DeMolenhoek schreef:Ladyson: Toen ik de 12 weken grens naderde (in België mag abortus tot 12 weken) heb ik een paniek aanval gehad en wou ik het kind niet meer. Vriend over de rooie, ik in paniek. Was een leuke avond. Ik heb vooral heel veel schrik gehad dat ik geen goede moeder ging zijn. Heb zelf een slechte jeugd gehad en had een grote schrik om te worden zoals mijn moeder. Ik ben zeker geen topmoeder hoor. Leg heel veel druk op mij zelf (bevallen zonder epidurale, borstvoeding geven etc) om toch maar een goede moeder te zijn. Ik ben heel blij dat ze er is maar snap ook helemaal waarom ik eigenlijk geen kinderen wou. Maar echt schrik voor spijt niet echt. Uiteindelijk sta ik er niet alleen voor dus dat stelde mij wel gerust.
Dat lijkt me toch wel een nachtmerrie en die angst kan ik wel begrijpen.
Voor spijt is het sowieso te laat, want terug stoppen gaat ook niet meer

Ik vind het gevoel dat je je hele leven aan een 'kind vast zit' enorm beklemmend. Je staat wat dat betreft gewoon voorgoed op de tweede plek.