Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-12-10 17:18

Geplaatst: 14-12-10 17:18

Namens de TS een berichtje:

Citaat:
omdat mij hotmail is gehackt, heb ik mijn wachtwoorden van mijn officiële account en m'n SA helaas niet meer...
vandaar dat ik nu per pb reageer, en niet in het topic.

mijn moeder woont nog steeds bij mij, maar helaas gaat het allemaal niet vlekkeloos.
ze heeft veel last van stemmingswisselingen en ik moet regelmatig van school verzuimen omdat m'n moeder de zorg voor m'n kindje niet aankan.
hierdoor raak ik nog wat depressiever, waardoor we lekker in een cirkeltje rond blijven draaien.
mijn moeder is wel op zoek naar een eigen huis, maar het schiet helaas niet echt op.

tevens heeft ze alweer een nieuwe vriend, een heel lieve man maar ik ben er toch niet happy mee.
we hebben het finacieel nog steeds erg moeilijk, daar we beiden enorm gekort worden op onze uitkering enz.
m'n moeder heeft totaal geen overzicht op haar financieën, en ik moet naast school en een stukje huishouden ook haar papierwerk doen.
zoals je begrijpt, het word me allemaal wat teveel....

misschien wil jij zo vriendelijk zijn om dit stukje ook in het topic te zetten?
want ik vind het banketstaaf om niets meer te laten weten aan alle mensen die zo met me meegeleefd hebben.

**Geplaatst**: 14-12-10 23:27

Geplaatst: 14-12-10 23:27

Hmm dat is niet de update waarop ik had gehoopt. Hopelijk krijgt je moeder gauw een eigen plekje, zodat jij wat meer ruimte krijgt.
Ik hoop echt dat het gaat lukken met school en dat jullie uiteindelijk weer wat rustigere tijden tegemoet gaan.
Heel veel succes en sterkte!

**Geplaatst**: 22-12-10 21:45

Geplaatst: 22-12-10 21:45

Citaat:
Terugblik 2009/2010

2009, wat een jaar...
een jaar waarin geluk en verdriet om voorrang streden, een jaar waarin ik zoveel verloren heb, en een jaar waarin ik zoveel gewonnen heb.
2009 was het jaar waarin ik hoogzanger op straat stond.
dan leer je je echte vrienden kennen, en gelukkig heb ik die dus!
het zijn er niet veel, maar degenen die ik als mijn echte vrienden mag rekenen koester ik.
er waren veel mensen die met me meeleefde, en ik heb een hoop steun gehad van een aantal mensen waarvan ik het niet had verwacht.
2009 was ook het jaar waarin mijn dochter werd geboren, en het jaar waarin ik geprobeerd heb haar vader in haar leventje te betrekken.
helaas was 2009 ook het waarin ik mijn paard noodgedwongen moest verkopen...
gelukkig heeft hij het wel goed gehad en ik ben de kopers ook zeer dankbaar voor de mogelijkheden die ze mij geboden hebben.

en dan 2010...
wederom een jaar vol drama's, maar inmiddels ben ik niet anders gewend.
alles liep fout, behalve met m'n dochter.
zij is degene waar ik voor vecht, waarvoor ik m'n leven op orde wil krijgen.
een maand in de kou gezeten, en weer waren daar die vrienden die me hielpen!
god, wat ben ik gelukkig met zulke mensen om me heen....
en toen, toen kwam m'n moeder terug.
na anderhalf jaar huwelijk met de nodige problemen heeft zij eindelijk de stap durven zetten om weg te gaan.
helaas loopt dit niet allemaal goed, maar ik ben blij dat ik mijn moeder weer terug heb, met al haar goede en slechte dingen.
ze heeft het ook niet makkelijk gehad, en nog steeds vecht ze.
ik heb bewondering voor haar, maar ze maakt het me afentoe ook moeilijk.
met 3 man in een 2 kamer-appartement is teveel....
ik mis m'n privacy, m'n eigen leven.
toen kwam er een oude liefde terug in mijn leven: m'n paard.
het gaat goed met hem, en ik krijg weer de kans om te doen wat ik leuk vind, en waar ik zelfvertrouwen van krijg.

en een nieuwe liefde....die was/is er ook.
althans, van mijn kant is die er nog steeds.
een jongen waar ik al heel lang gevoelens voor had, maar nooit wat mee heb gedaan.
een jongen die ik alleen kende van "hoi" en "dag"...
en soms moet het zo zijn en raak je in gesprek, blijf je een keer slapen en heb je een relatie.
alles was leuk, ik kon het goed vinden met zijn vrienden en ik voelde me goed.
eindelijk ging daar de zon schijnen, zou ik ook nog geluk vinden?

maar helaas, het gaat toch weer niet goed...
waarom?
liefde kan zo mooi zijn....
misschien kan ik beter alleen blijven, me focussen op m'n kind en m'n hobby.
misschien wil ik teveel?misschien ligt het in m'n aard?
ik weet het niet, ik weet alleen dat ik terug kan kijken op een jaar met veel ups en downs, dat ik nog steeds wat van m'n leven wil maken en dat ik een doel heb: mijn dochter mag niet hetzelfde leven krijgen als wat ik heb gehad....
en als klap op de vuurpijl: als je het over de duivel hebt, dan is ie daar.
m'n ex(de vader van m'n kindje) is weer vrij en wil z'n kind zien.

2011, dat moet een jaar worden waarin ik slaag voor school, een jaar waarin ik mijn leven op orde heb en een jaar waarin ik hoop weer wedstrijden te kunnen gaan starten.
2011, daar ga ik voor!!

Verwijder bericht

**Geplaatst**: 05-01-11 20:30

Geplaatst: 05-01-11 20:30

goede avond iedereen!

eerst een SA aangemaakt, bijna 2 jaar lang gepost.
Vervolgens gehackt door de (ex) man van mijn moeder, dus alle gegevens voor mijn normale account+SA kwijt.
Toen maar via via berichten laten plaatsen, alleen...dat werkt ook niet fijn.(niets ten nadele van degene die mijn berichten heeft geplaatst!ben ik zeer dankbaar voor)
En tot slot noodgedwongen maar een nieuw account aangemaakt, deze dus.
Voorheen heette ik Timilon, en mijn SA kennen jullie.

Nu dan maar een soort update:

Mijn moeder woont nog steeds bij mij.
Enerzijds is het wel fijn omdat ik altijd een oppas bij de hand heb voor mijn dochtertje, anderzijds is het een heel grote belasting.
een belasting omdat mijn moeder Borderline heeft, een belasting omdat ze veel medicijnen moet slikken om een beetje normaal te kunnen functioneren, maar door die medicijnen weer vergeetachtig word.
Een belasting omdat ik alle financiële rompslomp moet regelen.
Een belasting omdat het hier gewoon veel te klein is voor 2 volwassenen en een kind.
een belasting omdat mijn moeder nog steeds de scheiding niet rond heeft, maar wel al een nieuwe vriend heeft die gemiddeld 2x per week blijft slapen, waardoor ik naar de bank moet verkassen om te kunnen slapen.
Een belasting omdat ik gewoon rust wil, eindelijk had ik mijn eigen plekje samen met mijn kleine meid, en dat word nu verstoord....
Toch ben ik nog elke dag blij dat ze weg is bij die griezel, en dat ze alweer nieuw geluk heeft gevonden.
Maar ik merk wel dat de band die we hadden toch weg is/veranderd is.
Misschien wel goed, maar toch vind ik het jammer.

In de tussentijd heb ik ook een vriendje gehad, wat helaas niet verder is gekomen dan enkele maanden.
Ik mis hem nog elke dag, en het doet me heel veel pijn dat ik definitief alle banden met hem heb verbroken, maar ik moet voor mezelf kiezen en dat kan niet als ik hoop blijf houden en op hem blijf wachten.

ik heb een stuk geschreven over hoe ik me voel, want dat ik erg depressief ben kan ik helaas niet ontkennen:

soms voel je pijn, omdat je bent gevallen of omdat je je hebt gestoten...
die pijn is lichamelijk, en verdwijnt vaak snel.
soms voel je pijn, omdat je bent gekwetst of omdat je iets verloren bent....
die pijn is geestelijk, en verdwijnt een stuk minder snel.
soms voel je pijn, zonder reden....
die pijn is óók geestelijk, maar komt en gaat en verdwijnt nooit helemaal.

geestelijke pijn kan ook lichamelijk pijn doen, pijn in je hart.....
soms kun je er over praten, soms sla je dicht, soms kun je huilen, soms verstikt het je.
sommige mensen begrijpen het, anderen begrijpen het niet.
iedereen heeft zijn eigen ideeën en komen met tips....
maar soms is de pijn te groot, te zwaar, te heftig...
soms heb je medicijnen nodig, soms een eenzame wandeling in het bos of op het strand.
mijn medicijn staat op stal, heeft 4 benen en het hinnikt.
Special is de naam van dat medicijn....

praten hoeft niet, huilen evenmin.
gewoon van elkaar weten dat je er bent, dat je elkaar begrijpt, zonder woorden...
mijn medicijn heeft ook pijn, 1 van zijn benen functioneerd niet naar behoren.
we hebben samen pijn, hij lichamelijk en ik geestelijk.
maar we zijn ook samen sterk, we kunnen de hele wereld aan, als we maar samen zijn....

hij kan mij niet genezen van mijn pijn, ik hem evenmin.
we hebben beiden hulp nodig, ieder op zijn eigen vlak.
ik ben er nog niet aan toe, laat mij maar alleen....

"Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
't Is beter dat ik nu geen mensen zie
Niemand, niemand, niemand die me troosten kan
Ik verloor m'n toekomst en m'n doel "

7 jaar geleden....de tijd gaat snel, maar heelt deze wonden niet.
7 jaar geleden....zo klein, zo nietig had ik me nog nooit gevoeld.
7 jaar geleden....mijn verleden en mijn toekomst verloren. (Timilon en Pebbles afgemaakt/ingeslapen)

5 jaar geleden...de tijd gaat snel, maar heelt deze wond ook al niet.
5 jaar geleden....zo klein, zo nietig had ik me al eerder gevoeld.
5 jaar geleden....verloren ik weer een stukje verleden, maar kreeg ik een nieuwe toekomst. (Vollie overleden, Special gekregen)

5 jaar later....zoveel verdriet, zoveel pijn....houd het ooit nog op?
5 jaar later....zoveel om van te houden, zoveel om voor te vechten...
5 jaar later....ik wil weg, weg van hier, weg van de pijn en het verdriet.
5 jaar later.... ik kan niet, ik mag niet weg.

ik heb een dochter om voor te zorgen en van te houden, ik heb een moeder om van te houden en om m'n zorgen te delen.
ik heb een stel huisdieren, ik heb een eigen stekkie, ik heb een auto en ik heb special.
ik heb vrienden, ik heb een studie.
waarom dan zo verdrietig zijn?
waarom dan nog steeds die pijn?

ooit komt er een tijd dat ik hier met een lach en een traan op terug kan kijken....hoop ik.
ooit komt er een tijd dat alle zorgen, alle stress voorbij zijn....hoop ik.
ooit komt er een tijd dat ik gelukkig ben....hoop ik.

HOOP daarom blijf ik op de been.
HOOP daarom blijf ik doorgaan.
HOOP doet leven.
HOOP daarom.....