Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-03-07 23:35

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 19-03-07 23:35

Hee meis, wat naar voor je... Ach gut

Ik ben zelf ook mijn vader verloren toen ik 10 was, maar hij overleed onverwachts. Knipoog

Natuurlijk is dat net zo erg, maar toch.... Geniet van de tijd die je nog met je vader hebt, en heel veel sterkte met je verdriet, ook voor je familie. Vriendjes zijn?

**Geplaatst**: 20-03-07 00:27

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 00:27

Jeetje wat een verschrikkelijk bericht. Ik heb heel hard aan julile moeten denken vandaag.
Heel veel sterkte de komende tijd, maar vooral veel geluk en plezier met je vader.

**Geplaatst**: 20-03-07 00:35

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 00:35

He, jeetje, wat een verhaal. Echt afschuwlijk wat er nu door jullie heen moet gaan, en al helemaal na de laatste klap. Ik hoop dat jullie je er met z'n allen doorheen kunnen worstelen, staan er nog meer operaties in de planning? Of zien de doctoren nu ook somber in? Wat lijkt me dit vreselijk zeg.

Ik wil jullie allemaal echt verschrikkelijk veel sterkte wensen, dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten. Vriendjes zijn?

**Geplaatst**: 20-03-07 00:38

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 00:38

Ik kan me heel erg goed voorstellen dat je je groot wilt houden voor je vader.
En de klap die hij heeft gehad is al helemaal niet leuk

**Geplaatst**: 20-03-07 00:44

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 00:44

Beste Toekie,

Ik vind het heel erg wat ik lees.
Ik heb met je te doen, al ken ik je niet persoonlijk.
Je stelt je heel sterk op, maar ik wil je toch een advies geven: blijf in dat sterk zijn wel dicht bij je gevoel. Als je je sterker voordoet dan dat je je eigenlijk voelt, kan dat jaren later de kop op steken en dan ben je echt ver van huis. Dus laat ook je verdriet en je inzinkingen toe...en dat mag je vader ook heus wel zien. Ook dat is sterk...samen kunnen huilen.
Wat ik je verder zou willen zeggen is het volgende: klinkt misschien gek...maar geniet van deze laatste momenten...maak alles zo bewust mogelijk mee. Neem afscheid, stukje bij beetje.
Dat heb ik bij de dood van mijn vader erg gemist. Zo sprak ik nog met hem en zo was hij 's nachts, kerngezond, overleden aan een hartstilstand. Ik was daar erg door overvallen. Ik wil niet zeggen dat jouw situatie beter is....want zo'n ziekte heb ik bij een dierbare ook van dichtbij kunnen meemaken. Dat is ook slopend en dat doet ook heel veel pijn. Maar je kunt in ieder geval bewust afscheid nemen en nog wat laatste belangrijke dingen zeggen of doen. Dus die kans moet je echt waarnemen vind ik.
Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie hier met elkaar goed doorheen komen!

**Geplaatst**: 20-03-07 11:47

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 11:47

Lieve Toek,
Ik schrik me rot joh, zie toevallig dit topic....jeetje, dat het zo snel kan gaan ook...Ik moet me geheel bij Polly2 aansluiten, mijn vader is ook geheel onverwacht overleden op mijn 20ste en dat heeft enorme impact gehad op de rest van mijn leven. En meisje, je hoeft je niet sterk te houden hoor, janken en schreeuwen omdat je het niet kan begrijpen helpt! Iedereen mag je verdriet zien, daar hoef je je niet voor te schamen.
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd, het zal heel onwezelijk zijn voor je....
XX Jac

**Geplaatst**: 20-03-07 16:11

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 16:11

Jeetje, wat erg. Ik had voor jullie zo gehoopt dat het had mogen werken.

Héél erg veel sterkte toegewenst, dat is natuurlijk wel een enorme klap ineens.

**Geplaatst**: 20-03-07 17:07

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 17:07

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 20-03-07 18:18

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 18:18

Meisje meisje toch! Ik hou het niet droog als ik dit zo zit te lezen.. Wat is het leven toch *** oneerlijk! Waarom heeft het niet zo mogen zijn?! En dan ook nog een kneuzige bonnie erbij! Ik zou zo graag willen dat ik íets van de vreselijke kl*te dingen die jou nu overkomen van je over kon nemen... Ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen, en je weet dat je altijd kan bellen of langskomen als je ff uit wil janken of erover wilt praten!
liefs.. Ach gut

**Geplaatst**: 20-03-07 19:35

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 19:35

Ja, ik heb eigenlijk niets meer aan het verhaal van Destinietje toe te voegen..
Ik hoop dat we je op de een of andere manier kunnen helpen/steunen.. Als je iets wilt of dat we iets voor je doen.. je weet het je kan altijd bij ons terecht!!
Ik wil je/jullie heel veel sterkte wensen de komende tijd en als je behoefte hebt aan iets geef maar een gil en we staan voor je klaar!!!

**Geplaatst**: 20-03-07 19:44

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 19:44

Ik ken je niet, maar lees je verhaal vol herkenning. 6 jaar geleden heeft mijn moeder precies hetzelfde gehad. Ik wens je heel veel sterkte, en ondanks alle verdriet, probeer zoveel mogelijk van elkaar te genieten en bij elkaar te zijn! Deze tijd is zoooo kostbaar! Verdrietig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-07 19:53

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-07 19:53

Dankjulliewel weer!! Vanmiddag ben ik even alleen langsgeweest bij papa, dat was heel fijn! Hij lag nog alleen op de kamer en ik ben na het bezoekuur ook nog gebleven. Toen ik aankwam stond zijn deur open, daar had hij zelf om gevraagd. Zodat hij wat te zien heeft. Dat is heel goed! Ik ben anderhalf uur bij 'm gebleven. Toen hij lekker lag te slapen heb ik 'm een kus op z'n voorhoofd gegeven en gezegd dat ik over een paar uurtjes terug zal zijn. Dat hoorde hij en hij zei ook zachtjes gedag.

Hij krijgt geen sondevoeding meer en mag zelf eten (vloeibaar voedsel). Dit gaat nog moeilijk, dus heb ik 'm daarbij geholpen. Na een paar hapjes vla was het alweer genoeg, maar het is een goed teken dat hij trek heeft en zelf kleine beetjes eet. Hij krijgt nog morfine, dit kan hij zelf toedienen met een speciaal pompje. Daar is hij wel een beetje suf van, maar hij wil graag praten en vindt bezoek fijn. Verder slaapt hij veel. Kortje slaapjes, dat wel. Gisteren was hij nog heel zwak en slaperig dus hij vroeg vandaag aan mij wat er nu verder gaat gebeuren, wat de chirurg had gezegd... Hij wil die lichte chemokuur om het proces te remmen graag krijgen. Ik had het niet gedacht, maar hij is nu toch al bezig met de (nabije) toekomst. Hij wil er nog wat van maken, nog lekker kunnen eten enzo. Hij wil ook graag naar huis. Mijn lieve vader is een vechter, ik heb onwijs veel respect voor de manier waarop hij ermee omgaat. Het heeft nog even de tijd nodig om van deze operatie te herstellen. Hij heeft een grote buikwond en dat doet ook veel pijn (buikspieren zijn doorgesneden, dus stel je voor hoe dat voelt met bijv. hoesten...). Maar tsjonge, ik ben ongelofelijk trots op mijn sterke vader!! Ik ga zo weer bij 'm langs.

**Geplaatst**: 20-03-07 19:57

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 19:57

Sterkte vanavond!
Wel fijn om te horen dat ie probeert te eten!

**Geplaatst**: 20-03-07 19:59

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 19:59

Fijn dat je vader weer wat vechterslust terug krijgt... (om het zo maar te zeggen..)
Ik zal voor je duimen dat ie snel hersteld zodat jullie nog een paar fijne maanden samen hebben!! Dat verdienen jullie gewoon!!
Heel veel sterkte!! Het zal erg moeilijk zijn om je vader zo te zien..

**Geplaatst**: 20-03-07 20:02

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 20:02

Toekie schreef:
Maar tsjonge, ik ben ongelofelijk trots op mijn sterke vader!! Ik ga zo weer bij 'm langs.

Meiss, wat heb ik veel respect voor je Ach gut

Jullie zitten echt in een vreselijke situatie, ik kan het me een beetje voorstellen, daar wij ook hierin hebben gezeten. Ik wens jullie heel veel sterkte toe de komende tijd, hopelijk herstelt je vader snel van deze operatie. Pfff, het valt allemaal niet mee, zo oneerlijk ook ..... Verdrietig

**Geplaatst**: 20-03-07 20:03

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 20:03

Dikke knuffel voor jullie Toekie, ik snap helemaal dat je enorm trots op je vader bent!! En helemaal terecht!

**Geplaatst**: 20-03-07 20:06

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 20:06

Heey meis! Hoe doet ie het toch... Toch weer die vechtersmentaliteit terugkrijgen, zo kort na dit nieuws! Dat dwingt automatisch respect af... Ik hoop ook dat hij snel weer naar huis kan om misschien nog samen wat te kunnen ondernemen zodat jullie nog een paar fijne maanden samen kunnen hebben...

**Geplaatst**: 20-03-07 21:11

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 21:11

Wat een vechterslust van jullie allebei en wat een steun zullen jullie aan elkaar hebben! Heel veel sterkte te komende tijd en hopelijk kunnen jullie op deze manier in ieder geval nog van elkaar genieten en de dingen doen die je nog wilt doen/vertellen.

**Geplaatst**: 20-03-07 22:36

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 22:36

Nu ik dit allemaal zo lees hou ik het ook bijna niet droog... Huilen

Zoals ik al eerder hier schreef ben ik ook mijn vader verloren, maar hij was van de ene op de andere dag dood. Door deze berichtjes komt dat ook weer naar boven... Verdrietig

Maargoed, heel fijn dat je vader weer een beetje de oude aan het worden is, en geniet van alle momenten die jullie nog hebben samen !!! Pling

Doe de dingen die jullie nog samen willen doen en geniet ervan... Knipoog

Maak veel foto's van hem en jullie samen, dat is een mooie herinnering aan later. Mss maakt het je gemakkelijker om met je gevoelens om te gaan door het op te schrijven, dan kun je dat later nog eens na lezen wanneer je daar behoefte aan hebt. Ach gut

En je mag best verdriet hebben, dit is ook niet niks.

Je hoeft je nergens voor te schamen, iedereen zou zich in jouw situatie zo voelen als jij. Meid, ik leef enorm met je mee !!! Ach gut

Laatst bijgewerkt door Maxielover op 20-03-07 22:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-03-07 22:38

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 20-03-07 22:38

Jeetje da's niet niks!! Heel veel sterkte gewenst! Lachen

**Geplaatst**: 21-03-07 00:25

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 21-03-07 00:25

Jeetje, wat een ongeloofelijke ziekte is het toch telkens weer. Zo uit het niets, wordt je er mee opgezadeld. Ik ga niet zeggen, dat ik je helemaal kan begrijpen hoe jij je nu voelt. Maar toch weet ik zelf een klein beetje wat het is. Mijn vader had ook kanker, maar dan dikke darmkanker, wat ook uitgezaaid was naar de lever en lymfe. Hij heeft na het slechte nieuws nog 9 maanden geleefd. Ook hij werd op een gegeven moment geel, doordat een uitgezaaïng de galweg dichtdrukte. Hij moest hiervoor naar het Academisch Ziekenhuis in Groningen en kreeg ook zo'n buisje. Een ERCP heette dat onderzoek volgens mij?

Maar ik herken die vechtlust van jou vader zo goed, ik vind het zo knap hoe mensen zo sterk blijven in deze perioden. Mijn vader was ook zo sterk en ondanks zijn innerlijke verdriet, bleef hij ons ook altijd troosten. Wij hebben nog zo'n fijne tijd gehad samen en we zijn nog elke dag dankbaar voor het afscheid dat wij van hem hebben kunnen nemen en hij van ons.

Ik wens jullie heel veel kracht en moed toe de komende tijd. Ik hoop echt dat je nog van elkaar kan genieten, dat jullie alles nog tegen elkaar kunnen uitspreken en evt. nog leuke foto's kunnen maken. En dat jullie ook een geweldige tijd is gegund om nog afscheid te kunnen nemen van elkaar, hoe erg dit nu ook klinkt. Je zal het zo nodig zijn. Pas goed op jezelf en op je vader! Ach gut

**Geplaatst**: 21-03-07 01:45

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 21-03-07 01:45

Toekie je mag ook heel erg trots op hem zijn.
Wel fijn dat je met hem alleen bent geweest

**Geplaatst**: 22-03-07 10:59

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 22-03-07 10:59

Toekie meisje, wat heb jij een dappere papa ! Ik hoop dat jullie nog een mooie tijd mogen hebben met elkaar.

**Geplaatst**: 22-03-07 15:22

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst: 22-03-07 15:22

Vreselijk zeg. Wat een nare tijden.. Ik wens je veel kracht en sterkte toe..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-07 12:40

Re: Pap, maak je geen zorgen...

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-07 12:40

Mijn vader gaat als een speer! Hij mag vanmiddag alweer naar huis. Het herstel voorloopt zéér voorspoedig. Ook heeft hij weer zin in grapjes, alleen doet lachen wel veel pijn aan zijn buik. Gisteren tijdens het bezoekuur, kwam de verpleegkundige op de kamer:

Verpleegkundige tegen ons: ''Hij doet het goed he?!!''
Papa: ''Ik ga volgende week parachute springen.''
Ik: ''Bungee jumpen...''
Papa: ''Nou, dan blijft de helft van mij boven.''

Haha!

Hihi, komt zo misschien minder over, maar het was weer helemaal de droge humor van papa! We gaan nu verder zoeken naar andere mogelijkheden zodat we de tumorgroei in ieder geval even stil kunnen zetten. Ik hoop ontzettend dat dat in ieder geval wél lukt!!