Bokt.nl

anjali schreef:

Eigenlijk vind ik dit een beetje vreemd Ts is al ruim 9 weken zwanger. Ze is in een vaste relatie,geen financiele problemen, geen medische issues. Dit is toch echt geen geval om abortus te moeten laten plegen.

elnienjo schreef:

Dat is toch aan hen? Ze kan andere prioriteiten hebben in het leven, willen reizen, haar paard etc. Geen zin om geleefd te worden door de agenda van een kind (die naar opvang, school, clubjes, vriendjes etc moet worden gebracht de eerstkomende 12 jaar)

En voor mensen die zeggen met kind ook gewoon te kunnen reizen, vaak gaat het inkomen naar beneden zodra er een kind komt omdat men minder gaat werken. En het reizen wordt duurder, want extra vliegtickets, extra kamer en na 5 jaar ook nog in de dure schoolvakanties. Dus dan moet je financieel al wel goed in de slappe was zitten wil je dat nog steeds kunnen doen zoals je gewend was.

Pareltjes schreef:

Doe een stap terug
Haal diep adem
Elimineer alle beren op de weg
Die zijn er even niet

Wat zou je doen in de perfecte wereld? Zonder één enkele beer?

Houden of niet? En je hebt je antwoord......

Kwanyin schreef:

Uiteindelijk is alles een onzekere factor. Je kan een droomkind krijgen en dolgelukkig, je kan een "rot"kind krijgen en heel ongelukkig zijn. Je kan abortus doen en heel gelukkig nooit kinderen krijgen, of over een paar jaar wanneer je er klaar voor bent. Je kan abortus doen en je leven spijt hebben, en over een paar jaar een kinderwens krijgen die nooit meer vervuld gaat geraken. Je weet niet hoe het zal gaan. Het enige wat ik denk is: laat er geen kind de dupe van zijn, dus kies alleen voor het kind als je ergens wel weet dat je genoeg liefde ervoor hebt.

chanicha schreef:

Als het aan mijn man had gelegen waren we pas jaren later ouders geworden, hij zág alleen maar beren op de weg maar toen onze dochter was geboren zei hij zelf dat we het eigenlijk veel eerder hadden kunnen doen want zijn wereld stopte niet bij een baby.
Daarbij als je te lang over iets nadenkt zie je juist steeds meer beren op de weg.

beatje schreef:

MarcoBorsato schreef:

Dus teveel oppas is niet goed maar te weinig ook niet beatje? Oké. Helder.

Ik zal het voor jou even uitleggen als je het niet snapt. Een kind aan oppas of nanny overlaten kan natuurlijk maar is niet wenselijk voor het kind.
Je kind overal meeslepen en gewoon je leven verder doen. Is ook niet wenselijk voor het kind.

Of je het nu leuk vind of niet, een kind veranderd je leven en je zal ergens toch aanpassingen moeten doen voor het kind, wil je het toch een leuk leven geven.

Als je een fulltime job hebt en hobby's en een relatie goed wil houden en je kind leuk wilt opvoeden, ga je ergens moeten schrappen.

Babootje schreef:

Hoe kun je zeggen alleen te kiezen voor een kind als je zeker weet dat je een goede moeder zult zijn?
Want 1 ding is zeker: dat weet je nooit tevoren. Gelukkig mag je als ouders fouten maken. Sterker, er is niet 1 ouder die geen fouten heeft gemaakt.

beatje schreef:

Ik ga niet in discussie hoeveel tijd iemand aan een kind wil besteden. Maar of je wil of niet een kind veranderd je leven.
Marco snapte mij niet en ik deed voor haar even de uitleg wat ik bedoelde.

Freggle_Edge schreef:

Ondanks dat we echt wel tropenjaren hebben gekend, zou ik het moeder zijn nooit willen missen. Ik durf wel te zeggen dat ik door mijn zoon een mooier mens ben geworden.

MarcoBorsato schreef:

beatje schreef:

Ik ga niet in discussie hoeveel tijd iemand aan een kind wil besteden. Maar of je wil of niet een kind veranderd je leven.
Marco snapte mij niet en ik deed voor haar even de uitleg wat ik bedoelde.

Ja ik heb hier inderdaad geen ervaring mee.

Babootje schreef:

Hoe kun je zeggen alleen te kiezen voor een kind als je zeker weet dat je een goede moeder zult zijn?
Want 1 ding is zeker: dat weet je nooit tevoren. Gelukkig mag je als ouders fouten maken. Sterker, er is niet 1 ouder die geen fouten heeft gemaakt.

Kwanyin schreef:

Het gaat niet over geen fouten de mogen maken of een goede moeder te zijn. Het gaat er om dat je kind gewenst is, ongeacht of materialistisch gezien je aan alles kan voldoen om het groot te brengen. En dan nog, een kind kan heel gewenst zijn maar als het er eenmaal is kan je nog denken "pfoe, had ik dit op voorhand geweten dan had ik er niet voor gekozen." Dus zelfs dan kan het wel eens misgaan.

Maar als je op voorhand er al over zou twijfelen, als je voordat je het kind hebt al denkt "pfoe, heb ik er eigenlijk wel zin in om een kind groot te brengen? Misschien wel, misschien niet, ik weet niet of ik daar wel klaar voor ben", dan moet je imo geen risico nemen dat het het tweede gaat worden. Ongeacht je in een goede vaste relatie met hopen geld zit. Dat je het echt wel wilt lijkt mij gewoon een basisvereiste en de grootste kans dat je er geen spijt van gaat hebben.

Babootje schreef:

Maar wat is dan je punt? Als er 1 twijfelaar was, was ik het wel. Daarom werd ik pas op mij 35e moeder. En dan nog bij toeval. Als het aan mij lag was ik er nooit klaar voor. Dat wil dus helemaal niks zeggen.

Babootje schreef:

Maar wat is dan je punt? Als er 1 twijfelaar was, was ik het wel. Daarom werd ik pas op mij 35e moeder. En dan nog bij toeval. Als het aan mij lag was ik er nooit klaar voor. Dat wil dus helemaal niks zeggen.

Kwanyin schreef:

Dat je geen moeder moet worden als je per ongeluk zwanger bent geworden maar eigenlijk geen kind wilt, want (in de ogen van de anti-abortus meningen): "je gaat toch geen leven vermoorden want jij hebt toch een fijne relatie en een goed inkomen en tijd, laat dat kind dus maar komen je hebt het nu en nu moet je maar de gevolgen dragen." Dat je dus ook als je kwa buitenwereld misschien het perfecte plaatje hebt om een kind groot te brengen, je alsnog alle recht hebt om nee te zeggen als jouw gevoel dan zegt dat je het niet wilt en er niet klaar voor bent. Want een kind heeft niets aan dat alles als het opgroeit in een huis waar het eigenlijk te veel is.

Kwanyin schreef:

Maar als je op voorhand er al over zou twijfelen, als je voordat je het kind hebt al denkt "pfoe, heb ik er eigenlijk wel zin in om een kind groot te brengen? Misschien wel, misschien niet, ik weet niet of ik daar wel klaar voor ben" ....

sayenti schreef:

Wij zaten 9maand geleden ook in de zelfde situatie.
Perongelijk zwanger geworden.
Ondanks de innamen van mijn pil.
Toen we het ontdekte was ik ruim 8w zwanger. Aangezien we 2kinderen hebben en nooit een 3de Woude was de keuze misschien ook abortus.
Afspraak gemaakt bij gync en toen we het foetusje zagen springen draaien etc hartje goed gesprek gehad,.. partner is toen zelfs buiten gestuurd en toen verder gepraat thuis gepraat etc..

Hebben we besloten de baby te houden . Heb buiten mijn 2 andere zwangerschappen tot de laatste week kunnen werken.
Helaas draaide deze zwangerschap op een risico en ben ik met 16weken op rust moeten gaan alles zat tegen veel bloedingen steeds de stress of het nog leefde.
Sinds dinsdag geboren en het is zo onwijs! Ik ben zeker blij dat we hebben doorgezet zelfs mijn partner schaamde zich dat we over abortus dachten.

Ik zelf heb nooit iets voor de kids moeten opgeven.
En er komt ook weer een tijd dat je wat je moet opgeven ook weer kan oppakken.

Bv paardrijden waren ze hier super snel gewend in de buggy naast de piste en als ze ouder waren legde we speelgoed naast de bak en ze waren een uurtje stil.

Mijn schoonzus reist erg vaak 3-4 x per jaar kindjes gaan gewoon mee zonder zorgen het is wat je ze gewoon maakt natuurlijk.

Maar denk dat voor het meeste (meestal) wel een oplossing kan zijn.

Allesinds wil ik je veel moed toewensen in je besluit.