Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-09-16 11:39

Geplaatst: 14-09-16 11:39

Envoler schreef:
nogmaals ik mis niks aan de social media.
Ik kan het zo aanmaken of als ik iets wil lezen oid kan ik op zijn account.

Wil op de volgende vragen omtrent dit onderwerp dan ook niet meer reageren

Het gaat mij erom dat je tegenstrijdig reageert over dat onderwerp en icm de andere berichten dat niet goed voelt.

**Geplaatst**: 14-09-16 11:40

Geplaatst: 14-09-16 11:40

Ik geloof direct dat hij jouw kostbaarste is dat je hebt, maar ik heb mijn grote twijfels of jij dat ook voor hem bent.

In het verhaal van de collega van de bokker hierboven, zie ik een gelijkwaardige relatie. Dat moet ook de basis zijn van elke relatie. Maar in jouw verhaal ts lees ik dat echt niet. Hij staat op de eerste plek, zowel voor jou als voor hem

Ik heb ook het idee ts dat je bepaalde zaken kleiner maakt dan ze zijn, vergoeiielijkt zelfs. Het begint met 'hij wil' en eindigt met "ik wil', alsof zijn mening maar de jouwe is geworden.

Laatst bijgewerkt door vuurneon op 14-09-16 11:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-09-16 11:40

Geplaatst: 14-09-16 11:40

TS, je relatie met hem beangstigd mij niet, vraag mij wel af hoe serieus hij met je is als hij je niet wil voorstellen.
Daarnaast vraag ik mij af of het gezond is dat jullie elkaars accounts kunnen lezen en maar dat is hopelijk een gezamelijke keuze.

Maar wat mij wel beangstigd is jou mening en gevoel over het Islamitische geloof.
Ik vind het erg fijn voor je dat je Allah hebt gevonden maar heb het idee dat je er zeer extreem mee bezig bent. Veel extremer dan je partner.
Dat beangstigd mij wel, geloven is prima, extremisme niet, die toon haal ik wel uit je berichten.
Kan interpretatie zijn, dat hoop ik dan maar, maar het klinkt mij niet gezond in de oren om zo met je geloof om te gaan.

Ik kan mij daardoor ook voorstellen dat je partner de stekker er uit trekt. Want hij viel op een leuke hollandse meid zonder geloof en krijgt een extreem gelovige moslima als vrouw. Wil hij dat wel? Je zegt dat je niet voor hem naar de Islam kijkt maar voor jezelf. Kost dit niet je relatie?

**Geplaatst**: 14-09-16 11:42

Geplaatst: 14-09-16 11:42

Ik snap eerlijk gezegd niet dat jou ouders dit niet eng vinden. Het lijkt me vreselijk om te zien dat je dochter zich zo onderschikt aan een man die haar niet eens de moeite waard vindt om voor te stellen na een jaar een relatie te hebben. Overigens, als jullie al seks hebben gehad dan zal hij ook niet zó overtuigd moslim zijn, dat maakt het probleem toch alleen maar kleiner?

Ik denk dat hij echt excuusjes zoekt om het stil te kunnen blijven houden.

Hij is op jou als Hollandse meid gevallen, waarom zou je je dan ineens compleet veranderen om hem te pleasen? Hij is jou aan het isoleren en wil jou laten geloven dat je alleen hem nodig hebt. Liefde maakt blind. Het is echt niet gezond dat dit binnen een jaar tijd allemaal gebeurt.

**Geplaatst**: 14-09-16 11:47

Geplaatst: 14-09-16 11:47

TS, sta je er zelf volledig achter, omdat jij van jezelf vindt dat je een goed en gelukkig leven leidt als je je aan bepaalde verboden en gedragsregels houdt? Of, sta je er zelf volledig achter omdat je merkt dat jouw grote liefde dat enorm apprecieert en jij wordt er gelukkig van als hij gelukkig is? Die lijn is soms flinterdun, vergis je niet.

Misschien helpt dit bij het antwoord: Stel nu dat het toch op niets uitloopt. Dat je om wat voor reden dan ook breekt.
In jouw volgende relatie, zou jij dezelfde regels en verboden willen? Zou jij het vanaf het begin, zonder dat je vriend het vraagt, heel normaal vinden om alle contacten met mannelijke vrienden te verbreken, willen dat hij je telefoon controleert en je sociale media maar opzij zet want je wilt geen spannningen in de relatie? Ook als je vriend zegt "ach maakt mij niet uit hoor, als jij met Jan wil afspreken dan veel plezier, en jouw gsm is jouw privézaak." Zeg je dan "maar ik vind het fijner in een relatie te zitten waarin ik mij iemands bezit voel, die bepaald wie ik wel en niet mag ontmoeten en die controleert of ik wel goed bezig ben?"

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 11:54

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 11:54

MarliesV schreef:
TS, je relatie met hem beangstigd mij niet, vraag mij wel af hoe serieus hij met je is als hij je niet wil voorstellen.
Daarnaast vraag ik mij af of het gezond is dat jullie elkaars accounts kunnen lezen en maar dat is hopelijk een gezamelijke keuze.

Maar wat mij wel beangstigd is jou mening en gevoel over het Islamitische geloof.
Ik vind het erg fijn voor je dat je Allah hebt gevonden maar heb het idee dat je er zeer extreem mee bezig bent. Veel extremer dan je partner.
Dat beangstigd mij wel, geloven is prima, extremisme niet, die toon haal ik wel uit je berichten.
Kan interpretatie zijn, dat hoop ik dan maar, maar het klinkt mij niet gezond in de oren om zo met je geloof om te gaan.

Ik kan mij daardoor ook voorstellen dat je partner de stekker er uit trekt. Want hij viel op een leuke hollandse meid zonder geloof en krijgt een extreem gelovige moslima als vrouw. Wil hij dat wel? Je zegt dat je niet voor hem naar de Islam kijkt maar voor jezelf. Kost dit niet je relatie?

Oh nee ik ben geen extremist maar als hij bij mij aankaart dat hij toch dingen haram doet waar hij zich achteraf schuldig over voelt mag ik hem, als zijn partner daar best op wijzen. En dat vind hij alleen maar heel erg fijn zegt hij.
En nu ik mezelf ook in de islam verdiep vind ik het juist netjes dat wij gewoon halal zijn tot ons huwelijk.
Ook met de achterliggende gedachte dat ik geen lustobject wil zijn.

Ik ben nog steeds dezelfde persoon die ik was, daar is niks aan veranderd. Ik Verdiep mezelf in zijn wereld om het te begrijpen, praat met andere moslima's en pas mijn kledingwijze aan. Als dat al extreem is?????

**Geplaatst**: 14-09-16 11:57

Geplaatst: 14-09-16 11:57

En je hebt vriendschappen opgezegd, laat je controleren, leeft naar wat hij van je vraagt/wil. Ik vind dat extreem omdat je daarmee niet meer jezelf kunt zijn als persoon. Het is goed dat je je in zijn wereld verdiept om dingen te begrijpen, maar dat is in mijn ogen dan ook voldoende. Je bent niet meer de persoon die je was, want je verandert je complete levenswijze.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 11:59

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 11:59

Ik heb een hoop ervaringen en meningen gelezen, dank aan ieder die de tijd heeft genomen met mij te schrijven.

Ik stop nu met reageren in dit topic.
Ik heb vertrouwen en geloof in de relatie en hoop dat het uiteindelijk beloont word en alles goed gaat komen.

Mochten er nou echt spannende vorderingen komen laat ik hier wel weten hoe het gelopen is.
Er zullen vast bokkers zijn die net als ik benieuwd zijn hoe dit af gaat lopen!

Bedankt allemaal voor de lieve en ondersteundende berichten en ik heb zeker iets aan jullie gehad!

**Geplaatst**: 14-09-16 12:03

Geplaatst: 14-09-16 12:03

Je geeft twee belangrijke zaken aan.

Punt 1: je vader was ook jeloers en daardoor ziet hij zijn gedrag als normaal. Dit gedrag merk je onbewust als kind en dit projecteer je op je partner als zijnde normaal. Elektra-complex is misschien een groot woord. Maar afgaand op je opmerking over je ex, je zoekt ze schijnbaar uit.

Punt 2: je geeft aan dat je veel hebt toegegeven in het begin waar je niet achter stond/staat. Dit heb je echter geaccepteerd. Je zit dus niet in die situatie omdat het van twee kanten komt. Hij heeft dus degelijk bepaalde macht en hij oefent dit ook uit.

Ik probeer je niet te kwetsen. Ik probeer je stof tot nadenken te geven, zoals iedereen hier

**Geplaatst**: 14-09-16 12:04

Geplaatst: 14-09-16 12:04

Envoler schreef:
Bedankt voor ieder die de tijd heeft genomen te reageren en ervaring uit te wisselen.

Ik heb zelf besloten mij te verdiepen in de Islam.
Ik lees de Koran, zoek informatie op internet en heb contact met een andere zuster, Nederlandse afkomst en voor 3 jaar terug bekeerd en kon daarom nu ook samen zijn met haar (nu) man.
Ik probeer mezelf ook te kleden als moslima. Ik loop nog niet in speciale jurken, maar heb wel een wijde lange jurk aangeschaft en lang zwarte vest/blouse voor over en broek heen (tevens ook van die allibabba broeken in de kast liggen)

Deze week ga ik voor het eerst een moskee bezoeken.
Ik probeer veel te leren. Verder eet ik halal, omdat dit anders onrein is.
Nu heeft hij natuurlijk met het geloof ook de regels van geen gemeenschap en niet kussen, maar dit gebeurd dus wel tussen ons. Al probeer ik daar zelf nu een grens te trekken (hoe moeilijk ook) omdat ik het zelf erg serieus neem en als ik het doe, het goed wil doen.

Hoi Wat jij nu doet heb ik ook ooit gedaan. Alleen niet met een moslim, maar christen
Hij was een zoals men in de volksmond noemt zwarte kousen kerkganger, En zijn ouders zeer strict in het naleven van. en vn, bedoel ik niet mee de bijbel, maar de kerk. Alles werd gedaan zoals de kerk voorschreef. Geen t.v. rok aan, hoed op, bedekte kleding voor vrouwen. niet samen wonen, geen gemeenschap voor het huwelijk...

Tja ik als persoon opgegroeid in een wereldje waar men niet geloofde, gescheiden ouders, alles al wel eens gedaan had wat niet mocht, broeken dragend....

Ik ben mij aan gaan passen, voor hem.. Ik begon de bijbel te lezen, ik begon met rokken te dragen, ik kocht een hoed en ging mee naar de kerk. Ik ging op gesprek bij de Dominee.. ik ging op belijdenis chatechisatie, ik ben gedoopt....

En tot op de dag van vandaag wordt ik nog niet volledig geaccepteerd.
We zijn 14 jaar geleden getrouwd, 2 jaar ben ik in die kerk geweest nog na het huwelijk, ik werd gillend gek (niet vanwege het geloof, niet vanwege de kerkgang)
We hebben in goed overleg amen een ander kerkverband opgezocht, dit is mij zeer kwalijk genomen door ouders... Nu nog vind ik het lastig om een broek te dragen wetende dat zijn familie het ziet.

Maar ik hield het dus niet vol, om mij te gedragen zoals HUN dat wilde, omdat ik in wezen dit niet was.
Nu nog houd ik rekening met hun, dat betekent dat ik naar hun toe op visite, of als ik weet dat ze hier komen, nooit een broek aan, mijn dochter idem. Maar ik ben mij weer meer en meer mijn eigen indentiteit gaan aanmeten, nooit meer helemaal als vroeger, ben natuurlijk wel verandert, en ik geloof ook echt wel in God, maar niet zoals hun.

Wat ik eigenlijk zeggen wil.. kijk uit, met je helemaal aan te passen. er kan een moment komen dat je je eigen afvraagt waarom doe ik dit. en kun je dan nog terug? accepteert hij dat? kun je dan in overleg gaan om het terug te draaien? Alleen als je dat zeker weet, kun je daarin verder...

Succes

Ik voel me er goed bij, wil met deze man samen zijn en geloof wel dat ik door de islam een stukje van mezelf terug vind. Ik voel me prettiger met mijn gedrag en kleding en merk wel dat ik meer besef krijg van eigenwaarde, omdat ik nu ook begrijp hoe alles bij hun zit en werkt.

Dik gedrukt is van Wendy en bram mij dus sorry

**Geplaatst**: 14-09-16 12:08

Geplaatst: 14-09-16 12:08

Envoler schreef:
Kymalin
Bedankt voor het delen van je ervaring!
Leuk om ook positieve verhalen te horen.

Ik hoop wel dat je mijn onderliggende boodschap eruit hebt gehaald, namelijk dat als 2 mensen echt verliefd op elkaar zijn dat ze elkaar respecteren om wat ze zijn, zonder zich aan te passen aan de ander. Je bent goed zoals je bent. En dat ook in de moslim cultuur ouders heus wel een niet moslim of buitenlander accepteren als zij zich realiseren dat hun kind er echt 100% voor gaat.

**Geplaatst**: 14-09-16 12:16

Geplaatst: 14-09-16 12:16

Envoler schreef:
Ik heb een hoop ervaringen en meningen gelezen, dank aan ieder die de tijd heeft genomen met mij te schrijven.

Ik stop nu met reageren in dit topic.
Ik heb vertrouwen en geloof in de relatie en hoop dat het uiteindelijk beloont word en alles goed gaat komen.

Mochten er nou echt spannende vorderingen komen laat ik hier wel weten hoe het gelopen is.
Er zullen vast bokkers zijn die net als ik benieuwd zijn hoe dit af gaat lopen!

Bedankt allemaal voor de lieve en ondersteundende berichten en ik heb zeker iets aan jullie gehad!

Veel geluk TS, ik hoop dat het allemaal gaat zoals je hoopt.

**Geplaatst**: 14-09-16 12:16

Geplaatst: 14-09-16 12:16

Dat TS, gewoon stof tot nadenken. En als jij daar heel gelukkig en trots op kunt antwoorden dan wens ik je veel succes in je relatie. Alleen 1 ding: je hebt nu eenmaal geen keuze. Zo lang hij het niet vertelt blijft jij een veilige Hollands avontuurtje waar hij een fijne tijd mee heeft. Het is maar hoe lang jij dit wil zijn, je kan zo gerust nog 15 jaar doordoen. Als je meer wil zijn, moet hij praten en als zijn ouders het niet accepteren moet hij kiezen. Dat is nu eenmaal zo. Het is maar in welke situatie jij het prettigste voelt, nu zonder problemen maar met nul toekomst, of straks met risicio dat jullie een volwaardig koppel worden of juist uit elkaar getrokken worden.

Ik wil je alleen nog maar even meegeven, ik heb zelfs iets soortgelijks gehad (van bekering wel geen sprake), en ik legde mezelf ook voor dat alles wat ik deed uit liefde was. Dat ik degene was die moest leren van mijn fouten. En nee, mijn ex heeft mij nooit letterlijk iets verboden. Maar hij was machtig goed in mij manipuleren en een schuldgevoel aanpraten, dat ik het vanzelfsprekend en een goed idee vond allemaal. Alles wat ik heb gelaten en kwijt ben geraakt door hem, waaronder een hoop vrienden, daar heb ik nu reuzespijt van. Achteraf, toen ik niet meer blind van liefde was.
Destijds moest je het mij niet zeggen hoor. Wat wist de buitenwereld er vanaf? Zij konden ons toch niet altijd volgen zij wisten niet hoe lief hij wel niet voor mij was en hoeveel hij wel niet van mij hield! Als iemand commentaar had dan dacht ik alleen maar wacht maar, ik zal het tegendeel bewijzen. Maakte me alleen maar vastberadenar om te tonen dat het echt wel goed zat.

Iig jij bent niet de eerste in deze situatie en zeker niet de laatste. Je weet waar je voor komt te staan, en als jij oprecht denkt dat je gelukkig wordt ermee dan wens ik je ook geen fijne relatie toe. Uiteindelijk draait het daar om, jij moet je gelukkig voelen, en als jouw hart vreugdesprongen zou maken als jij 20 jaar aan een ketting in een burka in de kelder wordt opgesloten (bij wijze van hé, ik weet nu ook wel dat hij je dit niet gaat aandoen

) , dan moet je voor dat leven kiezen.

**Geplaatst**: 14-09-16 12:22

Geplaatst: 14-09-16 12:22

Als eerste wil ik zeggen succes ts en hoop dat wel echt goed gaat komen.

Ik woon zelf in een redelijk turks dorp. Maar niemand is hier zo erg dat als hoe jij zegt dat je vriend is..
hier kan het gewoon normaal dat een turkse jongen met een nederlandse vrouw( deze hebben een relatie) + een hele goede vriendin van haar samen wonen. De hele gemeenschap doet daar niet moeilijk over.

Ook zeggen ze dat de mensen die later naar de moslim gaan geloven door slaan hier in dan worden ze echt extreem hier in. En dat zeggen de moslims( die zelf elk gebed gaan) zelf dat deze mensen zo erg doorslaan dat het niet normaal meer is.

ook vind ik het eng dat je zegt dat als de relatie over zou zijn je helemaal doorslaat in je hoofd. Krijg ik echt de kriebels van en weet niet waarom maar doet mij denken aan een gevalletje ISIS. Waarom? Omdat deze mensen dan juist zulke meisjes/vrouwen weten te vinden voor hun doeleinde.

Ik heb ook echt alles gelezen van begin tot eind maar krijg er echt de kriebels van over hoe jullie relatie op dit moment er uit ziet.

Maar ondanks alles hoop ik dat bijna iedereen het hier verkeerd heeft en dat je toch nog gelukkig kunt gaan worden met deze man en dat de liefde alles mag overwinnen.

**Geplaatst**: 14-09-16 12:26

Geplaatst: 14-09-16 12:26

Ik ken alleen ervaringen uit tweede hand, maar ik vond je topictitel erg tekenend....

Je zegt dat jij tussen twee werelden zit, maar ik denk je vriend nog veel meer. En waar jij het lef hebt om je leven anders in te richten heeft hij nog weinig ballen gehad om zich staande te houden in de twee culturen.

Wees sterk en blijf sterk! En zet hem nu aan de keuzes, hij heeft er genoeg te maken inmiddels.

**Geplaatst**: 14-09-16 12:29

Re: Leven tussen twee werelden

Geplaatst: 14-09-16 12:29

Is het trouwens misschien niet een idee om tegen je vriend te zeggen dat hoe langer hij wacht met het tegen zijn ouders te zeggen dat hij ze misschien ook wel eens heel erg pijn kan doen door dit al een jaar verborgen voor ze te houden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 12:30

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 12:30

Wauw Ashley,
ISIS erbij halen wringt echt mijn schoen.
Die gooien het wel op het geloof maar die zieke figuren hebben niks met de islam te maken.
Dat is hetzelfde as christenen aankijken wanneer een pastoor kinderen misbruikt.

Om vooroordelen te hebben over extremisten enz en hun gedrag.
Lees zelf de Koran of verdiep je verder in de islam, dan zul je lezen dat dit allen niet goedgekeurd word!

Er staat letterlijk in de Koran dat joden, christen ect ook beloont worden! De islam is niks slechts, er zijn alleen heel hoop zieke geesten die misbruik maken van het geloof waardoor alle moslims tegenwoordig door groten deel van de westerse bevolking over een kan word geschoren!

Ik weet heel goed waar ik mee bezig ben en waar ik achter sta. En of ik voor Allah kies is mijn eigen goed recht en of ik uiteindelijk in een boerka loop of zonder hoofddoek is ook zeker niet van belang voor een ander.
Vooropstellen dat ik geen extremist ben en me zwaar beledig voel dat ik al zo genoemd word.

Om nog even terug te komen op 'doordraaien bij de gedachte'. Daar bedoel ik mee dat ik ontzettend verdrietig word bij het idee dat wij misschien uit elkaar gaan, omdat ik mijn leven met hem wil delen. Ik doel helemaal niet op andere gekke dingen

**Geplaatst**: 14-09-16 12:31

Geplaatst: 14-09-16 12:31

Ashleytjuhh schreef:
Als eerste wil ik zeggen succes ts en hoop dat wel echt goed gaat komen.

Ik woon zelf in een redelijk turks dorp. Maar niemand is hier zo erg dat als hoe jij zegt dat je vriend is..
hier kan het gewoon normaal dat een turkse jongen met een nederlandse vrouw( deze hebben een relatie) + een hele goede vriendin van haar samen wonen. De hele gemeenschap doet daar niet moeilijk over.

Ook zeggen ze dat de mensen die later naar de moslim gaan geloven door slaan hier in dan worden ze echt extreem hier in. En dat zeggen de moslims( die zelf elk gebed gaan) zelf dat deze mensen zo erg doorslaan dat het niet normaal meer is.

ook vind ik het eng dat je zegt dat als de relatie over zou zijn je helemaal doorslaat in je hoofd. Krijg ik echt de kriebels van en weet niet waarom maar doet mij denken aan een gevalletje ISIS. Waarom? Omdat deze mensen dan juist zulke meisjes/vrouwen weten te vinden voor hun doeleinde.

Ik heb ook echt alles gelezen van begin tot eind maar krijg er echt de kriebels van over hoe jullie relatie op dit moment er uit ziet.

Maar ondanks alles hoop ik dat bijna iedereen het hier verkeerd heeft en dat je toch nog gelukkig kunt gaan worden met deze man en dat de liefde alles mag overwinnen.

Turkse moslims zijn in de verste verte niet te vergelijken met Iraakse moslims. Om te beginnen is Turkije geen Arabisch land en Irak wel. Daar heb je te maken met een compleet andere cultuur.

Ook iemand in dit topic had het over Turkije aan de grens van Iran... Ook Iran is geen Arabisch land en daardoor heel anders dan Irak.

Iraakse moslims zijn gelovig maar hun cultuur gaat nog veel verder dan het geloof. Ik weer niet in hoeverre ze hier verwesterd zijn of dat willen maar die cultuur is nauwelijks verenigbaar met de onze. Zelfs al word je in jouw ogen moslima, dan nog ben je het niet omdat je geen geboren moslima bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 12:32

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 12:32

Kelly_ann schreef:
Ik ken alleen ervaringen uit tweede hand, maar ik vond je topictitel erg tekenend....

Je zegt dat jij tussen twee werelden zit, maar ik denk je vriend nog veel meer. En waar jij het lef hebt om je leven anders in te richten heeft hij nog weinig ballen gehad om zich staande te houden in de twee culturen.

Wees sterk en blijf sterk! En zet hem nu aan de keuzes, hij heeft er genoeg te maken inmiddels.

Dankjewel voor je bericht.
Hier heb je absoluut gelijk in.

**Geplaatst**: 14-09-16 12:38

Re: Leven tussen twee werelden

Geplaatst: 14-09-16 12:38

Jeetje mina mensen, sommige reacties slaan wel erg door zeg, alleen maar omdat het met de islam te maken heeft. Laat je in godsnaam niet zo bang maken!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 12:38

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 12:38

wendyenbram schreef:
Envoler schreef:
Bedankt voor ieder die de tijd heeft genomen te reageren en ervaring uit te wisselen.

Ik heb zelf besloten mij te verdiepen in de Islam.
Ik lees de Koran, zoek informatie op internet en heb contact met een andere zuster, Nederlandse afkomst en voor 3 jaar terug bekeerd en kon daarom nu ook samen zijn met haar (nu) man.
Ik probeer mezelf ook te kleden als moslima. Ik loop nog niet in speciale jurken, maar heb wel een wijde lange jurk aangeschaft en lang zwarte vest/blouse voor over en broek heen (tevens ook van die allibabba broeken in de kast liggen)

Deze week ga ik voor het eerst een moskee bezoeken.
Ik probeer veel te leren. Verder eet ik halal, omdat dit anders onrein is.
Nu heeft hij natuurlijk met het geloof ook de regels van geen gemeenschap en niet kussen, maar dit gebeurd dus wel tussen ons. Al probeer ik daar zelf nu een grens te trekken (hoe moeilijk ook) omdat ik het zelf erg serieus neem en als ik het doe, het goed wil doen.

Hoi Wat jij nu doet heb ik ook ooit gedaan. Alleen niet met een moslim, maar christen
Hij was een zoals men in de volksmond noemt zwarte kousen kerkganger, En zijn ouders zeer strict in het naleven van. en vn, bedoel ik niet mee de bijbel, maar de kerk. Alles werd gedaan zoals de kerk voorschreef. Geen t.v. rok aan, hoed op, bedekte kleding voor vrouwen. niet samen wonen, geen gemeenschap voor het huwelijk...

Tja ik als persoon opgegroeid in een wereldje waar men niet geloofde, gescheiden ouders, alles al wel eens gedaan had wat niet mocht, broeken dragend....

Ik ben mij aan gaan passen, voor hem.. Ik begon de bijbel te lezen, ik begon met rokken te dragen, ik kocht een hoed en ging mee naar de kerk. Ik ging op gesprek bij de Dominee.. ik ging op belijdenis chatechisatie, ik ben gedoopt....

En tot op de dag van vandaag wordt ik nog niet volledig geaccepteerd.
We zijn 14 jaar geleden getrouwd, 2 jaar ben ik in die kerk geweest nog na het huwelijk, ik werd gillend gek (niet vanwege het geloof, niet vanwege de kerkgang)
We hebben in goed overleg amen een ander kerkverband opgezocht, dit is mij zeer kwalijk genomen door ouders... Nu nog vind ik het lastig om een broek te dragen wetende dat zijn familie het ziet.

Maar ik hield het dus niet vol, om mij te gedragen zoals HUN dat wilde, omdat ik in wezen dit niet was.
Nu nog houd ik rekening met hun, dat betekent dat ik naar hun toe op visite, of als ik weet dat ze hier komen, nooit een broek aan, mijn dochter idem. Maar ik ben mij weer meer en meer mijn eigen indentiteit gaan aanmeten, nooit meer helemaal als vroeger, ben natuurlijk wel verandert, en ik geloof ook echt wel in God, maar niet zoals hun.

Wat ik eigenlijk zeggen wil.. kijk uit, met je helemaal aan te passen. er kan een moment komen dat je je eigen afvraagt waarom doe ik dit. en kun je dan nog terug? accepteert hij dat? kun je dan in overleg gaan om het terug te draaien? Alleen als je dat zeker weet, kun je daarin verder...

Succes

Ik voel me er goed bij, wil met deze man samen zijn en geloof wel dat ik door de islam een stukje van mezelf terug vind. Ik voel me prettiger met mijn gedrag en kleding en merk wel dat ik meer besef krijg van eigenwaarde, omdat ik nu ook begrijp hoe alles bij hun zit en werkt.

Dik gedrukt is van Wendy en bram mij dus sorry

Bedankt voor het delen van je verhaal Wendy!
Ik heb hier veel aan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 12:40

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 12:40

Babeth schreef:
Jeetje mina mensen, sommige reacties slaan wel erg door zeg, alleen maar omdat het met de islam te maken heeft. Laat je in godsnaam niet zo bang maken!

Fijn dat er iemand is die dit hetzelfde ziet als ik.
de islam is echt wel iets heel moois als je de JUISTE informatie hebt.

**Geplaatst**: 14-09-16 12:43

Re: Leven tussen twee werelden

Geplaatst: 14-09-16 12:43

Ik heb helemaal niks met godsdiensten ook al kom ik uit een zeer christelijke omgeving. Ik zou voor een man heus wel wat willen inlezen enz maar ik zou niet veel verder gaan en mn eigen identiteit verliezen. Ik denk dat jouw vriend ook is gevallen op een vlotte meid in spijkerbroek met onbedekte haren. Probeer daar ook aan te denken, godsdienst is niet slecht in welke vorm dan ook maar probeer wel jezelf te blijven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 12:49

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 12:49

MarjanB schreef:
Ik heb helemaal niks met godsdiensten ook al kom ik uit een zeer christelijke omgeving. Ik zou voor een man heus wel wat willen inlezen enz maar ik zou niet veel verder gaan en mn eigen identiteit verliezen. Ik denk dat jouw vriend ook is gevallen op een vlotte meid in spijkerbroek met onbedekte haren. Probeer daar ook aan te denken, godsdienst is niet slecht in welke vorm dan ook maar probeer wel jezelf te blijven.

Absoluut, en over mijn veranderingen praten we veel. Hij helpt mij zelfs met kleding. Ik draag ook gewoon broeken hoor alleen ik ben bedekter en loop er niet meer bij als Pamela Anderson, als je snapt wat ik bedoel. Hij helpt mij met lezingen en geeft overal zijn eerlijke mening in. Van hem hoef ik mij niet in zijn geloof te storten, maar als ik dat wel doe steunt hij mij en hij vind het belangrijk dat ik dit allemaal met hem bespreek omdat hij ook wil dat ik de juiste informatie krijg. Zo wijst hij mij ook op moskeeën waar ik beter niet heen kan gaan en geeft mij contact personen die mij verder kunnen helpen in mijn zoektocht binnen de islam.
Ik ben nog steeds dat Hollandse meisje maar wel diegene die een toekomst wil opbouwen met een moslim man en daardoor nieuwsgierig is geworden.
Door kleine dingen is mijn interesse groter geworden.
Ondanks dat ik er serieus mee ben weet ik wel dat ik niet van het extreme zal zijn. Ik zie mezelf (eerlijk) niet 5 maal daags richting mekka bidden en na elk toilet bezoek een kleine wassing doen. Dit doet mijn vriend trouwens ook niet. Wel zijn er een hoop dingen die ik wel wil toepassen omdat ik daar achter sta.

**Geplaatst**: 14-09-16 13:08

Geplaatst: 14-09-16 13:08

Babeth schreef:
Jeetje mina mensen, sommige reacties slaan wel erg door zeg, alleen maar omdat het met de islam te maken heeft. Laat je in godsnaam niet zo bang maken!

Islam is niks mis mee... Iraakse/Arabische cultuur wel. Daar past een westerse meid niet in.