
Uiteindelijk was het ook beter om pissig naar huis te gaan. Want ik heb hem ondertussen wel leren kennen, en hij heeft het zeker goed gemaakt! Het bleek ook nog eens een heel gezellig en lief mens van binnen te zijn. Ook al had hem ik de nek om kunnen draaien.

Maar goed, als ik nu naar huis was gereden was ik tenminste van mijn ideaalbeeld af (hij was de man die aan al mijn eisen voldeed. Dacht dat ik die nooit in Nederland zou ontmoeten). Nu is het eigenlijk alleen maar verergerd. Dus ben er niks mee opgeschoten.
Ik heb binnenkort hopelijk mijn eigen woning en kan ik me daar volledig op focussen.
