Wat maakt mij bang dat het nog een keer gebeurt?
Vooral mijn eigen onzekerheid denk ik. Hij weet er zelf echt niks meer van, dus weet ook niet waarom ie het deed. Dus als hij weer zover heen is (is mijn gedachte dan) dat ie het dus zo weer kan doen. Misschien slaat het ook wel nergens op, maar ik ben er echt zo ontzettend van geschrokken...
Normaal is het echt de allerlievste en geduldigste jongen die je kan bedanken en heb ik respect voor het feit dat ie met mij kan samenleven, ik ben echt niet de makkelijkste (komt door mijn verleden)
Maar ik vroeg hem alleen of het slim was om op de bank te slapen ivm kotsgevaar, we hebben boven namelijk geen wc. Zie daar niet echt iets kwaads in eigenlijk, dat gebeurt een enkele keer vaker dat ie op de bank slaapt.