Dat geeft hoop
Ts, dat ziet er een rooskleurige toekomst uit
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Maar ik kan me ook voorstellen dat het voor buitenstaanders toch wat snel overkomt. Toevallig had ik het een poosje terug met een goede vriendin over trouwen. Die was er toen heel duidelijk op tegen omdat Sebas en ik elkaar nog maar zo kort kennen. Dat maakte het nu toch even lastig om te vertellen dat we verloofd zijn. Maar gelukkig staan de mensen die voor ons het belangrijkst zijn er helemaal achter
Niet dat het ons anders zou tegenhouden, maar hun enthousiasme is wel erg fijn!
Gister heb ik mijn eerste getuige gevraagd!
Een tante die heel erg veel voor me betekent. Ik heb altijd geweten dat als het moment er ooit zou komen, ik haar als getuige zou willen! Ze woont aan de andere kant van de wereld, waardoor ik bang was dat het niet eens zou lukken om erbij te zijn. Maar toen ze hoorde dat we verloofd zijn, zei ze meteen dat ze zou komen! "Je bent als een kind van me!"
Ik weet wat het kost om hierheen te komen en het raakt me zo dat er mensen zijn die zoveel om me geven dat ze dat er allemaal voor over hebben
joeluna schreef:Wat jammer dat ik dit topic nu pas zie, helaas zijn 89 pagina's wel een beetje veel om door te lezen![]()
Is er iemand die zin heeft om te vertellen hoe het is afgelopen?
Vanavond zal ik het kaartje ook in het topic posten, hopelijk heeft iedereen waarnaar we hem opgestuurd hebben hem dan al gezien
Daarnaast hebben we ook de foto's van Ashley binnen! Ze zijn zo ontzettend leuk!
We maken nog even een selectie (het zijn er >200!) en dan zal ik die morgen ook posten!
Toen we de verlovingskaartjes gingen versturen heb ik aan mijn vader de adressen van verdere familie gevraagd. Ook van een achternicht van mij, Astrid. Blijkt nu dat haar dochters op bokt zitten en dit hele verhaal gevolgd hebben! Ze hadden geen idee wie ik was, tot er vandaag ineens een kaartje op de mat lag. Wat een toeval! Echt super leuk!! 
Paisano schreef:Ik kreeg net toch zo'n leuke verrassing!Toen we de verlovingskaartjes gingen versturen heb ik aan mijn vader de adressen van verdere familie gevraagd. Ook van een achternicht van mij, Astrid. Blijkt nu dat haar dochters op bokt zitten en dit hele verhaal gevolgd hebben! Ze hadden geen idee wie ik was, tot er vandaag ineens een kaartje op de mat lag. Wat een toeval! Echt super leuk!!
En mochten jullie dit lezen, een berichtje zou ik héél leuk vinden!
2404_54 schreef:Het heeft uiteindelijk niet echt nut gehad, vooral omdat het nogal opviel zoals zonnebloem18 al zegt. Ik heb het nog wel geprobeerd, maar zie de aandacht dan nog maar eens van je af te krijgen. Agh, het groter geheel heeft zeker wel gewerkt![]()


Hoewel we later tot de conclusie kwamen dat ik op dat moment eigen al bij hem woonde