Vreemdgaan onder geen beding accepteren als je een lekkere vent (in mijn geval dan) hebt is volgens mij een nogal utopische verwachting ophouden. Je maakt jezelf wijs dat het mogelijk is maar uiteindelijk zul je gekwetst worden. Dat kun je de man dan amper kwalijk nemen, je hebt zelf een onmogelijke verwachting gecreeerd. Als je verwachtingen niet te hoog zijn kun je ook niet zo makkelijk gekwetst worden.
Ik ben overigens 3,5 jaar getrouwd en nog min of meer in de wittebroodsweken
Maar we hebben wel afspraken, dat voelt voor mij een stuk veiliger dan elkaar o zo romantisch eeuwige trouw beloven... Zo hebben we afgesproken dat vreemdgaan kan maar dan één keer met een bepaald persoon. Als er een behoefte is voor een tweede keer dan hebben we iets waar we over moeten praten, want dan is er schijnbaar meer aan de hand dan alleen sex. Voor mij is een emotionele band met een ander een probleem, voor mijn man is dat sex met een ander (schijnt typisch te zijn) op deze manier houden we met allebei rekening. In principe heb ik het heel wat makkelijker met het buiten de deur zoeken want de meeste vrouwen willen toch meer dan een one night stand, en dat is in ons model uitgesloten. Maar jeetje... je zult toch 20 jaar getrouwd zijn, man is op zakenreis en je bent toevallig op een feestje waar iemand je probeert het hof te maken voor het eerst in 10 jaar, wat zou dat goed zijn voor je zelfvertrouwen! Je zult een paar glaasjes teveel op hebben en er een beetje in meegaan en voor je het weet als een puber staan te zoenen met een onbekende. Hartstikke spannend en verder niks. Je was even jezelf niet en stopt er snel weer mee. Je bent er zelf van geschrokken! Je wisselt geen telefoonnummers uit, je ziet elkaar nooit weer maar hebt wel een leuke avond gehad en voelde je even weer 25.
Je wilt het delen met je man en hij zet je zo húp de deur uit. 20 jaar huwelijk kapot, allebei het huis uit, dieren op marktplaats.nl, kinderen een trauma... dat wil je toch niet? Sorry maar je kunt toch nooit garanderen dat je nóóit onder geen beding vreemd zult gaan? Ik tenminste niet. Het zal ook wel met libido te maken hebben. Mensen die niet graag sex hebben zullen ook niet snel vreemd gaan (of het merken als partnerlief vreemd gaat)
ps
Citaat:4. Als je het na een poos saai vind worden, dan ligt dat meer aan jezelf, en
niet aan een lange relatie. Want ik weet zeker dat je na 10 jaar ook een goed
seksleven kan hebben, zonder saaiheid.
Hoe weet je dat zo zeker? Hoeveel relaties van 10 jaar heb je al gehad?
Want ik zou er niet aan kunnen, en ook niet willen, voldoen. Een relatie bestaat voor mij toch echt uit een zekere mate van loslaten en onafhankelijkheid. Niet eens zozeer op seksueel gebied hoor, maar ik hoop toch echt dat degene die ik ken vooral regelmatig zelf weg gaat, naar dingen waar ik niets mee te maken hoef te hebben, praat met mensen die ik niet zo ken, en waar ik ook niet bij hoef te zijn. Want hoe relaties hier soms worden voorgesteld... voor mij zou het verschrikkelijk zijn. 
De meeste mannen zeggen ook gewoon dat ze niet monogaam zijn. Behalve de onzekere mannen, en die zijn nou juist het makkelijkst te verleiden als je het mij vraagt.
Hoe vaak had ik al niet een bezette kerel kunnen hebben (maar werd ik tegengehouden door mijn fatsoen)... ze zijn ontzettend makkelijk eigenlijk.
:
), is dat prima. Als je gelukkig bent met de gedachte dat áls je man/vrouw vreemdgaat, de relatie over is, is dat ook prima. Zul je mij niet over horen.
