In het ergste geval heb ik het met mijn studieadviseur puur over mijn vakken en studievoortgang, maar naar het gesprek ga ik sowieso. En ik ben gewoon van plan om te vertellen dat ik niet helemaal lekker in m'n vel zit, al jaren niet, maar dat dat dit jaar een beetje is doorgeslagen en vandaar dat mijn studie niet zo gaat zoals het hoort.rakni schreef:mijn tip: maak eens een lijstje met wat je nog meer allemaal moet doen of vertellen om jezelf lichter te maken. Zodat je straks als een veertje door het leven gaat! Kun je rustig aan kijken wat je als eerst gaat aanpakken en je lijstje afwerken.
Ben ik nu mee bezig
De lijst is niet heel lang aan het worden, omdat ik kleine dingetjes allemaal laat voor wat ze zijn. Ik kan wel vertellen dat ik 'die ene zaterdag niet ziek was maar gewoon geen zin had', en dat ik 'die donderdag niet naar de tandarts moest maar gewoon weer geen zin had', etc. Dat laat ik voor wat het is. Het zijn kleine dingen waarvan ik niet eens alles heb bijgehouden en niet meer al mijn leugentjes heb onthouden.Mijn 18-jarige vriend heb ik nog niet gesproken. Kan geen kwaad denk ik, eerst beide even tot rust komen. Deze week ga ik wel een brief naar hem schrijven met de complete toelichting, als ik dat tenminste helder op papier krijgen... Als ik het maar voor vrijdag op de post heb gedaan

Met mijn 20-jarige vriend heb ik het hier nog niet over gehad. Dit weekend hebben we nogal een serieus gesprek gehad over persoonlijke dingen, vooral van zijn kant. Het was het ultieme moment om mijn eerlijkheid te laten gelden, maar ik heb mijn mond gehouden. Hij kan absoluut niet tegen mensen die liegen liet hij nog een paar keer weten, dus ik geloof dat ik het niet helemaal durfde. En stiekem zeg ik toch tegen mezelf dat het binnenkort helemaal achter de rug is met de leugens tegenover hem, als die 18-jarige helemaal uit mijn leven is bijvoorbeeld
) teruggestuurd. Daarin heb ik alles eerlijk verteld, echt ALLES. De openingspost van dit topic staat daar ook min of meer in, inclusief al m'n gemengde schuldgevoelens naar iedereen. Daar heb ik nog geen reactie op, maar daar reken ik ook niet op. Voor hem is dit afschuwelijk dus ik kan me voorstellen dat hij geen contact meer wil. Misschien wil hij het ook wel gewoon eerst laten bezinken en laat hij daarna pas weer wat horen, en misschien ook niet. Ik zie het wel, maar hij weet nu wel alles in ieder geval...

Het was érg sneu om iemand te zien liegen en er niks op te zeggen. Ik heb hem op een dag hiermee geconfronteerd, en dat is geëindigd in woede, woede en wode, daarna tranen, ontkenning, nog meer tranen en dan de belofte tot beterschap.
). Dat voelt ook alsof ik de situatie onder controle heb. Bovendien heb ik alle mogelijke situaties in mijn hoofd allang doorgespeeld dus kan ik me niet laten overvallen door onverwachte reacties oid. In de praktijk komt het erop neer dat ik soms op moeilijke momenten zelfs onverschillig over kan komen, misschien omdat het gerelateerd is aan mijn koele gedrag.
), omdat het er wel uit moet...