Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-02-25 12:05

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 21-02-25 12:05

Hier nog een single.

Ik ben een man van 61.

Ik vermaak me uitstekend alleen.
Geen verplichte visites en zo.
En op mijn vrije dagen ga ik er graag op uit.
Maar dan sta ik ergens bij een mooi uitzicht,of tijdens een mooie wandeling,en dan denk ik ook wel,dit zou toch erg mooi zijn om samen te beleven.

Of samen met iemand plannen maken voor een weekendje weg.

Tja,en dan ben je dus alleen.

En wat ik dan weer erg vind,is de vraag,heb jij geen vriendin? Ben je homo?

Soms nog van de eigen familie.

**Geplaatst**: 21-02-25 12:07

Geplaatst: 21-02-25 12:07

Janine1990 schreef:
Zertab schreef:
Ik ben 28, wel al twee relaties gehad. Maar toch al enige tijd single nu en begin ook te denken dat het er voor mij niet meer in zit. Dat probeer ik te accepteren. En mocht het dan wel een keer gebeuren, is dat alleen maar leuk

Maar dan kan het me ook niet meer tegenvallen, als ik volgend jaar nog alleen ben

Ik vind het een hele verdrietige gedachte om maar aan te nemen dat het er voor jou niet meer in zit. Ben je niet bang dat dat verhard en zorgt voor een selffulfilling prophecy?
Het afgelopen jaar heeft mij juist geleerd dat mijn harde buitenkant op meer onbegrip deed stuiten dan wanneer ik gewoon eerlijk ben over mijn gevoel. En de kers op de taart is wat dat betreft misschien wel juist dit topic.

Met het gevaar dat er weer mensen over me vallen: ik vind het punt van de zichzelf vervullende voorspelling niet zo heel gek. Ik riep als tiener al dat ik waarschijnlijk altijd alleen zou blijven, en toen riepen mensen al dat dat potentiële partners zou afschrikken. Waarop ik dan weer riep dat die potentiële partners er stomweg niet waren etc...

Ik weet niet hoe dat voor anderen in dit topic werkt, maar voor mij is negatief zijn over mezelf al heel gauw een beschermingsmechanisme geworden. Als kind had ik op een naïeve manier een hoge dunk van mezelf. Mensen vonden me arrogant en gingen me keihard uitlachen als ik het fout had of als ik tegen een mislukking aanliep. Plus dat ik natuurlijk op sociaal gebied waardeloos ben: telkens weer ga ik over grenzen zonder dat in de verste verte door te hebben. Dan ga je je indekken ja. Ook tegen blauwtjes.

Pas een paar jaar geleden kreeg ik dit überhaupt door (in die zin dat ik het inzag, en niet alleen verstandelijk begreep wat mensen zeiden). Noch mijn gedrag, noch mijn zelfbeeld is zomaar veranderd, laat staan dat het al concreet rendement oplevert. Je moet er echt dikke lagen vanaf pellen, en bij een tegenslag is de geboekte progressie snel weer verdwenen.

Nogmaals, er kunnen heel andere redenen zijn waarom mensen van zichzelf geloven dat ze geen relatie krijgen. Maar ik denk dat er ook genoeg mensen zijn die dit herkennen.

**Geplaatst**: 21-02-25 12:13

Geplaatst: 21-02-25 12:13

lizard schreef:
Hier nog een single.

Ik ben een man van 61.

Ik vermaak me uitstekend alleen.
Geen verplichte visites en zo.
En op mijn vrije dagen ga ik er graag op uit.
Maar dan sta ik ergens bij een mooi uitzicht,of tijdens een mooie wandeling,en dan denk ik ook wel,dit zou toch erg mooi zijn om samen te beleven.

Of samen met iemand plannen maken voor een weekendje weg.

Tja,en dan ben je dus alleen.

En wat ik dan weer erg vind,is de vraag,heb jij geen vriendin? Ben je homo?

Soms nog van de eigen familie.

Dat is inderdaad waar, dat dat dan gedacht of gezegd wordt.

**Geplaatst**: 21-02-25 12:28

Geplaatst: 21-02-25 12:28

lizard schreef:
Hier nog een single.

Ik ben een man van 61.

Ik vermaak me uitstekend alleen.
Geen verplichte visites en zo.
En op mijn vrije dagen ga ik er graag op uit.
Maar dan sta ik ergens bij een mooi uitzicht,of tijdens een mooie wandeling,en dan denk ik ook wel,dit zou toch erg mooi zijn om samen te beleven.

Of samen met iemand plannen maken voor een weekendje weg.

Tja,en dan ben je dus alleen.

En wat ik dan weer erg vind,is de vraag,heb jij geen vriendin? Ben je homo?

Soms nog van de eigen familie.

Yep, deze komt mij ook bekend voor! :))

Mijn zusje was altijd in de weer met jongens. Verkering uit? Dan stond er binnen no time een andere jongen aan de deur. Zij kon niet alleen zijn. Mijn tante ook niet trouwens, die had er altijd eentje in de wacht staan tijdens haar relaties.

Mijn verkering maakte ik uit en ik vond het wel best zo. Ik heb geen vent nodig om mezelf happy te voelen. Ik vond gewoon een "wippertje" en dat was voor mij prima.

Maarja, dat wisten mijn ouwelui niet :))

Dus mijn vader vroeg mijn moeder of ik misschien lesbisch was. Ik was er niet eens kwaad om, want hij wist niet wat ik wel wist, haha. :')

En mijn laatste "relatie" is 2.5 jaar geleden. Heeft 3 maanden geduurd, maar daar ben ik hard van vandaan gelopen. Meneer schreeuwde tegen me, was stik jaloers en ongelooflijk onzeker, waardoor ik al snel wist dat het niet ging werken.

Dus nu weer een tevreden single zonder gezeik.

TS, ik weet niet hoe jij je voelt, want ik heb dat gevoel nooit gehad. En dat maakt het heel lastig om een ervaring te delen. Wat jij voelt, mag je voelen. Laat en ander je niet vertellen wat en hoe je moet doen. Ik heb geen tips, omdat ik dus niet weet hoe het voelt, maar wil je wel kracht wensen. Ik hoop dat het ventileren van je gevoel je al een stukje helpt.

**Geplaatst**: 21-02-25 12:58

Geplaatst: 21-02-25 12:58

Ik had ook van die vriendinnen, die werkelijk altijd van ene relatie in de ander liepen. Zelfs tussendoor hadden ze dan altijd wel iemand waarmee ze aan het daten waren maar niet officieel samen. Heb me toen wel afgevraagd of er wat mis met mij was, hoe kwamen zij continu aan al die dates en al die mannen. Maar eerlijk, er waren er maar heel weinig waar uk mee had willen daten. Sommige zowel uiterlijk als innerlijk niet mijn type, heel wat die echt gewoon fout waren en waar de rode vlaggen gewoon duidelijk te zien waren voor iedereen. Toen ik me besefte dat zij niet alleen konden zijn en ik liever alleen wad als met zulke types kon ik dat ook loslaten.

Dusik hield het gewoon bij af en toe een date en ook nog een tijdje een fwb. Die was wel lastig trouwens, als ik het had toegelaten had ik daar echt tot over mijn oren verliefd op kunnen worden. Maar dat was ook zo'n fout type. Tegen mij echt leuk en lief, wad altijd enorm gezellig, maar echt geen relatie materiaal. Maar wel grappig, hij zei altijd maximaal 3 keer met iemand af te spreken, anders kwamen er gevoelens van hun kant en dat wilde hij niet. Vervolgens hebben we anderhalf jaar afgesproken :')

Niet elke week maar wel veel vaker als 3 keer

**Geplaatst**: 21-02-25 13:13

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 21-02-25 13:13

I.t.t. sommige anderen hier wil ik echt geen sex hebben zonder relatie!! Want er moet wel liefde en verantwoordelijkheid voor elkaar zijn en een geestelijke connectie. Alleen iets lichamelijks dat hoef ik niet.

**Geplaatst**: 21-02-25 13:15

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 21-02-25 13:15

Ik geloof erin als je met iemand dat lichamelijke wil, dan is het relatie materiaal. Dus ik geloof voor mezelf niet in dat fwb gedoe. Ik moet een connectie hebben en hecht mezelf dan aan een persoon.

**Geplaatst**: 21-02-25 13:18

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 21-02-25 13:18

Ik moet wel iets voor iemand voelen, maar dat hoeft geen relatie te zijn of tot een relatie te leiden.

**Geplaatst**: 21-02-25 13:47

Geplaatst: 21-02-25 13:47

Zonnetje81 schreef:
Ik geloof erin als je met iemand dat lichamelijke wil, dan is het relatie materiaal. Dus ik geloof voor mezelf niet in dat fwb gedoe. Ik moet een connectie hebben en hecht mezelf dan aan een persoon.

Nou...er zijn ontzettend veel mensen ,volgens mij vooral mannen maar met vrouwen heb ik geen ervaring, die alleen maar het lichamelijke willen en helemaal geen relatie! Als ze daarover dan vantevoren maar eerlijk zijn tegenover de partner die misschien wel denkt: sex=liefde=relatie en dan teleurgesteld wordt!

**Geplaatst**: 21-02-25 13:51

Geplaatst: 21-02-25 13:51

Bij mij is het juist andersom. Ik heb (in theorie) best interesse in de diepere connectie en ik kan ook echt wel van mensen houden (al word ik volgens mij dus nooit echt verliefd of zo), maar seks geef ik dan weer vrij weinig om. Het is daar ook vaak op stuk gegaan als ik aan het daten was. Heb er geen echte aversie tegen of zo. En met mezelf heb ik het hartstikke leuk

, maar met een partner, I don’t know. Vind het zoveel gedoe en het doet me gewoon niet zoveel.

**Geplaatst**: 21-02-25 13:59

Geplaatst: 21-02-25 13:59

Lang zitten twijfelen om te reageren, want ik behoor niet tot de ‘doelgroep’.

Ik heb een relatie van 20 jaar gehad, 4kinderen. Die relatie verbrak ik ruim 4 jaar geleden. Ineens ging ik echt leven, genoot echt van single zijn, was niet meer alleen moeder maar ook echt een vrouw die gewild was. Ik wilde ook absoluut geen relatie meer, genoot van mijn sekspartners waar ik mijn vrije weekenden was. Dit heb ik 3 jaar zo gedaan.

Een vriendin van mij had hier best moeite mee: zij wilde graag een relatie, en kinderen. Maar dat laatste zit er zeer ws niet meer in. Dat besef lijkt me ongelooflijk naar..

Ik leerde iemand kennen wat ook eigelijk puur seks zou zijn, maar er bleken meer gevoelens mee te spelen. Hier ben ik toch goed van in de war geweest want ik genoot echt van mijn single leven. Ook het stuk dat zoveel mensen een partner zochten en steeds pijnlijk werden teleurgesteld, en ik het zo in mijn schoot geworpen kreeg voelde heel dubbel.

Wat ik vooral in mijn tijd als single ervaarde, was dat veel mensen vroegen of ik ‘inmiddels alweer iemand was tegengekomen’. Als ik dan antwoordde dat ik geen relatie meer wilde en genoot van mijn sekspartners, kreeg ik zelfs de reactie: ‘wacht maar tot je écht verliefd wordt’. Zo naar vond ik dat, mocht ik niet gelukkig zijn zonder partner? Was ik nu niet compleet?

Moet wel zeggen wanneer men echt in gesprek ging, ze toch vaak wel een bewondering hadden hoe ik erin stond. Toen zagen ze wel dat ik echt genoot van mijn leven en kreeg ik zelfs weleens te horen dat er een soort jaloerzie was.

Zelf vond ik het toch best bijzonder dat veel mensen toch een bepaalde norm hadden, ‘een mens hoort niet alleen te zijn’. Heel
Apart. Wat ik wel naar vind, is dat er mensen zijn die niet helemaal gelukkig zijn alleen. Die wel graag een maatje zouden willen maar die persoon nog niet hebben gevonden. Over dat stuk kan ik gewoon niet meepraten, gelukkig maar vermoed ik dan.

**Geplaatst**: 21-02-25 14:11

Geplaatst: 21-02-25 14:11

beste TS:
op jouw leeftijd voelde ik mij ook wel eens eenzaam omdat ik geen partner had gevonden. soms ga je jezelf dan wel eens afvragen of er iets mis met jou is dat niemand jou ziet zitten. Maar als je dan gaat nadenken, besef je dat er wel interesse in jou was, maar dat jij geen interesse in hen had.
en de paar waar je wel interesse in had, dat die geen interesse in jou hadden. Dus nee, het lag niet helemaal aan jou.
Ik hield mezelf toen druk bezig met o.a. vrijwilligerswerk. dan heb je (bijna) geen tijd om je eenzaam en zielig te vielen, want je bent met de problemen van anderen bezig. En daardoor kwam dat gevoel maar een paar dagen/max 2 weken per jaar op. Dat was wel te handelen.

Maar er gaat een moment komen dat jouw vriendinnen huwelijksproblemen/relatieproblemen krijgen. En dan opeens bij jou huilend aan de deur staan. Dat moment kwam bij mij ten minste. En toen was ik zo verschrikkelijk blij dat ik single was en die problemen niet had.
Sindsdien heb ik ook niet meer naar een relatie verlangd. Ben ik blij dat ik alles zonder rekening te houden met een partner kan beslissen. Alleen met covid lockdowns was ik weer een beetje jaloers op degenen die een partner hadden. want die zaten ten minste niet in hun uppie. Maar dat is nu gelukkig weer over.

Ik zie mezelf, zo goed als ik me nu voel bij single zijn, niet snel in een relatie belanden. Maar blijf realistisch. Dus ik zeg niet bij voorbaat, nee. Maar ik zeg wel, bij voorbaat: ik heb er niet echt behoefte aan, dus mijn gevoelens moeten wel heel sterk zijn wil ik mijn happy single leven ervoor opgeven.

Daarbij bof ik zo te horen dat mijn omgeving en vriendinnen mij accepteren en niet pushen in de richting van een relatie. Dat is ook een grote hulp. Dus misschien is het goed om je vriendinnen uit te leggen hoe jij erin staat en dat je wilt dat ze daar respect voor hebben en ophouden met je een richting op pushen die jij niet wilt/ziet zitten.
Soms benijden mijn vriendinnen mij zelfs als ze weer eens een akkefietje met hun partner hebben gehad. Een relatie is moeilijk en hard werken. En gaat gepaard met ups en downs en emotionele rollercoasters.
Daar ben jij op het moment allemaal aan ontsnapt. $*\o/*$

Dus ik zou zeggen: zolang je single bent: geniet er ten volle van! Probeer de voordelen ervan altijd voor ogen te houden! Zeker in je eenzame periodes.
En als je het moeilijk blijft vinden, zoek vrijwilligerswerk zodat je afleiding hebt van die eenzame gevoelens en met anderen bezig bent in plaats van met jezelf. Als single kun je daarin veel betekenen, omdat mensen met partners daar vaak geen/veel minder tijd voor hebben.

**Geplaatst**: 21-02-25 15:34

Geplaatst: 21-02-25 15:34

Jaren geleden zei ik tegen mijn toenmalige psychologe (ik was 27): ik denk niet dat ik dit nog een keer kan en wil. Ik denk dat ik altijd alleen blijf. Toen vroeg ze: zou je dat erg vinden? En toen zei ik: nee, eigenlijk niet. Nou zei ze, dan is dat toch prima?
En zo kijk ik er vele jaren later nog steeds tegenaan.

Mocht het ooit op mijn pad komen dan zie ik het wel. Maar ik ga er niet naar op zoek. Ik heb een fijn leven en heb het uitermate naar mijn zin alleen. Ik denk niet dat iemand dat beter kan maken. Ik denk eerder slechter.

**Geplaatst**: 21-02-25 16:24

Geplaatst: 21-02-25 16:24

Tiggs schreef:
Ik moet wel iets voor iemand voelen, maar dat hoeft geen relatie te zijn of tot een relatie te leiden.

Precies dit dus. Dat ik hem geen relatie materiaal vond was puur verstand dat aan het woord was. Verder was het echt, tegen en voor mij, een geweldige vent. Maar er waren dus een paar dingen die voor mij in een relatie een enorme no go zijn. En wat geheid voor enorm veel pijn en verdriet had geleid als het wel een relatie was geworden, want op die vlakken dachten we echt veel te verschillend.
En dat was echt wel zonde, want ik voelde me enorm op mijn gemak bij hem, we konden over alles praten, hadden altijd enorm veel lol, lekker eten en drinken, gezelligheid en even dat maatje om tegenaan te kruipen. En dan vervolgens naar huis en eigen ding doen haha

Ik heb ook wel een connectie nodig inderdaad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-25 18:57

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-25 18:57

MyWishMax schreef:
Ik zou eerder de mensen uit mijn leven schrappen waar ik niet eerlijk tegen kan zijn. Of dat heb ik ook gedaan, nu krijg ik alleen de relatie vraag van kennissen of onbekenden als small talk. De rest vraagt soms eens hoe het datingleven gaat en dan kan ik gewoon zeggen dat die er niet is, lachen we en hebben het ergens anders over.

Winged, accepteren dat je vrijgezel bent, helemaal met je eens. Of eigenlijk juist niet eens accepteren, maar ook jezelf en het leven waarderen alleen. Alleen denken dat het er niet meer in zit voor je en daarom proberen te accepteren zodat het niet meer tegenvalt vind ik net een tikje anders. Voor mij klinkt dat niet als accepteren, maar als zelfbescherming of hoe moet ik het omschrijven? Vooral omdat het wel herkenbaar is, maar voor mij was dat juist een rottijd toen ik zo dacht. Precies wat janine ook schrijft eigenlijk.
Het accepteren, waarderen, niet actief zoeken en alles, ja helemaal goed. Ook al hebben we allemaal onze momenten dat we onszelf even heel zielig vinden en dat mag ook.

Ik quote even op deze... Want ik geloof dat MWM er precies zo in staat.

Ik kan me helemaal vinden in voor jezelf zeggen: "Het zit er nu even niet in." Dat vind ik een hele mooie gedachte. Maar ik word straks 35, ik kan van mezelf de gedachte "Het zal er voor mij wel niet meer in zitten." niet accepteren. Want ik zou er persoonlijk naar gaan handelen en heel erg verharden, om maar te gaan geloven in die gedachte. En ik denk dat het me onaantrekkelijk zou maken voor potentiële partners. Daarnaast zou ik mezelf er oogkleppen mee op zetten, waardoor ik ook de potentiële partners niet meer zie. Oftewel, die selffulfilling prophecy.

Het betekent natuurlijk niet dat iemand deze gedachte niet mag hebben. Denk wat je wilt, maar ik was vooral benieuwd hoe Zertab dit zag.

musiqolog schreef:
Ik weet niet hoe dat voor anderen in dit topic werkt, maar voor mij is negatief zijn over mezelf al heel gauw een beschermingsmechanisme geworden. Als kind had ik op een naïeve manier een hoge dunk van mezelf. Mensen vonden me arrogant en gingen me keihard uitlachen als ik het fout had of als ik tegen een mislukking aanliep. Plus dat ik natuurlijk op sociaal gebied waardeloos ben: telkens weer ga ik over grenzen zonder dat in de verste verte door te hebben. Dan ga je je indekken ja. Ook tegen blauwtjes.

Pas een paar jaar geleden kreeg ik dit überhaupt door (in die zin dat ik het inzag, en niet alleen verstandelijk begreep wat mensen zeiden). Noch mijn gedrag, noch mijn zelfbeeld is zomaar veranderd, laat staan dat het al concreet rendement oplevert. Je moet er echt dikke lagen vanaf pellen, en bij een tegenslag is de geboekte progressie snel weer verdwenen.

Nogmaals, er kunnen heel andere redenen zijn waarom mensen van zichzelf geloven dat ze geen relatie krijgen. Maar ik denk dat er ook genoeg mensen zijn die dit herkennen.

Dit is inderdaad een beetje wat ik bedoel. En er is natuurlijk niets mis met een stukje zelfbescherming. Maar ik heb in de afgelopen jaren geleerd dat kwetsbaar zijn ook gewoon iets is dat mag. En ik heb het afgelopen jaar op mijn werk (m'n eigen afdeling) heel erg geleerd dat juist door een beetje kwetsbaarheid te tonen, er veel meer ruimte is voor wie ik ben met alle mitsen en maren.
Voorheen was ik heel hard en was een moment waarop ik 'brak' heel lastig te interpreteren door mijn collega's.

En het is in deze maatschappij niet heel gek hoor, dat we ons vrij hard opstellen en geen gevoelens laten zien. Maar ik zou iedereen aan willen raden om eens wat dingen van Brené Brown te lezen en te kijken

**Geplaatst**: 21-02-25 19:24

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 21-02-25 19:24

Brené Brown schrijft inderdaad goede boeken!

**Geplaatst**: 21-02-25 19:34

Geplaatst: 21-02-25 19:34

Brene brown moet ik even googlen..

Ik geef vaak wel m'n gevoelens zoveel mogelijk aan, al is het ook soms lastig want je voelt soms juist 1001 dingen tegelijk. In t gewone leven levert het mij vaak wel veel op er open over te zijn. Soms krijg je het opeens dik dubbel terug in een ruzie om je verder de grond in te trappen (so called vriendin van was, en bedankt), dat is zuur... maar gelukkig is dat niet vaak gebeurt.

In contact met potentiële mannen kan het ook fijn werken, of juist averechts. Ik heb alles al meegemaakt. Mannen die denken dat t hard to get is en extra stappen bijzetten terwijl je open je grenzen van dat moment aangeeft. En ook wel eens mannen gehad die compleet afschrikken (die neem ik niets kwalijk hoor).

Voor wat betreft die leeftijd en er zo in staan, prima toch? Juist de reactie dat je dat nog niet moet doen, je bent nog zo jong etc, vallen voor mij in dezelfde categorie als 'oh maar wacht maar...' 'later piep je wel anders' als je zegt dat je prima vrijgezel bent (of zegt geen kinderen te willen). Als je dit nu zo voelt, ongeacht leeftijd, en het geeft je een fijn en geruststellend gevoel, helemaal prima. En meningen of gevoel kam altijd wijzigen of bijgesteld worden, wie weet, als er wel wat langs komt. Alles is prima

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-25 22:22

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-25 22:22

Tancreda4 schreef:
In contact met potentiële mannen kan het ook fijn werken, of juist averechts. Ik heb alles al meegemaakt. Mannen die denken dat t hard to get is en extra stappen bijzetten terwijl je open je grenzen van dat moment aangeeft. En ook wel eens mannen gehad die compleet afschrikken (die neem ik niets kwalijk hoor).

Haha, ja sommigen hebben echt een bord voor hun kop en hebben niet door dat hun reactie bepaald niet in hun voordeel werkt :')

Maar goed, zowel die types met een bord voor hun kop, als die die afschrikken, zijn dan toch simpelweg niet de juiste mannen.

Ik zit momenteel Yellowstone te kijken, en op een gegeven moment is er een gesprek tussen Beth en Lainey Wilson (finale seizoen 4) waarin Lainey aangeeft geen cowboy te willen omdat ze graag op 1 wil staan bij een man. Waarop Beth zegt: "I prefer a man whose life is already full. That way he's got something to share with me. You know what I mean? If I want blind adoration, I'll get me a dog."

Hoewel Beth natuurlijk behoorlijk twisted is, vind ik dit wel een mooie opmerking. Zeker als je kijkt naar de relatie tussen haar en Rip, ze houden ontzettend veel van elkaar. Ja ja, ik weet het, het is maar een serie. Maar ik vind het mooi om te zien hoe ze van elkaar houden en toch lekker hun eigen gang gaan. Wat die eigen gang ook is, want die vind ik vrij twisted

En over mannen gesproken nog even... Afgelopen vrijdag hadden we verhuizers op bezoek. De voorman was een erg knappe vent met een hele vlotte babbel. Aangezien ik een en ander moest coördineren, was ik wel enigszins zijn lijdend voorwerp. Ik had aardig het idee dat hij me tijdens zijn werk probeerde te versieren en hoewel ik me gevleid voelde, was ik er heel erg snel klaar mee. Té vlotte babbel, té doorzichtig ofzo. Terwijl ik weet dat er een hele hoop meiden zijn die hier compleet van beginnen te glijen... Diezelfde meiden begrijpen dan niet dat ik hier niet iets mee hoef. En ik kan de vinger er niet op leggen waar dit nu in zit :')

**Geplaatst**: 23-02-25 23:16

Geplaatst: 23-02-25 23:16

Janine1990 schreef:
En over mannen gesproken nog even... Afgelopen vrijdag hadden we verhuizers op bezoek. De voorman was een erg knappe vent met een hele vlotte babbel. Aangezien ik een en ander moest coördineren, was ik wel enigszins zijn lijdend voorwerp. Ik had aardig het idee dat hij me tijdens zijn werk probeerde te versieren en hoewel ik me gevleid voelde, was ik er heel erg snel klaar mee. Té vlotte babbel, té doorzichtig ofzo. Terwijl ik weet dat er een hele hoop meiden zijn die hier compleet van beginnen te glijen... Diezelfde meiden begrijpen dan niet dat ik hier niet iets mee hoef. En ik kan de vinger er niet op leggen waar dit nu in zit

Dat lijkt me nou niet zo moeilijk. Er is wel meer nodig voor aantrekkingskracht dan een knappe kop. Voor een potje snelle seks - als dat je ding is - zou het eventueel nog wel kunnen met alleen lichamelijke aantrekkingskracht. Maar voor alle diepgang die je niet in centimeters kunt uitdrukken (sorry...) is het toch wel fijn als je een beetje contact met iemand kan leggen.

Voorbeeld van mijn kant: ik vind Jutta Leerdam (schaatsster, voor de mensen die dat niet volgen) echt wel een lekker wijf, net als zoveel mannen. Maar aantrekkelijk vind ik haar niet. Ze weet iets té goed van zichzelf dat ze mooi is (loopt er als een modepopje bij, trekt na een rit haar schaatspak wel érg ver open). Bovendien heeft ze een relatie met Jake Paul... Als je op zo'n oppervlakkige vent valt, dan ben je zeer waarschijnlijk mijn type niet.

Dit is verder ook geen waardeoordeel over deze vrouw. Ik voel er alleen niet bij wat ik, puur op grond van haar "marktwaarde", zou kunnen voelen. En daardoor kan ik me, als ik sport kijk, gewoon concentreren op haar niet geringe kwaliteiten als schaatsster.

(Er is trouwens ook niets mis met jezelf mooi vinden. Beter dan dat je jezelf lelijk vindt en niet in de spiegel durft te kijken! Maar de air van een fotomodel (m/v/x), dat trekt me over het algemeen niet. Meer of minder wil ik niet zeggen.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-25 23:21

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-25 23:21

Leuk om dit zo te lezen vanuit mannelijk perspectief Musiqolog!
Alleen vind ik dit heel eenvoudig te begrijpen, zo zie ik het inderdaad ook. Ik vind bijvoorbeeld Sam Heughan als Jamie Fraser in Outlander ontzettend leuk, Jamie Fraser wil ik best een beschuitje mee eten.
Sam Heughan daarentegen... nah... niet zo boeiend.

Maar waarom zijn er dan zoveel vrouwen die vallen voor van die gladde praatjes, en lukt mij dat niet? :')

Is dat dan écht alleen wat jij noemt 'snelle seks' of is het dan eerder validatie wat sommige mensen zoeken?

**Geplaatst**: 23-02-25 23:43

Geplaatst: 23-02-25 23:43

Janine1990 schreef:
Maar waarom zijn er dan zoveel vrouwen die vallen voor van die gladde praatjes, en lukt mij dat niet? Is dat dan écht alleen wat jij noemt 'snelle seks' of is het dan eerder validatie wat sommige mensen zoeken?

Dat verschilt per persoon. De ene vrouw zal als een blok vallen voor mannen die jij niks vindt. De andere vindt hem alleen maar lekker en een derde wil er helemaal niets mee, net als jij. Verschillende mensen - verschillende types en dat is maar goed ook.

**Geplaatst**: 24-02-25 07:53

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 24-02-25 07:53

Precies. Er zijn vrouwen die knappe mannen met gladde praatjes geweldig vinden. Hoe meer vleierij hoe beter.

**Geplaatst**: 24-02-25 09:34

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 24-02-25 09:34

Mooie mannen met dito praatjes prik ik keihard doorheen. Daarom ging mijn laatste relatie ook uit. Meneer vond zichzelf echt "gods gift to women" Hij had in het verleden "vrouwen die hem tentoon stelden bij vrienden op feestjes" en daar was hij zo klaar mee! :))

Dat deed ik dus ook niet. Ik kuste de grond waarop hij liep niet, doe maar lekker normaal!

En dat ontwikkelde zich binnen 3 maanden tot een schreeuwend, kwetsend kereltje die het helemaal niet leuk vond dat ik dus niet de grond onder zijn voeten kuste. In plaats daarvan, gooide ik hem eruit.

Gladde praatjes zijn 10 minuten leuk.

**Geplaatst**: 24-02-25 09:52

Geplaatst: 24-02-25 09:52

Ik verbaas me nergens meer over sinds een bokker m'n overspelige en liegende ex in huis heeft genomen :')

Terwijl ze mee kon lezen in de groepsapp hoe ik achter vreemdgaan en leugens kwam. Zij dacht, die moet ik hebben. Best staaltje gladde praatjes en manipulatie van m'n ex z'n kant.

Die vond zichzelf ook een geweldige catch. Hij durfde te beweren dat ik pech had gehad, want ik had ook zomaar een kind van hem kunnen hebben. Kerel, ik dank god op mn blote knieën dat dat nooit gebeurt is. Dan was ik helemaal nooit van hem afgekomen, de horror.

Wel een wijze les geweest die relatie. Ik ruik bs en gladde praatjes nu ook vanaf 10 km afstand. Als jonge meid vond ik dat soms wel lastig. Ik kan zelf dus echt niet liegen, dus heel naïef dacht ik vroeger dat andere mensen dat dan ook niet kunnen

**Geplaatst**: 24-02-25 17:32

Geplaatst: 24-02-25 17:32

Tallie1979 schreef:
Mooie mannen met dito praatjes prik ik keihard doorheen. Daarom ging mijn laatste relatie ook uit. Meneer vond zichzelf echt "gods gift to women" Hij had in het verleden "vrouwen die hem tentoon stelden bij vrienden op feestjes" en daar was hij zo klaar mee!

Dat deed ik dus ook niet. Ik kuste de grond waarop hij liep niet, doe maar lekker normaal!

En dat ontwikkelde zich binnen 3 maanden tot een schreeuwend, kwetsend kereltje die het helemaal niet leuk vond dat ik dus niet de grond onder zijn voeten kuste. In plaats daarvan, gooide ik hem eruit.

Gladde praatjes zijn 10 minuten leuk.

OMG