Bokt.nl

chanicha schreef:

Ik ben ook thuis en heb tegen mijn dochters gezegd dat we geen bezoek willen voorlopig maar mijn moeder moet vrijdag gewoon naar het ziekenhuis voor een scan en die gaat gewoon door!
Ik vind dat best moeilijk eerlijk gezegd want ze kan niet alleen dus mijn zus of ik gaan altijd mee.

Lestrange01 schreef:

Even terug komend op mijn eerdere bericht. Ik werd vanochtend wakker met fikse keelpijn en loopneus, geen verhoging meer maar het is ook nog zo vroeg dat valt pas beter te bepalen als het iets later is.

Ik heb mijn werkgever geappt en die zei: "heel Nederland heeft ondertussen deze klachten... Als je je goed genoeg voelt kom je gewoon naar werk!"

Lay_D schreef:

chanicha schreef:

Ik ben ook thuis en heb tegen mijn dochters gezegd dat we geen bezoek willen voorlopig maar mijn moeder moet vrijdag gewoon naar het ziekenhuis voor een scan en die gaat gewoon door!
Ik vind dat best moeilijk eerlijk gezegd want ze kan niet alleen dus mijn zus of ik gaan altijd mee.

Ik ben gisteren met mijn schoonmoeder mee geweest die ook voor een scan naar het zh moest. Ik ben in de auto blijven zitten, wellicht is dat voor jou een optie als je meegaat?

Lay_D schreef:

chanicha schreef:

Ik ben ook thuis en heb tegen mijn dochters gezegd dat we geen bezoek willen voorlopig maar mijn moeder moet vrijdag gewoon naar het ziekenhuis voor een scan en die gaat gewoon door!
Ik vind dat best moeilijk eerlijk gezegd want ze kan niet alleen dus mijn zus of ik gaan altijd mee.

Ik ben gisteren met mijn schoonmoeder mee geweest die ook voor een scan naar het zh moest. Ik ben in de auto blijven zitten, wellicht is dat voor jou een optie als je meegaat?

soesita schreef:

Er zit inderdaad veel in de woordjes "niet mogen". Dat geeft een heel beengend gevoel. Maar ik denk het volgende: er gaan al vergelijkingen op met oorlogstoestanden (offtone Macron). De boodschap dat onze grootouders naar het front moesten en dat wij worden opgeroepen om thuis te blijven. Dat dat toch eigenlijk haalbaar zou moeten zijn.
En dan denk ik: Ja, eigenlijk moeten we niet te veel klagen als dit onze "derde wereldoorlog" is. Heel de wereld tegen de onzichtbare vijand. Allemaal samen. Niet tégen elkaar, maar mét elkaar. En de belangrijkste bijdrage die wij burgers kunnen en moeten leveren is thuis blijven en onze sociale contacten extreem inperken. Nee, dat is helemaal niet leuk. Maar we leven in tijden van internet, whatsapp, skype,... We kunnen met elkaar op die manier toch in contact blijven. En we hebben allemaal de kans om bij te dragen aan een soort overwinning met zo weinig mogelijk verliezen.
Wat houdt ons tegen om dat te doen?

TinkerTreas schreef:

Ik lees dat jullie je kinderen ook binnen houden.
Ik woon in een flat en ik laat ze gewoon buiten spelen eerlijk gezegd. En er spelen hier ook andere kinderen buiten.
Mijn jongste en oudste zou ik nog wel zo veel mogelijk binnen kunnen houden.
Maar mijn middelste echt niet. Het is al drama dat hij niet naar school kan en niet naar de opvang.
Hij heeft autisme en een ontwikkelings achterstand. Hij gaat normaal al 3x per week naar de opvang om de thuis situatie te ontlasten. Maar dat is nu ook gestopt.

Verder heb ik weinig contact met anderen. Ik doe m'n boodschappen en ga de honden uitlaten, maar daarbij heb ik ook geen contact met mensen.

En m'n vriend komt wel gewoon bij ons. Maar die heeft een eigen bedrijf zonder personeel, dus hij heeft ook weinig contact met andere mensen.

Maar ik ga nu toch twijfelen of we niet beter voor 3 weken hij m'n vriend in kunnen trekken. Zodat de kinderen daar in de tuin kunnen spelen. In plaats van hier gewoon buiten.

M_D_H schreef:

Nou... als je zoals ik graag onder de mensen bent en graag de hort op bent omdat je van nature heel rusteloos bent...
Dan is dit echt een hel hoor
Mijn partner en ik hebben het financieel heel goed, wij zijn daarom zelden thuis... hooguit 3 avonden in de week en 1 dag in het weekend... Maximaal.
We zijn bij vrienden, in de sportschool/op het voetbalveld, bij vrienden, uit eten, naar de bioscoop, naar het theater etc etc etc.

En dan nu in eens thuis zijn... 3 weken lang!!!!
Ik weet echt niet hoe ik dit moet overleven met mijn rusteloze lijf/hoofd...
En jaaaa, we leven. En als dit het enige is waar je over kan klagen... en je bent in ieder geval niet ziek en denk aan de risicogroepen.
Gooi alle cliches maar naar mij toe. Maar dit wordt voor mij een enorme hel en ik vind dit ook geen reden. Ik wil gewoon er uit, op stap, dingen doen...
Jouw keus maar ga er vanuit dat jouw problemen de problemen van een ander kunnen worden. Het zegt niks dat je broertje je vorige week niet besmet heeft dat kan hij nu wel doen en vice versa.

Overigens wij hebben morgen wel een samenzijn met vrienden, onder deze vrienden zit mijn sportmaatje met wie ik 3 tot 4 keer in de week in de sportschool ben en mijn broertje die ik elke week zie, en de andere gezamelijke vriendin heeft ook heel veel contact met mijn sportmaatje. Als wij ziek zijn hebben wij elkaar al lang besmet

Wij doen dit omdat mijn sportmaatje morgen jarig is. We zouden haar eerst mee uit eten nemen, maar dat is dus gecanceld en haar grote feest gaat ook al niet door... dus dit doen we in ieder geval nog wel

Djali schreef:

soesita schreef:

Er zit inderdaad veel in de woordjes "niet mogen". Dat geeft een heel beengend gevoel. Maar ik denk het volgende: er gaan al vergelijkingen op met oorlogstoestanden (offtone Macron). De boodschap dat onze grootouders naar het front moesten en dat wij worden opgeroepen om thuis te blijven. Dat dat toch eigenlijk haalbaar zou moeten zijn.
En dan denk ik: Ja, eigenlijk moeten we niet te veel klagen als dit onze "derde wereldoorlog" is. Heel de wereld tegen de onzichtbare vijand. Allemaal samen. Niet tégen elkaar, maar mét elkaar. En de belangrijkste bijdrage die wij burgers kunnen en moeten leveren is thuis blijven en onze sociale contacten extreem inperken. Nee, dat is helemaal niet leuk. Maar we leven in tijden van internet, whatsapp, skype,... We kunnen met elkaar op die manier toch in contact blijven. En we hebben allemaal de kans om bij te dragen aan een soort overwinning met zo weinig mogelijk verliezen.
Wat houdt ons tegen om dat te doen?

Goede post dit

Noeps schreef:

Ik neem mijn verantwoordelijkheid en heb alle werk- en privé-afspraken aangepast. Ik ben volledig vanuit huis gaan werken en zie mijn patiënten via videobellen. Alle sport en verenigingsdingen waren al geannuleerd en ik heb daarnaast alle geplande afspraken met vriendinnen afgemeld. Ik kom eigenlijk alleen nog buiten voor een snel bezoek aan de supermarkt, een rondje wandelen met mijn vriend of een rondje hardlopen/wielrennen.

Minimaal drie weken thuiszijn heeft ook niet mijn voorkeur, maar zoals eerder al werd aangehaald "Your grandparents were asked to go to war. You are being asked to sit on the couch. Think about it carefully and act accordingly."

We maken er het beste van.

cursebreaker schreef:

Noeps schreef:

Ik neem mijn verantwoordelijkheid en heb alle werk- en privé-afspraken aangepast. Ik ben volledig vanuit huis gaan werken en zie mijn patiënten via videobellen. Alle sport en verenigingsdingen waren al geannuleerd en ik heb daarnaast alle geplande afspraken met vriendinnen afgemeld. Ik kom eigenlijk alleen nog buiten voor een snel bezoek aan de supermarkt, een rondje wandelen met mijn vriend of een rondje hardlopen/wielrennen.

Minimaal drie weken thuiszijn heeft ook niet mijn voorkeur, maar zoals eerder al werd aangehaald "Your grandparents were asked to go to war. You are being asked to sit on the couch. Think about it carefully and act accordingly."

We maken er het beste van.

Dit

Frensie schreef:

Denk alleen wel dat het veel langer dan drie weken gaat duren.

Anna79 schreef:

Wat betreft kinderen, bron: RIVM

Mogen kinderen dan ook gewoon buiten spelen als ze geen klachten hebben? Het RIVM stelt dat uit gegevens die nu bekend zijn, kinderen weinig lijken bij te dragen aan de verspreiding van het virus. "Zij kunnen zodoende prima met anderen spelen als ze géén klachten hebben die passen bij COVID-19, zoals koorts, verkoudheidsklachten of hoest."