Moggsy schreef:Er wordt hier iets gevraagd en ditmaal is het wel of geen kinderen nemen.
Als iemand heel graag kinderen wilt dan mag dat gezegd worden en is dat positief, hoe zwaar het ook benaderukt wordt.
Wanneer iemand het voor geen meter ziet zitten en daarom negatief is aan de gedachte alleen al mag dat niet benadrukt worden.
Dan krijg je die moeders op je dak.
Dan zit je te stieren.
Typisch de reactisch van bokkers.
Even gaat het goed en dan ineens vormt men een blok tegen een persoon of groepje.
Moon haar mening en dat mag ze.
Mij kwetst ze niet, ik heb bewust geen kinderen.
Ik erger me wel aan die mensen die vinden dat je altijd op het grijze gedeelte moet blijven, beetje saai.
Ik respecteer ieders mening, maar ik reapecteer het niet als iemand aangevallen wordt als een duidelijke mening in details gegeven wordt.
Dit zal vast ook niet in dank worden afgenomen, jammer dan.
Ik wil toch even op reageren. Sommige mensen in dit topic die geen kind willen, brengen hun dit zo onnodig ongenuanceerd onder woorden dat zelfs een weldenkend kindervrij-mens hierover zou vallen. Het hebben van een kind is zoals ik al zei, echt niet zaligmakend, heeft voor mij persoonlijk wel veel leuke kanten.
Het hebben van een mening ook al is die negatief, dat is hartstikke fijn, maar het ventileren ervan, dat verdient bij sommige mensen een beetje aandacht. Als je erg hard schreeuwt dat je een hekel hebt aan kinderen, ze je leven zullen vergallen en je er niets mee te maken wilt hebben, tja, dat kan ik met de beste wil van de wereld niet erg serieus nemen. Ik kan het wel respecteren, maar voel me zo als ouder niet echt gerespecteerd eigenlijk.
Door het hebben van een kind, valt een mens toch niemand aan, door te zeggen dat dat best ook leuk kan zijn, dat is toch ook geen aanval? Graag zou ik dergelijke meningen beter onderbouwd zien - waarom is je leven verpest met een kind bijvoorbeeld?