Bokt.nl

lalunamyo schreef:

nou, sinds ik de verhalen van abortus van mijn tante heb gehoord ,,
(zij werkte daarmee ) + nog een kennis + andere familielid..
zal ik nooit meer een abortus laten plegen, verschrikkelijk,
als je nagaat dat sommige kindjes al echt op kindjes lijken die eruit komen,
soms zelfs nog geluid maken richting huilen
dat kan je jezelf toch nooit vergeven ?

dan zeg ik, doe dan dayafther pil, als je niet zeker weet met condoom oid..

ik ben zeventien, en ik weet zeker dat ik het verschrikkelijk moeilijk zal krijgen met een kind,
maar ik zal het niet over m`n hart kunnen krijgen om zon lief kindje te laten aborteren.. he bah !

tuurlijk, verkrachting is een ander verhaal

C_arola schreef:

In mijn ogen is het dan al een kind.
Ieder heeft daar een ander mening over en de wetenschap ook, maar in mijn gevoel is het dan al een kind.

MarcoBorsato schreef:

lalunamyo schreef:

nou, sinds ik de verhalen van abortus van mijn tante heb gehoord ,,
(zij werkte daarmee ) + nog een kennis + andere familielid..
zal ik nooit meer een abortus laten plegen, verschrikkelijk,
als je nagaat dat sommige kindjes al echt op kindjes lijken die eruit komen,
soms zelfs nog geluid maken richting huilen
dat kan je jezelf toch nooit vergeven ?

dan zeg ik, doe dan dayafther pil, als je niet zeker weet met condoom oid..

ik ben zeventien, en ik weet zeker dat ik het verschrikkelijk moeilijk zal krijgen met een kind,
maar ik zal het niet over m`n hart kunnen krijgen om zon lief kindje te laten aborteren.. he bah !

tuurlijk, verkrachting is een ander verhaal

Tot 5 weken lijkt een foetus niet op een kindje, ik lees net dat het tot 22 weken mag, en dan is het al een echt kindje.

wonderworst_ schreef:

C_arola schreef:

In mijn ogen is het dan al een kind.
Ieder heeft daar een ander mening over en de wetenschap ook, maar in mijn gevoel is het dan al een kind.

IK vind dat niet !!
heb jij wel eens een korste van een wondje gekrabbelt ??
dat zijn ook cellen !!,,,

en tegen andere die vinden dat een vader niets met zijn kind te maken mag hebben omdat hij eigenlijk niet nu al een kind wil !!
zonder hem had je helemaal geen kind,, van spelen met je zelf op je kamer krijg je geen kinderen
het aandeel van een vader vind ik even groot als dat van een moeder !!

_Marinke_ schreef:

Ik moet zeggen, heb een keer een dayafterpil moeten gebruiken. Echter weten m'n ouders dit niet, maar vind dit echt geen moord ofzo. K zie het ook niet als abortus, meer als 'maatregel'. Zelfde als wanneer je de condoom gebruikt en later weggooit. Daar zit tog ook dat zaad in? Dat 'vermoordt' je dan tog eigenlijk ook?

Welke steun ik van m'n ouders verwacht? Geestelijke steun, hulp in opvoeding (dat ik altijd bij hen terecht kan met vragen), oppas wanneer ik naar school/werk moet bv. Maar geen oppas voor elke zaterdagavond omdat ik wil stappen bv. Dan zeggen ze ook, dat zijn de gevolgen van een kind. Natuurlijk kun je wel een keertje wat leuks gaan doen. Doen volwassen ouders tog ook? Verder zullen ze mij zeker financieel ook proberen te steunen! Echter zouden ze me geen goudmijntje kunnen geven, maar ze doen toch echt wel hun best (Ze doen er nu ook alles aan om het mij en mijn broertje aangenaam te maken, en dat wij kunnen studeren en dat waardeer ik enorm! Daarom weet ik ook dat ze mij financieel helpen voor zover ze kunnen We hebben het niet slecht, maar zijn ook niet stinkend rijk )

Ik zou het kind zeker geen eigen huisje kunnen bieden op het moment, hoe graag ik ook wil. Wil op het moment graag op mezelf, maar weet heel goed dat dit moet wachten tot ik het financieel kan opbrengen. En ik vind tog dat je het kind ten eerst een fijn huis moet kunnen geven! En geen kamertje bij opa & oma

C_arola schreef:

wonderworst_ schreef:

IK vind dat niet !!
heb jij wel eens een korste van een wondje gekrabbelt ??
dat zijn ook cellen !!,,,

en tegen andere die vinden dat een vader niets met zijn kind te maken mag hebben omdat hij eigenlijk niet nu al een kind wil !!
zonder hem had je helemaal geen kind,, van spelen met je zelf op je kamer krijg je geen kinderen
het aandeel van een vader vind ik even groot als dat van een moeder !!

Daarom zeg ik; Ieder zijn mening!
En ik zei niet dat de vader niks meer met de kind te maken mag hebben, alleen dat het dan in overleg gaat met mij en niet meteen naar het kind toe.

C_arola schreef:

wonderworst_ schreef:

IK vind dat niet !!
heb jij wel eens een korste van een wondje gekrabbelt ??
dat zijn ook cellen !!,,,

en tegen andere die vinden dat een vader niets met zijn kind te maken mag hebben omdat hij eigenlijk niet nu al een kind wil !!
zonder hem had je helemaal geen kind,, van spelen met je zelf op je kamer krijg je geen kinderen
het aandeel van een vader vind ik even groot als dat van een moeder !!

Daarom zeg ik; Ieder zijn mening!
En ik zei niet dat de vader niks meer met de kind te maken mag hebben, alleen dat het dan in overleg gaat met mij en niet meteen naar het kind toe.

wonderworst_ schreef:

C_arola schreef:

In mijn ogen is het dan al een kind.
Ieder heeft daar een ander mening over en de wetenschap ook, maar in mijn gevoel is het dan al een kind.

IK vind dat niet !!
heb jij wel eens een korste van een wondje gekrabbelt ??
dat zijn ook cellen !!,,,

en tegen andere die vinden dat een vader niets met zijn kind te maken mag hebben omdat hij eigenlijk niet nu al een kind wil !!
zonder hem had je helemaal geen kind,, van spelen met je zelf op je kamer krijg je geen kinderen
het aandeel van een vader vind ik even groot als dat van een moeder !!

Elma_ schreef:

Geloof mij, als jij de echo ziet of het hartje hoort is het WEL jou kindje.
Ongeacht hoeveel weken het mag zijn

_Marinke_ schreef:

wonderworst_ schreef:

IK vind dat niet !!
heb jij wel eens een korste van een wondje gekrabbelt ??
dat zijn ook cellen !!,,,

en tegen andere die vinden dat een vader niets met zijn kind te maken mag hebben omdat hij eigenlijk niet nu al een kind wil !!
zonder hem had je helemaal geen kind,, van spelen met je zelf op je kamer krijg je geen kinderen
het aandeel van een vader vind ik even groot als dat van een moeder !!

Dat klopt, daarom kwam ik er ook niet uit
M'n vriend wil nu echt geen kind, later wel, nu niet.
STel ik zou nu zwanger raken, (en was echt v/d zomer bang dat dit het geval zou zijn), dan weet ik nog steeds niet goed wat ik moet. Ik zou het graag een goed leven willen bieden, ik zou de steun van m'n ouders krijgen. Maar in eerste instantie niet van m'n vriend..

Maar wanneer ik zou kiezen om het te houden, zou ik wel zo iets hebben van de vader mag het altijd zien! Hij heeft immers ook recht op het kind, wie weet beslist ie nu wel dat ie het niet aankan maar blijkt het in de toekomst heel anders en is het juist een goede vader.
Vind het 'wreed' voor zowel het kind als de vader om te zeggen dat ze elkaar niet mogen zien of niks met mekaar te maken mogen hebben. Jij kan wel niks meer met de vader te maken willen hebben, of hij met jou.. maar het kind is van zowel de moeder als van de vader tog wel van jou eigen vlees en bloed. Waar je vaak eerder voor kiest dan je vriend/vriendin

C_arola schreef:

Hoe zouden jullie het vinden als zoonlief zegt dat vriendin zwanger is en hij het kind wil houden en opvoeden en de vriendin het niet wil?

Melanie_B schreef:

C_arola schreef:

Hoe zouden jullie het vinden als zoonlief zegt dat vriendin zwanger is en hij het kind wil houden en opvoeden en de vriendin het niet wil?

Zo.. Das een goede binnenkomer..
Dat is wel heel moeilijk.. Denk dat vriendin het dan uiteindelijk
voor het zeggen krijgt. Of ze moet het afstaan aan haar vriend, maar
dat zal ook niet 1,2,3 gaan.. (Zou dat eigenlijk wel mogen?)

C_arola schreef:

_Marinke_ schreef:

Dat klopt, daarom kwam ik er ook niet uit
M'n vriend wil nu echt geen kind, later wel, nu niet.
STel ik zou nu zwanger raken, (en was echt v/d zomer bang dat dit het geval zou zijn), dan weet ik nog steeds niet goed wat ik moet. Ik zou het graag een goed leven willen bieden, ik zou de steun van m'n ouders krijgen. Maar in eerste instantie niet van m'n vriend..

Maar wanneer ik zou kiezen om het te houden, zou ik wel zo iets hebben van de vader mag het altijd zien! Hij heeft immers ook recht op het kind, wie weet beslist ie nu wel dat ie het niet aankan maar blijkt het in de toekomst heel anders en is het juist een goede vader.
Vind het 'wreed' voor zowel het kind als de vader om te zeggen dat ze elkaar niet mogen zien of niks met mekaar te maken mogen hebben. Jij kan wel niks meer met de vader te maken willen hebben, of hij met jou.. maar het kind is van zowel de moeder als van de vader tog wel van jou eigen vlees en bloed. Waar je vaak eerder voor kiest dan je vriend/vriendin

Op wiens naam zou je de kind dan zetten (achternaam), alimentatie enz?
Gewoon nieuwsgierig, geen aanval.
De vader zou van mij de kind wel mogen zien maar alles gaat in overleg.
Het is niet zo dat als paps ineens een kind wil en weet dat hij er ergens een heeft lopen bwv hij meteen bij me in gaat wonen en alles goed is.
Daar word eerst goed over gepraat zodat zijn verantwoordelijkheid naar het kind ook duidelijk word.

Ilona__ schreef:

Oke, even de andere kant van het verhaal.

Ik ben een dochter van een tienermoeder.
Mijn moeder was zwanger op dr 16e van mij, en heeft dus (duh) geen abortus gepleegd. Ze is gaan samenwonen met mijn vader en ze zijn 16 jaar getrouwd geweest. Inmiddels zijn ze 2 en half jaar gescheiden. Ik heb nog een broertje die 5 jaar na mij is gekomen. Ik moet eerlijk zeggen, een jonge moeder is vaak wel erg leuk. We zijn het over veel dingen eens, maar ook over heel veel dingen niet. Mijn ouders zijn nu gescheiden en mijn moeder leeft een soort 2e jeugd. Ze heeft weer een vriend, zit daar altijd en ik zit s'weekends thuis om op de honden en katten te passen. Ik ben nu 18, heb al een dik jaar een superlieve vriend van nu 24. Mocht ik nu zwanger raken, is er geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om een abortus te plegen. Het zal lastig worden, maar waar een wil is is een weg. Ik heb een kinderwens, en doordat mn moeder weet hoe het is zal ik alle steun van de wereld krijgen.

_Marinke_ schreef:

C_arola schreef:

Op wiens naam zou je de kind dan zetten (achternaam), alimentatie enz?
Gewoon nieuwsgierig, geen aanval.
De vader zou van mij de kind wel mogen zien maar alles gaat in overleg.
Het is niet zo dat als paps ineens een kind wil en weet dat hij er ergens een heeft lopen bwv hij meteen bij me in gaat wonen en alles goed is.
Daar word eerst goed over gepraat zodat zijn verantwoordelijkheid naar het kind ook duidelijk word.

Dat zou ik in overleg met m'n vriend doen
Wil het geen alimentatie betalen. Prima, hij heeft er immers ook niet voor gekozen om het kind te houden.

Achternaam vind ik een hele lastige Vind mezelf een erg mooie achternaam hebben die ik graag wil houden, daar dacht ik als kleind kind al aan. Dat wanneer ik zou trouwen, of ik dan de achternaam van m'n man over zou nemen ja/nee. En ben der nog niet over uit Zou het iig erg moeilijk vinden! Maar ook dat in overleg met m'n vriend Het zal lastig worden.

Het kan zijn dat ie zegt, zet maar op jou achternaam ik wil het kind niet. Prima doe ik dat.
Zegt hij ik wil het op mijn achternaam hebben, ook goed maar dan draagt ie wel de verantwoordelijkheden ook en loopt er niet voor weg. Of ziet het kind af en toe leuk en aardig, en ervaart alleen de leuke dingen Dan moet ie het ook samen met mij voor willen zorgen, ook in de moeilijke momenten!

Ik zou alles in overleg met m'n vriend doen, en hij zou het kind altijd mogen zien. Zoals ik al zei, hij roept nu wel keihard dat ie nog geen kinderen wil. Maar hij heeft wel een kinderwens En wie weet wordt ie wanneer het kindje geboren is wel een onwijs goeie vader die door het vuur gaat voor z'n kind!

Maar het kan ook zijn dat ie er voor weg rent, niks meer mee te maken wil hebben. Dan eis ik ook geen alimentatie van hem, maar komt het wel op mijn achternaam en beslis ik over het kind. Hij wil het immers toch niet? Dan ervaart die daar ook de gevolgen van En dat is z'n eigen keus! Wil die het kind ineens na x aantal jaar zien, prima maar idd in mijn overleg. Hij heeft immers nog wel altijd recht op het kind. En zelfs dan zou ik hem nog de kans willen geven om alsnog een goede vader te worden Maar zou het niet pikken dat ie dan alleen de leuke dingen ervan ervaart of het eens in de zoveel tijd ziet en hij er van alles over wil beslissen.

Het kan zijn dat ie gewoon echt niet voor het kind kan zorgen, dat kan, maar daarom heeft ie nog wel rechten om het kind te zien. En dat vind ik goed.

wonderworst_ schreef:

jaa dan zal er heel erg gepraat moeten worden want je kan haar niet verplichten om iets in haar buik te laten houden waar ze niets om geeft.. dat ze het niet wil....