haha ik was zooooo koppig, zo vastbesloten om echt geen relatie meer te willen!
het idee van een relatie alleen al was te erg

Begon een leuke scharrel over meer, zoals een nacht blijven slapen(ipv alleen langskomen voor 1 ding

) of een etentje/bios/etc dan werd het me al te close en was ik weg

Tot ik mn vriend zag lopen in de eetzaal waar ik werk(kazerne, hij is militair) ik dacht WOW! als ik later óóit nog een vriend wil moet dat met zo'n exemplaar zijn...

2 weken hem om mn gemakje bekeken in de eetzaal en toen botste ik tegen hem aan toen ik de bar in liep, en hij nodigde me uit voor een darttoernooi 2 dagen later daar in de bar.
De avond daarna kwam ik hem weer tegen in de bar(leuk werk daar, betaald worden om in een bar te zijn en nog leuke mannen ontmoeten ok

) en toen hebben we gezoend, de avond daarna bij het darttoernooi waren we niet van elkaar af te krijgen haha

Sindsdien zijn we samen en heb ik geen wegren-neigingen meer gehad!
Ivm de afstand (130 km, hij zat voor opleiding tijdelijk ff op mijn kazerne) zijn we als we elkaar zien meteen meerdere dagen samen maar dat voelt juist goed ipv verstikkend
Dus sindsdien ben ik er van overtuigd dat hoe hard je ook NEE roept je toch helemaal verliefd kan worden en in een klef stelletje kan veranderen als je de ware tegenkomt
Ik ben nu verliefder en kleffer dan ooit haha

En ik gun echt iedereen dat gevoel!
