Niet eens in een aparte stressvolle situatie ofzo, stond gewoon voor een stoplicht. En natuurlijk vooraan in de rij
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Mandyy schreef:wemkelover schreef:Ja je hebt wel gelijk natuurlijk.
Maar ik weet vanzelf dat ik een heel stresserig persoon ben. Ook wel met paarden.
Vooral met mennen, terwijl mij leraar naast me stond ik men altijd met stress.
Dus hoop dat het zo niet gaat met autorijden, dat ik na paar lessen hierom kan lachen.
Het komt echt goed!Ik was dramatisch in het begin met autorijden. Ben ook ontzettend aan het stressen altijd.
M'n instructeur heeft zich de eerste les afgevraagd of hij wel het geduld zou hebben om mij les te geven.
M'n 4e les zat ik jankend in de auto, stress en niets lukte.
Heb nu 15,5 uur gereden en kan er eindelijk van genieten.
Kom nu steeds vaker met een lach op mijn gezicht terug van de les
x_Marr schreef:Nou ik had maar een half lesje vandaagHij heeft hem ook maar als ene halve les gerekend
Heb in totaal iets van 25 minuten staan wachten bij een stoplicht
Voelt ook lekker aan in je been
En nu heb ik heel stom mn mobiel in de lesauto laten liggen, die krijg ik morgen dus weer terugDirect een belemmering, wil iets betalen maarja dat gaat niet aangezien een TAN code dan naar je mobiel wordt verzonden

. En nu in onze eigen auto heb ik hem nog maar 3x af laten slaan maar vind de koppeling enorm wennen en ook omdat het een benzine is ... Ik ben op zich een persoon die iets meer moeite heeft met het echt door hebben ervan.
. Dus heb even een paar rondjes gedaan. Vervolgens met die lompe bak van mijn vader geprobeerd in te parkeren. Maar dat ging ook voor geen kanten
achja duimen der alleen maar meer voor me me_yentl schreef:Vanmorgen om 8 uur rijles gehad, het ging echt knudde. Zelfs de basis kon ik niet meer ( optijd remmen voor kruispunten enzo, goed inschatten van het beslismoment) Dus ik was helemaal geirriteerd en kon wel huilen. Uiteindelijk daar de hele les maar op gehamerd en geoefend en toen ging het weer een beetje. Nu net even stiekem mijn vaders auto gejat. Hij was iets aan het uitladen, zegt mijn moeder; pak de reserve sleutel en rijd voor de grap een stukje weg.![]()
Dus heb even 3 meter gereden, toen sprong mijn vader erbij in en zei die. Kom dan gaan we wel even door de woonwijken scheuren. Dus heb even een paar rondjes gedaan. Vervolgens met die lompe bak van mijn vader geprobeerd in te parkeren. Maar dat ging ook voor geen kanten

Plien91 schreef:Dat snap ik dus niet.. Een krasje, een beetje lakschade. Wat is er erg aan? Je doet het toch niet expres.
Mijn ouders zouden me het niet vergeven als ik met alcohol op achter het stuur stap bijvoorbeeld, waar ik me ook volledig in kan vinden.
Maargoed, ik heb dan ook totaal geen emotie bij een auto, wat vrij uitzonderlijk schijnt te zijn.
ik mag ook gewoon in de auto stappen als ik m'n rijbewijs heb gehaald. Ze weten wel dat ik echt geen gekke dingen ga doen, mocht ik dat wel doen en ze komen er achter dan weet ik zeker dat ik de auto nooit weer meekrijg. En mocht ik er een deuk in rijden, dan vinden ze dat echt niet leuk, maarrrrr beter de auto in de kreukels dan ik in de kreukels
Dus ze zijn nu iets voorzichtiger. Mijn moeders auto is al wat ouder dus dan is het niet zo erg als er een krasje bij komt.