Bokt.nl

Eliane schreef:

Desiree schreef:

Maar iemand zei zo dom dat dat heel anders is, want een hond is niet "eigen", die heb je niet zelf gedragen en gebaard. Daarmee veegde zal alle vaders onderuit, maar ook alle mensen die onvoorwaardelijk van hun kind houden ONDANKS dat het geadopteerd is.

Zo dom vind ik dat niet. Het gaat er niet om dat je meer of minder houdt van je eigen gedragen kind dan van een adoptiekind/hond/etc; je kan alleen voor jezelf bepalen van wie je houdt en dat kan in alle gevallen net zo veel zijn. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je een ander soort band hebt met een kindje wat 9 maanden in je buik heeft gezeten en wat je zelf hebt gebaard. Precies zoals Lies ook zegt

nickyu schreef:

@fasel helemaal eens opvoeding begint de dag vd geboorte en niet pas met 4 jaar (wat volgens sommige vroeg genoeg is met alle gevolgen van dien)

@nicolletje -> idd meestal wordn juist de rustige kinderen gepest en niet de bullies

weet nog mijn zoontje zat koud een week op school(4 jr) moest ik ff bij de juf komen , want mijn zoontje sloeg

ik als ouder snapte daar niks van mijn kind slaan?

nou kan de mijne dus absoluut niet tegen onrecht en als hij ziet dat er gevochten oid word gaat hij er tussen staan , de een vlucht dan weg en de ander is dan boos

hij werd toen geslagen door zo'n bullie die de kleuterklas al ruim 2 jaar terroriseerde (zaten er 3 , leuk,,,,extra jaartje kleuteren omdat ze nog te wild waren ) maar wat bleek als danny geslagen werd zei hij
ok jij mag slaan mag ik het ook , nooit geweten dat mijn zoon zo'n goeie linkse heeft 1 slag boem en over

had dus in 1 week 1 blauw oog en 2 bloedneuzen op zijn naam staan

of ik mijn zoon ff wou vertellen dat dat niet mocht

tja ,..terwijl die 3 klerejongens de boel terroriseren

nou ze hebben het voor elkaar hoor
danny kwam op een nieuwe school werd gepest en geslagen maar hij mag niet terug slaan , is hem geleerd (door de juf dus)

op zo'n moment denk je echt had ik maar,...

@apple-> nou niet alleen vrouwen die geen kind willen hebben dat hoor
ik duik ook niet elke kinder wagen in en vond het in onze kinder wagen tijd ook bijzonder irritant

hingen ze boven je kind te , ja wat eigenlijk , en dan was het ooooowwww hij lacht naar me , NEE TRUT HIJ LACHT JE UIT

of MUTS hij denkt VRETEN omdat er peen paar joekels van tieten boven hem hingen (hij kreeg dus borstvoeding)

mooiste was toen hij oud genoeg was om voorop de fiets te gaan , hij lachte echt de halve wereld uit en hardop en wijzend toen was ik trots
(maar fietste wel snel door hoor )

faye schreef:

Mensen die hun kinderen in de steek laten, onbegrijpelijk! Maar die mensen kunnen het gewoon niet, eigen of niet eigen.

Feit is, als je een kind 9 maanden hebt gedragen , en met wat pech met alle ongemakken van dien, en het wordt geboren en het ligt voor het eerst in je armen, dat moment zul je met een adoptiekind nooit hebben. Ook een vader zal dat niet hebben. Als moeder zijnde ben je al veel eerder moeder doordat het kindje in JOU groeit.

Ik denk wel dat daarom de band anders is, uitzonderingen daargelaten, er zijn altijd types die het meest van zichzelf houden en scheit aan hun kind hebben helaas!

faye schreef:

Ik denk dat je mijn woorden verkeerd interpreteert. Het dragen van een kind en het allereerste moment als zo'n hummel op je buik wordt gelegd, dat is iets wat is voorbehouden aan de moeder! Mijn man houd evenveel van mijn kind als ik, weet ik zeker. En toch is denk ik de band anders in die zin, dat ik dingen beter aan voel, maar dat kan ook gewoon vrouw eigen zijn!

Soms denk ik dat de navelstreng wel doorgeknipt wordt, maar het draadje altijd vast blijft zitten. Weet niet zo goed hoe ik dat uit moet leggen, sorry!

nickyu schreef:

ik denk dat het gevoel wat je hebt (en het instinct) bij je eigen kind idd iets anders is dan een geadopteerd kind , of huisdier of wat ever
maar die liefde hoeft zeker niet MINDER te zijn of minder intens
anders is het zeker wel

nickyu schreef:

@desiree-> mou genees ik nooit meer en spelen er ook nog 2 andere "ziektes"mee maar tegenwoordig mag je ook niet adopteren als het al in de familie zit laat staan als je het zelf gehad hebt
tenminste zo zit het met NEDERLANDSE kinder adoptie

Fasel schreef:

Ik heb dat dus niet. Misschien dat de gevoelens anders zijn maar beslist niet van een ander kaliber. Jij hebt het gedragen, hij heeft het verwekt. Alles is wat mij betreft in evenwicht. Of het nu op jouw buik gelegd wordt, het komt wel uit ZIJN slurf. Het is iets van jullie beide en voor mij, en ik weet zeker voor mijn man ook, is dat allemaal in balans. NIet de een meer dan de ander. Gewoonweg balans.

faye schreef:

Ik had het ook niet over meer of minder, maar over anders!

faye schreef:

Maar Fasel geloof me, als je na de bevalling je kind voor het eerst ziet na uren ploeteren, zeg je echt niet tegen je vent, dat heb je goed gedaan schat!

Citaat:

Precies. En liefde is niet meetbaar. En elke vorm van liefde is toch mooi? Waarom wordt de ene vorm van liefde dan hoger gewaardeerd dan de andere vorm?

runningkawa schreef:

daar word ik ook zo moe om.
mensen die niet willen geloven dat Kawa voor mij echte liefde is.
De hondjes ook.

maar nope dat kan niet
bleh, strontziek word je ervan
En hun maar houden van die vervelende, niet luisterende nesten en kunnen niet begrijpen dat ik daar geen hol aan vind..

faye schreef:

Ik had het ook niet over meer of minder, maar over anders!


Maar Fasel geloof me, als je na de bevalling je kind voor het eerst ziet na uren ploeteren, zeg je echt niet tegen je vent, dat heb je goed gedaan schat!

faye schreef:

Ik kan me voorstellen dat je er zo over denkt. Feitelijk is het natuurlijk ook zo. Alleen als je het mee mag maken besef je des te meer dat je kind in jou gegroeid is, voordat je dat meemaakt kijk je er nu eenmaal veel feitelijker tegenaan.

Citaat:

Ik denk zelf dat het vooral met verschil in persoon uit maakt

runningkawa schreef:

Citaat:

Ik denk zelf dat het vooral met verschil in persoon uit maakt

dat denk ik dus ook

Voor de een zal het ander gevoel zijn, voor de ander niet.

Ik heb geen ander gevoel in liefde voor mijn moeder of mijn vriend, andere omgang wel
En mijn liefde voor mijn dieren zit net zo diep en het idee dat ik hen moet missen ooit, dan jank ik ook bij die gedachte.

En ik heb eens een tv programma gezien, van mensen die als ze het terug konden draaien, nu geen kinderen meer hadden.

dus denk ik dat verschil in liefde idd per persoon verschilt.
Dit omdat elk persoon ook andere dingen mee heeft gemaakt voordat er kinderen zijn.
Ik ben iemand die houd van een klein groepje mensen, de rest kan me gestolen worden, ik geef gemiddeld gezien meer op een dier dan een mens.
Maar daar heeft mijn jeugd me toe gemaakt.

runningkawa schreef:

reactie op 2e bericht fasel

idd, waarom kan ik niet vorwaardelijk van mijn dieren houden, maar kunnen ouders dat wel voor hun kind?

ik weet toch wat ik voel?
Lijkt me stug dat een ander dat voor mij kan voelen?!

En als ik dan zie hoeveel tijd sommige ouders in hun kind stoppen, nou als dat liefde is?
Dumpen op de creche en 's avonds vlug in bed, want papie en mamie zijn moe van het werk...maar dat mag je niet zegen als kind loze.

runningkawa schreef:

reactie op 2e bericht fasel

idd, waarom kan ik niet vorwaardelijk van mijn dieren houden, maar kunnen ouders dat wel voor hun kind?

ik weet toch wat ik voel?
Lijkt me stug dat een ander dat voor mij kan voelen?!

En als ik dan zie hoeveel tijd sommige ouders in hun kind stoppen, nou als dat liefde is?
Dumpen op de creche en 's avonds vlug in bed, want papie en mamie zijn moe van het werk...maar dat mag je niet zegen als kind loze.

Fasel schreef:

Wat jij zegt. Een ander kan jouw gevoel niet voelen, jouw gedachten niet denken. Jouw beslissingen niet beslissen etc. Maar op de een of andere manier heb ik het idee dat we in een maatschappij leven waarin dingen moeten op een bepaalde manier. Doe je het anders dan tja, dan heb je bij wijze van spreken een probleem want iedereen gaat voor jou wel even bepalen hoe het moet en vooral dat je het strkas zelf zo zult ervaren. Dan denk ik, laat me toch gewoon met rust. Heb je er last van dat ik zoveel om mijn dieren geef? HEb je er last van dat ik geen verschil in liefde voel tussen de mensen van wie ik hou en de dieren waar ik van hou? Daar komt dan nog het gevoel bij dat mensen allemaal voor zichzelf kunnen beslissen en voor zichzelf kunnen opkomen. Dieren kunnen dat niet.

Mij is wel eens gevraagd wat ik met mijn dieren doe als ik kinderen zou krijgen. ' Hoezo? Nou je kunt toch niet al je dieren houden als er kinderen zijn? Waarom niet? nou ja, het is nou niet bepaald een goede gang van zaken dan. Waarom niet? Mijn kinderen zullen moeten leren omgaan met de dieren, mijn dieren met mijn kinderen. Klaar. Middenweg is er niet.

Ik zal maar niet zeggen waar ik voor uitgemaakt ben . Zal me ook een worst wezen. Zij hoeven niet in mijn huis te leven. Hier heeft alles in goede harmonie te leven.

Maar je hebt gelijk hoor RK. Ik voel dat precies zo als jij. Soms word ik er wel verdrietig van maar ja, ik denk dan maar dat ik al dat moois mag ervaren.

Citaat:

Dan denk ik, laat me toch gewoon met rust. Heb je er last van dat ik zoveel om mijn dieren geef? HEb je er last van dat ik geen verschil in liefde voel tussen de mensen van wie ik hou en de dieren waar ik van hou?