open en mijn moeder heeft er 2 uur zitten koffiedrinken met zijn moeder. Heel gezellig en zo is haar mening veranderd over Erik en zn ouders.
Erik is gewoon een schat en doet niets wat ik niet wiltEn mijn ouders denken er gelukkig nu ook zo over. Inmiddels zijn Erik en ik bijna 4 jaar samen
Heel veel trammalant gehad dus in het begin, maar het is goed afgelopen en ik ben echt gelukkig met hem
Maar wat goed dat jullie nu nog steeds samen zijn! Zo zie je maar. 
!


_Skess_ schreef:Bij mij was het een ramp en het is ook een lang verhaal eigenlijk...
Mijn vriend en ik schelen 4 jaar. Ik was 15 toen ik verkering met hem kreeg en mijn vriend was toen 19. Mijn ouders vonden het een regelrechte ramp dat ik met hem omging. We hadden toen nog geen verkering. Het verschil in leeftijd was te groot.
Maar...ik werd verliefd en hij was ook helemaal weg van mij, maar op een gegeven moment mocht ik niet meer met mijn vriend afspreken, omdat mijn ouders gewoon het niet wilden hebben ivm het leeftijdsverschil.
Zo goed en zo kwaad als het kon hebben mijn vriend en ik een tijd lang "stiekem" met elkaar afgesproken als mijn ouders weg waren. Hij kwam altijd naar mij, want ik mocht niet naar hem toe. Al een half jaar verkering hadden we zo zonder dat ik zijn ouders had gezien!!! Ze belden me wel af en toe, alleen ik was er nog nooit geweest en had ze nog nooit gezien.
Na een tijdje kwam mijn vader erachter dat er foto's van ons beiden op de computer stonden. Ik schaamde me dood en dacht dat ik hem nooit meer mocht zien.
3 weken huisarrest gehad....viel te overleven en daarna kreeg Erik nog een kans om te komen. Hij is geweest en mijn ouders waren er nog niet helemaal weg van het idee dat wij verkering hadden. Ze hoopten dat het niet zo lang zou duren.
Een week later ben ik bij mijn vriend geweest en zijn ouders waren geweldig! Ze waren zo open en mijn moeder heeft er 2 uur zitten koffiedrinken met zijn moeder. Heel gezellig en zo is haar mening veranderd over Erik en zn ouders.
Erik is gewoon een schat en doet niets wat ik niet wiltEn mijn ouders denken er gelukkig nu ook zo over. Inmiddels zijn Erik en ik bijna 4 jaar samen
Heel veel trammalant gehad dus in het begin, maar het is goed afgelopen en ik ben echt gelukkig met hem
Gelukkig is het goed gekomen 
Mijn ouders hebben altijd gezegd dat het om het innerlijk gaat en dat ze alleen zouden ingrijpen als het echt mis was, dus ik was nergens bang voor eigenlijk! Uiteindelijk vonden ze hem heel erg aardig en bescheiden 
Mijn vriend en ik hadden op 4 Februari wat gekregen, dus we hadden afgesproken dat het nog wat te vroeg was om op 14 Feb. valentijnscadeautjes voor elkaar te kopen..Nou ja, het komt er op neer dat meneer de regel brak en op Valentijnsdag met een grote bos rozen en een geurtje voor de deur stond
Mijn zusjes hebben hun ogen uitgekeken en mijn moeder lag op dat moment boven ziek in bed
Ze was zo nieuwsgierig, maar ze kon haar bed helaas niet uit

. 
botje schreef:Ghehe, nou...
We hadden zo ongeveer 4 weken verkering, en toen bleef ik bij hem slapen. En toen 's ochtends stonden we op, kwamen we beneden, hallo daar schoonouders. Was best wel vreemd.
Maar ze gaven er niks om. Het ging een beetje zo van: Hoi, wat leuk, dus jij bent Elske? Wat lust je voor ontbijt?
Haha.
.
.
.
) en ja, toen was mn moeder ook thuis en dat klikte meteen! mn vader zag ie na die week ofzo een keer, ging ook goed! klikte dusdanig goed dat ie ook regelmatig hier over de vloer kwam toen ik voor een halfjaar in Spanje zat!

, arme jongen. Ik hield mijn hart wel vast, maar ze wisten wel dat het de broer van een goeie vriendin van mij was
en ik ging ook al 3 maandjes met hem daten (ookal hield ik dat voornamelijk voor mezelf, ouders weten allessss
). 
( en nog steeds niet, heb ook geen contact meer
)
Ontmoeting ging verder gewoon goed.
Hij is dus al wel een paar keer langs geweest, gewoon als een vriend/ de buurjongen. Laatst was ie blijven slapen en moest ie dus ook aan het ontbijt (nou ja lunch
) verschijnen. Daar hebben mijn ouders gelukkig geen problemen mee. Ze snappen wel niet helemaal hoe het zit (ik zelf ook niet
) maar ze doen er verder niet moeilijk om.