Ik wil als voorprogramma wel iets vertellen over onze buurtrol (want dat was een man, en dan klinkt trol beter)?
Hij was vanaf het begin niet blij met ons, want zijn jongste zoon had ons huis 'moeten' kopen. Nou kostte het huis een lieve duit, en jongste zoon kon dat echt never nooit niet betalen, en de erfgenamen (weduwe plus 6 kinderen) waren echt niet van plan het huis voor minder te verkopen omdat het 'de buurjongen' was. Trouwens, dan had het huis voor de helft van de prijs weg gemoeten.
Anyway, wij, stadse fratsers, woonden in het huis van ZIJN zoon, vond-ie.
Eerste tijd ging het nog redelijk, z'n vrouw hield 'm nog een beetje in toom, maar hij werd geleidelijk vervelend. Niet zozeer met fysieke pesterijen (de huizen staan 100 meter uit elkaar, dus dat werkt niet) maar met roddels.
Collega van manlief op bezoek werd "een veel te dikke broer". Dat was nog grappig.
Bij een verbouwing hadden we een deel van ons meubilair in de garage staan, en dus de knalrode sportauto van mijn man buiten staan. Dat viel op. Na de verbouwing stond dat ding weer binnen, dus toen werd het praatje rondgestrooid dat we gescheiden waren.
Vervolgens stond een huis te koop aan de weg, maar dat was volgens hem ons huis, dus het klopte echt dat we gescheiden waren, want het huis was te koop.
Vervolgens hadden we een keer de politie op bezoek, omdat ik had horen schieten aan de snelweg (drugs-afrekening). Toen was het verhaal dat ik gestolen had

Tenslotte weigerde hij uberhaupt nog met ons te praten, en stuurde buurtbemiddeling op ons af omdat we de heg hadden gesnoeid en we nu zijn huis konden zien en hem konden bespioneren. Let wel, huis staat 100 meter verderop, er staan bomen omheen én we kijken op de zijgevel uit, voor zover zichtbaar.
Toen hebben wij ook tegen buurtbemiddeling gezegd (die trouwens ook niet lekker bezig waren door te insinueren dat we écht wel wisten waar het over ging) dat buurman eerst het fatsoen mocht hebben zelf met ons te praten voordat er uberhaupt iets te bemiddelen zou zijn, en dat mijn moeder nog boven de grond stond (die was net die week overleden) en dat-ie daar ook wel rekening mee mocht houden.
Exit buurtbemiddeling.
Volkomen gewieberd.
Man is nu dood, en de nieuwe buren zijn ook niet echt makkelijk. Maar dat is een volgend verhaal
