en dat ook soms nog de hele dag door kan gaan.. En dan gaat het om niks.
Gisteren een pakketje gekregen met 2 broeken, vandaag gepast en merkte dat ik het niet paste.
Dus op naar een Servicepunt om mijn pakket terug te sturen,
en dan ben ik een autist die niet op alle vlakken echt sociaal ben..
Maar heb mezelf de afgelopen jaren hier en daar geleerd dat het normaal is
om Goedendag / Wat ongeveer het probleem is en gedag te zeggen..
Al gaat dat gedag zeggen niet altijd goed.
Vandaag bij de Service punt heel netjes gedag gezegd, geen reactie..
Meld wat ik kom doen en leg het pakketje op de toonbank, geen reactie.
Meneer scant pakketje, klikt hier en daar wat op zijn beeldscherm, en vraagt wel nog is je email goed?
Eigenlijk daarna helemaal niets meer gehoord en gaat naar de volgende klant,
en mijn hoofd heeft op zo'n moment echt van Wat is hier net nou gebeurt.. en ik maak mij echt om niks druk nu.
Het is afgeleverd...het is goed.. maar ergens in mn hoofd blijft het malen.

Ik hoop gewoon dat het straks over is dat gemaal, en anders morgen.

herkenning, niet snachts dan, maar wel met de klitten uit het haar van mijn dochters krijgen.. komt uiteindelijk ook vaak een schaar aan te pas


...
) terug naar het schap en pak wat wel in de aanbieding is. Nu heb ik Omo, heb je dat gezeik niet.
want mij helpt is de elfuurregel. Dat is een regel dat je tot elf uur de volgende ochtend mag malen, en daarna moet je het los laten. Klinkt makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar dat ik mag malen van mezelf tot een bepaalde tijd maakt dat ik overal over heb gemalen wat ik wilde waardoor het ook makkelijker los te laten is
Ik herpak me vast wel maar voor vandaag zit het er eventjes niet in.
Het heeft te maken met veilig rijden. 50 rijden op een 80 km weg is