Jesjepaarden schreef:Yamcha schreef:Dan zal er niets veranderen.
Een van de 2 moet de eerste stap zetten, je moet niet gaan wachten op de ander........
Buiten dat heeft jouw moeder al een flinke stap gezet, excuses aanbieden is niet niks, hoor. Ik ben iig wel blij dat je toegeeft dat er een deel hij jezelf ligt. Een ander kun je niet veranderen, jóuw deel kun je wel veranderen...... zet hem op meid, je kan het!!!
Maar het gaat iedere keer zo. Dan zegt ze dat ze verandert is, ik probeer het weer. En iedere keer gaat het fout. Dus iedere keer krijg je een figuurlijk klap in je gezicht. En iedere keer moet je weer proberen om op te staan en door te gaan. DUs ik hoop dat je het ook snap van mijn kant.
Natuurlijk begrijp ik jouw kant ook, maar besef wel dat het voor je moeder misschien wel precies hetzelfde voelt.
Misschien eens een goed gesprek met haar?
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het héél rot voor je dat dit allemaal zo is gegaan en ik vind ook zeker dat je moeder veel foute dingen heeft gedaan..
), waar je normaal mee kan praten.
Ben het helemaal met je eens Myukkii. Duidelijk bericht.