Vader verpest leven!

Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
trustHim
Berichten: 6343
Geregistreerd: 28-04-06

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-10-08 19:40

hoe denk je dat de weg die ik moet fietsen eruit ziet dan, ook afgelegen en is ook donker. je kan toch voor donker naar huis? als je van 10 tot 2 naar de stal gaat hoef je niet in donker, kom je thuis, ga je ff relaxen en heb je nog ruim tijd om wat aan het huis te doen en de katten te verzorgen (katten verzorgen is zoveel werk niet, ik heb er 4)

slimmerik

Berichten: 16627
Geregistreerd: 01-06-05

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-10-08 19:40

Wat voor een werk zou je dan willen doen? Ben je aan het solliciteren?

daantjuhhh

Berichten: 28554
Geregistreerd: 23-11-04
Woonplaats: The Netherlands

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-10-08 19:49

Ik denk inderdaad dat je vader het een beetje verkeerd formuleerd, maar wel het beste met je voor heb.
Ondaks dat je beperkingen hebt zul je toch een soort vast ritme moeten krijgen.
En ik denk dat een manege ontzettend goed voor je is.
Je hebt daar paarden om je heen, en dat vind je leuk.
Het is heel goed om elke ochtend om 10 uur aan het werk te gaan een aantal uur.
Zo kom je in de maaschappij, krijg je regelmaat en leer misschien ook een beetje omgaan met je beperkingen.
Op de manege zullen ze ook wel rekening houden met die beperkingen.

Ik wou niks liever dan elke dag naar de manege, ook al zou ik moeten mesten.
Ik heb op een paardenhouderij/africhtingsstal gewerkt en was er vaak al om 7 uur of half 8 en was soms pas om 11 uur s avonds thuis en dat 6 dagen in de week.
Ik vond het geweldig.
Je leert jezelf echt kennen als je met paarden wekrt.
En bedenk dat het misschien in het begin een beetje rotklusjes zijn, maar als je die goed door staat staan daar vaak weer hele leuke dingen tegen over.

Ik moest de eerste weken ook alleen mesten, poetsen, schoonmaken, vegen enz...
Maar toen ik had bewezen dat ik dat kon volhouden mocht ik ook af en toe een paardje rijden.
En toen mocht ik op de jonge paard en op de Z2 wedstrijd paarden en ik kreeg ik ook les op de wedstrijd paarden.

Op een gegeven moment had ik mij zelf zo bewezen dat ik weleens als de eigenares op vakantie ging het hele bedrijf in mijn up mocht runnen, en een paardje kreeg die ik als eigen mocht beschouwen.

Dus bedenk dat als je door de eerste weken heen bent dat het vanaf dan alleen maar leuker kan worden.

liz
Berichten: 547
Geregistreerd: 18-08-05

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-10-08 22:21

Jeetje lienke, wat vervelend!
Ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen..
11 maart 1996 is mijn zus overleden.. en 11 maart 1992 is me vriend geboren en die is dus op 11 maart jarig.. zo vreemd allemaal ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen ik wens je wel heel veel sterkte!

dovish

Berichten: 2978
Geregistreerd: 25-05-01
Woonplaats: Oldekerk

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 07:57

Hoi Lienke
Wat een rotsituatie met je vader, ik kan me voorstellen dat hij veranderd is na het overlijden van je moeder, maar op deze manier is het voor jou natuurlijk wel heel moeilijk... Je hebt ook nog een broer he? Kan je daar goed mee praten, of heb je het idee dat dat niet kan. Anders kan je hem misschien 'gebruiken' om tussen jou en je vader te bemiddelen. En als hij dat niet kan, misschien is het dan goed om eens met een professioneel iemand samen te gaan praten.

In het topic wordt al een paar keer bijna gezegd dat je lui bent. 'Ga wat meer doen', 'Ben je al aan het solliciteren', geef jezelf een schop onder je kont!'. Ik kan me wel voorstellen dat mensen dat zeggen. Misschien had ik dat een paar jaar geleden ook wel gezegd, maar ik denk nu toch wel dat dat anders zit.
Ik heb zelf een zusje met pdd-nos, zij is 19. Voor haar betekend dit dat het haar ontzettend veel moeite kost nieuwe dingen en vooral contact met nieuwe mensen op te bouwen. Net als jij gaat ze ook niet meer naar school, ze heeft een half jaar hbo-rechten gedaan en is daar verschrikkelijk overspannen weggekomen. Ik weet niet of jij geprobeerd hebt weer naar school te gaan? Misschien is dat voor jou wel een optie!

Ik weet niet of je anders in aanmerking kan komen voor een pgb, maar als ik het zo hoor denk ik van wel. Vanuit je pgb zou je kunnen kijken naar een passende dagbesteding. En dat zou inderdaad bijvoorbeeld op een manege kunnen zijn, maar dan wel zó dat je er ook begeleid wordt en dat het op een goede manier opgebouwd wordt. Want ik lees een beetje dat je het wel wilt, maar dat je het gevoel hebt dat je nog vanalles in de weg staat. Het is ver fietsen, je moet over een vervelende weg, je hebt thuis ook je verantwoordelijkheden, zulke dingen. Ik denk dat je vader het goed met je voor heeft, want het is natuurlijk niet 'goed' dat iemand van 20 altijd maar thuis zit. Maar soms is de stap gewoon te groot om dat in één keer te veranderen. Ik denk dat het ook goed is om de manege ook goed in te lichten wát je kan en wat je in de weg staat als je aan het werk wilt. Dat schept ook weer ruimte om dingen aan te kunnen kaarten wanneer het niet goed gaat. Ze kunnen dan beter rekening met je houden.

Mijn zusje gaat nu trouwens drie dagdelen in de week naar een smid om daar het vak te leren. Hoewel ze een goed stel hersens heeft is het voorlopig voor haar nog niet haalbaar om zelfstandig weer te gaan reizen en naar school te gaan. En op deze manier dóet ze wel iets en heeft ze iets wat ze leuk vind (maar wat haar nog steeds elke week twee slapeloze nachten oplevert...). Er zijn voor jou dus vast ook wel mogelijkheden om wat op te pakken wat je leuk lijkt. En probeer er hulp bij te zoeken, want zo levert het alleen maar meer frustratie tussen jou en je vader op!

Ik werk trouwens zelf op een arbeidstrainingscentrum waar veel mensen komen met oa. stoornissen in het autistisch spectrum. Voor veel van die mensen is het ook een heel grote stap geweest om weer richting dagbesteding of werk te gaan, maar bijna iedereen vind het na een tijdje heel prettig om weer verantwoordelijkheden buiten de deur te hebben, en een goede reden te hebben om iets te móeten gaan doen.

En voor wat betreft je gewicht, volgens mij ben ik de laatste om daar tips over te geven, want dat heb ik zelf ook niet goed in de hand Vork

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 08:00

heeeei lieffie!!! realiseer jij je wel dat jij niet alleen je moeder kwijt bent geraakt............ maar dat jouw vader ook zijn vrouw is verloren, de vrouw waar hij van hield, waar hij oud me had willen worden! Dat zijn leven ook op zijn kop staat!! Misschien heeft hij je wel heel hard nodig om zijn verdriet ook te verwerken joh!

de wereld draait niet om jou alleen, was dat maar zo een feest

Siggislief

Berichten: 16832
Geregistreerd: 04-10-04
Woonplaats: Amsterdam

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-08 09:25

slimmerik schreef:
Wat voor een werk zou je dan willen doen? Ben je aan het solliciteren?

Er word werk voor me gezocht door bepaald iets, en dan krijg ik een jobcoach erbij.

Klijn

Berichten: 5566
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Schaijk

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 10:06

Dat zou fijn zijn Lienke! Mag je daar zelf ook wat in mee beslissen?

En idd een vast ritme zou heel erg fijn zijn, zeker voor jou. Succes meid!

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 10:08

je kan morgen bij mij zo in de huishouding beginnen....... ik kan je zo 36 upw werk geven

slimmerik

Berichten: 16627
Geregistreerd: 01-06-05

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 10:09

Dus dan zou het maar tijdelijk zijn daar op de manege. Misschien net als Dovish zegt: kun je daar begeleiding bij krijgen? Iemand die bij je in de buurt is als je even niet meer weet hoe en wat er moet gebeuren.

Die werkconsulente (of hoe zo iemand mag heten) wil je misschien wel aan iemand helpen die je begeleidt.

Succes meid!! Komt echt wel goed.

RelarDevi
Berichten: 26954
Geregistreerd: 23-12-03

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 12:50

KiWiKo schreef:
je kan morgen bij mij zo in de huishouding beginnen....... ik kan je zo 36 upw werk geven

Ik ben ontzettend vaak met je eens maar hier op dit moment echt niet.

Ik heb dan alleen maar een vorm van depressie in een vrij milde vorm maar het lukt me ook niet om 36 uur per week te werken. Ik werk nu ongeveer 20 uur per week en dat is voor mij al enorm zwaar, geloof me ik zou dolgraag 36 uur per week willen werken maar ik weet heel goed hoe mijn lichaam dan reageert dus ik bouw het rustig op..

Lienke, ik denk dat het verstandig is om een maatschappelijk werker of ouderbegeleider te nemen. Want jullie allemaal hebben het ontzettend moeilijk met verlies van jullie moeder, vrouw. Iedereen verwerkt het op zijn eigen manier, waardoor het soms niet goed kan gaan.

Sandyislief

Berichten: 2547
Geregistreerd: 04-12-06

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 12:52

KiWiKo schreef:
je kan morgen bij mij zo in de huishouding beginnen....... ik kan je zo 36 upw werk geven


Haha KiWiKo ik zie jou vaak bij dit soort topics zeggen: Kom maar bij mij werken !!
Moest er even om grinniken Haha!

Maar ben het eens met de rest, je vader heeft het beste met je voor.
En elke dag naar de manege voor een paar uurtjes werk lijkt mij een prima dagbesteding hoor Knipoog

__KELLY
Berichten: 3331
Geregistreerd: 05-09-05

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 19:29

Siggislief schreef:
M'n vader verpest echt mijn leven..
Vanaf dat m'n moeder overleden is (11 Maart 2008).
Heeft m'n vader iets tegen me.. De ene dag doet ie hartstikke aardig..
En de andere moment heeft ie iets tegen me..

Net heeft ie een gesprek gehouden met me.. en dan verwacht je gewoon onder 4 ogen..
Nee, m'n broer moest er ook bij zitten vond ie.. Dus zaten onder 6 ogen in de huiskamer.
Ik merk ook wel dat ie het nooit alleen kan.. Altijdm maar weer dreigen..

Hij vroeg zich af wat m'n instructriece had gezegt Woensdag en waarom hij Woensdag na de les moest komen..
Ik wist van niks en ik was die avond echt ontiegelijk chaggereinig dus ik heb niks alles opgenomen wat ze zei.
Hij weet eigenlijk al waar over het gaat.. Maar omdat ik op een gehandicapten manege rij moet er een bepaalde gewicht zijn.
Maar ik ben al vanaf jongs af aan niet de lichste thuis, dus afvallen gaat ontiegelijk moeilijk.. Ben nu al bezig met een diatiste.
En sportschool, fietsen of whatever.. wat maar met bewegen is..

Maar hij staat nu te dreigen van als ik tegen em lieg of bedrieg MOET ik van em van de manege.
En ik vind dat je dat niet bij een iemand af kan pakken die al bijna 10 jaar paard rijd.
Hij vind ook dat ik maar elke dag moet helpen op de manege, dus uitmesten en dan zelf 3,5 km naar de manege fietsen.
Het liefste s'ochtends vroeg..En ergens in Middag weer naar huis.
Hij wilt het Woensdag vragen aan de Manege eigenaar of ik kan helpen..
Maar....als ik niet op kom dagen moet ie me vader bellen zegt m'n vader.. want dan haalt ie me persoonlijk van de manege..

Maar ik pik dit niet..het enige wat ik kan is huilen, huilen, en nog es huilen..
Je kan niet zomaar iets van iemand afnemen waar ie zijn leven voor heeft!

Ik kan zoo weer in tranen barsten, af n toe heb ik moord neigingen naar m'n vader/broer.
Want ik ben sinds dien mn moeder overleden is.. DE L*L..


Heee Lienke !!
Ik denk persoonlijk dat je vader het ook heel erg moeilijk heeft met het verlies van zijn vrouw/jouw moeder .. en jij net zo en daarom alle twee niet zo lekker in jullie vel voelen omdat het verwerken van zo iets tijd kost en je dan dus best het eens op elkaar afreageer ...
Ik zou er misschien met die gedachten begrip voor hebben en je vader ook steunen zodat jij ook steun van hem krijgt. Het is allemaal niet makkelijk in zo;n tijd en al helemaal niet als er dit soort spanningen ontstaan (wat niet raar is omdat als je iets moet verwerken je het vaak ook op andere mensen af kan reageren)
Ik zou zeggen hou je groot en probeer een beetje mee te gaan met je vader .. jullie hebben het allemaal moeilijk en om dan ook nog eens conflicten aan te gaan wordt het allemaal heel erg moeilijk.
en misschien ook een handige tip omdat ik weet dat je neit meer op een opleiding zit en zo veel tijd thuis zit is het misschien een tip om snel een leuke par-time baan te zoeken en daarnaast je wat meer in te zetten op de manege ?? dat is een hele goede aflijding in deze tijden !!
sterkte he meisiej !!

pinuts
Berichten: 6865
Geregistreerd: 05-05-07

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 20:15

pff, weer eens een superpersoonlijk verhaal.. Ik geloof niet dat bokt je hiermee kan helpen. Je krijgt reacties als: "sommigen werken veel meer! blablabla" Mensen betrekken het altijd tot zichzelf.. "mocht ik maar elke dag meehelpen op de manege".. Word ik beetje ziek van,, het gaat om TS! Dus ik zeg TS: zoek hulp. (bijv. sociaal medewerker) die je verder kan helpen, die jou kan leren kennen, en weet hoe je moet gaan handelen. Dit kun je niet alleen, dat is heel logisch:) Ik wens je veel succes.

Farouche

Berichten: 10385
Geregistreerd: 15-08-04
Woonplaats: Noord-Holland

Re: Vader verpest leven!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-08 20:58

Vervelend zeg... zacht gezegt.
Maar als het zo rot thuis is, je paarden je hobby zijn. is het dan niet juist fijner om bij de paardjes te zijn. En 3,5 km vind ik niet zo ver, is wel te doen toch? Dan kun je lekker afgeleid worden door de paardjes enzo.

succes...