Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-08 20:42

Ninx schreef:
Goed dat je idd lekker op pad gaat! Helemaal top!
Laat die mannen voorlopig maar even link liggen, als ik dat zo lees moet je eerst maar eens even zorgen dat je je eigen pootjes weer onder je kont krijgt! Pas als jij je lekker voelt, kun je op een gelijkwaardige manier een relatie starten... dan maak je vaak ook betere keuzes!
Is het niet een idee om eens een paar keer met iemand te gaan praten? Coach/ hulpverlener? Een aantal sessies om eventjes al je gal te kunnen spuwen en even op weg geholpen te worden?


Verwijderd.
Laatst bijgewerkt door Figo88 op 30-11-22 00:34, in het totaal 1 keer bewerkt

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-08 20:44

Citaat:
Daar heb je helemaal gelijk in! Maar als je klap na klap hebt gehad dan is er soms niets meer waarvan je kan zeggen "dat heb ik nog" of het is te klein om de rest te kunnen compenseren.

Ik krijg ook klap na klap en roep al sinds 2003 met oud&nieuw dat het komende jaar eindelijk écht mijn jaar gaat worden, maar niets is minder waar en ik krijg alleen nog maar meer ellende over me heen
Als je dan van buitenaf kijkt dan lijkt alles wel mee te vallen, ook al woon ik door gokverslaafde ex weer thuis, ik heb een autootje, een leuke baan, nu nog 2 paarden ivm dood van 2 anderen maargoed ik heb er dus nog 2, heb leuke lieve vrienden etc
maar als je verder kijkt...mn werk sloopt me, thuis is het 1 grote ellende ivm overspannen moeder en zieke vader, paarden gaan in 1 woord: poedersuiker. De een is al jaren voor sport afgekeurd de ander wil letterlijk níets, en mn vrienden heb ik amper tijd voor omdat ik áls ik al eens vrij ben thuis nog 100 dingen moet doen en gewoon gesloopt ben van het werken.
En dan is het soms héél moeilijk om je bed nog uit te willen komen en om iets positief te zien.
En het ergste is nog wel dat je bijna niet meer blij durft te zijn met iets dat wél goed gaat omdat je weet dat er toch wel weer een klap aan komt die alles verpest en je weer terugschopt dat diepe dal in :

En ik ben bepaald niet iemand die negatief denkt, ik denk uberhaupt niet veel na en doe gewoon mn ding zonder me druk te maken ofzo, maar zelfs ik heb soms momenten dat ik echt denk naja zo hoeft het gewoon niet meer. Niets meer.

Kan me dus heel goed voorstellen dat mensen het dus echt niet meer zien zitten, zeker als het iemand is die van nature al makkelijker gaat piekeren of negatief denkt.


Hey meid :(:) ,

Bij jou gaat het allemaal ook even niet zo lekker he.. :(:) Als je iets kwijt wilt kun je me altijd pb-en hoor. En ik begrijp echt helemaal hoe je je voelt, maar als ik hieruit kom (en ik weet dat dat lukt!) dan lukt het jou ook.
Kom op, geef de moed niet op he :(:) .
Laatst bijgewerkt door Figo88 op 30-11-22 00:34, in het totaal 1 keer bewerkt

Tamara

Berichten: 10449
Geregistreerd: 20-07-01

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-08 20:51

Jumpfreak schreef:
Ninx schreef:
Goed dat je idd lekker op pad gaat! Helemaal top!
Laat die mannen voorlopig maar even link liggen, als ik dat zo lees moet je eerst maar eens even zorgen dat je je eigen pootjes weer onder je kont krijgt! Pas als jij je lekker voelt, kun je op een gelijkwaardige manier een relatie starten... dan maak je vaak ook betere keuzes!
Is het niet een idee om eens een paar keer met iemand te gaan praten? Coach/ hulpverlener? Een aantal sessies om eventjes al je gal te kunnen spuwen en even op weg geholpen te worden?


Ik heb jarenlang bij allerlei verschillende psychologen gelopen, maar het heeft me meer slecht dan goed gedaan.
Ik heb nu wel wat hulp bij iets anders, ik heb namelijk al jaren Hyperacusis ( http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/8600-hyperacusis-een-auditieve-nachtmerrie.html ) en weet nu sinds een maandje dát ik dat heb. Daarvoor ben ik nu in behandeling en daat bestaat o.a. ook uit gesprekken met een soort van psycholoog. Hij is ontzettend aardig en helpt ook voor dit wel wat.
Verder (begin alsjeblieft geen discussie als je er niet in ''gelooft'') ben ik bij een astroloog geweest. Niet zozeer voor hem, hoewel hij natuurlijk wel de aanleiding was.
Maar om meer over mezelf te leren. Mijn stertes, zwaktes, toekomstbeelden etc etc. Om mzelf gewoon beter te leren kennen.
In welke fase ik nu zit enzo.
En dat heeft me ontzettend geholpen. Ook om dingen uit het verleden nog duidelijker te krijgen.
En die astrologe heeft een vriendin en die is menal coach. En daar ga ik vanaf september dan een aantal sessies meedoen. Het schijnt heel erg te helpen en als ik zo op de website keek en alles lijkt het me echt iets wat ik nodig heb om mezelf weer helemala te vinden. Alle kwaliteiten (want die schijn ik te hebben! Haha! ) uit me te halen en nu eens echt beginnen met MIJN leven op te bouwen.

Dus, ook daar heb ik wel veel vertrouwen in..


Super dat je dat gaat doen! OK dan! Ik geloof zelf heel erg in dat soort zaken, heb ook toen het net uit was met mijn ex tarotkaarten gelegd met mijn liefste vriendinnetje. En damn, dat was zó vreselijk heftig, maar zó treffend. Zat in die periode in een dilemma, ex wilde me terug omdat ie me vreselijk miste en ik wist niet of ik daar goed aan zou doen, want ik miste hem ook vreselijk maar er zaten zóveel dingen niet goed in onze relatie. Voor het hele verhaal moet je maar pben, maar die tarotlegging heeft me geholpen met die beslissing. Het was echt heel erg fijn, heb keihard lopen janken maar daarna wist ik wel wat ik moest doen Lachen Dus wie weet is dat ook nog een optie voor je Lachen

Enne, dank je wel voor het medeleven Lachen Ik kan zeggen dat het écht beter word, ik ben inmiddels zo'n 4 maanden verder en ik kan met steeds meer zekerheid zeggen dat het gewoon goed gaat. Ik mis nu meer de mensen om hem heen (ex-schoonfamilie) dan hemzelf Clown Het slijt, je moet er doorheen, echt waar Lachen

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-08 20:55

Zo, even weer een hoop bijgeschreven. Mocht ik iemand vergeten zijn, geef maar een gil Knipoog .

Vandaga moest ik naar de tandarts. Om 15 uur was ik weer terug en om 15:30 uur begon de betreffende tand (+omliggende) ongelofelijk pijn te doen. Echt NIET normaal.. en nee, dat was niet van de verdoving die uitgewerkt was!
Ik kon echt niet meer stilzitten van de pijn.
Het werd echt bijna ondragelijk en na 3 pijnstillers (2 lichte en 1 zwaardere) was de pijn nog altijd even heftig.. niks hielp gewoon.
Ik was echt ten einde raad.. de extreme pijn is nu net een halfuurtje wat gezakt.
Ik voel het nog altijd behoorlijk, kan me niet meer op het leren concentreren en ben ontzettend snel geïrriteerd.
Tandarts is ook al gebeld, maar hij wist ook niks en we moesten het maar even aankijken.... na echt, ik kon hem wel wurgen toen ik dat hoorde Boos! Ik sond gewoon echt te flippen van de pijn.. en dan komt hij aan met ''Kijk het maar even aan.........'' Grrrr. Nou, het nummer gekregen van de spoedtandarts ofzo, maar gelukkig is dat niet nodig denk ik.
Ik hoop alleen echt heel erg dat de pijn morgen wel weg is.. want om zo een examen van 3 uur af te leggen.. pff..
Ik heb ook maar 1 broodje kunnen eten vandaag en ben helemaal rillerig, moe en slap.. ik hou het liefste mijn mond stijf dicht, maar ik denkdat ik straks toch wat warme melk/choclademelk met een rietje naar binnen ga slurpen.

Nou.. voorlopig even geen tandarts meer voor mij zeg..! Ach gut

Ik baal alleen echt wel gigantisch, want pff.. ik heb vandaag dus net 2 uurtjes kunnen leren.. ik vrees echt voor het examen.. maargoed, ik ga gewoon mijn verstand erbij houden, probeer straks nog wat te doen en morgenochtend nog wat.. en ja.. ik moet maar in mijn hoofd houden DAT IK SOWIESO GESLAAGD BEN!!! Haha! Clown

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-08 23:23

Nou, de pijn is weer wat meer weggetrokken, maar het is nog steeds gevoelig, mijn lippen zijn gescheurd en ik voel me brak.
Ik ga er nu nog even een paar uurtjes (2-3 hoop ik dat toch nog wel lukt) leren. Want ik kan pas echt trots zijn als ik me nu nog 100% inzet.
Ik wil gewoon een mooie lijst (heb ik op zich al, maar het kan altijd beter) en als dit me lukt.. pff.. nou, dan is het toch wel even petje af voor mezelf hoor Lachen.
Ik hoorde net vavaond nog van een vriendin van me dat ze toch is afgehaakt voor haar herkansing.
Dat vind ik wel erg jammer, want we hadden dan samen examen (zelfde lokaal en zelfde tijd) en dan had ik vantevoren nog wat kunnen bijkletsen.

Maar ze was toch tevreden met haar punt en had écht geen zin meer om nog eens 3 uur zo'n examen te gaan zitten maken.

Nou, bokt even afsluiten en oefenen!! (pff, frustrerend hoor, sommige examens van de voorgaande jaren zijn echt zó makkelijk, en sommige zó moeilijk.. ik kan alleen maar hopen hopen hopen dat dit een relatief makkelijk examen word.)

Duim voor me he!!

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-08 01:40

*Tamara* schreef:
Ik heb al eerder gereageerd maar wil je nogmaals een hart onder de riem steken en ook even reageren op de dingen die ik de afgelopen pagina's gelezen heb.

Allereerst, als jij écht antwoorden wil (waarvan ik betwijfel of dat verstandig is inderdaad want net als veel andere Bokkers ben ik bang dat het nog veel meer pijn doet dan dat het wat oplevert) waarom heb jij dan nog het respect voor hem om te wachten na zijn examens?! Alsof hij zo respectvol naar jou toe was om met zijn boodschap te wachten tot na je examens... Ik kan me goed voorstellen dat je antwoorden wil, zou ik ook willen, maar ik denk dat je er nu weinig aan hebt, dat het je eerder tot last is dan dat het je helpt om er vrede mee te hebben. Dus ook ik raad je aan het contact nog even te laten zitten. Wie weet over een half jaar, als jij een beetje het gevoel hebt dat je het een plekje hebt kunnen geven Lachen Want ik denk dat het wel rust kan geven, maar niet nu...

Verder snap ik ook dat je momenten hebt dat je volledig instort, dat die momenten vaak 's avonds zijn en dat je alles wat jullie samen hadden, mist. Dat heb ik ook heel erg gehad en nog wel met vlagen. Laatst het feest omdat zijn ouders 25 jaar getrouwd waren, zou ik bij zijn, ben ik niet geweest. Vond ik heel erg moeilijk... Alle plannen die we samen hadden, zijn dus niet doorgegaan. Ik heb het opgelost door die dingen met anderen te doen, zo ben ik met mijn moeder naar Tarzan geweest, met een vriendin naar Herman Finkers en ben ik plannen aan het maken om met een andere vriendin op vakantie te gaan. Zodat die negatieve gedachten en dat gemis omgezet kunnen worden in positieve gedachten en leuke vooruitzichten.

Avonden zijn sowieso vreselijk want dan voel je je inderdaad sneller alleen omdat er geen afleiding is. Ook mijn advies hierin blijft: blijf afleiding zoeken. Ook al zijn er zoveel stelletjes in je omgeving, er zijn vast heel veel examenfeestjes (gefeliciteerd met je slagen nog Knipoog ) en daar hoef je geen vriend voor te hebben toch? En ik zou je vriendinnen en vrienden aan hun jasje trekken, ze kunnen zich best een avondje/dagje losmaken van hun vriend/vriendin om wat leuks met jou te gaan doen!

En dat hij gewoon maar door lijkt te gaan met zijn leven is ook niet leuk, klopt Ik merk bij mijn ex dat ik er meer moeite mee heb (tenminste, voor zover je dat aan zo'n gesloten jongen kan aflezen) dan hij. Tsja, het is dan maar zo... Echt meisje, dit komt goed... Mijn moeder zei altijd 'Er is geen nacht zo donker, of het wordt weer licht.' Daar heb ik veel steun aan gehad als ik er even doorheen zat. En kan me goed voorstellen dat dit de druppel was maar echt, het komt goed Ach gut


Jou zocht ik!! Dit zinnetje van je ''ben ik bang dat het nog veel meer pijn doet dan dat het wat oplevert) waarom heb jij dan nog het respect voor hem om te wachten na zijn examens''.
Nou, waarom ik dat doe? Puur en alleen maar voor mezelf hoor Knipoog . Het interesseert me echt niet of hij het dit jaar nou haalt of niet. Het wordt sowieso nog best moeilijk voor hem, want van zijn vorige examens in januari moet hij er al 1 in augustus herkansen.. Het zou eigenlijk zijn verdiende loon zijn als hij het over moest doen... Lips are sealed
En ja, dat is bijzonder dat ik dat over iemand zeg.. iemand dat bijna toewens.. want ik wil altijd alleen maar het beste voor andere (de meeste dan Knipoog ), maar hij.. nee, geen respect meer voor hoor.. Hamer
Dus de reden waarom ik wacht is simpelweg omdat ik weet dat als hij ergens mee zit, hij altijd in zijn boeken duikt. Zich op zijn studie focust. En dus zeker bij hem, als ik nu in de belangrijkste weken van zijn schooljaar wil praten, dan is de kans ver beneden nul dat hij me ook maar van een kilometer afstand wil zien, laat staan horen.
Puur uit zelfbescherming, omdat hij dondersgoed weet dat ALS hij me eenmaal toelaat, hij alles niet meer kan opkroppen en dan.. pff.. dan weet hij ook dat hij dan zijn examens vaarwel kan fluiten.

Dus, het is gewoon zelfbescherming.. de meeste hier (en ik weet dat het realistisch is.. maar toch hoop ik dat jullie ongelijk krijgen..) hebben al niet veel vertrouwen dat hij normaal zal doen en dat hij me alleen maar meer pijn kan gaan doen.. nou, ik kan het je zwart op wit geven dat dat precies is wat er gaat gebeuren als ik nu mijn verhaal bij hem kom doen.

En misschien.. heel misschien.. ik weet niet.. ergens hoop ik zo dat hij ergens toch gaat denken van dat ik zo sterk ben. hij niet verwacht had dat ik hem zoveel ruimte kon geven.. zo met rust kon laten.. en dat hij ergens wat respect ofzo voor me krijgt en dat ooit eens een beetje kan laten zien.
Niet in de zin van dat hij me terug wil, of ik hem, maar gewoon.. dat zou ik zó fijn vinden.. dat hij ziet en erkent dat ondanks dat het een ware hel was en is, het me ongelofelijk veel moeite, wilskracht en energie heeft gekost ik hem toch met rust gelaten heb..
En dat hij zich daar echt bewust van wordt en het misschien dan niet tegen me zegt, maar daarom dan misschien ''iets terug wil doen'', zoals normaal praten ofzo..
Ik vind echt waar dat dat het allerminste is wat ik verdiend heb.. Ach gut

Pff.. leren gaat moeizaam, maar nog eventjes. Sh*t.. al half 3 geweest..!! Ziek
Pff.. nouja, nog even dan..

Welterusten iedereen! Ach gut

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-08 01:43

Hmm.. ben ik nou echt de enige die nog online is..?? Bloos Haha!
Nergens meer iemand te zien... Koe
Normaal staat er zo'n hele waslijst, en nu niks gewoon.. wanneer maak je dat mee??

_WenDy

Berichten: 1170
Geregistreerd: 14-04-06

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-08 01:45

nee hoor ik ben nog online haha

voorlopig kan ik nog niet naar bed; heb nachtdienst Tong uitsteken

rhaps

Berichten: 457
Geregistreerd: 13-01-06
Woonplaats: Weerselo

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-08 04:12

Ik lees al langere tijd met dit topic mee en wil nu toch ook even mijn mening geven en je een hart onder de riem steken....

Wat je mee maakt is ontzettend vervelend en naar, maar je moet ook verder met je leven. Je bent jong, je bent mooi en er ligt nog een hele wereld voor je open (zei de oude oma Lachen )

Wat betreft wel of niet naar hem toe gaan vind ik dat je wel contact met hem moet opnemen. Het niet weten en de onzekerheid maakt de twijfels bij jou alleen maar erger.

Ik persoonlijk zou maling hebben aan alles wat hij vind en denkt op dit moment en naar hem toe gaan. Je hebt recht op een uitleg en die zou ik eisen ook...
Misschien dat je het dan kunt afsluiten en verder kunt gaan.

Wat je ook doet, ik wens je heel veel sterkte.

En remember: Wat doesn't kill you, makes you stronger !!!

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-08 11:14

Nou, ik ga naar mijn examen hoor.
Duimen jullie voor me?! Haha!

secricible

Berichten: 26397
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-08 11:57

heel veel succes!!!

Anoniem

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-08 15:48

succes!

Tamara

Berichten: 10449
Geregistreerd: 20-07-01

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-08 15:57

Jumpfreak schreef:
Dus, het is gewoon zelfbescherming.. de meeste hier (en ik weet dat het realistisch is.. maar toch hoop ik dat jullie ongelijk krijgen..) hebben al niet veel vertrouwen dat hij normaal zal doen en dat hij me alleen maar meer pijn kan gaan doen.. nou, ik kan het je zwart op wit geven dat dat precies is wat er gaat gebeuren als ik nu mijn verhaal bij hem kom doen.

En misschien.. heel misschien.. ik weet niet.. ergens hoop ik zo dat hij ergens toch gaat denken van dat ik zo sterk ben. hij niet verwacht had dat ik hem zoveel ruimte kon geven.. zo met rust kon laten.. en dat hij ergens wat respect ofzo voor me krijgt en dat ooit eens een beetje kan laten zien.
Niet in de zin van dat hij me terug wil, of ik hem, maar gewoon.. dat zou ik zó fijn vinden.. dat hij ziet en erkent dat ondanks dat het een ware hel was en is, het me ongelofelijk veel moeite, wilskracht en energie heeft gekost ik hem toch met rust gelaten heb..
En dat hij zich daar echt bewust van wordt en het misschien dan niet tegen me zegt, maar daarom dan misschien ''iets terug wil doen'', zoals normaal praten ofzo..
Ik vind echt waar dat dat het allerminste is wat ik verdiend heb.. Ach gut


Hoe ging je examen?

Wat je zegt over zelfbescherming, dan is het goed want ik vind inderdaad niet dat je nog rekening met hem hoeft te houden maar alleen met wat het voor jou oplevert! Maar wanneer hij niet zou reageren schiet je er idd weinig mee op...

En wat betreft dat andere, ik snap dat je dat hoopt... Zo hoop ik ergens nog steeds dat ik met mijn laatste ex net zo'n goede band op kan bouwen nu het uit is als met een van mijn andere exen. Die vriendschap is waardevoller dan de hele relatie die we hadden (met die andere ex dan) omdat hij nu veel meer praat, over alles, maar ook over zijn gevoel. Maar ik besef inmiddels dat ik dat wel kan schudden en ik hoop ook dat jij je daar niet teveel aan vasthoudt... De kans is nl. groot (hoe hard ook) dat dat niet gebeurt. Ja misschien dat ie over een aantal jaar beseft dat ie wel vréselijk l*llig heeft gedaan maar ik acht de kans erg klein dat ie zich ooit bewust zal zijn van hoe sterk jij je probeert te houden. Want als ie het zó uit kan maken, dan waag ik te betwijfelen of andere dingen (hoe jij je daar nu onder voelt) hem dan nog wel raken...

Kop op meis! Ach gut

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-08 23:11

Hey allemaal!

Nou, ik ben net een halfuurtje thuis hoor.
Het examen ging redelijk. In ieder geval beter dan het eerste en ik weet vrijwel zeker dat ik een hoger punt heb, MAAR.. helaas niet hoog genoeg dat het iets aan mijn eindcijfer veranderd.. en dat wilde ik zo graag.
Maarja, ik heb mijn best gedaan en nu hoef ik lekker NOOOOOOIT meer in mijn ganse leven ( :P ) iets voor de middelbare school te doen!! :D :D :D Oeh, en dat voelt wel goed hoor!!

Ik ben er nu echt hélemaal vanaf.. en ik kan ergens wel janken joh.. ik heb het gewoon gehaald!! Alles!! Ieder examen en dan ook nog de her! Mensen, ik ben top!! :D :D Haha, sorry, nee maar het gevoel, het besef is er nog niet echt, maar ik weet wel dat ik er vanaf ben, heerlijk!!

Net nog een mailtje gehad van die mensen in Zeeland, oh ik heb er zó'n zin in!! Nog 2,5 week ofzo..!
Verder had mijn broertje (die dus ook bij N's broertje in de klas zit) vandaag een toneeluitvoering en ik was er vanuit gegaan dat de ouders van dat broertje ook zouden komen en dus had ik mijn broertje gevraagd of hij even kon regelen dat N's broertje (volgen jullie het nog? :P ) zijn moeder zou bellen en dat ze mijn cap die daar nog ligt zouden meenemen.
Maar die kwamen niet.. en nu moet ik dus wat anders bedenken.
Want no way dat ik daar nog voor 7 juli heenga... :n :evaw:

En waarom ik zo spät zuhause bin? Nou, ik ben meteen doorgegaan naar X, om daar naar een kamer te kijken. Maar dat was echt helemaal niks.. de huurbaas woonde ook in dat huis.. iedere dag samen mét hem eten.. leek meer op een gezin ofzo..

*zucht* De zoektocht naar een leuke kamer gaat weer dooor hoor.

Nou, ik ben ontzettend moe, gisteren tot laat (vroeg }:0 :Y) ) geleerd, vanochtend ook nog geleerd, 3 uur zeer intensief op mijn examen geconcentreerd.. X

Morgen heb ik misschien wat nuttigere dingen te melden, nu ben ik gewoon simpelweg MOE. :Z

Welterusten iedereen!! :(:)
Laatst bijgewerkt door Figo88 op 30-11-22 00:37, in het totaal 2 keer bewerkt

irmalouise

Berichten: 1959
Geregistreerd: 05-05-02
Woonplaats: Vianen

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-08 19:30

Jumpfreak schreef:
Hey allemaal!

Nou, ik ben net een halfuurtje thuis hoor.
Het examen ging redelijk. In ieder geval beter dan het eerste en ik weet vrijwel zeker dat ik een hoger punt heb, MAAR.. helaas niet hoog genoeg dat het iets aan mijn eindcijfer veranderd.. en dat wilde ik zo graag.
Maarja, ik heb mijn best gedaan en nu hoef ik lekker NOOOOOOIT meer in mijn ganse leven ( Tong uitsteken ) iets voor de middelbare school te doen!! Haha! Haha! Haha! Oeh, en dat voelt wel goed hoor!!

Ik ben er nu echt hélemaal vanaf.. en ik kan ergens wel janken joh.. ik heb het gewoon gehaald!! Alles!! Ieder examen en dan ook nog de her! Mensen, ik ben top!! :D Haha! Haha, sorry, nee maar het gevoel, het besef is er nog niet echt, maar ik weet wel dat ik er vanaf ben, heerlijk!!

Net nog een mailtje gehad van die mensen in Zeeland, oh ik heb er zó'n zin in!! Nog 2,5 week ofzo..!
Verder had mijn broertje (die dus ook bij N's broertje in de klas zit) vandaag een toneeluitvoering en ik was er vanuit gegaan dat de ouders van dat broertje ook zouden komen en dus had ik mijn broertje gevraagd of hij even kon regelen dat N's broertje (volgen jullie het nog? Tong uitsteken ) zijn moeder zou bellen en dat ze mijn cap die daar nog ligt zouden meenemen.
Maar die kwamen niet.. en nu moet ik dus wat anders bedenken.
Want no way dat ik daar nog voor 7 juli heenga... Doei, doei

En waarom ik zo spät zuhause bin? Nou, ik ben meteen doorgegaan naar Eindhoven, om daar naar een kamer te kijken. Maar dat was echt helemaal niks.. de huurbaas woonde ook in dat huis.. iedere dag samen mét hem eten.. leek meer op een gezin ofzo..

*zucht* De zoektocht naar een leuke kamer gaat weer dooor hoor.

Nou, ik ben ontzettend moe, gisteren tot laat (vroeg Koe Vork ) geleerd, vanochtend ook nog geleerd, 3 uur zeer intensief op mijn examen geconcentreerd, in de trein gesprongen, beetje in Eindhoven rondgehuppelt, kamer bekeken en weer terug... Koe

Morgen heb ik misschien wat nuttigere dingen te melden, nu ben ik gewoon simpelweg MOE. Slapen

Welterusten iedereen!! Ach gut


Vind dat je helemaal gelijk hebt, (wat ik groot heb gemaakt in je tekst). Je mag trots zijn op jezelf, dat je zulke goede resultaten hebt gehaald en gewoon geslaagd bent, ondanks dat je je zo kl*te voeld.
Petje af.
Succes nog met kamer zoeken.

Barroco

Berichten: 2727
Geregistreerd: 14-09-05
Woonplaats: Alkmaar

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-08 19:35

Klinkt alsof het al een stuk beter met je gaat Ja

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-08 23:58

Het gaat wel ietsjes beter ja. Ik probeer niet meer zo in mijn verdriet te ''verdrinken'' zeg maar. Dat is hij gewoon niet waard.
Ik had vandaag weer een drukke dag. Om 12:23 uur moest ik de trein hebben naar Nijmegen, daar ben ik toen naar (sorry, maar ik geloof er echt in en ben al eens eerder bij eentje geweest, ook ivm N en dat was toch wel verhelderend) een helderziende geweest.
Het was niet lang en het was hard. Heel erg hard wat hij me te zeggen had..
Maar ik denk wel dat hij gelijk heeft..
Morgen vertel ik wel wat hij zei.
En hij heeft door handoplegging iets bij mij gedaan waardoor ik me nu veel beter voel. Rustiger en nja.. gewoon beter. Minder afhankelijk van hem.

Nogmaals, morgen uitgebreid verslag, want ik ben moe en net een kwartiertje thuis.
Ik moet alles nog even laten bezinken en er nog eens over na denken.
Daarna ben ik doorgegaan naar Eindhoven. Daar een halfuurtje wat geshopt, wat echt weer ''hilarisch'' was.. Ik dacht dus dat het koopavond was (want in Maastricht is donderdag koopavond Bloos ) en dus ik liep een winkel in, graaide zo ongeveer alles wat me leuk leek uit de rekken (stuk of 10 dingen Haha! ), negeerde het bordje in het pashokje ''maximaal 3 stuks'' Clown en begon uitgebreid met passen.
Ik bedoel, ik dacht dat ik alle tijd had Koe . Nee, hoorde ik opeens die winkelmeisjes iedereen een beetje opjagen van ''we gaan sluiten''.. Na echt.. stond ik daar in mijn ondergoed zo ongeveer.. Haha! Bloos Ik zo snel als ik kon mijn kleren aangetrokken, alles bij elkaar gegrist, stond me daar zo'n meisje op te wachten die niet al te happy keek.. ik gaf haar alle kleren en ging snel de winkel uit.. Koe

Nou nou.. daar ging dus mijn hele plan, want ik had een kijkavond voor een kamer, maar die begon pas om 20:15 uur.
Stond ik daar om 18 uur met alleen maar gesloten winkels om me heen.....
Toen ben ik maar ergens wat gaan eten. Djezus.. echt waar, ik ging wat eten bij de KFC (al eeuwen niet meer geweest, was wel weer eens tijd vond ik+toen ik dinsdagavond zo'n last van mijn tand had en niks kon eten aten we hier thuis net frieten met kipnuggets. Nou, dat had ik dus gemist en mocht ik nu wel inhalen van mezelf) en man.. ik zweer het je, 99% van de mensen die daar zaten (en het was behoorlijk vol) waren koppeltjes... pff.. dat was niet echt fijn, maarja, ik dacht steeds maar bij mezelf ''mijn tijd komt nog wel.. Ach gut En dan ben ik gelukkiger dan ooit!''.

Nou, en toen ging ik rond 19 uur eens richting station, daar gedaan wat 9292ov.nl mij zei (bus 2 genomen en bij de Kruisstraat uitstappen), verteld die buschauffeur me (als we al aan het rijden zijn) doodleuk dat ik zo ongeveer in de foute bus zit, dankjewel 9292. Clown
Nouja, uiteindelijk na 20 min rondzwerven vond ik zo'n bord waarop je de straatnamen etc kunt zien en waar je je bevindt.
Na echt.. ik kon dat ding wel iets aandoen. Stond er echt in een vakje van 7 bij 2 cm ''U bevindt zich hier''. En dan niks van een pijltje ofzo. En in dat vakje bevonden zich dus echt 10 straten ofzo. Boos! Duidelijk hoor.. dus ik om me heen gekeken, maar nergens een straatbordje. Uiteindelijk toch eentje gevonden, dus ik snel in de legenda (ik weet het, zo heten alleen die symbooltjes, maar ik weet even niet hoe ik het anders moet noemen) kijken en jawel, die stond ertussen. Vak 5D. Dus ik kijken, nee hoor.. verd*mme geen ''Borger'' te vinden. Ik begon mezelf inmiddels echt af te vragen of ik blind aan het worden was ofzo...

Dus op een gegeven moment was ik dat hele bord met z'n stomme onduidelijkheid zat en ben ik maar gewoon gaan lopen. Op een gegeven moment voreg ik nog iemand waar de Bondstraat was. Haha, dat was echt lomp. Hij keek me echt aan alsof ik hem vroeg hoe ik het snelste in Tokio kon komen Koe . Hij had dus geen idee. Nou, de eerstvolgende straat waar ik langskwam (waar hij dus ook langs was gelopen) was, jawel,de Bondstraat.
En toen was ik er dus een halfuurtje vantevoren.

Belde ik eerst natuurlijk nog bij het foute huis aan Clown . Gelukkig deed niemand open...

Het was erg gezellig, erg mooie kamer en ik had m echt heel erg graag willen hebben. Maar helaas, ik ben niet gebeld... echt balen..

Maarja.. dat was mijn dagverslag voor vandaag wel.. pff.. ik ben echt moe.. Slapen Welterusten iedereen!!

En @irmalouise, dankjewel.. haha, maar ik meende het niet serieus he Knipoog . Hoewel ik wel een beetje trots ben op mezelf hoor. Ik vind dat ik het goed gedaan heb. Ja, dat mag ik op zich wel zeggen ja Lachen. (ben niet zo van ''complimentjes'' naar mezelf toe)

Anoniem

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-06-08 17:25

Nou meid, dat was wat. Jammer dat je niet gebeld ben. Ik ben stiekum nu wel heel erg benieuwt wat die waarzegster/herderziende te zeggen had. Ik kan begrijpen dat je je eenzaam voelde zo alleen op pad, wel knap hoor! Je mag jezelf best complimenten maken want die heb je gewoon verdient. Knipoog

Chivance

Berichten: 822
Geregistreerd: 03-09-05
Woonplaats: België

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-06-08 10:21

Hallo
Ik lees hier ook al een tijdje mee. Gelukkig heb ik dit nooit zelf moeten meemaken en ben ik (34j) ondertussen gelukkig getrouwd met mijn jeugdliefde. Maar ik herken je verdriet en wanhoop maar al te goed, want indertijd heeft mijn vriendin ook een onverwachte breuk gekregen met haar vriend. Van vandaag op morgen zei hij dat het uit was, ook zonder reden. Enkele weken later kwam ze via via te weten dat er een ander meisje zwanger was van hem en binnen zes maanden moest bevallen. Ik weet dat dit niet helemaal hetzelfde verhaal is als bij jou, maar ook zij werd op dat ogenblik verscheurd van verdriet, woede, wanhoop, ... . En ze heeft hem nadien nooit meer gesproken. Wel is hij twee jaar nadien zo laf geweest om in een discotheek willen beginnen vechten met mijn vriendin haar nieuwe (wel oprechte, lieve) vriend. Haar ex was ondertussen alweer weg bij dat meisje dat hij had zwanger gemaakt en wou gewoon haar even komen terug eisen. Die zou gelachen hebben.
Ondertussen zijn we 12 jaar verder, mijn vriendin heeft na een rouwperiode (want zo mag je dat rustig noemen) terug een nieuwe, lieve vriend leren kennen waarmee ze ondertussen een dochtertje van 2 heeft. En haar ex, wel die fladdert doodongelukkig van het ene bloempje naar het andere. En zo ben ik er ook van overtuigd dat jij op een dag (meestal onverwacht) een nieuwe lieve vriend gaat tegenkomen die je heel gelukkig zal maken. Ik zag ook je foto's, je bent een leuk meisje die zeker niet om een vriendje verlegen zal zitten.
Wat ik me wel nog afvroeg, weet hij dat je op bokt zit en zou hij dit topic lezen?

Ik wens je veel sterkte en zal zeker je verhaal verder blijven volgen!
Het ga je goed!!!

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-06-08 22:18

Zo, eventjes heb ik weer wat rust en wat tijd om even wat te updaten.

Allereerst: ja, hij weet dat ik op bokt zit. Hij zat wel vaker mee te lezen. Hij weet ook mijn boktnaam en wachtwoord. Die ik nog niet veranderd heb.. dus inderdaad, hij zou alles mee kunnen lezen.. en zelfs mijn wachtwoord kunnen veranderen..
Ergens hoop(te) ik dat ook wel.. dat hij dit allemaal heeft gelezen.. dat hij toch, ook al is het dan indirect, mijn pijn en verdriet meekrijgt.
Maar waarschijnlijk is dit niet het geval.

Het gaat eigenlijk veel beter met me sinds ik bij die helderziende ben geweest.
Die handoplegging heeft op de een of andere manier echt ontzettend veel pijn en verdriet weggenomen.
Toen hij me na het gesprek zei dat hij dmv handoplegging me hierbij ging helpen, dat ik niet meer zo naar het gevoel dat hij me gaf verlangde (ik zeg het nu een beetje vaag, ik leg het zo allemaal uit) en niet meer afhankelijk van hem werd was ik in eerste instantie, ja, niet echt sceptisch, maar ik had er niet echt veel vertrouwen in.. ik zat daar huilend en hij raakte me gewoon een paar keer op bepaalde plekken aan en dat was het. Duurde nog geen 2 min.
Ik vroeg wanneer ik er wat van zou voelen, en hij zei dat dat verschilde. Maar grote kans dat ik al iets zou voelen als ik straks terug naar huis ging.

Nou, ik voelde niet echt veel eerlijk gezegd.. ik voelde me alleen heel erg verdrietig en was gefrustreerd omdat er daar op de wc geen spiegel was en ik dus niet kon kijken hoe erg het met mijn make-up was gesteld.. Bloos ik had namelijk best wat gehuild tijdens het gesprek..
Maar niemand rende schreeuwend weg op straat en niemand keek me echt vreemd aan, dus ik denk dat het wel meeviel.

Okee.. wat heeft hij nou eigenlijk gezegd..?
Het gesprek was niet lang, hooguit een halfuurtje. En hij was in eerste instantie echt heel bot.
Nam totaal geen blad voor de mond en was heel erg direct en hard. Op zich niks verkeerds aan (dat heb ik op zich liever dan dat iemand er maar omheen blijft draaien), maar je moet er wel tegen kunnen en pff.. dit is nogal (bij iedereen natuurlijk) een ontzettend gevoelig onderwerp..

Nou.. ik vertelde hem waarom ik was gekomen (''mijn vriend heeft het uitgemaakt en ik begrijp er niks van..'') en gaf hem een foto..
En toen begon het.
Ik zet de dingen even heel zwart-wit op een rijtje:
- hij heeft nooit van me gehouden
- ik heb nooit van hem gehouden
- er was geen liefde tussen ons, alleen chemie en aantrekkingskracht
- ik heb me wel gegeven in de relatie, wel geopend, maar hij (helemaal) niet
- hij kan niet comminiceren (goh..)
- hij is ontzettend beperkt in zichzelf
- uit een gesprek zal ik niks positiefs meer halen, het zal me alleen maar meer pijn doen
- ik ben in zijn ''val'' getrapt
- ik kreeg/krijg niet dat wat ik nodig heb en wil van mijn vader en zocht dat bij hem
- het is nu dus ook dat gevoel, die bevestiging die ik zo mis, niet hem als persoon. Die kan ik missen als kiespijn
- het gaat hier absoluut niet om mijn ware liefde
- ik zit nog steeds in die ''val''
- hij zal tot hij verandert (wat waarschijnlijk niet zal gebeuren volgens hem) ook nooit een normale goede relatie kunnen hebben
- hij heeft geen spijt, vindt het wel jammer dat het zo gelopen is, maar voor hem was er geen andere uitweg
- hij mist me niet....

Verdrietig Pff.. een bittere pil om te slikken zoals jullie waarschijnlijk wel zullen begrijpen..
Ik, die dik 2,5 jaar heb gedacht dat dit de liefde van mijn leven is, dacht te weten wat liefde was, en wat houden van feels like.. krijgt dan opeens keihard in mijn gezicht te horen dat ''het geen echte liefde was tussen ons''... dat hij me niet mist, geen spijt heeft.. een gesprek niks op zal leveren (alleen negatieve dingen)... Verdrietig

Dat stuk met mijn vader is wel heel logisch. Het is thuis gewoon brak. Zowel moeder als vader, moeder zelf rotjeugd gehad en projecteert alles onbewust op mij..
Daar kan ik wel pagina's lang over schrijven, maar dat doet er nu niet toe.
Iig is het inderdaad zo dat ik altijd op zoek naar bevestiging ben.. of ik wel goed genoeg ben. Omdat ik dat van thuis uit nooit te horen heb gekregen. Het moest altijd beter, mijn broers deden het altijd beter.. het was gewoon nooit goed..
En nu ben ik dus ook bij een jongen terecht gekomen die eigenlijk ergens net zo is.. me ook niet dat geeft wat ik nodig heb en om het plaatje helemaal compleet te maken, mijn hart breekt en me zó gigantisch in de steek laat..
Ik ben dus inderdaad als het ware in zijn val gelopen. En als ik er zo over nadenk.. ik weet het niet.. het valt me ontzettend zwaar om nu maar zo 1,2,3 aan te nemen dat er geen liefde was, ik nu niet, nooit niet van hem geouden heb.. en het dus eigenlijk niks was tussen ons..
Net zo min kan ik het aannemen dat hij echt zo'n rotzak is.. pff..

Maar ergens weet ik wel dat het de waarheid is, en dat steekt.. ik vraag me nu ergens echt af wat het volgende is.. Huilen Eerst zo gedumpt worden.. dan te horen krijgen dat er helemaal geen liefde was.. what's next.. Verdrietig
Pff, sorry, maar als ik er zo echt over na ga denken voel ik me toch wel echt weer even flink ***.. Verdrietig
Ik bedoel.. ik dacht dat mijn leven bijna perfect was.. ging met mijn droomjongen samenwonen.. opeens maakt hij het uit en val ik in een gat.. alles weg.. en dan krijg ik nu opeens te horen dat er helemaal geen liefde was.. ik voel me echt.. nah.. alsof ik in een boze droom terecht ben gekomen.. die steeds rotter word..

Ik bedoel kom op..! Waarom, hoe.. hoe kan alles waar je zo van overtuigd bent.. opeens zó'n compleet andere richting aannemen..??!! Verdrietig
Als iemand me dit een halfjaar geleden had verteld had ik degene echt recht in zijn gezicht uitgelachen.. ik vind het gewoon te ..... voor woorden.. ik heb er gewoon geen woorden voor..
Echt niet..

Het is gewoon onwerkelijk..

Het gaat de laatste dagen dus wel wat beter.. ik denk zo min mogelijk aan hem.. en de ongelofelijke pijn en het verdriet zijn flink geminderd, door die handoplegging dus.
Ik probeer nu steeds in mijn hoofd te houden dat ik HEM gewoon echt NIET mis, hij een kl**tzak is, die het nog gigantisch moeilijk in zijn leven gaat krijgen.. niet eerlijk tegen me is geweest.. en.. als dit al zo goed voelde en geen liefde was.. pf.. hoe moet echte liefde dan wel niet voelen?? Dat moet dan toch echt geweldig zijn..

De helderziende zei ook dat ik (ook door zijn handoplegging) steeds minder de behoefte zal krijgen om hem nog eens te zien.. En dat merk ik ergens wel hoor.. langzaam maar zeker begin ik inderdaad schijt aan hem te krijgen.. en heb ik het echt grondig met hem gehad..

Maar er zijn nu steeds 2 ''stemmen'' die elkaar zo tegenspreken.. de ene ratelt steeds dat van de helderziende op en de andere laat me steeds aan de fijne momenten denken.. en dan springen de tranen me zó in mijn ogen.. net als nu.. Verdrietig Ik wil gewoon niet dat dit allemaal zo loopt.. en gelopen is.. ik haat hem.. Huilen Huilen

Ook zei hij nog dat als hij het nu niet uitgemaakt had, ik dat op een gegeven moment wel had gedaan.. er was gewoon geen basis voor een goede relatie.. niets waar we op konden bouwen.. we KONDEN niet eens gaan samenwonen.. Verdrietig
Hij zei ook dat als we het daar nooit over gehad zouden hebben (samenwonen) we waarschijnlijk nog samen waren.. Verdrietig En dan kun je jezelf echt kei en keihard voor je kop gaan slaan.. maar aan de andere kant.. wat betekent je relatie dan eigenlijk.. als je het na 2,5 jaar niet eens over samenwonen kunt hebben omdat de relatie anders niet standhoudt..

Hij zei ook dat ik nu echt vrijheid nodig heb, mezelf moet gaan ontplooien. Genieten van het leven en gewoon vrijer door het leven gaan. Dan trek ik vanzelf de juiste persoon aan..

Maar.. pff.. het si en blijft moeilijk.. ik weet ergens dat dit allemaal de waarheid is.. ik begin het beter te snappen.. maar het blijft zo moeilijk en pijnlijk..

Ik ben voor mijn gevoel al volwassener dan mijn leeftijdsgenoten, omdat ik gewoon veel heb meegemaakt en ik kijk tegen veel dingen anders aan.. maar hierdoor.. ik weet niet waarom, maar het geeft me echt heel erg het gevoel dat ik nu ontzettend snel nog volwassen moet worden/geworden ben..

Het ''enige'' wat er nu eigenlijk is, is dat ik niet meer die hele diepe dalen heb, maar eigenlijk constant me down en ongelukkig voel. Niet extreem en ik onderneem ook dingen, werk etc.. maar gewoon. Suf, nergens echt zin in, moe, verdrietig, somber, beetje hopeloos.. gewoon.. en dat is ook erg vervelend..

Maarja.. ik kom er hopelijk wel.... Ach gut

Anoniem

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-06-08 12:37

Jeetje dat is nogal heftig wat die helderziende zij, zelf geloof ik daar niet zo in en ik vind het ook een beetje onrealistisch om te zeggen dat jullie "niks hadden" en dat dat ook voor jou gold. Was dit niet alleen bedoelt om jou gewoon verder te laten gaan met je leven? Vraag ik mij dan af.
Gelukkig is het lekker weer, dat beurt je vast weer op!;)

Storm

Berichten: 21578
Geregistreerd: 05-06-02
Woonplaats: Brabant

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-06-08 14:54

Ik zou die helderziende ook niet klakkeloos geloven, er lopen meer slechte dan goede helderzienden rond, wees dus voorzichtig, ze hebben vaak meer mensenkennis dan 'speciale gaven'!! Weet wel dat helderzienden je veel steun kunnen geven en je dingen realistisch in kunnen laten zien en je soms met beide benen weer op aarde kunnen krijgen, en ook al gebruiken velen slechts hun mensenkennis is het soms goed dat zij je even de heel harde werkelijkheid laten horen.

Geloof alleen datgene wat voor jou belangrijk is, en niet dat jij nooit van hem gehouden hebt en andersom. Dat gevoel van houden van dat jij dik 2 jaar hebt gehad was echt!
Dat hij je niet mist geloof ik ook niet, maar dat dit voor hem de enige uitweg was, dat zou zeker wel zo kunnen zijn.

Anoniem

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-06-08 17:28

Storm76 schreef:
Ik zou die helderziende ook niet klakkeloos geloven, er lopen meer slechte dan goede helderzienden rond, wees dus voorzichtig, ze hebben vaak meer mensenkennis dan 'speciale gaven'!! Weet wel dat helderzienden je veel steun kunnen geven en je dingen realistisch in kunnen laten zien en je soms met beide benen weer op aarde kunnen krijgen, en ook al gebruiken velen slechts hun mensenkennis is het soms goed dat zij je even de heel harde werkelijkheid laten horen.

Geloof alleen datgene wat voor jou belangrijk is, en niet dat jij nooit van hem gehouden hebt en andersom. Dat gevoel van houden van dat jij dik 2 jaar hebt gehad was echt!
Dat hij je niet mist geloof ik ook niet, maar dat dit voor hem de enige uitweg was, dat zou zeker wel zo kunnen zijn.


Hier ben ik het volledig mee eens.

Tamara

Berichten: 10449
Geregistreerd: 20-07-01

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-06-08 18:29

Jeetje dat is zeker een heftig gesprek geweest! En prima dat hij hard is geweest om je te helpen dingen in te zien en dat de handoplegging ook daadwerkelijk helpt. Maar ik vind eigenlijk niet dat hij kan zeggen dat het geen echte liefde was. Misschien als jij het over tig jaar gaat vergelijken met de relatie en het gevoel dat je dan hebt, dat je kunt zeggen 'Nee die relatie en dat gevoel van toen klopten inderdaad niet.' Maar de afgelopen jaren voelde het voor jou wél als liefde en dát is wat telt. Hij kan misschien best gelijk hebben, maar hij heeft als het goed is heel wat meer levenservaring, jij niet, jij moet dat nog ontdekken en nu wordt je gevoel eigenlijk besodemieterd.

Ik vind dus eigenlijk dat je wel moet proberen om je ex los te laten en inderdaad geen gesprek aan moet gaan, maar dat je de dingen die de helderziende heeft gezegd niet klakkeloos voor waar aan moet nemen. Haal eruit waarvan jij denkt dat het klopt, als jij het gevoel hebt gehad dat het echte liefde was, dat jullie samen oud gingen worden, laat dan zulke woorden van iemand die er buiten staat dat gevoel niet overheersen.

Eigenlijk dwingt hij je nu in een richting te ontwikkelen waar je niet aan toe bent. Wat ik net zei, dat je misschien over een heel aantal jaar hetzelfde zegt, dat is iets wat zich door de jaren heen moet ontwikkelen. Waar je ervaring in moet opdoen. Zo kan ik nu pas goed zeggen wat er mis zat in mijn eerdere relaties, terwijl ik dat eerder lastig vond. Dat groeit, dat ontwikkelt en dat moet in je eigen tempo.

Laat alsjeblieft je gevoel en je herinneringen niet bezoedelen door zulke dingen, maar haal eruit waar je iets mee kan. Net als dat ie je niet mist, dat geloof ik eerlijk gezegd ook niet... Hij zal het misschien heel ver weg stoppen, er anders over doen en mee omgaan dan jij maar ik geloof nooit dat hij je niet mist

Figo88

Berichten: 2918
Geregistreerd: 07-01-05

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-08 19:50

Dankjewel iedereen.. Ach gut

Ik geef later op de avond een wat uitgebreidere reactie (mijn broertje wil nu), maar waarom geloven jullie niet dat hij me niet mist dan..?
Ik bedoel.. hij laat ook niks meer van zich horen.. is zo l*llig geweest.. waarom kan het niet zo zijn dat hij het inderdaad super vindt zo.. vrij, met andere meisjes kunnen doen wat hij wil.. ik ben ergens gewoon echt bang dat hij me inderdaad niet mist. Niet terugdenkt aan die momenten.. maar aan de andere kant vraag ik me af of dat wel kan.. of iemand 2,5 jaar zomaar kan wegstoppen en ''vergeten''..

Maarja.. aan de andere kant heeft hij dat nu wel een beetje gedaan.. tenminste voor even..

Nouja, tot vanavond en nogmaals dank jullie wel! Ach gut