Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
xDramaQueen schreef:is niet onaardig pletje ik let iets 17 keer t zelfde uit en je komt elke keer met de zelfde vraag, dat is onnuttig
. Het is alleen natuurlijk wel zo dat iemand van 15 ontzettend verliefd kan worden op iemand die 15 jaar ouder is dan zij. Maar dat is denk ik een groot verschil, die 8 of 15 jaar
.
.
). Daarom zie ik het niet als probleem om een relatie met een 30-jarige aan te gaan, maar andere mensen die zelf misschien 'laat volwassen' zijn geworden wel, die herinneren zich nog dat ze absoluut niet met jongens/mannen bezig waren toen.
? kitag1rl schreef:het ging erover hoe aantrekkelijk oudere mannen soms kunnen zijn,
niet over of het kan dat een 8 jarige iets met een oudere man krijgt.. toch?
of laatst zelf 1tje die nog maar 26 was...annastasia schreef:heerlijk zo'n topic!
Door veel mensen wordt direct gezegd, wat moet je met zo'n oude vent. of, jullie beginnen zeker ook al aan kinderen.
Ook ik heb dus een oudere vriend.
Ik ben 21, hij is 36.
Jongens van mijn eigen leeftijd vind ik dus totaal niet aantrekkelijk, en meestal een tikkeltje irritant/lekker onvolwassen en niet serieus.
Maar die lekkere kerels die begin 30 zijn![]()
![]()
of laatst zelf 1tje die nog maar 26 was...
ze hebben iets over zich heen wat ik niet kan beschrijven.
Veel mensen schatten hem ook jonger in en mij weer ouder. Mijn ouders hadden er helemaal geen problemen mee, niemand van mijn familie. Zijn ouders moesten eerder even wennen, maar toen zij mij leerde kennen was het ook meteen goed. Leeftijdsverschil problemen hebben wij eigenlijk helemaal geen last van.
Myukii schreef:Nee, ik wordt pas echt vrolijk als ik een knappe man van misschien wel dubbel mijn leeftijd zieEn dan bedoel ik niet de mannen als Brad Pitt of Johnny Depp ofzo, die kunnen me dus helemaal niets interesseren, maar gewoon echt, de normale doorsnee huispaps. Liever geen paps natuurlijk, maar bij wijze van spreken, haha!
En natuurlijk is het niet dat ik bij elke 30 plusser mijn nek omdraai en dan vind dat ik weer verliefd ben, geen eng obsessief gedrag ofzo, maar zoals 'normale' meiden van mijn leeftijd verliefd kunnen zijn op normale jongens van mijn leeftijd, kan ík verliefd worden op mannen tussen de 25-35.
Er zijn psychologen die beweren dat dit het 'papa-complex' heet (of iets wat er op lijkt), en dat het komt omdat ik nooit een vader gehad heb. (eh, nee, mijn moeder was niet typje onbevlekt ontvangen, maar mijn ouders zijn gewoon al heel snel gescheiden)
Zal me werkelijk een wórst zijn waardoor het komt, maar ik vind het gewoon superirritant dat ik de enige ben die ik ken, die op zulke achterlijk 'oude' mannen valt, haha!
'Probleem' (of juist niet) is, dat ik op de een of andere manier ook geen jongens van mijn eigen leeftijd aantrek, maar zoiezo al van die ouwe kerels. Ja, als die manwezens dan ook niet proberen mij op het rechte pad te houden, gaat het natuurlijk nooit wat worden met me!
Liefs, Joyce
marlies85 schreef:Ik ben 22 en mijn vriend is 32.Wij zijn ruim 4 jaar bij elkaar en wonen al bijna 2,5 jaar samen.Volgend jaar op 30-05-2008 geven wij elkaar het JA-woord.Heb hem bij een zus van een vriendin van mij leren kennen.Mijn moeder had er eerst moeite mee dat wij 10 jaar met elkaar schelen.Maar dankzij mijn lieve oma vindt moeders het geen probleem meer.Wij zijn gelukkig samen, en de omgeving vindt het ook prima
Echt heel mooi!
Maar wel een relatie met een vent die aardig wat jaartjes ouder is. Ik ben inmiddels 21 en hij is 38, we wonen alweer 2,5 jaar samen en zijn bijzonder happy met elkaar!
We hebben een hele goede relatie, maken veel plezier met elkaar en zijn gelijkwaardig aan elkaar. We zijn allebei flink eigenwijs (of laat ik eigenzinnig zeggen, dat klinkt positiever
) wat misschien daaraan bijdraagt (nee ik ben dus niet het typje wat over me heen laat lopen..). Ook woonde ik op mn 18de (toen we elkaar ontmoette) al op mezelf en was ik zeer zelfstandig/onafhankelijk en hij is gewoon heel erg jong van geest, jong in zijn doen en laten en gewoon een heel leuk persoon.
Ook ga ik veel om met mn vriend zijn ex (de moeder van de kids) die op 5 minuutjes fietsen woont en waar ik dus goede vriendinnen mee ben (ja nu zullen er ongetwijfeld mensen zijn die denken; dat kan niet... het kan dus wel! En waarom zou je het elkaar moeilijker maken dan nodig?!) We zitten regelmatig samen op het terras of in de kroeg terwijl papa op de kids past (als hij geen zin heeft om mee te gaan)
Toen ik mijn vriend leerde kennen (we verkeerden in dezelfde vriendengroep) was een relatie in eerste instantie geen optie, maar we vonden elkaar zo leuk dat we uiteindelijk maar gedacht hebben; we zien wel waar het beland! Nou ja; hier dus
Mijn ouders zijn overigens heel erg gek op hem en op de kids! (we gaan zelfs elk jaar met zn allen op wintersport)