Moet ik hem even met rust laten?
Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
- eekhoornerik
-
- Berichten: 7264
- Geregistreerd: 14-01-04
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-08 19:55
Ik ben vrij moeilijk, met uitgaan kan ik flirten en bijdehant doen. Heb hem ontmoet in de kroeg (helaas mijn en zijn stamkroeg...wordt lastig als we het niet goed uitpraten!), en hij vond me meteen al leuk.
Rustig aan gedaan, zeker omdat ik heel erg terughoudend ben ivm negatieve ervaringen met mannen in het verleden (ja wie niet, maar ik heb dus nog ernstige bindings en verlatingsangst erbij en dat is geen kattepis moet ik je zeggen).
Dus we deden het rustig aan, konden goed met elkaar opschieten, lekker banketstaaf, qua niveau zitten we hetzelfde, hij heeft zijn dingen (varen en muziek) en ik (paarden en lezen). Heeft me voor mijn verjaardag, toen ik hem net een maandje kende, een boek cadeau gedaan van die belgische schrijver. Ik zat DWDD te kijken en dacht: dat boek moet ik hebben!
Hij zat DWDD te kijken en dacht: dat wordt het cadeautje voor J.!
Moet wel zeggen dat het in het hele begin wel veel makkelijker ging allemaal. Geen gedoe en gezeik, maar denk dat dat bij elk nieuwe verkering/relatie is. In het begin is het relaxed, leuk, geen beladen dingen.
En dan leer je elkaar steeds beter kennen en kunnen er irritaties ontstaan.
Maar goed, ik ben dus vrij moeilijk. Ben heel erg onzeker, kan heel zenuwachtig zijn (hij ziet het meteen aan me, ga met mijn ogen knipperen), kan door mijn onzekerheid superafstandelijk zijn en ben dan ook haast niet te benaderen. Het liefste wil ik dan gewoon dat hij mij aanhaalt, maar kan niet verwachten dat alles van zijn kant moet komen. En soms durf ik dan de 1e stap te zetten door even zijn been aan te raken. Maar door mijn onzekerheid vind ik dit dus heel eng.
Heb drama therapie gehad, en ik moest toen geblinddoekt de docente vertrouwen door een labyrinth. Heb lopen janken en janken. Ik durf mannen niet te vertrouwen. Durf het gewoon niet, word steeds weer gekwetst.
Nu ook, heb mijzelf bloot gegeven door naar hem toe te gaan, maar word gekwetst. Durf mijzelf daarom gewoon niet bloot te geven.
Heb hem in het begin gezegd dat ik het heel eng vind, en heb verteld over mijn bindings/verlatingsangst. En dat ik liever meteen ermee stop omdat het me zoveel spanning geeft.
Hij heeft toen gezegd dat ik er voor kan wegrennen, maar nu ook de kans heb om er iets mee te doen.
Maar ja dat was in het begin, toen we elkaar net kenden.
En nu is het cirkeltje weer rond, mijn verlatingsangst word weer bevestigd. Want heb mijzelf laten zien, heb laten zien dat ik om hem geef door naar hem toe te gaan en word vervolgens gekwetst.
- Anoniem
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 20:02
, vraag mij niet de datum. 
Leatits, zou het kunnen zijn dat hij het ook moeilijk vind met jouw en dat hij het even laat bezinken nu hij zich niet goed voelt en er geen energie in kan steken? Je moet ook even de andere kant zien en hem in gedachten een kus geven dat hij het met jouw uithoudt. Wij zijn nl allemaal op zijn tijd moeilijk tot heel moeilijk en dat is voor beide partners soms diep ademhalen.....
Ik kan mijn vent soms achter het behang plakken en dan krullen mijn tenen. Maar ik weet ook dat als ik erg moe ben, heel druk geweest en te weinig hulp van hem heb gehad, heel kattig kan zijn, echt heel ongeduldig naar kattig..., hij klapt dan dicht en gelukkig maar anders gingen de ruiten bol...
Nu pas na 13 jaar heb ik het gevoel dat ik hem beter ken dan dat hij zichzelf kent. Eindelijk heb ik hem zo ver dat hij een assertiviteitscursus gaat doen. bravo
dan kan hij eindelijk zich goed uitdrukken en dan hoop ik dat hij duidelijker wordt. Jij moet nog groeien en dat is iets wat je elke dag doet. Even stil staan bij jezelf en je zelf even van buitenaf bekijken, is heel leerzaam en soms dan zie je jezelf even door de ogen van een ander.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 02-12-08 20:34, in het totaal 1 keer bewerkt
- Martine123
-
- Berichten: 1663
- Geregistreerd: 06-11-07
- Woonplaats: Tilburg
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 20:04
- Anoniem
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 20:11
Vind trouwens een hoop vrouwen ook gemeen tegen hun kerels. Van allebei wat.
- Twiggy2008
- Berichten: 21350
- Geregistreerd: 03-10-06
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 20:33
. Kan ze vaak veel beter hebben dan sommige vrouwen. Ik vind het meestal heerlijke wezens
, maar goed, natuurlijk zijn er ook uitzonderingen, hoor. Ik ken ook enorme kl..tzakken.
En Martine, castreren??? Nee hoor, dan zou de wereld veel te saai zijn.
Laetitia, weet je wat ik denk? Dat je nu gewoon even bij jezelf moet blijven, niets moet laten horen, hem in zijn sop gaar moet laten koken. Tenzij hij contact zoekt, dan kun je wel iets doen. Stel dus dat je niets meer hoort en dat hij over een tijdje weer thuis is. Misschien is het dan goed om eens open en eerlijk met hem te gaan praten. Zou het kunnen dat jullie elkaar spiegelen? Dat jij je ook vager gaat gedragen, omdat hij dat ook doet? Doordat je elkaar niet kent ofzo?
Ik roep ook maar wat, hoor, maar ik zat zo eens te denken......
Als je eerlijk met hem gaat praten, is het wel handig als jij al precies voor ogen hebt wat je wilt. Bijvoorbeeld; als hij vaag blijft doen, dat je dan echt definitief afhaakt. Omdat jij meer waard bent.
En dan dat ook echt doen en hardop tegen hem zeggen. Maar stel nou dat je door zijn muurtje heen komt en hij dingen gaat zeggen, die jou nog eens kunnen verrassen. Dingen die goed kunnen maken, wat hij de afgelopen dagen gedaan heeft..... Ik denk dat jij meer van je afwachtende houding af moet. Wees duidelijk, wees eerlijk, zeg wat je wil zonder verwijtend over te komen. Gaat hij er niet in mee of is hij niet bereid tot compromissen of tot overleg, dan weet je genoeg. Hou dan de eer aan jezelf. Maar stel nou dat hij wel open zou staan, maar een flinke zet in de juiste richting nodig heeft?
Daarbij, als jij je verliefdheid geen kans geeft, dan ben ik bang dat je inderdaad onbewust verkeerde signalen toont. Ik vind je ook verliefd overkomen, anders zou je je niet zo druk maken. Liefde, verliefd zijn is jezelf kwetsbaar opstellen. Want de liefde is het fijnst als het van twee kanten komt. Garanties dat het eeuwig blijft duren zijn er niet en nou ja, je weet dat de meeste relaties uiteindelijk stranden..... Maar om het daarom maar uit de weg te gaan, is eeuwig zonde!!! Dan mis je zoveel mooie dingen in het leven....
Meis, gelukkig en ongelukkig zijn horen helaas bij elkaar. Ik denk zelfs dat het een niet zonder het ander kan. Heb je tijden van ongelukkigheid gekend in je leven, dan geniet je extra van de momenten dat je wel gelukkig bent. Leven is het ervaren van allerlei emoties. Anders leef je naar mijn idee niet.
Probeer een eigen identiteit te ontwikkelen waarin een relatie geen invulling wordt, maar een aanvulling. Je bent goed en ok, of je nou een man in je leven hebt of niet. En ondertussen ga je je best doen je eigen leven lekker op orde te krijgen met een leuke baan in een leuke omgeving met fijne collega's. En in je vrije tijd geniet je van de paarden, je vrienden en vriendinnen, je familie, je boeken, mooie muziek, uitgaan en noem maar op...... Jij maakt je eigen leven, dat doet niemand anders. Soms zit het tegen, dat heeft iedereen. Maar soms gelukkig ook niet.
Je staat nu in je leven op een kruispunt en het is aan jou om een richting in te slaan. En we gaan voor de goeie richting
, welke dat ook is. Toch? - eekhoornerik
-
- Berichten: 7264
- Geregistreerd: 14-01-04
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-08 20:48
heb net mijn moeder aan de lijn gehad en ook zij zegt: zet er voor jezelf maar een punt achter.
Ik moet eerst meer zelfvertrouwen krijgen, zoveel zelfvertrouwen dat ik niet onzeker word in een relatie. Hoe ik dat ga doen weet ik niet, ik heb vanaf kindsaf aan totaal geen zelfvertrouwen gehad.
Hoe dat komt? Zou het niet weten. Ik zie er goed uit, ben leuk en lief, goed in mijn werk, kan grappig zijn en gek doen.
Maar zodra er een man in beeld komt die ik leuk vind, is alles weg...
En ja ik denk dat we elkaar heel erg spiegelen. We reageren heel erg op elkaars gedrag. Hij heeft ook een muur om zich heen, verdoezelt hij door heel veel te banketstaaf. En ik word afstandelijk.
Maar goed, ik ga er niet van uit dat ik nog iets hoor. Vind het zelf een beetje raar om echt niets meer van me te laten horen.
Hij ligt wel in het ziekenhuis met heel veel pijn...En ja hij heeft gister verder normaal tegen me gedaan. Gewoon vertelt wat er is gebeurd en nog over andere dingen. Heeft zijn been laten zien, heeft nog verteld over de tekening die jongetje voor hem had gemaakt. en heeft 2 x gezegd: sorry ben niet zo gezellig...
Alleen die opmerkingen van : ik laat je wel even weten wanneer ik hier weg mag
en : ik spreek je wel weer
Die steken.
Of ben ik nu dingen aan het goedpraten???
- Anoniem
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 20:53
Zelfvertrouwen kan je ook je zelf geven door niet te doemdenken, maar jezelf een kans te geven. Probeer vriendin van jezelf te zijn en praat tegen jezelf zoals je tegen je beste vriendin praat.
Praat maar eens tegen jezelf als je in de spiegel kijkt en zeg tegen jezelf dat je de moeite waard bent en dat je elke dag je best doet en als het deze dag niet zo goed gaat, het morgen vast beter gaat. Stel geen eisen aan jezelf en zet anderen niet onder de proef, maar probeer lekker makkelijk te leven. Je leven hangt er niet van af en je hebt geen verplichtingen, deze relatie duurt zolang als jijzelf dat beslist en als je hem niet meer leuk vind, laat je hem staan. Ga niet te veel uit wat een ander kiest, jij kiest zelf. Wij vrouwen mogen in Nederland zelf kiezen en worden niet alleen maar gekozen!!!
- Twiggy2008
- Berichten: 21350
- Geregistreerd: 03-10-06
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:01
, dus je hoeft natuurlijk niet naar me te luisteren . Sorry als ik wat 'advieserig' overkom, hoor, ik bedoel het goed ). - Essie
-
- Berichten: 1785
- Geregistreerd: 25-05-01
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:04
* ten eerste over het ziekenhuis bezoek. Mannen blijven mannen. Een klein wondje is al een amputatie en een gebroken been, dan zijn ze half dood (misschien overdreven maar laten we het voor het gemak even zwart wit maken). Als ik mij klote voel wil ik aandacht, is voor mannen niet anders. Daarnaast zal hij zich echt wel rot voelen, pijn hebben en onder de medicatie zitten. Je hebt zelf de eerste stap gezet door naar hem toe te gaan, super toch. Maar je legt jezelf zo'n druk op. Je hebt al zo'n verwachting. Misschien vond hij het wel lief en attend dat je kwam, maar uit hij dat gewoon niet. Jij zit te wachten op een bevestiging van hem, maar daar is hij niet mee bezig. Hij voelt zich rot en kan even niet met jou emoties bezig zijn. banketstaaf van hem, ja misschien wel, maar een discussiepunt voor later! (dan zou je aan kunnen halen dat je aan hem moeilijk kunt peilen of hij iets wel of niet leuk vind). Je zegt zelf dat het gesprek verder normaal liep. de 2 rare opmerkingen kunnen juist ook een schreeuw om aandacht zien. (ik bel je wel als ik thuis ben, zolang als ik niet bel lig ik in het ziekenhuis, daar kun je dan langskomen?!)
* dan over het bellen. Wat ik niet snap en wat ik 2 keer heb gezien is dat je op stap gaat/bij je broertje gaat eten/slapen en dan je telefoon thuis laat. Ik kan snappen als je zegt dat je er anders steeds mee bezig bent, maar dit maakt het ook wel moeilijk. jij verwacht wel van hem dat hij zelf telefoon opneemt als hij onderweg is naar werk, maar zelf laat je wel je telefoon thuis. De volgende dag bel je wel (als je weet dat hij werkt) om te laten weten dat je zijn gemiste oproept heb gezien en het dus netjes is om terug te bellen. Waarom geen smsje? "Ik zie dat je gebeld hebt, je zal nu wel aan het werk zijn, we bellen later wel X" dan belast je heb niet op werk en ben je net zo attend. Eerder werd al gezegd dat mannen gewoon anders zijn dan vrouwen. Een telefoon in de zak betekend niet dat ze ff smsen of bellen. Zou mijn vriend ook niet doen. Moet hem er af en toe zelfs aan herinneren dat hij even vraagt hoe het met mij is of hoe een lastig gesprek is geweest. Niet dat hij dat niet wil doen, maar hij vergeet het. Ben er boos om geweest, ben er gefrustreerd om geweest en nu, nu zeg ik tegen hem "vraag je niet even hoe dit of dit was" en dan krijg ik ook echt de verdiende aandacht wel. Verwachtingen uitspreken is zo belangrijk, Vrouwen voelen dat veel makkelijker aan dan mannen.
Veel vrouwen (me included) denken vaak dat mannen wel kunnen raden wat er is en wat ze moeten doen, maar dat is niet zo. Omdat jullie relaties nog zo jong is, is dit helemaal moeilijk. Je bent nog in de begin fase, kent elkaar net enz. Loop je niet veel te hard? Hij heeft toch niet gezegd dat hij je niet meer wil zien?
* is hij al eens mee geweest naar de therapie? Weet hij wat het precies inhoud en hoe hij het beste kan reageren. Misschien is alles daar nog te pril voor, maar het zou jullie wel kunnen helpen.
Over all heb ik het idee dat je alles voor jezelf op de weegschaal legt en nog wat zwaarder maakt. (dat zal echt de onzekerheid zijn en ik vind het super van je dat je hier zo hard mee aan het werk bent). Wat je verder met deze relatie moet doen weet ik niet. Als jij het voor jezelf beter vind om er een punt achter te zetten, dan moet je dat zeker doen. Ben het wel met je therapeut eens dat je deze relatie niet zomaar moet beeindigen. Als er gevoelens zitten is dat echt wel wat waard. Ik herken ook wel wat, in het begin was ik super jaloers, gelukkig nu na 6,5 jaar niet meer, maar dat los je niet in 2,5 maand op. Hier zul je in een nieuwe situatie ook tegenaan lopen. Misschien is je zelfvertrouwen dan wat hoger, misschien verval je juist wel in je oude patroon. Reageerd hij overal echt zo raar op, of spreekt dat onzerkeheidsduiveltje juist die dingen nog eens extra in je oor die je negatief op zou kunnen vatten.
Heel veel sterkte, maar ik geloof wel dat het goed gaat komen. Iemand die bereid is om aan zij problemen te werken, die komt er wel! Mijn berichtje is niet negatief bedoeld, blijft geschreven natuurlijk, maar ik hoop dat je begrijpt waar ik op doel. Ik ken jou niet en ik ken hem niet. Weet niet hoe jullie op elkaar reageren, maar dit is wat ik nu een beetje uit je teksten haal.
Laatst bijgewerkt door Essie op 02-12-08 21:06, in het totaal 1 keer bewerkt
- eekhoornerik
-
- Berichten: 7264
- Geregistreerd: 14-01-04
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-08 21:06
Maar telkens als ik het weer probeer, het weer aan ga en zeg tegen mezelf: heb vertrouwen, het zit goed.
dan word ik weer gekwetst.
Net als met mijn ex, die ik al sinds mijn 6e ken! En hij wist hoe ik in elkaar zit. Heb hem daarom al meteen gezegd dat ik het niet zag zitten omdat ik bang was, maar nee hij wilde het zo graag met mij proberen en zou me nooit kwetsen. dat was het laatste wat hij wou. En toch...is het gebeurd...
hebben het na een paar maanden wel uit kunnen praten en zijn nu weer gewoon vrienden, maar dit heb ik dus steeds weer.
Nog een vraagje:
moet ik nu van uit gaan dat het uit is of niet?? Vind het nogal vaag nl.
- Anoniem
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:07
Misschien moet je niet zoveel nadenken.
- eekhoornerik
-
- Berichten: 7264
- Geregistreerd: 14-01-04
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-08 21:19
En misschien had ik ook te hoge verwachtingen van mijn bezoek. En nam mijn onzekerheid de overhand en zie alles negatief.
Want ja hij zei normaal Hoii (zoals wel vaker als hij niet lekker in zijn vel zit) en toen ik vroeg wat er precies gebeurd is, heeft hij het verhaal verteld.
Tijdens het half uurtje dat ik er was deed hij zijn ogen wel af en toe dicht en draaide zijn hoofd weg en dan liet ik hem even.
heb nog naar zijn been mogen kijken (onderbeen is gebroken, kijk maar onder de lakens).
Ik was zoo zenuwachtig en onzeker...en ja toen vroeg ik dus:
Hoop niet dat je het erg vind dat ik langs ben gekomen.
Hij schudde zijn hoofd en tuitte een beetje zijn lippen (van: nee is goed) en zei: het is goed zo.
Maar ja toen ik zei dat ik nog een keertje langs kon komen, maar dat hij dat maar moest laten weten zei hij " ik laat je wel weten wanneer ik hier weg kan"
sjonge jonge zeg, weet echt niet hoe ik de dingen nu moet zien.
Moet ik boos zijn?
Moet ik dit opvatten als : het is over/ik heb geen behoefte meer om je te zien
Misschien moet ik net als het meisje dat nu op Ned 3 is gewoon Non worden en verliefd worden op God! Is wel zo makkelijk!
- Essie
-
- Berichten: 1785
- Geregistreerd: 25-05-01
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:24
Daarnaast leg je ook de verantwoordelijkheid van hem opzoeken in het ziekenhuis bij hem neer. Hij heeft toch niet gezegd dat je niet mag komen? Nee tactisch is zo'n opmerking niet van hem. Maar ik lees nergens dat hij het uit wil maken.
- Twiggy2008
- Berichten: 21350
- Geregistreerd: 03-10-06
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:25
Ik denk ook dat je nergens van uit moet gaan. Trek of je eigen plan of ga met hem praten (zodra dat kan). En dan ook ECHT praten. En al is hij geen prater, je hebt in zo'n gesprek recht op de waarheid, dus dan moet hij maar zorgen dat er wat uit hem komt. Maar ik weet niet of je daar zin in hebt, dat uberhaupt trekt, want nu ligt hij voorlopig nog in dat ziekenhuis.
Ik denk ook dat je een relatie niet in kan gaan met het idee dat je nooit gekwetst kan worden. Want dat kan wel. Je hebt geen garanties. Nooit. Zelfs niet als je al 100 jaar getrouwd bent, bij wijze van spreken. Er kan altijd iets gebeuren, er zullen altijd ruzietjes zijn, de ander kan verliefd worden op iemand anders of op je uitgekeken raken. Het kan, zo is het nou eenmaal.
Een relatie betekent keihard samen werken er aan, goed communiceren, weten wat er bij de ander speelt, er zijn voor elkaar in zware tijden, enzovoort..... En ook daarin kun je wel eens gekwetst worden. Een goeie, knallende ruzie is niet erg, het gaat er om hoe je het samen weer goed maakt. Ikzelf vind praten en communicatie essentieel. Ik zou dus ook nooit met een man kunnen leven die niet kan praten, zich niet kan uiten. Dan heb ik het snel gezien.
Lieverd, ik ga niet mijn hele liefdeslevengeschiedenis hier op bokt zetten, maar ik heb qua mannen ook heel wat tranen gelaten in het leven. Ik heb een paar prachtige mensen moeten laten gaan in het verleden. Met heel veel verdriet. Soms aan beide kanten, soms ook niet en soms ook verdriet alleen aan de andere kant. Ik vrees dat dat erbij hoort in je 'zoektocht' naar die levenspartner met wie je langer samen zult zijn, met wie je misschien trouwt en/of kinderen krijgt.
Ik geloof zelf dus ook niet in die ene ware. Er zijn er gelukkig meer in het leven....
Dus als dit toch niets wordt, sluit je dit hoofdstuk en op naar de volgende. Klinkt hard, maar zo is het wel. Echt. Of je blijft nog even in dit hoofdstuk en maakt misschien weer een nieuw hoofdstuk met deze man. Wil je dat? Of ben je er qua gevoel klaar mee?
Yamcha, nog even een vraagje aan jou: Zou jij je vriend niets laten horen als je in het ziekenhuis ligt met een gebroken been? Daarbij woon jij samen met hem. Dat is toch een iets andere situatie dan die van Laetitia, waar alles nog heel pril is/was.
Overigens weet ik ook onze datum van ons geregistreerde partnerschap niet
. Vind het ook niet zo belangrijk . Wij weten wel de datum waarop we definitief voor elkaar hebben gekozen na een gecompliceerd begin. Die dag onthouden we beiden wel en die telt echt. - se7entje
-
- Berichten: 844
- Geregistreerd: 03-03-07
- Woonplaats: Brabant
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:27
En dat hij zegt; het is goed zo. kan je ook opvatten dat ie blij is je te zien maar dat ie te suf is en het niet met zoveel woorden zegt.
Dat van nog een keer langs gaan vind ik ook een beetje vaag, misschien durft ie niet goed te vragen of je nog een keer wil komen, maar hij had ook gewoon 'ja, das goed' kunnen zeggen, dus dat snap ik ook niet helemaal.
Zou er niet vanuit gaan dat het uit is, laat het gewoon rusten en als ie het niet meer ziet zitten zal hij dat heus wel zeggen.
Maar als dat zo is hoeft dat niet te betekenen dat je niet goed bent, alleen maar dat jullie geen goede combinatie zijn, niks ergs, dat gebeurd.
- Anoniem
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:29
Natuurlijk wil hij zo snel mogelijk weg uit het ziekenhuis en zichzelfje zijn thuis. Is ook niet echt leuk als je niet eens zelf naar de wc kan...
Niet zo snel ergens wat achter zoeken. Jullie vinden elkaar leuk, hebben pas 3 maanden wat met elkaar en momenteel is de situatie gewoon helemaal niet top. Eentje is onzeker en weet niet wat te denken en ziet achter elke boom een beer en de andere voelt zich naadje, heeft pijn, is moe en moet zich door vreemden laten wassen en laten plassen. Niet echt een situatie om die zelf onder controle te hebben.
Over een weekje denk ik dat hij wel naar huis kan, onderbeen, dus scheenbeen breken is heel erg pijnlijk..Als ik erg ziek ben wil ik niemand zien en zeker niet praten of nadenken over dagelijkse dingen, dan wil ik niks en ik zou ook heel erg balen als ik in een ziekenhuiskamertje met anderen lig en alles moet vragen, niks zelf kan of kan bepalen.
Maar niet iedereen is hetzelfde.
- Twiggy2008
- Berichten: 21350
- Geregistreerd: 03-10-06
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:29
?? God??? Hou toch op, gekkie...... Jij moet je gedachten wat meer onder controle gaan krijgen. Stoppen met 'invullen' en grenzen stellen. Iedereen om je heen, mannen en vrouwen, duidelijk laten merken wat je wel en niet wilt.
Ja, dat valt er wel eens iemand over je heen, maar ik kan je vertellen dat het erg bevrijdend voelt.
En mannen houden daar wel van, hoor..... Echt.
- Anoniem
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:31
laetitia schreef:Misschien moet ik net als het meisje dat nu op Ned 3 is gewoon Non worden en verliefd worden op God! Is wel zo makkelijk!
Of bij de hara krisna en je kop kaalscheren en een draadje op je neus plakken.. - Twiggy2008
- Berichten: 21350
- Geregistreerd: 03-10-06
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:34
Heb er een interessant boek over hier liggen en ja, het trekt mij wel. Alleen ben ik niet zo'n type die in zo'n 'hokkie' met regeltjes wil leven....
Non worden, nee.... Ik zou eerder juist helemaal los gaan.
- Jordy_
-
- Berichten: 2289
- Geregistreerd: 19-08-06
- Woonplaats: steenwijk
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:53
Moeilijk hoor. Vind dat je ten eerste er goed mee bezig bent om je eigen probleem op te lossen.
Maar ik denk dat je zolang hij in het ziekenhuis ligt, jij het hem makkelijk moet maken om contact te zoeken. Tuurlijk, het moet ook niet van een kant komen, maar misschien heeft hij wel zoveel medelijden met zichzelf dat ie vergeet aan jou te denken. (Klinkt even heel zwart-wit. Maar, zou maar zo kunnen).
Maar zodra hij uit het ziekenhuis, zal hij net zoveel moeite voor contact moeten doen als jij! En er zal eens een goed gesprek moeten komen zonder verwijten, zoals er al vaker word gezegt. Maar dan meer een gesprek: Hoe voel jij je Daar over praten en dan nou ik voel me zo en zo. Ik denk dat jij zeker verliefd bent, maar probeer ook nog aan andere dingen te denken als je relatie minder gaat. Probeer je je er juist niet bij neer te leggen dat je gaat overgeven enzo. Tuurlijk het is naar, maar ga dan juist op dat moment als je geen zin hebt om naar je vzp te gaan juist gaan, om je erover heen te zetten. Je zult zien dat je dan toch even aan iets anders kunt denken! Ik wens je heel veel sterkte. En vanaf het lezen en van een forum af is het natuurlijk altijd anders dan het zelf beleven.
Succes,
xx
- eekhoornerik
-
- Berichten: 7264
- Geregistreerd: 14-01-04
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-08 21:55
1 non heeft zelfs opgesloten in de keukenlift (niet door ons hoor)...hilarisch
- eekhoornerik
-
- Berichten: 7264
- Geregistreerd: 14-01-04
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-08 21:57
- Anoniem
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 21:58
- eekhoornerik
-
- Berichten: 7264
- Geregistreerd: 14-01-04
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-08 22:00
russel schreef:laetitia schreef:Misschien moet ik net als het meisje dat nu op Ned 3 is gewoon Non worden en verliefd worden op God! Is wel zo makkelijk!
haha ja die was voor die non!
- Twiggy2008
- Berichten: 21350
- Geregistreerd: 03-10-06
Re: Moet ik hem even met rust laten?
Geplaatst: 02-12-08 22:03
Ik heb nog geen TV aangehad, eerlijk gezegd. En ik ga zo toch nog even mijn konijntjes nog wat meer afschermen, want ik lees net over windstoten en dan wil ik dat ze daarvoor afgeschermd zijn. Het is al zulk naar rotweer buiten.
Ik ga zo slapen (beetje erg vroeg voor mijn doen), morgen een drukke dag voor de boeg.