Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-02-11 15:35

Geplaatst: 22-02-11 15:35

Mijn eigen vriendin heeft zich op deze manier van haar leven beroofd.
Ze had daarvoor al een poging met pillen gedaan, die was mislukt.
Wat ik heb begrepen is zij niet voor de trein gesprongen, maar tussen de wielen.
Het was donker dus de machinist had niks gemerkt, een wandelaar vond haar of eigenlijk de hond.
Ik heb het precieze verhaal nooit willen weten, het is al erg zat zo.

**Geplaatst**: 22-02-11 16:14

Geplaatst: 22-02-11 16:14

Lalidan schreef:
Al die HTK middeltjes hebben vaak slechts een kleine kans van slagen. Gelukkig is er nog zoiets als de NVVE, die mensen dus inderdaad met raad bijstaat. Maar dan nog moet je over geld en goed vervoer beschikken om aan de benodigde middelen te komen. Lang niet iedereen, en zeker de meeste psychiatrische patienten niet, hebben dat. En dus blijven er nog twee mogelijkheden over die een gedegen kans van slagen hebben: Van een flat springen of voor de trein. Waarvan de eerste ook niet erg goede kansen bied: mijn vader sprong van vijf hoog en overleefde het in eerste instantie nog. Hij is nog geopereerd en alles. Godzijdank is hij uiteindelijk wel overleden.

Daarnaast, de meeste mensen die zelfmoord plegen, zijn veelal psychiatrische patienten of mensen die zoveel klappen van het leven gehad hebben dat ze niet meer verder kunnen. Geen mensen met fysieke ziekten. Voor dat laatste is, in een enkel geval en met zeer veel pijn en moeite, euthanasie mogelijk. Voor de eerste groep mensen niet, want hun lijden schijnt niet ondraaglijk en uitzichtloos te zijn.

Maar zelfs als je dat allemaal buiten beschouwing laat: Mijn leven is van mij en van niemand anders. Moord is bij de wet verboden, omdat iemand anders dan over mijn leven beschikt. Waarom mag ik dan niet zelf over mijn leven beschikken? De keuze is aan mij, en op welke gronden en redenen ik die wil maken, gaat eigenlijk niemand iets aan.

Jaa ik weet het, en daarom blijft de trein natuurlijk veel gebruikt voor dit doeleind. Aan de ene kant is het verschrikkelijk sneu dat je psychiatrisch patiënt niet mag kiezen om nu op een menswaardige manier een eind te maken aan het leven. Maar aan de andere kant denk ik dat er dan ook mensen 'gaan' die het anders misschien niet hadden gedaan. Ik vind dit een heel moeilijk iets. Ik ben het verder echt geheel met je eens.

**Geplaatst**: 22-02-11 16:22

Re: Aanrijding met de trein (zelfdoding)

Geplaatst: 22-02-11 16:22

Ik ben het met de meeste mensen eens, ik vind het erg egoïstisch. Door zo'n actie kunnen onschuldige mensen de grootste trauma's oplopen, denk bijv. aan de machinist! Dat blijft zo iemand zijn hele leven achtervolgen!

Er zijn genoeg andere manieren om jezelf van kant te maken, zelfs met een injectiespuit met een beetje lucht kun je jezelf wel om zeep helpen! Betrek daar dan geen andere mensen bij! Dat vind ik het meest egoïstische wat je kunt doen!

**Geplaatst**: 22-02-11 16:55

Geplaatst: 22-02-11 16:55

iloveyah87 schreef:
Was dat in Purmerend viva? ZO ja, dat was een ongeluk...

nee in rhenen..

**Geplaatst**: 22-02-11 17:38

Geplaatst: 22-02-11 17:38

duodenum schreef:
Ik ben het met de meeste mensen eens, ik vind het erg egoïstisch. Door zo'n actie kunnen onschuldige mensen de grootste trauma's oplopen, denk bijv. aan de machinist! Dat blijft zo iemand zijn hele leven achtervolgen!

Er zijn genoeg andere manieren om jezelf van kant te maken, zelfs met een injectiespuit met een beetje lucht kun je jezelf wel om zeep helpen! Betrek daar dan geen andere mensen bij! Dat vind ik het meest egoïstische wat je kunt doen!

Ik ben het voor een gedeelte met jullie eens en ook weer niet.
Bij deze mensen geld geen egoisme, daarvoor zijn ze te ver weg.
Deze mensen hebben pijn op een geestelijke manier, zoiets doe je amper met je volle verstand.
Het heeft niks meer met gevoel te maken en ook niet met denken aan anderen.
Denk zelf maar eens na, zou jij dit nu doen als je het even niet ziet zitten, nee toch.
Ik denk dat er te makkelijk geoordeelt word met het argument egoisme.
En het is vreselijk voor de mensen die dit meemaken of zo iemand vinden, dat zal ik niet ontkennen.
Maar egoisme is te makkelijk gedacht!!!

**Geplaatst**: 22-02-11 17:41

Re: Aanrijding met de trein (zelfdoding)

Geplaatst: 22-02-11 17:41

IK hoop dat TS er inmiddels een beetje overheen is, dit topic is al dik 1 1/2 jaar oud n.l!

**Geplaatst**: 22-02-11 17:45

Re: Aanrijding met de trein (zelfdoding)

Geplaatst: 22-02-11 17:45

oei dat had ik niet gezien!!!

**Geplaatst**: 22-02-11 17:56

Geplaatst: 22-02-11 17:56

Gohya: Dat is net zoiets raars!
Hier in Groningen/Drenthe zitten ook bijna alle psychiatrische ziekenhuizen langs het spoor.
Dat is toch belachelijk.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 10-09-18 19:35, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Prive-situatie verwijderd

**Geplaatst**: 22-02-11 18:15

Geplaatst: 22-02-11 18:15

KoudbloedKim...........wat erg voor je,dat je zo diep gegaan bent!
en wat knap dat je het nu weer anders kunt bekijken

**Geplaatst**: 22-02-11 18:26

Geplaatst: 22-02-11 18:26

En dat is precies zoals het gaat.. dieper dan dat kun je niet gaan.
Slechter dan dat kun je je niet voelen.
Aan de ene kant ben ik het met de meeste mensen eens dat het egoïstisch is, maar aan de andere kant hebben mensen die voor de trein springen wel heel erg veel lef, want het is doodeng.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 10-09-18 19:37, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Prive-situatie verwijderd

**Geplaatst**: 22-02-11 18:30

Geplaatst: 22-02-11 18:30

VivaLaVida schreef:
ik heb heb afgelopen woensdag meegemaakt.. Ik reed langs een druk kruispunt en had de politie enz er al heen zien gaan. Daar stond de trein, een lijkwagen en er werd een kist gereden. Mensen in een wit pak met blauwe zakken die langs het spoor liepen te zoeken naar lichaamsdelen.... Bah. Het was overdag, veel kinderen hebben het gezien. Had er echt een naar gevoel van.

Bah klopt ja... heb 't (gelukkig) net niet zien gebeuren zeg maar.
Was er toch wel goed stil van.

**Geplaatst**: 22-02-11 18:31

Geplaatst: 22-02-11 18:31

Bah wat moet dat vreselijk zijn geweest..

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 10-09-18 19:39, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Persoonlijke vraag verwijderd

**Geplaatst**: 22-02-11 18:38

Geplaatst: 22-02-11 18:38

Sommige zitten zo diep dat ze niet meer beseffen dat er wel degelijk mensen om ze geven en dat ze echt wel mensen pijn doen met hun zelfmoord.

Een oude vriendin van mij had een vader die al heel lang depressief was.. Hij heeft zich uiteindelijk opgehangen in het bos.
2 kinderen, een hond en een vrouw liet hij achter.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 10-09-18 19:40, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Persoonlijke reactie verwijderd

**Geplaatst**: 22-02-11 18:43

Geplaatst: 22-02-11 18:43

Ik kan me inderdaad de machteloosheid van de mensen die achterblijven voorstellen, maar als je 0% voor jezelf leeft en 100% procent voor een ander, is doorgaan met leven heel erg zwaar.
Dan wordt er vaak gezegd;"Wat egoïstisch dat hij dat heeft gedaan!" Terwijl ik het juist zo egoïstisch vind dat iemand door moet leven met die helse pijn, omdat een ander iemand niet kwijt kan.
Wat ik zelf weleens zeg;"De een vind het net zo erg om te leven, zoals de ander het zo eng vindt om te sterven."
Beetje rare vergelijking, maar zo werkt het wel bij mensen die de bodem hebben geraakt.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 10-09-18 19:42, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Tekst op verzoek aangepast

**Geplaatst**: 22-02-11 18:48

Re: Aanrijding met de trein (zelfdoding)

Geplaatst: 22-02-11 18:48

Kan me best voorstellen dat mensen zoiets denken, het leven moet wel leuk blijven.

Ik vraag me soms alleen af wat er allemaal gebeurd is vooraf wanneer iemand daar op zo'n spoor zat. Wat deed de emmer overlopen? Wat gebeurde er waardoor hij/zij niet meer wilde leven?

**Geplaatst**: 22-02-11 18:51

Geplaatst: 22-02-11 18:51

Ik denk dat het grootste deel van die mensen het je nog zouden willen vertellen ook, als je het ze zou vragen.
In de hoop om begrepen te worden..
Het is zo moeilijk om een ander te laten voelen wat jij voelt en het is ook gewoon een pijn die nergens mee valt te vergelijken.
Je bent dan letterlijk levensmoe.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 10-09-18 19:43, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Tekst op verzoek aangepast

**Geplaatst**: 22-02-11 18:57

Re: Aanrijding met de trein (zelfdoding)

Geplaatst: 22-02-11 18:57

Ik volg een opleiding waar je dus daar degelijk mee bezig bent, je moet je kunnen inleven.
Ikzelf als persoon kan dat heel goed, vandaar mijn interesse.

Afgelopen week is er op mijn stage een kindje overleden, 6 jaar.. Bleek een aangeboren darmafwijking te hebben waar niemand vanaf wist.

Ik vind dat best moeilijk, de één wilt dood en de ander gaat dood terwijl hij nog een heel leven voor zich heeft.

**Geplaatst**: 22-02-11 19:00

Re: Aanrijding met de trein (zelfdoding)

Geplaatst: 22-02-11 19:00

Ik snap dat heel goed.

Het leven wordt je gegeven en als het te vroeg weer van iemand wordt afgenomen, bijv. door een ongeluk of ziekte, kan ik me heel goed voorstellen dat mensen kwaad zijn op iemand die het 'zomaar' weg gooit.
Wat zou het fijn zijn om aan iemand je leven te schenken, maar dat kan helaas niet.

**Geplaatst**: 22-02-11 19:02

Geplaatst: 22-02-11 19:02

Wat super Kim, dat je dit met ons wil delen. In mijn ogen is er veel te weinig begrip voor zelfmoord, word er teveel gekeken naar degenen die achterblijven. Maar zoals je zegt, je kan niet voor een ander leven, hoeveel ze ook van je houden.....
Als ik mensen hoor zeggen dat zelfmoord egoïstisch is, is mijn antwoord vaak: Iemand dwingen tot leven omdat jij niet zonder hem kan, is zeker niet egoïstisch?
Als je van iemand houd, en diegene wenst niks liever dan de dood, wie zou ik dan zijn om hem of haar tegen te houden? Helaas heeft mijn moeder kort geleden in die exacte situatie gezeten. Mijn stiefvader leefde alleen nog voor haar, al lang niet meer voor zichzelf, en zij heeft tegen hem gezegd dat hij mocht gaan. Het grote verdriet zat hem vooral in het feit dat iemand zo ver kan komen, en in het feit dat ze niet bij hem kon blijven tot het eind. En natuurlijk mist ze hem, maar er is ook een einde aan zijn lijden gekomen.

Nou ja, het mag inmiddels duidelijk zijn: leven met iemand met een doodswens is mij niet vreemd, en hoewel ik nooit zoals KoudbloedKim bij het spoor heb gestaan, ben ook ik er ooit vlakbij geweest. Een minder hard oordeel over mensen die het daadwerkelijk doen zou fijn zijn, maar voor de meeste mensen is het te veel een "ver van mij bed show" om het echt te kunnen begrijpen......

Overigens, niemand gooit zijn leven 'zomaar' weg. Iemand die dit doet, is net zo terminaal ziek als iemand die aan kanker overlijdt. En dat is iets wat ook vaak gemist word. Voor wat betreft mijn stiefvader: Alle therpaueten en behandelende artsen zeggen allemaal hetzelfde: Hij was niet te redden. Dit was de uitkomst van zijn ziekte. Net zo goed als het de uitkomst van kanker kan zijn.

**Geplaatst**: 22-02-11 19:04

Geplaatst: 22-02-11 19:04

KoudbloedKim schreef:
Hier in Groningen/Drenthe zitten ook bijna alle psychiatrische ziekenhuizen langs het spoor.
Dat is toch belachelijk.

Belachelijk ja, vooral omdat het met name uit financieel oogpunt is dat die instellingen vooral daar staan. Is namelijk goedkope grond (ivm overlast van de trein enzo) en vroeger was er niet veel geld beschikbaar voor de GGZ (en er gaat weer bezuinigd worden, hiep hoi)

**Geplaatst**: 22-02-11 19:06

Geplaatst: 22-02-11 19:06

veraA schreef:
$:\$

Zat vanmiddag in de intercity, zaten net tussen Almelo en Deventer en toen sprong er dus iemand voor. De stoptrein die ons tegemoed kwam op het spoor naast ons, is er vervolgens ook nog overheen gereden $:\$
We hebben uiteindelijk 2u stilgestaan en zijn toen in een slakkentempo naar Deventer gereden, waar de trein meteen werd opgeheven.

Had er natuurlijk wel vaak van gehoord maar 't is toch wel heel erg schrikken als je het zelf meemaakt hoor..

Iemand die er ook al iets over heeft gehoord? Of enig idee wie het is? Ze riepen om dat het een man was, maar weet niet of dat echt zo is..

Laatst bijgewerkt door Danique07 op 22-02-11 19:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-02-11 19:10

Geplaatst: 22-02-11 19:10

Lalidan: Daar krijg ik kippevel van..
Ik wou dat er meer mensen waren die zo denken, maar ik snap ook waarom er zo weinig zijn.
Voor een ander leven kun je wel een tijdje volhouden, maar als er geen verbetering optreed, wordt dat steeds zwaarder en uiteindelijk kán je gewoon niet meer.

Het lijkt me voor diegene waar je voor leeft ook een zware druk om zoiets te weten.

Heino: Ja, dat is inderdaad niet normaal dat zoiets uit financieel oogpunt gebeurd..
Je kunt daar eigenlijk nergens anders meer aan denken..

Ik heb trouwens zelf wel iemand zelfmoord zien plegen.
Toen ik op het AOC in Groningen zat, ik was 16, liep ik richting het station om naar huis te gaan.
Ik liep over de Hereweg (een viaduct waar treinen onderdoor gaan) en ongeveer 200 meter voor me klom een vrouw op de reling en sprong.
Trauma heli was er binnen 5 minuten en ook ambulances, maar ze konden haar niet van het spoor halen.
Mijn moeder zei dat ze het overleeft heeft, maar ik denk dat ze dat zei om mij gerust te stellen, want ik heb haar zien liggen..
Ik denk nog steeds; als ik nou 5 minuutjes eerder weg was gegaan of iets sneller had gelopen, dan had ik haar nog tegen kunnen houden.

**Geplaatst**: 22-02-11 19:13

Geplaatst: 22-02-11 19:13

Bah weer zo'n verhaal. Ik ga al zo'n ruim 4 jaar met de trein elke dag en gelukkig nog nooit meegemaakt!

Mijn vader werkt bij de NS (hij gaat over de machinisten, is het dus zelf niet) en hij heeft het al zo vaak meegemaakt. Niet meer op 1 hand te tellen. Ik heb al zo veel verhalen gehoord over machinisten met trauma's of die na de zoveelste keer ''er genoeg van hebben'' en dus ontslag nemen. Het is zelf moeilijk geweest om machinisten te vinden die nog de trein op willen.
Het is echt al heel erg dat mensen alleen al denken aan zelfmoord maar ik vind het nog echt erger als het nog eens voor de trein gebeurd. Zoveel omstanders die er uiteindelijk bij zijn...

**Geplaatst**: 22-02-11 20:53

Geplaatst: 22-02-11 20:53

Lalidan schreef:
In mijn ogen is er veel te weinig begrip voor zelfmoord, word er teveel gekeken naar degenen die achterblijven. Maar zoals je zegt, je kan niet voor een ander leven, hoeveel ze ook van je houden.....
Als ik mensen hoor zeggen dat zelfmoord egoïstisch is, is mijn antwoord vaak: Iemand dwingen tot leven omdat jij niet zonder hem kan, is zeker niet egoïstisch?

Ik ben het hier totaal met je eens.

Iemand besluit niet zomaar even om uit het leven te stappen.
Zoals je zelf ook al zei is iemand die zó ziek (in zijn hoofd) is soms niet meer te redden en is diegene net zo terminaal ziek als bij bijv. kanker.

Lalidan schreef:
Als je van iemand houd, en diegene wenst niks liever dan de dood, wie zou ik dan zijn om hem of haar tegen te houden?

Als je echt van iemand houdt, snap ik heel erg goed dat je diegene niet wilt missen en er dus alles aan zal doen om er voor te zorgen dat diegene bij je blijft en er weer bovenop komt.
Echter: houden van is ook weten wanneer je moet loslaten.

Er zou veel meer begrip voor mensen moeten zijn die zó diep in de put zitten dat ze uit het leven stappen nog als enige optie zien.
De weg die daar naar toe is bewandeld zou aan het begin van die wandeling al opgemerkt moeten worden door de familie/vrienden.
Het erge vind ik dat er vaak 1 of 2 keer wordt gevraagd "hoe gaat het met je" en zeg je 2 keer dat je je k*t voelt dan ben je een zeur.....

Mensen zouden zich wat meer moeten verdiepen in mensen in plaats van de nieuwste gadgets....

**Geplaatst**: 22-02-11 20:55

Geplaatst: 22-02-11 20:55

Amen to that! $_/-\o_$