Ik vond veel jongens / mannen ook echt wel vrij decent hoor op een datingsite. Ik heb op lexa mijn vriend leren kennen. Een account is sowieso best wel duur, dus jongens die gewoon een beetje willen kunnen seksen maken daar geen account op aan (over het algemeen). Daar heb je Tinder voor. Dat is lekker cheap en er worden niet allerlei vragen gesteld van: Wil je kinderen / Wil je trouwen / Hoe sta je in het leven? Dat is namelijk allemaal veel te serieus als je alleen maar zin hebt in 1 ding.
Op mij kwamen de meeste mannen echt over als mannen die een partner zoeken voor een langere tijd.
Wat betreft veeleisendheid: Ja, ik denk zeker dat sommige mensen veeleisend zijn (waaronder ik) en eigenlijk vind ik ook dat dat moet kunnen. Tuurlijk maak je het jezelf lastiger om iemand te vinden, dus uiteindelijk ga je toch wel een paar concessies doen (dat sixpack boeit op een gegeven moment vast wat minder dan je eerst dacht =P). En verder is het toch ook logisch dat je van je partner meerdere dingen verlangd? Van een vriendschap verwacht je dat ook. Ik wil ook bij een vriendin kunnen uithuilen als het leven even oliebol is, maar ook gruwelijk hard kunnen lachen om van alles en nog wat. Of dat we heerlijk in leuke outfit mannen gaan versieren op stap, maar dat ze ook normaal netjes kan doen op mijn bruiloft bijvoorbeeld? Je bent zelf toch ook niet elk moment van de dag precies hetzelfde?
Aan den andere kant. Mijn moeder komt soms met zulke bizarre eisen. Ze zit op een datingsite en dan treft ze iemand die lang genoeg is, leuk, vriendelijk, charmant, aantrekkelijk is, een baan heeft, kinderen de deur uit zijn, normaal verleden, niet te jong, niet te oud en dan zegt ze: Tja, hij is een leeuw, dat past echt niet bij mij want ik ben een stier (of zoiets). Nou eerlijk... dan slaan bij mij de stoppen ook wel door.

Dat soort eisen, daar snap ik helemaal niks van =P