Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-01-25 08:27

Geplaatst: 04-01-25 08:27

Wat een indrukwekkende reis.

Ik ben je topic nu pas tegengekomen.
Wat ben je ontzettend veel te weten gekomen.
En wat fijn dat je dit wilt delen met ons.

In Vierhouten zijn wij met school geweest. Wel al 20 jaar geleden.
Dit maakte inderdaad ook indruk.

Zelf woon ik in Putten.
Als je toch in de buurt bent en je hebt tijd.
Hier werden 659 mannen weggevoerd.
Er is een monument en een ruimte aan de overkant van de straat met wat informatie en foto's.

https://www.oktober44.nl/

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Razzia_van_Putten

Afbeelding

**Geplaatst**: 04-01-25 11:31

Geplaatst: 04-01-25 11:31

Volgens mij mag je wel meer dan 15 foto's plaatsen als de rest maar in links is??

Wel een heel indrukwekkend verslag.
Ik hoop dat je ook verslagen maakt van Normandie, Engeland en Polen.

Er is een plek in Frankrijk waar ik ook nog ooit eens heen wil.
Oradour.

Al je indrukwekkende verslagen en zoektocht zou een zeer interessant boek zijn.

**Geplaatst**: 04-01-25 11:56

Re: Graven in mijn geschiedenis - oorlog - iemand tips?

Geplaatst: 04-01-25 11:56

Mooi verslag TS. Ik heb je topic met interesse gevolgd.

**Geplaatst**: 04-01-25 12:28

Geplaatst: 04-01-25 12:28

haffiefreak schreef:
Volgens mij mag je wel meer dan 15 foto's plaatsen als de rest maar in links is??

Wel een heel indrukwekkend verslag.
Ik hoop dat je ook verslagen maakt van Normandie, Engeland en Polen.

Er is een plek in Frankrijk waar ik ook nog ooit eens heen wil.
Oradour.

Al je indrukwekkende verslagen en zoektocht zou een zeer interessant boek zijn.

Oradour sure Glane is zeker ook zeer indrukwekkend en echt een aanrader.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-01-25 13:14

Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-25 13:14

Het is inderdaad de bedoeling om Oradour te bezoeken wanneer we de landingsstranden bezoeken!

Ik vind het wel leuk om reisverslagen te maken, dus als jullie het leuk vinden om ze te lezen blijf ik dat met plezier doen! Is voor mezelf ook leuk om op terug te kijken, en stiekem is't ook handig om op terug te vallen als ik ooit hét boek schrijf

Linni050, Putten zegt me heel vaag iets, misschien heb ik er ooit over gelezen.. Ik zoek het eens op, het lijkt me erg interessant!

Lithya, ik denk er hetzelfde over: het is echt jammer dat van sommige kampen enkel een herdenkingsmonument over is. Je kan natuurlijk niet alles in originele staat behouden - maar in een heleboel landen is er maar heel weinig behouden.

In Polen is dat ook een pijnpunt, om eerlijk te zijn. Het is een land dat vaak vergeten wordt als het over WOII gaat (merk ik ook tijdens mijn eigen rondleidingen in Breendonk, echt jammer is dat), én het is een land waarin het antisemitisme toch nog steeds vrij aanwezig is..
Combineer die 2 dingen, en je komt in Polen uit op een verhaal dat vooral over het lijden van de Polen gaat. Auschwitz als monument ging in eerste instantie daarover, en niét over de Holocaust. Heel veel van de SS-kampen op Poolse grond (noem ze daar vooral niet Poolse kampen haha) werden bevolkt door Polen, en dat feit is iets wat de Polen enorm willen benadrukken. Ergens snap ik dat wel hoor - hun lijden is later opgeslokt door de Holocaust - maar het is één groot verhaal, en ik vind het zonde dat het niet meer gecombineerd wordt. De feiten moesten natuurlijk eerst boven komen, en in die eerste jaren na de oorlog was het overal chaos. Men moest heropbouwen, overeind krabbelen, verder leven. En toen pas kwamen de feiten, de beelden en cijfers boven.

Een aantal van die bezette landen wilde na de oorlog gewoon verder. Ik heb vorig jaar de Dossin-kazerne bezocht, en vond dat wel een beetje een teleurstelling.. De "oude kazerne" die centraal staat in het verhaal - waar de Joden verzameld werden voor transport - is later herverdeeld in appartementen en wordt nu dus gewoon bewoond. Ik vond dat echt heel raar. Een klein stukje is behouden als museum, maar het voelt alsof men het verleden wilt uitwissen. Schaamt men zich voor eventuele collaboratie destijds? Er is aan de overkant een heel indrukwekkend museum gebouwd, en daar is echt over nagedacht - maar.. "het gebeurde aan de overkant". Ik vind het jammer, een gemiste kans en een beetje "onder het tapijt vegen". Ik zou er in ieder geval zelf liever niet wonen. Ja, nu moet ik wel een verslag over Dossin schrijven he

Dank voor jullie lieve woorden, ik vind het fijn hier mijn belevenissen op te tekenen!

**Geplaatst**: 04-01-25 13:56

Re: Graven in mijn geschiedenis - oorlog - iemand tips?

Geplaatst: 04-01-25 13:56

Ik heb het tijdens mijn ontbijt gelezen, dat smaakte nergens meer naar, wat een verhaal zeg.

Wat fijn dat je 'afscheid' hebt kunnen nemen van Karel.

Ik wens je veel succes met de rest van je reizen, ondanks dat ik niets heb met de 2e wereld oorlog vind ik je verslagen heel pakkend

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-01-25 14:02

Re: Graven in mijn geschiedenis - oorlog - iemand tips?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-25 14:02

Oh pardon, dat was nou ook niet de bedoeling :')

Dankjewel voor het compliment!

**Geplaatst**: 04-01-25 14:10

Re: Graven in mijn geschiedenis - oorlog - iemand tips?

Geplaatst: 04-01-25 14:10

Ja mijn eigen schuld natuurlijk, ik wist al dat het geen 'en ze leefden nog lang en gelukkig' verhaal zou worden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-01-25 14:51

Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-25 14:51

Prairy schreef:
Ja mijn eigen schuld natuurlijk, ik wist al dat het geen 'en ze leefden nog lang en gelukkig' verhaal zou worden

Perfect bruggetje naar de rantsoenen in Breendonk haha!
's Ochtends en 's avonds: 1l "koffie" per persoon (gemaakt van verbrande eikels) en +- 150gr brood
's Middags: 1l "soep", wat meestal neerkwam op water, met als je geluk had een beetje rotte groenten
= 3l vocht, 900kcal per dag. De dwangarbeid vereiste echter 9000kcal, dus de gevangen vielen zienderogen ontzettend veel af. Gedurende een aantal maanden werden de gevangenen 3 maanden na elkaar gewogen - sommigen verloren wel 12kg per maand.

Afbeelding

Let maar niet op het logo haha, ik heb de weerkaatsing van het licht verwijderd en kreeg een logo in de plaats

In Gross-Rosen zijn er naderhand een boel voorwerpen terug gevonden - heel bijzonder voor ons, vooral in barak 9. In Breendonk kreeg je eetgerei (je moest het wel terug geven na elke maaltijd), in Gross-Rosen moest je dat zelf zien te regelen. In veel kampen gold "geen kom = geen eten".

Afbeelding

Laatst bijgewerkt door LWDaisy op 04-01-25 15:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-01-25 14:56

Geplaatst: 04-01-25 14:56

Ik blijf je reizen en verslagen graag volgen, erg interessant!
Wat mooi dat je 'afscheid' hebt kunnen nemen van je overgrootvader, op zo'n speciale manier

.

**Geplaatst**: 04-01-25 15:46

Re: Graven in mijn geschiedenis - oorlog - iemand tips?

Geplaatst: 04-01-25 15:46

Wat een mooi verslag, en wat moet dat emotioneel zijn geweest wetende dat je overgrootvader hier zijn laatste dagen heeft doorgebracht.
Je hebt toch heel veel puzzelstukjes op de juiste plek kunnen leggen.

Ik heb net het boek van Eva Fastag uit, waar wat plaatsen voorbij komen waar je het over hebt. Het eindigt inderdaad dat de kazerne nu appartementen zijn.

Normandie is natuurlijk erg indrukwekkend om te bezoeken, daar raak je eigenlijk niet uitgekeken zoveel is er te zien. En Ouradour-sur-Glane is ook indrukwekkend, en mooi dat ze het juist onberoerd hebben gelaten.

**Geplaatst**: 04-01-25 16:08

Geplaatst: 04-01-25 16:08

Dapper dat je in zo'n zwaar onderwerp bent gedoken.
Mijn vader zat bijna 3 jaar in Buchenwald, als politiek gevangene. Hij wilde niet alles vertellen, wat daar plaatsvond, om zijn familieleden niet te shockeren, dat was al te erg, al was dat officieel geen vernietigingskamp, werden er veel mensen vermoord en zwaar mishandeld. Bij stukjes en beetjes kwam er soms iets boven...zo was er op mijn middelbare school een Poolse dag, vanwege de zuster gemeente in Polen. Toen werd mijn vader boos, hij vertelde toen over de gevangenen, die moesten elkaar in elkaar slaan van de sadistische bewakers. Hij zei letterlijk dat de Belgen en Fransen tenminste nog deden alsof ze hard sloegen, de Polen sloegen ècht hard...
Het gekke is, dat hij minder moeite had met Duitsers na de oorlog, daarvan had hij door dat er goeien en slechte waren, Duitsers zonder humor mocht hij niet.
Zo leefden wij, kinderen dus in een soort emotioneel mijnenveld. Ik heb, toen ik jonger was wel eens gedacht, als ik dat kamp ooit bezoek, leg ik er bloemen, maar nu trek ik het niet meer, komt teveel boven daar ben ik bang, gewoon vanwege het idee dat mijn vader daar die ellende heeft gezien en meegemaakt, bijna been verloren door een andere sadistische stunt van de bewakers, en bijna dood door honger en kou.

**Geplaatst**: 04-01-25 17:31

Geplaatst: 04-01-25 17:31

LWDaisy schreef:
Het is inderdaad de bedoeling om Oradour te bezoeken wanneer we de landingsstranden bezoeken!

Dat is nog wel een kilometertje of 500 schat ik... Ouradour ligt in de buurt van Limoges.

Verder: indrukwekkend verslag!

**Geplaatst**: 04-01-25 17:48

Re: Graven in mijn geschiedenis - oorlog - iemand tips?

Geplaatst: 04-01-25 17:48

Indrukwekkend verslag weer. Vierhouten ben ik vorig jaar geweest. Dat was ook indrukwekkend. Net 2 dagen geleden zijn we bij Diever (Drenthe) naar een onderduikershol geweest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-01-25 18:42

Re: Graven in mijn geschiedenis - oorlog - iemand tips?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-25 18:42

Marije112 was heel speciaal, om eindelijk naar daar te kunnen gaan. Ik zat al een jaar of 2 te spitten en graven, vaak moeten huilen, heel erg naartoe geleefd - en dan is het eindelijk zover. Was heel bijzonder!

Neonlight, Eva is echt een super indrukwekkende vrouw he! In Dossin hebben ze een soort van projectie gemaakt, waarbij je de toetsen van de typemachine hoort die dan de lijst letter voor letter uittypt.

Zoolgangster wauw, wat heavy! Buchenwald was echt een zwaar kamp.. Ook al valt het niet onder "vernietigingskamp" zoals Auschwitz, de levensomstandigheden waren er zeker niet minder zwaar om. Ik snap dat je zegt dat je het niet zou trekken om er op bezoek te gaan hoor. 't Is je vader, dat is wel héél dichtbij..

Blue_Eyes mijn ouders hebben een mobilhome, het zou qua afstand dus haalbaar moeten zijn. Maar dan moet er wel één van de mannen mee haha, ik zie mijzelf en mijn mama dat niet rijden :')

Jeetje77 hoelang loop je rond in Vierhouten? Ik wil het heel graag met mijn eigen ogen zien, maar 't is wel een eindje rijden haha, en dan hoop ik altijd "dat het de moeite is"

**Geplaatst**: 04-01-25 18:59

Geplaatst: 04-01-25 18:59

LWDaisy schreef:
Jeetje77 hoelang loop je rond in Vierhouten? Ik wil het heel graag met mijn eigen ogen zien, maar 't is wel een eindje rijden haha, en dan hoop ik altijd "dat het de moeite is"

Je zou Vierhouten evt kunnen combineren met Putten en Amersfoort, ligt allemaal redelijk dicht bij elkaar in de buurt nl.

En ik meen Nunspeet ook voorbij te hebben zien komen in dit topic, dat ligt ahw naast Vierhouten dus zou je ook nog kunnen meepakken.

**Geplaatst**: 04-01-25 19:45

Geplaatst: 04-01-25 19:45

Oeff, ik weet dat we er een poosje hebben rondgelopen, in het "dorp" zelf. Het staat je volledig vrij daar zo lang te blijven als je wil. Wij konden toen niet echt dichtbij een parkeerplek vinden. Hebben uiteindelijk bij het monument vh verscholen dorp geparkeerd en zijn van lopen. De info die strava me geeft is dat we ca 5,5 km gelopen hebben in totaal. Zie foto.
Afbeelding

**Geplaatst**: 04-01-25 20:07

Geplaatst: 04-01-25 20:07

LWDaisy schreef:
Een aantal van die bezette landen wilde na de oorlog gewoon verder. Ik heb vorig jaar de Dossin-kazerne bezocht, en vond dat wel een beetje een teleurstelling.. De "oude kazerne" die centraal staat in het verhaal - waar de Joden verzameld werden voor transport - is later herverdeeld in appartementen en wordt nu dus gewoon bewoond. Ik vond dat echt heel raar. Een klein stukje is behouden als museum, maar het voelt alsof men het verleden wilt uitwissen. Schaamt men zich voor eventuele collaboratie destijds? Er is aan de overkant een heel indrukwekkend museum gebouwd, en daar is echt over nagedacht - maar.. "het gebeurde aan de overkant". Ik vind het jammer, een gemiste kans en een beetje "onder het tapijt vegen". Ik zou er in ieder geval zelf liever niet wonen. Ja, nu moet ik wel een verslag over Dossin schrijven he

Dossin is eigenlijk hetzelfde als Terezin, alleen is Dossin wat dichterbij. Terezin was het rot gezegd ook Joden eruit, andere bewoners erin. Hier zijn ook maar een paar kamers bewaard gebleven.

Vind het ook bizar dat mensen naast een voormalig concentratiekamp kunnen wonen zoals bijvoorbeeld Dachau en Esterwegen. Maar vind het ook een apart idee dat ik in Vught liep en realiseerde dat aan de andere kant van de muur zware criminelen zaten. Soms moet je denk ik ergens maar niet meer te veel over na willen denken, hoe lastig ook.

Het je nog dingen die je extra wil bekijken of uitwerken voor je boek?

**Geplaatst**: 04-01-25 20:24

Geplaatst: 04-01-25 20:24

@lithya

Ik ken de boer die dus in principe direct ernaast woont in esterwegen
Hij is nu 86.
En hij heeft dus grotendeels dingen meegekregen.
Ondanks dat je direct er naast bent.
Voelt het heel raar om er langs te rijden.

De boer zelf is een hardwerkende man. Zelfs op zijn leeftijd houd hij niet op.
Is nog bezig met wat hij kan, maar is nog fit.
Hij heeft wel eens verteld dat het vroeger moeilijk was. Maar ook dat ze zelf niet doorhadden wat er gebeurde in het kamp.
Wel dat zijn ouders vaker een verstekeling in de schuur hadden.
En dat het zware tijden waren.

Het is voor mij, ondanks dat je dus langs het kz lager direct voorbij rijd. Wel 1 van de mooiste boerderijen waar ik kom.
Absoluut niet luxe. Maar wel erg speciaal.
Maar dat kan ook komen, omdat de boer dus al oud is en nog altijd hard werkt.

Edit, ik ben overigens wel altijd blij geweest als ik overdag er heen mocht.
In het donker voelde het toch niet echt fijn aan.

**Geplaatst**: 04-01-25 20:30

Geplaatst: 04-01-25 20:30

@hagelslag. Die man woonde er al en is er niet gaan wonen. Wat ik bedoel is meer de jongere generatie die wel weet wat er gebeurt is en er dan gaat wonen.

Maar als je erover nadenkt. Wat bizar dat iets echt onder je neus kan gebeuren zonder dat je het weet. Denk dat bij Esterwegen de omwonenden meer groepen werkers voor de mohr zagen?

**Geplaatst**: 04-01-25 20:36

Re: Graven in mijn geschiedenis - oorlog - iemand tips?

Geplaatst: 04-01-25 20:36

Er word door de oudere generatie niet erover gesproken idd.
Het "nieuwere" huis grenzend aan zijn land is best vaak verkocht. Nu woont er iemand met 2 paarden.

Als de man overlijd, erft een neefje van de boer de boerderij.
Hetzelfde neefje werkt er nu ook al.

Ik weet dat de boer geen kinderen heeft, wel een vrouw.
En dat zijn of haar zus ook nog altijd bij ze inwonen.
Door de inpakt van vroeger wou hij zelf geen kinderen.
Hij wou ze niet zo'n gruwelijke wereld aandoen.

Dus ik ben bang dat hij genoeg gezien heeft zonder het nog te kunnen vertellen.
Maar ik ga bij hem er ook niet extra navragen!

Maar uiteindelijk zal dus een jonger persoon van nu 30 jaar de boel daar erfen.
En zal hij waarschijnlijk daar ook gaan wonen.

En ik denk inderdaad dat ze toen dachten, handige moorwerkers.

Ik denk niet dat er veel mensen echt wisten wat er gebeurd is.
Ja naderhand....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-01-25 21:37

Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-25 21:37

In De Judenrampe wordt een soortgelijk iets beschreven. De auteur is gefascineerd door het oorspronkelijke perron van Auschwitz en gaat op zoek naar de feiten - met zijn vrouw, die opgegroeid is in het dorp Auschwitz. Waar Hans zoiets heeft van "wònen daar (nog) mensen?", heeft zij zoiets van "wij weten niet beter" en "het dorp is het dorp en niet het kamp". Heel boeiende zijlijn in de zoektocht naar het perron

Anderzijds kan je natuurlijk niet alles behouden. Maar het lijkt ook wel een beetje op uitwissen - dat was in Krakau héél erg voelbaar, in de Oude Joodse Wijk. Ik vond het triestig.

Lithya, ik had graag meer willen weten. Meer zekerheden, en meer persoonlijke zaken ipv "een nummer in een statistiek". Langs de andere kant heb ik heel veel wél gevonden, zeker rekening houdend met het feit dat Karel een NN-gevangene was. Er zullen een hoop nabestaanden zijn die veel minder weten..