Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Echter ben ik 18, dus ik stel het nog 10 jaar uit. 

Nooit gedacht dat ik dat zou mee maken, gezien ik zo anti-kids ben al heel mijn leven, maar sinds ik 23 ben geworden is het opeens *boenk* en mijn biologische klok is wakker geworden. Wtf!
Klinkt eigenlijk wel positief.. alleen vriendlief is absoluut anti-kids. En ik was dat ook toen we een relatie begonnen. Toen kwam dat goed uit.... Soms zeg ik dat wel eens subtiel (maar zo goed als mannen subtiele taal begrijpen haha fail
) dat ik misschien ooit toch een beebje wil, maar denk niet dat het doordringt. En dan soms doet hij dan nog eens zo'n uitspraak als we kinderen zien "bah al een geluk dat we nooit in die blijterij moeten zitten". Of iets in die stijl.. En los daarvan, zelfs al moesten we kinderen hebben, denk dat ik er alles op durf te verwedden dat ik de enige ga zijn die de opvoeding van het kind op zich gaat mogen nemen en al de pampers moet verversen en elke nacht mag opstaan etc... Niet dat hij niet zou willen helpen, maar denk dat hij gewoon te veel zorgen om zijn hoofd heeft met zichzelf dat daar echt geen kids bij kunnen. En zo wil ik er ook niet aan beginnen..
Cemlys schreef:Herkenbaar, ik ben er eigenlijk al even aan toe, maar de situatie was nooit perfect, huurhuis, vriend geen vaste baan/geen baan, ik geen vaste baan,... Ondertussen heb ik wel een vaste baan en mn vriend in elk geval een baan. Maar ik werk 40u, geen 9-5 Job, voor een klein deeltje nog zelfstandig ernaast. Maar ik wil het zo graag. Vriendinnen, collega s overal zie ik baby's. Ik ben 32 dus ik wil ook geen jaren meer wachten, maar moet toegeven dat ik ook twijfel of ik er nog meer bij kan hebben, minder werken zit er voorlopig niet in denk ik.
fleurtjeuh schreef:Ik wil zo graag dit kindje houden..
fleurtjeuh schreef:Dat ze me steunt, wat ik ook kies, en dat ik moet komen praten.
Ze had me een appje gestuurd
