Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Ymke_Z schreef:Er is tegenwoordig ook een forum waar je veilig (zonder dat iedereen zomaar kan mee lezen) over dingen die over defensie gaan en je vriend.
http://www.thuisfrontsupport.nl/
Ymke_Z schreef:Er is tegenwoordig ook een forum waar je veilig (zonder dat iedereen zomaar kan mee lezen) over dingen die over defensie gaan en je vriend.
http://www.thuisfrontsupport.nl/

K was hier, nadat zijn vader terugkwam en zwaar was vermagerd en een aantal flinke wonden had, niet meer blij mee, voorheen was hij trots op V maar daarna... K was elke keer weer bang hoe zijn vader terug zou komen. Elke keer als we het in de klas over oorlog of leger hadden moest hij vaak huilen of trok hij zich terug. Hij was een gevoelige jongen en maakte zich snel druk. V is voor hem gelukkig op zijn 45e gestopt. K heeft hier duidelijk onder geleden, K is anders dan hij voorheen was.
jojootje84 schreef:Hoi dames
ik lees hier stilletjes mee... post over dit onderwerp liever niet op een openbaar forum.
daarom zit ik op een besloten forum (amders dan boven genoemde en wel gratis). Kleinschalig, geloof iets van 10 leden nu... allemaal heel verschillende vrouwen, jong oud, werkend en schoolgaand, met en zonder kinderen. Maar heel prettig met respect, begrip en een luisterend oor voor elkaar. Dus mocht iemand daar interesse in hebben pb even voor de link!
haike schreef:Ymke_Z schreef:Er is tegenwoordig ook een forum waar je veilig (zonder dat iedereen zomaar kan mee lezen) over dingen die over defensie gaan en je vriend.
http://www.thuisfrontsupport.nl/
Lidmaatschap daar is 10 euro, is dat het waard? En ook interessant als geen kinderen hebt, aangezien ze er vanuit gaan dat je die hebt?
Loes welkom!
Barcelano; is hij weer lang weg?
Allegra schreef:Het is voor iedereen zwaar, of je nou kinderen hebt of niet. Persoonlijk voel ik me vaak ook niet zo thuis in thuisfrontgroepen omdat er idd veel nadruk ligt op de kinderen. Ook vanuit defensie zelf trouwens.
haike schreef:Allegra schreef:Het is voor iedereen zwaar, of je nou kinderen hebt of niet. Persoonlijk voel ik me vaak ook niet zo thuis in thuisfrontgroepen omdat er idd veel nadruk ligt op de kinderen. Ook vanuit defensie zelf trouwens.
Dat is ook de reden het mij niet trekt, heb lidmaatschap ook niet aangevraagd dus verder na eens bekeken te hebben.
Toch wel een aparte wereld, voor buitenstaanders vaak lastig te begrijpen en dat vind ik wel moeilijk soms. Nu is hij helaas ook weer weg voor oefening.

Jodie_ schreef:Herkenbaar! Moest gelijk aan dit plaatje denken:
[ [url=m/JRGyFJ.jpg]Afbeelding[/url] ]
Hier had ik laatst een 'schoon-nichtje' die mij om advies ging vragen hoe ik ermee omging als mijn vriend weer op oefening oid was, want haar vriend was nu een weekend weg met de voetbal en ze had het zoooo zwaar. Ze kon er niet van slapen en ging haar hele weekend maar volplannen met leuke dingen want dan dacht ze er minder aan. Aanstellen is ook een vak zeg, pfff
loesje4600 schreef:Mijn vriend is nu ook weer een week op oefening, hij wordt nog niet uitgezonden. Maar vindt wel dat er op die forums vooral de nadruk ligt idd op kinderen en echt op uitzending, ik krijg dus niet echt het gevoel dat ik mee kan praten omdat hij alleen maar oefeningen doet. In zijn oefeningen komt er wel een beetje patroon in merk ik week op week af, gelukkig zit ik nog op school dus heb ik het door de weeks erg druk en er dus niet zoveel moeite mee. Maar als hij het weekend thuis is wil ik graag dingen met hem doen waarbij ik op onbegrip van vriendinnen stuit omdat ik bijna niet meer uitga hierdoor, hoe gaan jullie daar mee om? Of hebben jullie hier geen last van?
mijn vriend is ook nog nooit op uitzending geweest, wel een aantal langere oefeningen, en dat vind ik al even genoeg. Als het aan mij ligt gaat hij nooit op uitzending, maar zelf wil hij natuurlijk wel graag. Ook wij hebben geen kinderen en die gaan er in de nabije toekomst ook zeker niet komen, als we al kinderen willen is dat over een jaar of 8-10 pas. Maar als dochter van een militair die ongeveer elke uitzending heeft meegepakt gedurende mijn jeugd, waarvan de laatste Afghanistan was, ga ik wel stug zijn en wil ik absoluut geen kinderen zolang mijn vriend nog bij defensie werkt. Ik vond het al best heftig als ik terug kijk op mijn jeugd, want mijn vader was ofwel op uitzending en werkte daarnaast eigenlijk standaard in het buitenland, dus heb hem bijna heel mijn leven alleen in de weekenden gezien, en dat zou ik zelf echt niet willen met mijn partner. Daarnaast wil ik ook carrière maken en zal ik straks een drukke baan hebben, en dan is het gewoon niet te combineren of alleen te doen.
soms spreek ik gewoon heel laat met vriendinnen af als zij al in de stad zijn, dan gaat hij naar bed, ik de stad in, en kruip ik later lekker weer bij hem in haha!