Bokt.nl

Zwitsal schreef:

vreemdgaan is voor mij iets, waar het denk ik niet meteen op stuk zal lopen, ik zal hem dan denk ik nog steeds te leuk vinden om het niet op nieuw te proberen..
dus ik weet nu al dat ik hem dan een nieuwe/2e kans geef, maar ik weet ook nu al dat dat nooit meer zal werken.
ik zal dan proberen bergen te verzetten om nog met hem verder te kunnen maar er uiteindelijk gewoon achterkomen dat het niet meer gaat, dat ik hem niet meer volledig kan vertrouwen enz.

wat op dit moment een beetje bij mij speelt is iets wat hierboven al genoemd wordt. 'verwaarlozen van de relatie'.
ik heb op dit moment het idee dat hij het nogal verwaarloosd, maar volgens mij heeft hij t idee dat t nog allemaal goed zit tussen ons.
ik heb al geprobeerd hem te zeggen wat me dwars zit (letterlijk gezegd 2 a 3 weken terug), maar hij doet er niets mee.

ik heb t gevoel nu dat mn vriend een soort van 'eye opener' , een bak water in zn gezicht nodig heeft om 'wakker' te worden..
alleen heb ik geen idee hoe ik dat voor elkaar ga krijgen.
als ik nu aankom met 'ik vind dat je niet goed genoeg je best doet voor mij, ik zie t even niet meer zitten' dan volgt er gelijk een heel drama, een dal in onze relatie.. en daar heb ik JUIST geen zin in. het moet nu niet slechter gaan, maar beter.
alleen ja, hoe krijg ik dat in godsnaam voor elkaar.

maargoed, als t dus nog maar van 1 kant komt ipv van 2 kanten is t voor mij ook een reden om serieus te gaan nadenken.
maar dus wel pas, als alles al is geprobeerd en echt niets meer helpt.

geweld oid zou ook een reden zijn om het uit te maken, absoluut.
hij hoeft me maar 1 keer een tik in mn gezicht te geven (en het echt te menen, niet op een speelse manier oid) en hij kan vertrekken.

ik pik overigens verder ook heel veel, ik word bijna nooit boos omdat ik me altijd verplaats in de ander en dan denk 'hmm ja, vanuit dat oogpunt snap ik het wel weer een beetje'. dus dan accepteer ik het maar weer.
ik weet het van mezelf, ik erger me er aan, maar elke keer doe ik het weer.

Zwitsal schreef:

@ patricia, ja wij hebben dus nooit ruzie, echt nog nooit ruzie gehad. (alhoewel, vorige week was ik wel echt boos op m, maar geen ruzie in de zin van schreeuwen en met deuren slaan).

maar dat is ook hoe ik ben, ik kan me niet herinneren dat ik ooit tegen iemand heb staan schreeuwen, hoogstens een keer mn stem verheffen tegen mn ouders.
En hij, ja hij ziet geloof ik niet in dat er ook nog ziets bestaat als mensen die een andere mening hebben. (hij snapt het ook gewoon niet als ik ergens anders over denk, hij snapt het gewoon niet. en dat snap ik dan weer niet, dus alle onenigheden die wij hebben eindigen in dat we elkaar niet snappen)

Citaat:

ja, nouja het is ook niet met deuren smijten enz
maar af en toe we mn stem flink verheffen..
maar het is ook af en toe dan zeg ik: hou nou op.,.
En dan gaat hij door.. en ja dan zeg ik het nog eens en zo nog eens 5x
En dan stopt hij gewoon niet, en dan krijgt hij wel eens een mep, niet echt hard ofzo.. gewoon zo van heej ff ophouden nu
En dan vind hij me een zeikers
Zeg ik tegen hem: ja stop dan gewoon na 1 of 2 x..
maar dat snapt meneer dan weer niet