Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly


Ladygiroc schreef:Achteraf spijt zal vaak niet meer kunnen
Geloof me, áls je de stap neemt om daarheen te gaan, ben je al zover 'heen' dat je er achter staat..
Die mensen die voor de trein springen worden, zoals iemand al eerder in het topic zei, geleefd. Die denken op het moment naast het spoor misschien egoïstisch in onze ogen. In hun ogen hebben ze al zolang met pijn en leed gelopen dat ze op dat moment eens voor zichzelf kiezen.
En die achteraf toch echt aangeven blij zijn dat het niet gelukt is. Denk dat daar wel een verschil in zit plus dat er ook nog mensen zijn die het vanuit een puur verwarde toestand doen da's ook weer een heel ander probleem c_alsemgeest schreef:Snoevie schreef:nou als je dood wil kan je een doosje paracetamol van 50 stuks leegeten,dood ga je dan zeer zeker.
het is dus heel goed mogelijk met zeer simpele goed te verkrijgen medicijnen(ik zou het verder niemand aanraden)
Paracetamol wordt moeilijk... aangezien er stoffen inzitten om braken op te wekken
om zo te voorkomen dat mensen een suïcide plegen met paracetamol e.d. een langzamere dood bestaat bijna niet...
er zijn dan veel meer huis-tuin-en keuken middeltjes die doeltreffender zijn... denk aan antivries, chloor, overdosis drugs en zelfs shag is populair in de psychiatrie.
Ik vind voor de trein springen ook heel egoistisch, maar ik denk dat iemand die geestelijk al zo ver heen is daar echt geen benul van heeft. Òf het niets kan schelen.
maar voor de machinisten en passagiers is het vreselijk.
TS heel veel sterkte
c_alsemgeest schreef:Snoevie schreef:
nou als je dood wil kan je een doosje paracetamol van 50 stuks leegeten,dood ga je dan zeer zeker.
het is dus heel goed mogelijk met zeer simpele goed te verkrijgen medicijnen(ik zou het verder niemand aanraden)
Paracetamol wordt moeilijk... aangezien er stoffen inzitten om braken op te wekken
om zo te voorkomen dat mensen een suïcide plegen met paracetamol e.d. een langzamere dood bestaat bijna niet...
.
Citaat:Maar zelfs als je dat allemaal buiten beschouwing laat: Mijn leven is van mij en van niemand anders. Moord is bij de wet verboden, omdat iemand anders dan over mijn leven beschikt. Waarom mag ik dan niet zelf over mijn leven beschikken? De keuze is aan mij, en op welke gronden en redenen ik die wil maken, gaat eigenlijk niemand iets aan.
Banjer schreef:ik heb een aantal maal voorin de trein mogen zitten, bij de machinist en heb een keer gepraat met een machinist die al een paar mensen voor zijn trein heeft gehad... hij zei "Je moet maar zo denken... je hebt iemand geholpen bij iets wat 'ie heel graag wil... een trein op volle snelheid heeft een remweg van 500 meter, als je iemand ziet staan, is het al te laat... je kan remmen wat je wil, maar op tijd stoppen lukt je niet..."... voor die man heb ik heel veel respect, dat hij het zo kan relativeren.

Colway schreef:Er zijn wel degelijk mensen die het vanuit impulsiviteit doen hoorEn die achteraf toch echt aangeven blij zijn dat het niet gelukt is. Denk dat daar wel een verschil in zit plus dat er ook nog mensen zijn die het vanuit een puur verwarde toestand doen da's ook weer een heel ander probleem
