
Overigens vind ik 1500 Euro voor een dag voor een fotograaf voor een pakket inclusief voorbereiding en nabewerking helemaal niet zo gek.
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Maflinger_S schreef:Als wij de hele dag fotograferen, de foto's nabewerken en een fotoboek maken, betalen we niet mee aan een (groots) cadeau voor het bruidspaar. We blijven niet bezig ... Alleen het fotoboek moet je betalen, verder zijn wij onbetaalbaar. Bedankje mag best maar hoeft niet.
Overigens vind ik 1500 Euro voor een dag voor een fotograaf voor een pakket inclusief voorbereiding en nabewerking helemaal niet zo gek.
stitchlover schreef:Ik heb niet echt concrete 'gierige voorbeelden', maar ben benieuwd hoe jullie hier over denken.
Situatie: Je gaat met een groep uit eten. Ik, geen grote alcoholdrinker, houdt het altijd bij een a twee glazen spa (drink bij voorkeur water bij het eten) en bestel gewoon normale gerechten (kijk niet naar de prijs, maar gewoon wat me lekker lijkt). Anderen uit de groep gaan los en bestellen steevast duurdere gerechten en tikken een aantal glazen wijn achterover.
Als uiteindelijk de rekening gesplit wordt onder het aantal personen, wie is er dan gierig?
-Ik die soms wel meer dan 10 euro meer betaald dan daadwerkelijk 'verbruikt'.
-De grootverbruikers die zonder blikken of blozen anderen deels voor hun gerechten en wijn laten betalen.
Ik trek er nooit mijn mond over open, maar ik ben benieuwd of andere ook wel eens voelen wat ik voel?
Corelli schreef:Telpeva schreef:Voor een uitkering heb je zo ver ik weet een adres/woning nodig, en daarmee hebben ze net als ieder ander ook vaste lasten. Ook al hebben ze een uitkering dan is dat niet zo'n hoog inkomen als van iemand met een vaste baan, en elk inkomen dát ze hebben moet ook opgegeven worden bij het uwv en dit wordt ingekort op de uitkering die ze ontvangen.
Nope! Google maar eens op zwerversuitkering
Of een bijstandsuitkering op postadres, wordt ook wel gedaan. Gaat via de gemeente.
Ania schreef:stitchlover schreef:Ik heb niet echt concrete 'gierige voorbeelden', maar ben benieuwd hoe jullie hier over denken.
Situatie: Je gaat met een groep uit eten. Ik, geen grote alcoholdrinker, houdt het altijd bij een a twee glazen spa (drink bij voorkeur water bij het eten) en bestel gewoon normale gerechten (kijk niet naar de prijs, maar gewoon wat me lekker lijkt). Anderen uit de groep gaan los en bestellen steevast duurdere gerechten en tikken een aantal glazen wijn achterover.
Als uiteindelijk de rekening gesplit wordt onder het aantal personen, wie is er dan gierig?
-Ik die soms wel meer dan 10 euro meer betaald dan daadwerkelijk 'verbruikt'.
-De grootverbruikers die zonder blikken of blozen anderen deels voor hun gerechten en wijn laten betalen.
Ik trek er nooit mijn mond over open, maar ik ben benieuwd of andere ook wel eens voelen wat ik voel?
Oh man zo herkenbaar! Ik loop er ook steeds tegenaan, Ik bestel altijd wat ik lekker vind en drink 1 a 2 glazen spa rood. En dan zitten er altijd mensen bij die dan de dure oesters of kreeft gaan bestellen, hele flessen wijn bestellen en dat zijn dan ook de mensen die aan het einde van de maaltijd roepen om de rekening te splitten.
Ik zeg er nooit iets van maar het steekt wel.
Overigens een keer ook de dure maaltijd besteld en een duurdere drank omdat ik wist dat we gingen splitten, toen was het toch wel ieder voor zich
Coconut schreef:Hier juist scheve gezichten als je aangeeft dat je niet wilt splitten.
Ik vind het ook niks om veel meer geld uit te moeten geven dan ik daadwerkelijk heb "verbruikt" aan het eten en drinken. Ken genoeg mensen die met etentjes echt dure dingen bestellen inclusief de nodige drankjes terwijl ik zelf een minder luxe gerecht kies.
Hierdoor sla ik gezamenlijke etentjes vaak over (met een grotere groep dan, met vriendinnen geen probleem).
Milan_lover schreef:Ik heb vorige week een weekend een vriend van ons en zijn vriendin over de vloer gehad. Hij komt ieder jaar 1 of 2 weekenden en nam nu zijn vriendin mee, helemaal prima. Van te voren afgesproken dat ik een bijdrage vroeg voor het eten, dat was vanzelfsprekend werd er gezegd.
Tijdens dat weekend heb ik zijn boodschappen voorgeschoten omdat hij geen portomonnee bij zich had, ze overal rondgereden waar ze maar heen wilden, van het station opgehaald en weer teruggebracht.
Na het weekend heb ik uitgerekend wat ik aan hun kwijt ben geweest (diesel enzo niet meegerekend) en daarbij nog heel erg aan de lage kant gaan zitten. Zoals afgesproken daarna een betaalverzoek gestuurd.
Of ik wel even wou vertellen waaruit dat bedrag opgebouwd was. Daarna moest ik maar per ding gespecificeerd sturen waar het om ging, want het bedrag was hoger dan wat hij in gedachten had.
Toen ik hem vroeg wat hij dan in gedachten had, noemde hij een bedrag wat lager was dan alleen ZIJN voorgeschoten boodschappen, en het gehaalde voorgeschoten eten van 1 avond. Daarbij moest nog het 2e avondeten, ontbijt en lunch, wat nog geen 10 euro verschil maakte. En ik heb echt niet alles doorberekend wat die 2 samen hebben opgemaakt, niks was te gek. Daarbij was het weekend verschrikkelijk, want beide zaten non-stop in hun telefoon te loeren.
Ik heb nu nog steeds helemaal niets van hem ontvangen omdat hij het er niet mee eens is... En voor dat bedrag heb ik ook geen zin en energie om een gespecificeerde 'rekening' te maken, want hij is het er toch niet mee eens.