Zoe_97 schreef:mvdende schreef:Ha, nee mn tas mankeert niks, maar een autist heeft wel eens moeite met mensen die te dichtbij komen, en een tas tussen jou en de mensenmassa is een hele fijne "bufferzone"
Op kleine stukjes heb ik er geen last van, maar als ik een half uur of langer in de trein moet zitten... Zit ik graag zo "alleen" mogelijk.
As je dat wilt koop je toch een eerste klas kaartje. iemand anders moet maar staan omdat jij een geestelijke beperking hebt? als alles vol zit en iemand met een lichamelijke beperking wil ene plek sta ik graag op (op goede dagen, want ik heb zelf een beperking in mijn knieën), maar als ik moet staan omdat iemand een lege stoel naast zich wilt. komop zeg --'
Jij bent ook al zo'n vriendelijk persoon!

)
Toen ben ik me er maar even mee gaan bemoeien, dat tassen meestal beter kunnen staan dan oudere mensen 
tijdens controle het fatsoen niet hebben om je aan te kijken en of terug te groeten! Mensen die hun kaartje pas gaan zoeken als je bij ze staat terwijl je allang hebt aangekondigd dat je eraan komt! Mensen die je vragen waar ze heen moeten en na je uitleg vervolgens naar je collega lopen en het nog een keer vragen ( overigens hebben ze dan heel vaak een uitdraai mee met Hoe ze moeten reizen) 
Ga dan ergens anders zitten.