Bokt.nl

Alma schreef:

Nou, mijn ouders hebben mij vroeger echt wel eens straf gegeven als ik aan het kloten was en ik heb nooit ook maar een seconde getwijfeld aan hun liefde voor mij.

Alma schreef:

Chubby schreef:

En er is geen generatie kinderen die zo strikt wordt opgevoed als de huidige. Met supernanny's, Triple P, strafstoeltjes en time outs. Je krijgt er gewoon geen leukere kinderen van. Dat bewijst zichzelf. Je leert kinderen niet hoe het sociale leven werkt en hoe emoties constructief geleid kunnen worden door ze buiten te sluiten of je liefde te ontzeggen.

Geen generatie die zo strikt wordt opgevoed als de huidige ??? Nou, ik ben anders een HEEL stuk strikter opgevoed dan wat ik nu om me heen zie. We leven juist in een tijdperk waarin grenzen vervagen, alles maar mag en straffen zielig is. En ik ben, ondanks de strakkere opvoeding, GEK op mijn ouders (toen en nu nog steeds) en ze zijn ontzettend liefdevol en we hebben een supergoede band.

Alma schreef:

Nou, mijn ouders hebben mij vroeger echt wel eens straf gegeven als ik aan het kloten was en ik heb nooit ook maar een seconde getwijfeld aan hun liefde voor mij.

ukkiepuk schreef:

cruesli schreef:

Maar geloof je echt dat je je kind je liefde ontzegt bij het geven van een straf? Ik durf te wedden dat niemand ook maar een druppeltje minder van zijn/haar kind houdt, ook al zet die ze af en toe in een time out.

Tuurlijk houden die moeders/vaders niet minder van ze, maar op dat moment VOELT het voor het kind wel zo en zij en voor jou zijn het 3 minuten die voor hun érg lang zijn omdat ze geen tijdsbesef hebben. Ik vind persoonlijk wel dat je liefde ontzegt bij het geven van straf, dat is één van de redenen waarom wij het niet gebruiken.

Let op! IK vind, wat iemand anders vind is zijn goed recht

Sjapaz schreef:

Alma schreef:

Nou, mijn ouders hebben mij vroeger echt wel eens straf gegeven als ik aan het kloten was en ik heb nooit ook maar een seconde getwijfeld aan hun liefde voor mij.

Zo veel mensen, zo veel ervaringen. Ik heb daar dus juist wel eens aan getwijfeld. En daarnaast herinner ik me vooral dat ik me heel rot voelde las mijn ouders boos werden, niet dat ik gemotiveerd raakte dat een volgende keer te voorkomen.

Saskia9 schreef:

Cruesli,wat als je de situatie eens naar jezelf toe trekt?

stel je doet iets fout op je werk,en je baas zet je in een hoek neer. Wat vind je daarvan?

Saskia9 schreef:

Cruesli,wat als je de situatie eens naar jezelf toe trekt?

stel je doet iets fout op je werk,en je baas zet je in een hoek neer. Wat vind je daarvan?

Saskia9 schreef:

Cruesli,wat als je de situatie eens naar jezelf toe trekt?

stel je doet iets fout op je werk,en je baas zet je in een hoek neer. Wat vind je daarvan?

horseyfries schreef:

Saskia9 schreef:

Cruesli,wat als je de situatie eens naar jezelf toe trekt?

stel je doet iets fout op je werk,en je baas zet je in een hoek neer. Wat vind je daarvan?

Dit vind ik dus iets typisch wat je hier in dit topic veel ziet, mensen gaan kinderen vergelijken met volwassenen en willen kinderen ook behandelen als volwassenen. Als je iets serieus fout doet op je werk krijg je ontslag en dat is erger dan in de hoek zetten, maar de volwassen manier ervan.
Het zijn kinderen, ze hoeven nog niet zelf beslissingen te nemen, en de theorie dat je alleen daardoor in staat bent om zelf goede beslissingen te nemen vind ik ook een behoorlijk zwakke, want als je ouders goede beslissingen voor jou nemen dan ben je later net zo goed geneigd om goede beslissingen te nemen. Goed voorbeeld doet goed volgen immers?

cruesli schreef:

en 3 minuten later zijn ze het alweer vergeten dat ze zich zo "ongeliefd" omdat ze na het sorry zeggen een dikke knuffel krijgen en het over is..
Een kind VOELT m.i. dat papa/mama boos is op hem/haar. Een kind denkt niet van "nu houdt mama/papa niet meer van mij", geloof ik niet. En zeker, wat ieder vind ik ieder goed recht, maar soms..

Sjapaz schreef:

Alma schreef:

Nou, mijn ouders hebben mij vroeger echt wel eens straf gegeven als ik aan het kloten was en ik heb nooit ook maar een seconde getwijfeld aan hun liefde voor mij.

Zo veel mensen, zo veel ervaringen. Ik heb daar dus juist wel eens aan getwijfeld. En daarnaast herinner ik me vooral dat ik me heel rot voelde las mijn ouders boos werden, niet dat ik gemotiveerd raakte dat een volgende keer te voorkomen.

Sjapaz schreef:

Ik zie mijn kind niet zozeer als een volwassene, maar wél als een mens, met gevoelens en meningen. En ik respecteer haar ook als zodanig, en loopt niet volledig over haar emoties, gevoelens en meningen heen enkel omdat ik ouder, groter en sterker ben. Ze is een mens dat nog veel moet leren voordat het groot is en op eigen benen kan staan. En dat is dus juist precies waarom ik niet straf. Ik wil dat ze leert waarom je iets beter niet kan doen, niet iets alleen maar niet doen omdat je dan straf krijgt. Daar heeft ze imo als ze volwassen is niks aan. Alleen maar een korte termijn oplossing.

cruesli schreef:

Saskia9 schreef:

Cruesli,wat als je de situatie eens naar jezelf toe trekt?

stel je doet iets fout op je werk,en je baas zet je in een hoek neer. Wat vind je daarvan?

Ik ben ook geen 1-2-3 of whatever. Ik ben een volwassen vrouw die emoties begrijpt, die begrijpt wat het inhoudt om ergens over te praten. Mijn 2jarige kán nog niet eens praten, dus
ga ik ook geen hele ellelange uitleggen/besprekingen houden om hem duidelijk te maken dat iets niet mag.
Vandaag zat hij bijv. aan de pc, cdromding opendoen, sdkaart eruit getrokken en in het cdrom ding en dan proberen dicht te doen. Nou daar werd ik niet echt blij van, pc hoeft niet stuk
Dus ben op mn knieen gaan zitten en heel streng gezegd: 'Tijn nee. Dat mag niet, hoeft niet stuk'. Toen kwam hij er nog een keer aan, dan is het gewoon een 'Tijn néé zei mama'. Daarna
liep hij er weer heen, dus heb hem opgepakt en buiten neergezet en toen was het klaar. Maar ga niet (zoals ik ouders in de supermarkt/op straat wel eens hoor) doen van. Tijn waarom doe je dat?
Die pc is niet voor kindjes, dus jij mag daar niet aanzitten, maar je doet het wel, waarom dan? En waarom nu nog een keer? Mama vind dat niet fijn, kom we gaan iets leuks doen en blablabla.
Nee, dat vind ik echt waaayyyy teveel info voor een 2 jarige, die je met een volwassene wel zou kunnen bespreken.